Hallo mama's! Ik heb een vraagje over mijn kindje ik heb een vermoeden van autisme, misschien kunnen jullie mij verder helpen. Mijn zoontje is 20 mnd oud, en als ik hem vergelijk met andere kindjes loopt hij erg achter, Voorbeelden: Ging los lopen met ruim 17 maanden Kruipen met 12 mnd Zegt geen woordjes ook geen papa en mama (hij heeft wel een aantal woordjes gezegd maar sinds 3 maanden niks meer) hij snapt wel als ik bv vraag waar is de auto dan loopt hij er na toe. Ging pas laat zwaaien Fladderd vaak (vooral als hij blij is) Speelt bijna alleen maar met deuren,kastjes,lades wij hebben ook een speel keukentje en hij speelt dan met de deurtjes (daar kan hij erg lang mee bezig zijn) als hij niet met een deur mag spelen word hij ook erg boos. Sinds 3 dagen begint hij ook weer met kruipen, terwijl hij dat helemaal niet meer deed Ik hoop dat iemand dit herkent en tips voor me heeft! Alvast bedankt
Het klinkt mij niet erg autistisch in de oren. Maar ik heb er weinig verstand van. Kan het niet zijn dat hij het gewoon op zijn gemakje doet allemaal? Maakt hij wel contact met jullie? Oogcontact enzo?
Hij is nog veel te jong om dat vast te stellen. Elk kindje ontwikkeld anders en de een is nou eenmaal sneller dan de ander. En kindjes vinden ook niet allemaal hetzelfde interessant om te doen. Mijn dochter vind deurtjes ook heel erg fascinerend. Als ik een deur dicht doe dan word ze pissig omdat zij hem dicht wilt doen.
Al eens een fysio laten kijken naar hem? Klinkt hypermobiel, is mijn jongste ook heel erg. Ze begon te lopen net 2 weken voor haar tweede verjaardag. Nu, een half jaar verder, is ze nog altijd heel onstabiel. Kan uit stilstaande positie zo vallen, kan nog geen traplopen en heeft moeite met op- en afstapjes. Dat kan ook dat fladderen verklaren.
Dankjewel voor je reactie, ik zal maandag even langs het cb gaan voor advies! Hij valt ook gewoon uit stilstaande positie!
Autisme is op deze leeftijd volgens mij maar in een enkel geval vast te stellen. Los lopen met 17 maanden is volgens mij erg gemiddeld. Zeker niet heel laat. Dat van die deuren is wel typisch maar op die leeftijd kunnen ze een fascinatie voor de gekste dingen hebben. Met praten is hij dan niet heel vlot maar dat duidt niet direct op autisme . Ik wil je gevoel niet baggateliseren en als jij denkt dat er iets niet in de haak is zou ik daar met cb of ha over praten. Maar het komt op mij niet direct over alsof er iets mis is.
Misschien ligt het aan zijn evenwichtsorgaan? Snap dat je je zorgen maakt, zou ik ook doen. Toen ons neefje 2 was, merkte ik dat hij anders was dan andere kinderen. De ouders hadden geen ervaring, want hij waa hun eerste. Ze merkten veel frustraties bij hem en kon cognitieve zaken juist heel vroeg: getal 36 benoemen als ik het aanwees, een klein voorbeeld. Bij hem werd Asperger vastgesteld toen hij vier jaar was. Dit is geloof ik de minimale leeftijd. Vraag advies aan cb en misschien een doorverwijzing naar de kinderarts. Zij kunnen je waarschijnlijk meer vertellen dan mama's met ervaring. Of ga even naar de huisarts en vertel je zorgen. Als jouw gevoel zegt dat er iets is met je kind, neem dit dan serieus. Succes!
