ik snap zelf dat als je geen kinderen kan krijgen je echt ver wilt gaan om een kindje te krijgen. voor een tweede kindje snap ik dat ook nog wel maar om eerlijk te zijn vind ik dat je daarna echt een beetje normaal moet kunnen blijven doen. @miss appletree: het is tegenwoordig in de meeste gevallen zo dat als je een partner hebt en probeert een tweede kindje te krijgen en het lukt niet dit echt wel tot medeleven en begrip leidt. als het dan weer een keer niet gelukt is en je wordt ongesteld, dan is dat elke keer weer een teleurstelling etc. ik ben ook bijna veertig en krijg echt van niemand medeleven uit mijn omgeving. ik ben vandaag ook ongesteld geworden en nee ik heb geen sex gehad en ook niet een kwartier met een kussen onder mijn heupen gelegen hierna. geen speciale voeding gegeten om de zwangerschap te bevorderen of naar het ziekenhuis geweest voor ivf. en toch doet het pijn dat ik ongesteld ben geworden. want er is weer een kans weg. en ik heb geen man die dan even een arm om me heen doet en zegt schat ik hou van je volgende maand gaan we er weer voor. ik heb geen man, tja, in dat soort gevallen moet je als vrouw "blij zijn dat je al een kind hebt". Dat doet wel pijn.
@Lanalanalana, als je nog een kindje wilt, dan is het toch altijd een vervelend moment wanneer je ongesteld wordt ongeacht je situatie. Een menstruatie drukt je altijd met je neus op de feiten. Ik ben 40, we hebben een dochter van 4, op mijn 39ste 2 miskramen gehad. Wanneer ik ongesteld word, ben ik toch altijd een beetje weemoedig. Anders waren we nu met z'n viertjes geweest. Dus ik begrijp je wel, ook al is onze situatie anders.
Het is soms pijnlijk om over na te denken wie of wat bepaalt nou of je kinderen krijgt? Ja het moet biologisch lukken maar er moet ook een leuke man in het spel zijn die met jou ervoor wil gaan. Als een van twee ontbreekt is dat in mijn ogen allebei vreselijk pijnlijk. En ik ben nu met zijn tweeen, echt samen met mijn kind, hij gaat heel af en toe naar de vader. Er is dus ook geen man op de bank die af en toe een arm om me heen slaat en zegt o schatje, wat jammer dat we geen tweede hebben gekregen. Ik bedoel dit niet stom, ik wil alleen maar zeggen dat er vaak veel medelijden is met vrouwen in de medische molen bij wie het niet lukt, maar bij mij lukt het ook niet puur omdat ik geen man heb.
Lanalanalana zegt niet dat ze doodongelukkig is met een kind, maar musetta zei wel dat ze doodongelukkig zou zijn met drie gezonde kinderen. Verschil van instelling. Ik prijs mijzelf gelukkig met een gezond kind, maar voor sommige is dat klaarblijkelijk niet goed genoeg. Ik snap wel dat daar onbegrip over is. Ik denk dat het maakbare sommige ook tegen staat. Ik zie dat je net bevallen bent na een lange reis (al die pogingen). Van harte! Veel geluk met de kleine!
ik ben zeer gezegend met mijn lieve zoon en zo blij dat ik moeder heb mogen worden. zo bijzonder en zo blij mee. maar ik zo ook nog heel graag een tweede willen. heb alleen geen leuke lieve man. komt dat niet meer dan blijf ik nog steeds zeer happy met mijn lieve kind.
Ik heb dit nu een paar keer gelezen, maar wat denk steeds 'als je zo graag nog een tweede wilt...wat let je'? Ik wilde ook al jaren nog een tweede maar kwam ook geen leuke man tegen. En de 40 naderde. Dus toen ben ik andere opties gaan onderzoeken. En zoals je in mn banner kunt zien, heb ik er nu een prachtige tweede dochter bij
Ze zegt niet dat ze doodongelukkig is met 3 kinderen! Ze zegt dat ze ongelukkig is als ze haar droom niet mag proberen na te leven!
Dat dacht ik eigenlijk ook.. Er zijn tegenwoordig zoveel mogelijkheden, maar je moet dit wel willen natuurlijk..
Tuurlijk, dat sowieso. Ik besef me maar al te goed dat het alleenstaand moederschap niet voor iedereen weggelegd is én dat niet iedereen dat zou willen. En heel eerlijk, ik had het ook liever mét man gedaan dan zonder. Maar de wens was te groot om me er bij neer te leggen.
Ja en daar wrikt de schoen. Tuurlijk kan ik via Cryos of Ed Houben een tweede kindje krijgen. En tuurlijk kan dat heel leuk uitpakken alleen wil ik dit niet. Voor ouders die zelf problemen hebben met een tweede kindje, die kunnen ook gaan adopteren of pleegzorg of eiceldonatie of een zaaddonor bv. Dat geldt niet alleen voor mij. Maar dit is niet voor iedereen een optie. Ik voel mij bij de optie om met een donor een kind te krijgen niet prettig, ik kan en wil dit later niet verantwoorden naar mijn kind dat hij of zij geen idee heeft wie de vader is en straks op zijn achttiende wellicht tien broertjes en zusjes heeft bv. Voor mij voelt dat niet goed. Een vader kan ook de benen nemen of overlijden en dan heeft het kind ook geen vader, maar dat is niet waar je in eerste instantie vanuit gaat dus mocht dat onverhoopt gebeuren, dan is dat triest maar wat anders dan al van te voren een kind een vader ontnemen. Tenminste...zo zie ik het he. Iedereen zijn eigen mening.
Ik vind het echt een verschrikkelijk ondankbaar mens! Ze is gewoon baby verslaafd. Als dit kind ouder is moet er weer 1 komen. Hopelijk ziet ze zelf eens in dat haar leegte wordt niet gevuld door baby's. Vind het ook sneu dat opeens je niks meer oo insta ziet van die andere kids. En waarom kijkt ze op elke foto zo dood ongelukkig. Kan geen lach af. Je zal zeggen dat ze dol gelukkig moet zijn met alles wat ze heeft!
Snap ik helemaal hoor! Ik denk dat dat ook het grootste struikelblok is voor de meeste BAM'mers. In mijn geval is de donor bekend dus gaat dat verhaal niet op, maar ik kan me je beslissing wel goed voorstellen. En het bijbehorende verdriet ook.
Ik heb het nog even opgezocht, maar Anita Witzier zegt tegen haar dat er nog een mogelijkheid is en dat is accepteren en verdergaan. Waarop zij zegt 'ja accepteren en dan diep ongelukkig worden'. Ik begrijp heel goed dat ze ontzettend verdrietig is door wat haar is overkomen, maar zeggen dat je diep ongelukkig wordt wanneer je geen vierde kind neemt (want in mijn ogen hebben we het hier over nemen en niet over krijgen) gaat mij toch echt te ver wanneer je al drie mooie gezonde kinderen hebt.
Je zegt het misschien vrij bot, maar er staan inderdaad alleen nog maar foto's van de nieuwe baby op. Dat was mij ook opgevallen.
Zo.. dat zijn wel erg zwart-wit uitspraken. Ik denk niet dat jij haar goed genoeg kent om te weten of ze babyverslaafd is en of er hierna weer 1 komt. Ik denk zelf niet dat je er iets achter moet zoeken dat er nu meer foto's van d'r dochtertje op insta staan. Zo kan je wel op alle slakken zout leggen. En dat ongelukkig kijken... Niet iedereen is nou eenmaal fotogeniek.. Ik snap niet dat je iemand zo als persoon kan veroordelen om de keuzes die ze maakt.