Van mij mag Sint echt blijven! En Piet ook, in welke kleur dan ook. Kerstmis gewoon een heel ander feest. De agressie van mensen die het niet snappen. Dat mag wel weg. Ik geniet er echt van. En als we samen Sinterklaas journaal kijken dan geloof ik zelf ook gewoon weer een beetje Maar terug naar topic. Ik las kort geleden een artikel over dit onderwerp. Het advies van de betreffende deskundige (kinderpsycholoog) was om het kind zelf te laten ontdekken. En als ze dan met gericht vragen komen gewoon eerlijk zijn. Maar je hoeft niet meer informatie te geven dan wat ze vragen. Bijvoorbeeld op de vraag of Piet gesminckt is kun je gewoon ja antwoorden, en kind gelooft nog steeds. Maar langzaam zullen ze toch zelf conclusies gaan trekken.
Onze oudste (8) kwam vorige week met de vraag 'bestaat sinterklaas eigenlijk wel??' (grappig want dat was precies de vraag die ik mijn vader stelde toen ik ontdekte hoe het in elkaar zat) dus ik vroeg aan haar wat ze zelf dacht. Toen zei ze dat ze het eigenlijk niet zeker wist maar DACHT van wel. Helemaal prima, het is met haar toch sowieso het laatste jaar, volgend jaar zal ze niet meer geloven. Van haar vriendinnetjes zijn er een aantal waarvan ik weet dat ze niet meer geloven maar die houden het keurig geheim. De middelste gelooft nog volop en de jongste snapt het nog niet helemaal. Ik vind het een geweldig feest en het liefst laat ik het ze alle 3 zelf ontdekken maar mocht het zo zijn dat ze in groep 6 nog geloven dan ga ik wel eens een gesprekje aan.
Wat reageert iedereen hier weer lekker lullig. Dit heeft helemaal niks met opvoeding te maken, sommige kinderen kunnen gewoon echt geen geheimen bewaren. Vind juist lief dat ze daar om denkt zodat haar zoon het geloof van andere kinderen niet om ver kan helpen. En liegen we niet allemaal tegen onze kinderen over Sinterklaas? Of verteld iedereen hier direct eerlijk dat hij gewoon den verklede man is? Onze dochter van 8 zit in groep 5 en gelooft nog heilig in Sinterklaas hele jaar is ze met hem bezig. Ze moet dit jaar suprise maken maar dat vind ze niet eens raar. Ze had zelf al bedacht dat hij het gewoon te druk heeft om bij hun in de klas komen, dus hun moeten hem op deze manier helpen. Wanneer ze met vragen komt, geef ik hierop gewoon eerlijk antwoord. Maar tot op heden zijn deze vragen er nog niet.
Onze kleuters hebben altijd wel geweten hoe het in elkaar steekt. En dat geeft zulke leuke reacties! Zo zei m'n zoon vanmiddag "dat waren echte pieten zeg, die waren niet verkleed!" Toen de opwinding dat ze hun schoen mochten zetten. Zingen en wortel in de schoen. Met spanning naar bed. En toen zei m'n dochter "mama leg je de wortel straks in de koelkast? Ik vind ze zo lekker dan eet ik hem morgen zelf op! Doe jij of papa het kadootje?" En vervolgens komt ze morgen direct weer in haar pieten pak d'r bed uit.
Niet alles gelezen maar onze jongens weten dat het niet echt is. Heb ze nooit voorgehouden dat Sinterklaas echt is, op het dak loopt en zwarte Pieten door de schoorsteen gaan. Ze gaan nu nog steeds volledig op in het verhaal van het Sinterklaasjournaal maar weten dat het een leuk bedacht verhaal is en dat wij de cadeautjes geven. Ze weten ook dat dit een geheimpje moet blijven. Ik vind het zelf echt niet nodig dat een kind in groep 5 nog geloofd. Ik vind het haast een beetje zielig
Waarom is het nou weer zielig? De kinderen vinden het hartstikke leuk hoor. Ik vind het eerder zielig dat je je kinderen dat verhaal ontneemt vanwege je eigen principes.
Ik merk dat de meeste kinderen in groep 5 niet meer geloven. De paar die nog wel geloven worden vaak een beetje raar aangekeken. Daarom vind ik het een beetje zielig. En je mag mijn kinderen zielig vinden hoor maar mijn kinderen gaan net zo veel op in het verhaal als de andere kinderen in de klas. Het enige verschil is dat zij weten dat het een verhaaltje is Sint en piet zijn gewoon verklede mensen net zoals mensen met carnaval, de paashaas of de kerstman.
