Maar ts wil haar kind meenemen omdat het een zuigeling is he, vind ik toch net ff wat anders dan een kleuter die prima bij oma kan blijven
Serieus? Ik zou m'n kinderen sowieso niet meenemen naar een bruiloft. Ook niet naar de meeste feestjes. Heerlijk, lekker samen met m'n man naar een feestje ik vind het best erg dat mensen beledigd zijn als (hun) kinderen ergens niet welkom zijn. Ik snap dat niet zo. Edit: ik las iets over een zuigeling, in dat geval zou ik thuis blijven met baby en niet gaan. Baby's en kinderen horen gewoon niet op sommige gelegenheden imho. Moontje2008 omschrijft het uitstekend
Tja ik zou ook liever mijn zoon thuislaten. Maar hij is op een leeftijd dat hij alle aandacht opeist en structuur heeft etc. als mijn zoon ouder zou zijn zou ik hem wel mee willen nemen ja.
Dat mag jij vinden. Als jij uit pure jaloezie van je vriendinnen vraagt om hun kinderen thuis te laten, omdat jij ze (nog) niet hebt, zou bij mij de vriendschap ook direct over zijn. Dat je er verdrietig om bent begrijp ik, maar ja, baby's worden nu eenmaal geboren. Misschien niet bij jou, en dat is hartstikke rot, maar je kunt ze niet uit de weg gaan. Zeker niet als het de kinderen van je vrienden zijn.
Vorig jaar een bruiloft van vrienden gehad waarbij onze kinderen wel welkom waren geweest maar we hebben er voor gekozen ze niet mee te nemen. Wat hebben kinderen daar nou aan zeker als ze ook lekker met oma spelletjes kunnen doen en een logeerfeestje hebben. Op onze bruiloft waren alle kinderen mee, was super! Maar wij hebben het feest thuis gehouden dus ze konden zich gewoon prima vermaken in een veilige omgeving. Voor een baby <1 snap ik een twijfel. Is het een idee om je kindje op te laten halen Dus dat je een combi doet. Dit ivm de borstvoeding? Laatste bruiloft was voor ons 1,5 uur rijden maar mijn schoonouders hebben een dagje uit in de omgeving gedaan en op de terug weg de kinderen opgehaald. Zo konden wij met en zonder kinderen een leuke dag houden. Het was dat dit directe familie was maar anders had ik ze thuis gehouden hoor.
Maar jij bent hun familie toch niet? Net als dat jouw kinderen dat niet zijn. Dus ik vind die reden niet op dit stukje slaan.. Het is idd hun familieaangelegenheid. Niet die van jou
Ik zou het anders een kutopmerking vinden als mijn vriendin zou zeggen: Lieve mamabri, ik ga trouwen. Maar zoals je wel weet willen wij kinderen, maar dat lukt niet. Daar door heb ik moeite met het zien van andermans kinderen, waaronder die van jou....Ik weet wel: je bent mijn beste vriendin, maar als je op mijn bruiloft wil komen, zou ik het op prijs stellen als je je kinderen thuis zou laten....Anders heb ik veel liever dat je thuis blijft..... Dát is pas een kutopmerking!!:x
Nou, ik geef mezelf niet zo veel credit dat ik echt gemist werd Het was de bruiloft van een neef, die ik op zich heel graag mag, maar hooguit een paar keer per jaar zie. Als zij niet begrijpen dat ik - helemaal aan de andere kant van het land - mn kinderen niet laat logeren bij iemand bij wie ze dat niet gewend zijn, dan is dat toch echt hun probleem, en dan ga ik me geen seconde schuldig voelen over wat zij denken als ze hun fotoalbum bekijken.
Ik zou met een hele jonge baby die bv krijgt zeker overleggen met het bruidspaar en in de ideale setting de baby meenemen. Ik neem aan dat jouw partner ook meegaat, dus bij eventuele onrust kan hij even weggaan. Als je lang blijft zou ik of zelf korter gaan of voor later op de avond oppas regelen, maar als het onbespreekbaar is dat de baby er deels bij is: dan zou ik met zo'n jonge baby waarschijnlijk helaas niet gaan.
