Schuldgevoel:zelf thuis,kinderen naar school/opvang

Je kindjes hebben het toch hartstikke naar hun zin op school en op het Kdv? Voor hun zijn het normale dagen probeer het van je af te zetten dat je ze hiermee tekort doet echt! Als jij weer opknapt ben je ook weer een leukere mama voor ze

 

Niet schuldig over voelen hoor! Ik doe dat zo vaak. Lekker even een paar uurtjes tv kijken of naar de kapper.. En zij hebben het ook leuk!

 

Niet schuldig voelen (makkelijk gezegd, heb die neiging zelf ook haha). Ik heb ook af en toe even behoefte aan een paar uurtjes voor mijzelf, dan ben ik ook echt een leukere moeder. Neem dan een dagje vrij als de kindjes een hele dag naar school gaan. Prima toch?

 

Ik heb daar helemaal geen schuldgevoel over. Ik heb een heerlijke dag, en zij ook. En daarna ben ik weer een veel leukere mama.

Waarom voel je je schuldig? Omdat andere mama's vinden dat dat niet kan? Omdat je zelf vindt dat een kind altijd bij mama moet zijn? Omdat je denkt dat ze het niet leuk hebben op de opvang?

 

Je zit midden in je 30-ers dilemma! Je wil veel, moet veel, kan veel, iedereen trekt alles in twijfel etc, en je bent gewoon moe van alles!

Gun jezelf lekker die tijd voor jezelf. Niet schuldig voelen!
haal je kinderen een keer wat vroeger op. of kook een keertje extra lekker. (daar heb je nu misschien tijd voor)

Ik probeer regelmatig een dag vrij te nemen als de kinderen op het kdv zijn. HEERLIJK. de hele dag, geniet ik van de rust, van even lekker een warme kop koffie drinken. even zonder gezeur door een winkel lopen, geen 100 vragen hoeven beantwoorden, etc.
Dan ben ik weer even opgeladen en kan ik er weer tegenaan.
Geen moment voel ik me er schuldig over.

 

Niet schuldig voelen joh, je geeft zelf al aan dat je me-tijd nodig hebt. Genieten van de tijd voor jezelf. Schuldgevoel kost alleen maar nodelose energie die jij juist even moet opdoen.

Wordt je uiteindelijk een leukere mama van

 

Oh ik wil ook gewoon soms niet bij mijn kinderen zijn hoor. Niet omdat ik hen niet graag zie. Gewoon, omdat ik meer ben dan alleen maar mama. En ik weet dat er mensen zijn die het heerlijk vinden om hun kinderen voortdurend bij hen te hebben en daar ook geen 'last' van ondervinden, maar ik wel. Ik vind het soms zwaar en vermoeiend. Dus daarom, voor mij, zorg ik dan dat ik even alleen ben. En om geen schuldgevoel te hebben, regel ik dan een opvang waar ze tevreden zijn.

 

Oh maar ik snap dat wel hoor. Zeker door het lezen op dit forum voel ik me soms even een slechte moeder, omdat hier zoveel echte moederkloeken zitten voor wie het moederschap een eitje blijkt te zijn. Voor mij is dat dus niet zo. Heeft niks te maken met mijn liefde voor mijn kinderen, wel met mijn (en hún) karakter. Maar ik weet dat ik door mezelf die momenten te gunnen, een betere moeder ben. En dat is het enige dat ertoe doet.

 

Ik ben ook zo hoor. Ik moet er niet aan denken om 7 dagen per week thuis te zijn met de kinderen, ik word soms al gek na 1 dag en dan moet ik echt even een momentje voor mijzelf hebben. Ik vond met name toen ze nog jonger waren het echt wel zwaar. Nu ze wat ouder worden vind ik het leuker en makkelijker.

 

Wij zitten op een grens met de kinderopvang, waarbij de dure flex-opvang die we nu gebruiken en twee vaste dagen, netto bijna net zo duur zijn. Ze gaan met de flex-opvang gemiddeld veel minder dan 2 dagen en ik heb dat zelfde schuldgevoel om ze dan 2 dagen te laten gaan die dan eigenlijk "niet nodig zijn". Ik heb de keuze uitgesteld door weer een nieuwe uren-bundel met flex uren te kopen

 

Hier precies hetzelfde. Snap het schuldgevoel dan ook echt niet. Ik kijk al helemaal uit naar mn vakantie over 1,5 week, dan heb ik een paar dagen he-le-maal voor mezelf! Heeerlijk! Ik breng Dafne wel later naar kdv, dan eet ze thuis ipv al om 7.15 daar, en haal haar iets eerder.
En ook herken ik het dat moeilijk vinden altijd maar klaar te moeten staan voor je kind. Hoeveel ik ook van d'r hou, ik vind dat wel zwaar ja. En dan kan het best zo zijn dat de meesten dat niet vinden, nou ik wel. En dat mag ook. Ik, en jij ook, mag dat voelen, net zo goed als zij wel altijd bij hun kinderen mogen zijn. Dat ik dat niet voel, wil niet zeggen dat zij dat niet mogen voelen. Zo is iedereen anders.
Dus je bent zeker niet alleen hierin!

 

Dat had ik in het begin ook zo erg! Terwijl ik nu echt denk, wat weten zij nou van hoe ik me voel? Waarom zou ik me niet mogen voelen hoe ik me voel? Zij mogen toch ook voelen hoe zij zich voelen? Ik vind het hun gebrek dat ze mij dan vooroordelen, zeker niet het mijne.

 

Ik voel me daar niet schuldig om hoor. Ga ze meestal wel een uurtje eerder halen omdat ik ze dan toch mis. Maar neehoor heerlijk toch, in de eerste anderhalf jaar Had ik wekelijks een ochtend voor mezelf als dochter naar de GO ging. Ik hoefde dan pas smiddags te werken maar bracht haar om 9u al weg (omdat ik vond dat ze met een halve dag in de week GO niet goed zou kunnen aarden en wennen daar, bracht ik haar er de hele dag).

Bovendien voor je kindjes vaak gewoon veel fijner om het vaste ritme aan te houden.

Dus geniet ervan, even tijd voor jezelf!

 

Oja en ik moet er niet aan denken om tbm te zijn, ik hou van mijn kinderen maar ook van mijn tijd voor mezelf. En dat wissel ik graag af.

 

precies hetzelfde. zo ben ik meer in balans en kan ik beter de moeder zijn die ik wil zijn