Q geloofd al 1,5 jaar niet meer, vind ik best jammer maar ze is er zelf mee gekomen 'Sinterklaas en piet zijn is gewoon een beroep, mensen verkleden zich en jij koopt de cadeautjes toch want niemand gaat voor alle kinderen iets kopen en kan overal zijn'. Tja, dan ga ik niet zeggen dat dat niet klopt. Ik was zelf ook 4 toen ik niet meer geloofde. Mijn zusje was 9 toen ze niet meer geloofde (is 4 jaar jonger dan ik en in heb altijd mijn mond gehouden, het kan dus wel). Zij was lang erg boos en teleurgesteld in mijn ouders, hetzelfde bij mijn vrirnd, hij had ook echt het idee dat zijn ouders hem voor de gek hadden gehouden. Ik zou dus, ongeacht de leeftijd, eerlijk blijven tegenover je kind bij vragen, een vraag over Sinterklaas bijvoorbeeld beantwoorden met een vraag 'wat denk je zelf'. Over dat kinderen die geloven niet meer geloven door dat pieten gedoe zal denk ik wel meevallen. Q kwam laatst thuis dat er pieten op t Sinterklaasjournaal waren die zo anders geschminkt waren dan eerst dat ze dacht dat de andere kinderen uit de klas er nu ook achter zouden komen dat het nep was. Ze was er oprecht boos over. Maar alleen zij maakte zich er druk om, kinderen die geloven merken het niet eens echt. Ow, en we vieren toch gewoon Sinterklaas en Q mag af en toe haar schoen zetten. We vinden het ten eerste gewoon gezellig en ten tweede vinden we het niet leuk voor haar dat zij als enige geen schoen zou mogen zetten. Ondanks ze niet geloofd vindt ze het super leuk allemaal!
Hier geloven in beide groepen 5 het overgrote deel van de kinderen nog. Overigens wordt er op school niet over gesproken of de sint bestaat of niet...niet door kinderen en niet door leerkrachten. Ook niet in groep 7 of 8. Elk kind krijgt de ruimte om zelf te ontdekken hoe of wat. Overigens is het verhaal echt niet hetzelfde als je weet dat je ouders die cadeau's kopen en je schoen vullen. Daarbij snap ik ook niet waarom je dat zou willen.
Wij gaan het vertellen na de feestdagen (7,5jaar), of ja, niet letterlijk vertellen maar eerlijke antwoorden gaan geven op de vragen. Nu koppelen we de vragen nog terug. Er komen nu al ontzettend veel kritische vragen, en sinds vorig jaar wordt al niet geloofd dat zwarte pieten een soort aparte ras zijn. Zoon heeft vorig jaar bijna elke Piet die hij tegenkwam gevraagd hoe hij Piet is geworden, waarom die handschoenen draagt enz enz, en voor zichzelf geconstateerd dat iedereen Piet kan worden (hij dus later ook).
Hier wordt het ook niet verteld hoor op school. Kinderen onderling hoor ik het er wel over hebben. In de bovenbouw is het altijd een uitdaging om Piet te herkennen Het verhaal is inderdaad niet hetzelfde maar maakt dat het minder leuk? Ik kan mij herinneren dat ik het als kind juist super leuk vond om samen met mijn moeder een cadeautje te kopen voor mijn vader en zusjes. Juist van die voorpret genoot ik. Daarbij zijn mijn kinderen sowieso niet zo dol op mensen die verkleed zijn. Vroegen dus al heel jong:dat zijn toch verklede mensen mam? Dan ga ik dat dus niet ontkennen. Als zijn ze nog maar 3.
Ik reageer lullig? Had je haar reacties uberhaupt wel gelezen? Ik heb haar heel normaal en beleefd een vraag gesteld en kreeg een reactie dat ik een blind paard was. Tja, sorry, maar dan kan ik ook lullig zijn hoor.
Hier spreekt iedereen uit eigen belevingswereld. Het is inderdaad niet hetzelfde om kado's van Sint of van mama te krijgen, MAAR dat betekent niet dat iedereen per definitie het erger vindt dat het kado niet per boot uit Spanje is gekomen. Jij gaat vanuit dat ieder kind jouw gevoel deelt, wat absoluut niet zo hoeft te zijn. Mijn nichtjes zijn bijv 9 en spreken heel duidelijk uit dat ze deze fase van gekke grappige suprises en gedichtjes schrijven voor elkaar VEEL leuker vinden dan die tijd van schoenzetten. Het gaat niet om wat WIJ willen, toch?