Zoals eerder gezegd; autisme is op deze leeftijd vast te stellen, maar lang niet altijd. Autisme is ook lastig omdat het zo verschillend is per mens. Mijn oudste heeft ass en heeft deze diagnose met 4 jaar gekregen, hij is voor de hulpverlening daarin nog heel jong. Even je opmerkingen; - 'pas' loslopen met 17 maanden. Het gemiddelde voor loslopen is 18 maanden, 17 maanden is dus absoluut niet pas. Het is juist eerder rond het gemiddelde. - kruipen met 12 maanden. Zegt niets. Mijn kinderen vonden beiden tijgeren makkelijker, sommige kindjes zijn billenschuivers en gaan pas kruipen als ze al langs lopen. - zegt geen woordjes. Dat kan idd een kenmerk zijn. Kan ook zijn dat hij bijv last van zijn oortjes hebben of een andere medische oorzaak. Met 24 maanden horen ze 10 woordjes te kunnen zeggen die jij begrijpt. Als hij 'naan' zegt voor banaan en dit vaker doet is dit 1 woordje. Mijn oudste ging pas na 24 maanden praten en met 2,5 zat hij op gemiddeld. Bij alle onderzoeken gaven ze als terugkoppeling "normale taalontwikkeling". - ging laat zwaaien. Kan idd een kenmerk zijn, maar hoeft niets te zeggen. - fladdert vaak. Kan idd een kenmerk zijn. - obsessie voor deuren. Ook dit kan een kenmerk zijn, maar veel kindjes op deze leeftijd hebben wel iets waar ze veel interesse voor hebben. - kruipt weer. Tja, geen idee. Tips. Vooralsnog kan je weinig doen. Onderzoeken klinken nu niet noodzakelijk en hij is nog zo jong. Je zou evt wel al contact kunnen opnemen met een logopediste en kijken wat die zegt en welke tips die heeft. Verder zou ik zeggen; kijk vooral naar hem en wat hij nodig heeft. Als jij het niet red om hem te helpen en te sturen of hij loopt vast kan je aan de bel trekken. Het is goed om ass in je achterhoofd te houden, maar vooral voor over een paar jaar. Hij moet ook de tijd krijgen om zich te kunnen ontwikkelen als hij in bepaalde dingen langzamer ontwikkeld dan gemiddeld. Maar vooralsnog zie ik zelfs dat niet terug. Vergeet niet dat vrijwel elk mens 1 of meerdere kenmerken van ass heeft en geen ass heeft. Ps, als je specifieke vragen hebt mag je mij wel een pb sturen
1,5 jaar is het minimum om de onderzoeken te doen en diagnose te stellen. Heel vaak word op dat moment een voorlopige diagnose gesteld. 4 jaar is echter alsnog wel heel vroeg, ik geloof dat het vanaf 7 a 8 jaar vaker voorkomt. Maar sommige pas als ze al in de 60 zijn...
Ik denk dat je moet luisteren naar je gevoel! Hier had ik ook al vrij jong het idee dat mijn oudste zoon ASS had. Dat gevoel werd door iedereen weggewuifd na veel kasten, muren, frustratie en eenzaamheid, kreeg hij met 5 jaar eindelijk de diagnose ASS. En als jij denkt of voelt dat het niet klopt, knok dan tot je weet wat er aan de hand is. Luister niet naar leken, autisme heeft zo'n breed spectrum, daar moet je echt diepgaand onderzoek naar laten doen. Ik ben voor uitsluiten van diagnoses ipv mensen maar aan laten modderen. En ik snoer mensen nu vrij snel de mond. 'hij ziet er niet autistisch uit hoor!' grrr. En jij ziet er niet dom uit, yet here we are hij liep hier met 11 maanden, maar sprak geen woord tot 2.5 jaar. Hij kan soms wel oogcontact maken, maar heeft de concentratie van een theelepeltje. Ik heb uren youtube filmpjes van treinen zitten kijken met hem, om hem rustig te houden. Fladderen, weinig of niet praten, fascinatie voor bepaalde onderwerpen, oogcontact vermijden etc. Ja ik zou hem zeker laten onderzoeken. Hij is jong maar ze kunnen nu wel al hulp in gaan zetten. Hoe jonger je begint met bv spraak therapie, hoe beter. Sterkte!
Ik ben het absoluut met je eens dat je altijd naar je eigen gevoel moet luisteren. Echter nu al onderzoeken kan ook negatief effect hebben, naast het feit dat hij nog heel jong is. Vanaf 3 a 4 jaar is het beter te onderzoeken en zeker zolang het nog goed gaat moet je niet te veel op de zaken vooruit lopen.