Wij zijn druk onze eigen bruiloft aan het regelen. Neefjes, nichtjes en kindjes van onze getuigen zijn welkom en worden geëntertaind door twee nanny's. Zij leggen de kindjes ook allemaal op bed zodat wij allemaal lekker kunnen feesten. De rest wordt verzocht het kleine grut thuis te houden.
Of ... Lieve mamabri, ik ga trouwen. Maar zoals je weet willen wij heel graag kinderen, maar helaas is dat voor ons (nog) niet weggelegd. Op mijn trouwdag is dat best confronterend en verdrietig en vraag ik je met heel mijn hart begrip te hebben voor mijn gevoel. Jou kinderen zijn mij dierbaar op alle andere 364 dagen van dit jaar, maar voor deze ene dag zou ik het zeer op prijs stellen als je de kinderen niet mee zou nemen. het is maar net hoe je het oppakt he!
Hun dag, dus zij mogen aangeven hoe ze het willen. Ik kan mij goed voorstellen dat als het bruidspaar veel vrienden en familie met kinderen heeft het eerder op een speeltuin gaat lijken dan op een bruiloft. Kinderen kunnen erg aanwezig zijn en niet iedereen vindt dat leuk op zijn/haar bruiloft. Daarbij, als er veel daggasten zijn met kinderen dan lopen de kosten ook op. Niet bij een zuigeling, maar als het ene kind niet welkom is dan kan ik mij voorstellen dat ze één lijn willen trekken om scheve gezichten te voorkomen. Had ik al gezegd dat het hún dag is dus dat zij mogen aangeven hoe zij het willen?
Dit was een groot dilemma tijdens mijn trouwen. Ik wilde graag in een kleine kring van familie en vrienden trouwen, echter hebben wij veel broers en zussen met weer 2 tot 4 kinderen. We kwamen in totaal op 80 gasten waarvan 27 kinderen in leeftijd 3 maanden tot 11 jaar. Best gezellig hoor maar het leek inderdaad meer op een groot kinderfeest mede omdat ik allerlei activiteiten voor ze had geregeld: knutselhoek en springkussen e.d. om voor afleiding te zorgen. Ik was 'bang' voor scheve gezichten dus hiervoor gekozen. Een volgende keer zou ik het toch niet weer zo doen. Mijn trouwjurk was al snel besmeurd, Huilende kindjes, ruziënde kindjes, gillende kindjes. En trotse opa's en oma's en vaders en moeders die vooral met de kinderen bezig waren. Ik ben niet heel 'narcistisch' hoor, over dat het 'mijn' dag moet zijn maar dit was dan ook wel een andere uiterste. Dus ik heb wel een beetje spijt. Ik zat overigens ook in de mmm maar dat heeft verder geen invloed gehad. Ik heb zwangeren en vrouwen met kinderen altijd prima kunnen verdragen.
Waarom is het een kutopmerking als je vriendin voor die ene speciale dag in haar leven niet geconfronteerd wil worden met haar verdriet en daarom dit van je vraagt? Het zou mij geen enkel probleem kosten om deze wens van een vriendin te respecteren. Het is haar dag en ik gun haar die dag zonder het rauwe verdriet van haar ongewenste kinderloosheid. Voor mij een kleine moeite en voor haar een groot plezier. Ik zou een vriendin dit zeker gunnen en er alle begrip voor hebben.
Ik heb nog nooit een bruiloft gehad waar kinderen wel waren uitgenodigd, dus voor mij is dat heel vanzelfsprekend. Ik zie het absoluut niet als afwijzing van mijn kinderen of mijn gezin. Ik maak de keuze of ik wel of niet of bijv deels ga.
zelfde meegemaakt, vriendschap beëindigd. Mijn zoon was 4 maanden oud en nogal wat meegemaakt (3 maanden ziekenhuis). Daarna volgde de uitnodiging met daarop de nadrukkelijke mededeling dat kinderen niet welkom waren. Schoot bij mij in het verkeerde keelgat. Ik zou mijn zoon namelijk niet eens meenemen, maar het feit dat hij niet gewenst werd en aan mij de keuze niet werd overgelaten om zelf te bepalen deed het hem.