Mijn dochter is 6 jaar en kwam vorige week thuis dat er op school door een meisje gezegd was dat sinterklaas nep was. Ze vroeg het aan mij en ik heb geantwoord wat ze zelf dacht. Toen zei ze hij zal wel dood zijn, maar de pieten die leven wel eeuwig hé?? Ik heb wat vertelt wie die man was en dat wij elkaar jaar dat feest vieren maar dat hij niet meer leeft, net zoals als dat wij kerst vieren en de geboorte van de Heere Jezus gedenken en met pasen denken aan het sterven van de Heere Jezus. Ze twijfelt en ik laat het nog maar even, wel gezegd dat ze haar mond moet houden tegen andere kinderen dit is ons geheim en de andere kinderen horen het wel van hun papa en mama.
Zo rond groep zes gaan ze vaak een beetje logischer naar dingen kijken. Mijn dochter was acht toen ze tot de conclusie kwam dat het toch best eng was, al die vreemde mensen midden in de nacht in je huis. En hoe komt Amerigo eigenlijk dat dak op? Volgens mij komen kinderen door die nieuw gevonden logica meestal zelf wel op het idee dat het helemaal niet kan. Al heeft een van mijn zussen het vroeger ook wel vol gehouden tot haar dertiende haha en iedereen die anders beweerde was gewoon een sukkel die zich maar wat liet wijsmaken. Alsof heel nederland een afspraak heeft om kinderen in de zeik te nemen. Ik zou het nog even lekker een jaartje aankijken hoor, even hem de kans geven het misschien zelf te ontdekken.
Ik merk vaak dat ouders hun eigen belevingswereld weerspiegelen op wat ze hun kind laten geloven. Als ik hoor op school over kritische vragen van kinderen en hoe ouders daaromheen moeten draaien met verhalen... Mijn kids weten hoe de vork in de steel zit en genieten volop van het sint feest in het dorp en op school enz. Thuis vieren we geen pakjes avond ( ivm verjaardagen van zowel dochter, ikzelf en straks ook de tweeling in dezelfde week als sinterklaas ) maar wel schoen zetten eens in de week. Ze komen alsnog super nieuwsgierig en spannend de trap af rennen hoor om in hun schoentje te kijken! En vervolgens zit zoon zelf kadootjes in te pakken voor papa omdat papa in zijn tuin klomp wel pepernoten had gekregen maar niet had gezongen dus geen kadootje had gekregen. Dus dat regelt zoonlief zelf even. Ze vragen dan 's avonds bv wel na uren vol spannende verhalen "Mama, doe jij het kadootje straks, of papa? Ik ben zo benieuwd wat ik in mn schoen krijg!" Waarom wij het zo doen? Omdat wij het zelf echt fout vinden om jaren je kind dingen te vertellen die niet waar zijn en dan op een goede dag ineens te vertellen "Trouwens, dat hebben we je allemaal maar wijsgemaakt hoor!"
Mijn dochter is net 6, zit in groep 3. Ze kwam een paar weken geleden thuis met de mededeling dat Sinterklaar een man was die verkleed was. Ook de Pieten zouden verkleed zijn. Ze was heilig overtuigd! Op dat moment wilde ik niet tegen haar in gaan dus ik vertelde dat dat inderdaad klopte maar dat Sinterklaas wel heeft bestaan vroeger etc. En toen volgde de intocht, Sinterklaasjournaal en wat al niet meer. Ineens is het geloof weer helemaal terug, je lacht je slap.
Grappig hoe dat werkt hè. Mijn dochter geloofde in groep 3 ook niet meer maar toen het zover was en ze overal om zich heen Sinterklaas en pieten zag geloofde ze spontaan weer. 'Mama, ik zie hem gewoon dus het is écht!' (Was een paar maanden voordat ze 6 werd) Zodra Sinterklaas weer afgelopen was was haar geloof weer weg.
zoon net 7, kadoo pakjes avond werkte niet naar behoren, hij vroeg of ik kocht. serieus. en ik zei zachtjes. hij was blij dat het terug gestuurd kon worden en hij bedankte me met een kus. en daarna vroeg of schonen ding ook niet zo was. hij vindt het ok. ik kon niet liegen omdat hij echt de waarheid wilde weten. echt serieus mama! hij mag volgend jaar wel schoen zetten, dat vindt hij wel leuk.