Hier wel een diagnose met net 2, maar mijn zoon was heel anders. Het enige wat hetzelfde is, is dat de woordjes verdwenen rond 1,5 jaar. Verder heeft mijn zoon juist een extreem goede balans en liep los voor zijn eerste verjaardag. Hij zwwaide niet, wees niet, klapte niet in zijn handen. Maar het meest opvallende was extreme prikkelgevoeligheid en dat lees ik niet in je verhaal. Ik lees wel wat kenmerken (voornamelijk het spel met de deurtjes)en de motoriek kan ook wel een kenmerk zijn. Mijn dochter is echter bijna 17 maanden en loopt ook nog niet los, maar bij haar heb ik niet het gevoel dat ze autisme heeft, in ieder geval sowieso niet zoals mijn zoon, want daarvoor is ze te anders op sociaal gebied. Fladderen doet ze trouwens wel, maar volgens mij doen heel veel kinderen dat op deze leeftijd. Ik lees dus wel wat zorgpuntjes en als je je zorgen maakt, zou je zeker verder kunnen kijken, maar uit je verhaal denk ik dat als er sprake is van autisme, er op dit moment te weinig kenmerken zijn voor een diagnose (vooral omdat veel kenmerken niet direct vreemd zijn voor peuters). Ik ben het dus eens met zowel vlinder als averlhach, ik zou hem denk ik goed in de gaten houden en als je zorgen blijft houden of hij nog meer stagneert in zijn ontwikkeling, dan wel aan de bel trekken. Juist gezien de leeftijd kan het de komende maanden veel duidelijker worden of juist de andere kant op. Bij mijn zoon was dit in ieder geval zo, rond de 2e verjaardag werd het echt heel snel duidelijker, ik weet ook van anderen met vroege diagnoses dat dat hetzelfde was.
Bedankt allemaal voor de reacties!! Ik heb een afspraak gemaakt voor as maandag bij de arts op het cb. Ik laat jullie weten wat de arts ervan zegt! Ik heb echt een vermoeden dat er iets niet klopt.
Dat fladderen doet mijn dochter van 18 maanden ook als ze iets heel leuk vindt en daar enthousiast over is! Net als heel hard heen en weer gaan rennen. Ik zie daar op deze leeftijd echt niks alarmerends in.
Mijn oudste heeft autisme. De interesse in de details (deuren) herken ik heel sterk. Zoon had ook weinig tot geen interesse op die leeftijd. Wat lopen betreft niet herkenbaar (zoon was 14 maanden). Wel was hij houterig in zijn motoriek, waardoor hij veel viel. Maar de vraag is of dit met autisme te maken heeft. Je kan het, los van het autisme verhaal, eens navragen bij huisarts of kinder fysio. Fladderen doet mijn zoon ook, bij enthousiasme en onrust. Ik had rond 2 jaar ook een vermoeden en dit is met bijna 5 jaar bevestigd. Was heel duidelijk autisme. Hoe is hij sociaal emotioneel?
Voorbeeld van zijn gedrag, net was ik op zijn kamer bezig, hij was aan het spelen met zijn lade en je raad het al vingertje er tussen, helemaal in paniek komt hij naar me toe, maar hij begint dan nog harder te huilen en slaat zich zelf en om zich heen, zet ik hem terug bij de lade is het weer goed, maar haal ik hem daar weer weg gaat hij weer helemaal in paniek! Hij slaat zich zelf als hij erg boos is, en hij is moeilijk te troosten, of ik moet hem iets lekkers geven dan word hij rustig. Zijn zus slaat hij ook regelmatig. Edit: als wij hem roepen maakt hij ook een sla beweging, Voorbeeld kom is bij mama of papa dan slaat hij ook om zich heen.
gezien autisme in jullie familie voorkomt, zou ik misschien niet naar het CB gaan, maar direct naar een (gespecialiseerde) orthopedagoog. Vooral bij zulke jonge kindjes, denk ik dat het CB kennis te kort komt en jouw kennisniveau over autisme al boven dat van hen ligt.