Hier geen extra aanvullende onderzoeken en/of testen. Alleen de 20-weken echo. Ook een kindje met beperking o.i.d. is welkom en daarbij vinden wij (persoonlijk hé) het niet aan ons mensen om de regie te hebben over leven/ dood. Dus de 20- weken echo vind ik een prima echo om hiermee evt. afwijkingen en/ of beperkingen te ontdekken en je zo nodig hier dan op voor te kunnen bereiden of evt. al een behandeling te starten.
Ik krijg een beetje een vervelend gevoel door sommige reacties in dit topic. Ik heb geantwoord dat ik beide testen heb laten uitvoeren omdat ik daardoor de meeste zekerheid kreeg over de gezondheid van het kindje. Dat wil absoluut niet zeggen dat iedereen die deze testen laat doen het kindje weg laat halen als de uitslag niet goed is. Heel veel ouders willen het gewoon weten zodat ze zich kunnen voorbereiden. Het heeft er naar mijn idee niks mee te maken dat je de testen niet wil uitvoeren omdat "alles welkom is" of omdat je "niet wil beslissen over leven en dood". Het gaat erom dat je wil weten of je kindje gezond is ja of nee. Door sommige reacties voelt het net alsof mijn kindje niet welkom is doordat ik dit soort testen doe. Terwijl dit absoluut niet waar is, kijk maar bij m'n onderschrift. Ik wil het gewoon wel graag weten. Daarnaast de reacties dat je het dan wel op de 20 weken echo ziet vind ik een beetje onzin aangezien je daar vaak geen down mee kan opsporen.
Ik heb gekozen voor "geen test". Niks geeft zekerheid. Ook al slaag je met vlag en wimpel voor alle testen, dan nóg heb je geen garantie op een gezond kind (en ik spreek uit ervaring). Ik krijg soms het idee dat mensen denken dat als ze een goede NIPT-uitslag hebben, ze dan zo goed als 100% kans hebben op een gezond kindje. Maar dat is echt zo niet waar. Er zijn zooooooveel chromosoom- en genafwijkingen die niet met een prenatale screening kunnen worden opgespoord. Die hele NIPT geeft mij o.a. een groot gevoel van "schijnveiligheid".
Wij wilden geen test omdat er nooit zekerheid is en je bij slechte uitslagen je ontzettend veel zorgen gaat maken. Vanuit religieus oogpunt zouden we een zwangerschap niet afbreken, dus ja.. als wij een kindje krijgen met afwijkingen gaan we er het beste van maken. En natuurlijk hopen wij ook of ons kindje gezond zal zijn, maar goed, we wachten het wel af.
Wij hebben bij alle drie de zwangerschappen geen extra test laten doen. Ik was 23, 29 en 31 dus leeftijd was geen rede ook geen afwijkingen binnen familie en daarbij vonden wij dat elk kindje welkom zou zijn. Daarbij word er bijde 20 wkn echo ook uitgebreid naar triggerpoints gekeken. Ik vind het overigens een zeer persoonlijke keuze en vind ook geen keuze slecht of beter!
Wij hebben geen combinatietest gedaan, omdat wij een kansberekening te weinig vinden zeggen. En een punctie vind ik te invasief, die zouden wij dus toch niet laten doen. Over een NIP-test hebben we nog nooit serieus nagedacht of gesproken, omdat die optie er bij ons nog niet was. Nu die er wel is, denk ik dat ik hem wel zou laten doen. Maar niet noodzakelijk om een zwangerschap af te breken. Wel om beter voorbereid te zijn. Ik vind dus dat iedere ouder nog wel in vrijheid moet kunnen kiezen een kindje wel te laten komen wanneer dat gewenst is. Ik ben soms wel bang dat dit steeds meer maatschappelijk en uiteindelijk ook financieel onmogelijk wordt gemaakt.
Dit ook. Ten eerste: een jonge leeftijd betekent niet dat je dus minder kans hebt op afwijkingen. Dit geldt vooral voor chromosonale afwijkingen maar je hoeft je echt niet veilig te wanen omdat je jong bent. Ten tweede: je laat geen kindje weghalen omdat het niet welkom is. Je breekt een zeer gewenste zwangerschap af wanneer je met je rug tegen de muur staat. Als je hier niet voor hebt gestaan, klets dan niet over weghalen of alles is elkom. Je hebt echt géén idee. Vriendelijke groet van een moeder die 23 jaar jong was en tijdens een standaard echo te horen kreeg dat zowel zij als kind zouden sterven als ze niet zouden afbreken. Niet welkom? Please! Ik had mijn eigen leven gegeven om het hare te redden. Maar shit happens. Dus ja ik kies voor álle testen. Wetende dat er geen enkele garantie is op een gezond kind. Ik heb daar nu 3 van. Allemaal even welkom en geliefd. En alle 3 niet gezond. Dus dank je de koekoek met je onwetendheid en wees dankbaar dat de jouwe wel gezond zijn. En néé ik hoef geen medelijden. Maar een béétje nadenken voor je iets zegt of schrijft zou fijn zijn.
Ik denk dat mensen meer doelen op het afbreken van een zwangerschap als blijkt dat een kind een beperking heeft dat wél met het leven verenigbaar is. Feit is natuurlijk dat in bijv. Denemarken en IJsland waar in principe ieder zwangere vrouw de NIPT krijgt nagenoeg geen kinderen met downsyndroom worden geboren. Daar worden zwangerschappen dus wel degelijk afgebroken omdat een kindje down heeft.
We hebben overigens als enige diagnostiek wel de 20wk echo gedaan als daaruit een aandoening was gekomen die niet met het leven verenigbaar is zouden we de zwangerschap laten afbreken. En tevens om bijv en kindje met een hartaandoening op de juiste plek geboren te laten worden. In een academisch zkh en niet s nachts thuis bevallen. Dat je daar geen trisomie 21 mee kunt aantonen is bekend. Maar die informatie hoeven wij (ik een mijn man) niet voor de geboorte te weten.
Nipt test laten uitvoeren. Omdat wij dat wilde en nogal nare ervaringen hebben in de omgevingen met alle drie de trisomieen. En als er een uit kwam wilde we dat graaf weten om dan te kijken hoe verder. Gelukkig niet voor dat moment gestaan. Dat niks in het leven zekerheid geeft dat weet ik. Het kan nog steeds mis gaan, kindje kan niet gezond zijn of alles is goed en wel en je kind wordt op 5 jarige leeftijd doodgereden. Garanties in het leven heb je nooit.
En dus? Ik snap het wel wanneer mensen een zwangerschap dan afbreken. Ik weet niet zeker wat ik zou doen in die situatie, omdat het mij niet is overkomen. En dus oordeel ik daar niet over. Maar ik heb genoeg vrouwen gesproken die een kindje met Down niet aan konden en daar net zoveel verdriet om hebben gehad als ik om mijn niet-levensvatbare dochter. Ergens is die keuze namelijk nog veel moeilijker. Ik had geen keus, er was dood en dood. Maar als je weet dat je kindje wel kan leven, maar de kwaliteit van leven twijfelachtig is... poeh, ik ben daar niet jaloers op. En daar zou ik al helemaal niet over durven oordelen.
Hier enkel de 20-weken echo. Ja, down zou schrikken zijn, maar dat zegt weinig over de kwaliteit van leven voor ons kindje. De variatie aan problematiek bij down is zo onwijs groot, dat het voor mij geen reden zou zijn om een zwangerschap eventueel af te breken. En, en let op de en, met zo'n 13 weken al weten dat je kindje down heeft, lijkt me een zwangerschap waarin je je veel zorgen maakt. Daarbij kan je bij de 20-weken echo de meeste levensbedreigende complicaties wel zien, hartje rug etc. Ik wil wel ons kindje als er iets is de best mogelijke start geven, of als het kindje niet levensvatbaar is, zo min mogelijk laten lijden. Maar daarnaast gun ik mezelf de meest prettige zwangerschap en zou down voor ons geen reden tot aborteren zijn.
Hahaha, nee ik heb besloten me van een discussie omtrent de NIPT en de gevolgen ervan te onthouden. Ik trek het me te persoonlijk aan 😉.
Een oprechte vraag, waarom zou je levensbedreigende of aandoeningen niet met het leven verenigbaar pas bij de 20 weken willen zien en niet al bij 12? (d.m.v. nipt/echo/combinatietest wordt dit namelijk ook bekeken.. ze noemen het wel "de down-test" maar het grootste deel van de test gaat helemaal niet om down, maar juist om de levensbedreigende en niet met het leven verenigbare aandoeningen.) Edit: Ik vind het echt oprecht helemaal prima om zo een keuze te maken he. Ieder maakt zijn eigen keuzes. Ik ben alleen benieuwd.
Geen nipt test, veel voorkomende ontwikkelingsachterstanden zoals fragiele x of dragerschap daarvan kun je daarmee niet eens uitzoeken
Bij mijn eerste zwangerschap niet gekozen voor een onderzoek maar bij de termijnecho een nekplooi van 7.1, een missende ader in de navelstreng en minimale maag- en blaasvulling. Uiteindelijk een vlokkentest en array onderzoek gedaan. Hier is niks uitgekomen en we hebben een gezonde zoon. Nu bij mijn tweede zwangerschap weer niet gekozen voor een onderzoek en alles zag er goed uit. Bij mijn zoontje heeft het zoveel stress meegebracht en heb ik totaal niet kunnen genieten van mijn zwangerschap was alleen maar een medische molen. Hoop nu dat het wel gaat lukken.