Hallo allemaal, Ik ben benieuwd wie van de moeders dit nog meer herkend en hopelijk de gouden tip heeft..? Ik heb een dreumes van 20 maanden oud die eigenlijk vanaf begin af aan altijd heel goed gegeten heeft (melk, eerste hapjes, echte maaltijden etc.). Helaas lijkt dit sinds deze week opeens totaal verdwenen... Hij heeft werkelijk nog geen enkele avond normaal gegeten en zegt opeens tegen alles nee! Zelfs dingen die hij normaal heerlijk vond (spaghetti/lasagne etc) wil hij opeens niet meer proeven. Echt geen hap krijg ik er meer in. Word er een beetje moedeloos van want wil natuurlijk wel dat hij normaal eet en een gezonde maaltijd binnen krijgt, maar op deze manier is dat even niet leuk meer. Ik ben niet iemand die de lepel 'er dan maar in propt', heeft ook geen enkele zin. Omdat ik niet wil dat hij met een lege maag naar bed gaat geef ik vaak uiteindelijk (na wel lang proberen) maar een droge bruine boterham. Elke avond probeer ik vervolgens weer opnieuw en schotel dan ook vaak weer hetzelfde voor om nogmaals te proberen. Is dit een fase? (vast wel). Maar toch, wie herkend dit bij haar dreumes en komt dit vanzelf weer goed?! Ik wil mijn lekkere en gezellige eter terug!
Herkenbaar! Hier begon het ongeveer toen ze 1,5 was. Inderdaad dingen die ze eerst heel graag at, wil ze nu opeens niet meer. Ik probeer het los te laten. Ze mag eten van wat er op tafel staat. Eet ze niet, dan maar niet. Ik geef later ook niks anders, wel gewoon een toetje. Meestal eet ze toch altijd wel wat en de laatste tijd gaat het soms ineens wat beter.
Je dreumes ontdekt gewoon het woordje nee Eten, slapen e.d. Ze ontdekken dat je ze niet kunt dwingen en proberen dat ook uit. Tenzij jij er niet aan mee doet. Dus hier betekende dat nooit een strijd of afspraken over eten. Eten ze niet dan niet. Ze krijgen zeker niks anders, want dat leren ze dus wel heel snel. Zelfs nu de kids groot zijn werkt het hier nog zo en ze hongeren zichzelf echt niet uit. De enige afspraak hier is dat het bord leeg moet zijn voordat ze iets willen bijscheppen. Anders eten ze bv hun groente niet maar willen wel meer kip. En dat kan dus niet. Ik zou het echt loslaten. Gewoon zijn eten aanbieden, eventueel mee laten kiezen wat jullie eten. En niks anders geven. En dan komt het vanzelf wel goed. Die dreumessen/peuters voelen vaak haarfijn aan dat hun ouders moeite hebben als hun kindje niet wil eten
Ja jullie hebben misschien wel gelijk, ik heb dan nog zoiets van 'helemaal zonder eten naar bed kan toch niet', vandaar die droge bruine boterham die ik dan geef. (Vond het al heel wat dat ik er geen beleg op deed...). Maar misschien maar gewoon niks vervangends meer aanbieden en dan kijken of dat helpt. Hoop het!
Fase ... niks aan doen! Mijn oudste (24 maanden) doet dit ook al een paar maanden. Al gaat het de laatste tijd beter, ik denk zo 50% van de avonden eet ze alleen haar schaaltje yoghurt en het warme eten schuift ze weg zonder het aan te raken of is na een paar happen klaar. Ook zij was een alleseter. Ze slaapt gewoon op een schaaltje yoghurt, ze eet wat de pot schaft of anders maar niet ... Ik ga niet compenseren met iets wat ze wel graag lust zoals brood. Dan eet ze niks anders meer straks. Maak er ook geen drama van ... ik bepaal wat er op tafel komt en zij ziet maar of ze er van eet of niet. Ik blijf positief en moedig elk hapje aan, als ze niks eet, ook prima. Krijgt ze haar yoghurt zoals altijd en verder niks. Het word vanzelf beter denk ik hoor. Met dwingen schiet je iig niks op en je moet er zelf ook niet gestressed van raken. Een kinderlogopedist zei hier ooit 'kinderen hongeren zichzelf nooit uit, je hoeft dus geen vervanging te geven en nog belangrijker je moet er ook geen drama van maken'. Dat advies heb ik maar ter harte genomen en het gaat prima. Natuurlijk vind ik het wel eens balen als ik moeite heb gedaan voor een lekker maaltje en mevrouw schuift het onaangeraakt ter zijde. Maar so be it ...
Ik snap je gevoel hoor, maar het gevaar is dat ze nu al gewoon die bruine boterham verwacht en helemaal moeilijk gaat eten wat de pot schaft. En even als voorbeeld: mijn dochter van 13 (grote meid dus) vindt nasi echt niet te (vr)eten. Ze schept dan 1 eetlepel op, en wat kroepoek en komkommer (het liefst daar heel veel van, maar dat moet van mij in proportie zijn met de hoofdmaaltijd) en dus eet ze op nasi-avonden echt bijna niks. Ze slaapt er niet slechter om, is heel gezond, zowel van gewicht als het hebben van goede weerstand en kiest echt zelf voor een keer nauwelijks eten. Je kan voor de vitamientjes wel overdag wat extraatjes aanbieden, die niet het avond eten vervangen. Bv extra fruit, stukje komkommer, e.d. Misschien heb je er dan een wat beter gevoel over
Kijk daar idd mee uit. Ik ken een kind wat op den duur ook die boterham niet meer wilde. Dafne is ook weleens met maar een paar happen eten naar bed gegaan, sliep er niet minder lang om. Gewoon aanbieden, eet je niet, dan niet. Maar iets vervangends geven lijkt mij echt een slecht idee. Op den duur gaan ze wel weer eten. Gewoon geen aandacht aan geven.
Jup hier ook, allerlei dingen die hij lekker vond ineens niet meer willen. Regelmatig alleen enkele hapjes avondeten. En dan alleen het vlees opeten of maïs er tussenuit vissen. Kleien is leuker dan het opeten... Fruit ging altijd geweldig maar nu ook minder. Hij heeft af en toe wel last van doorkomen hoektanden, en verder lekker eigenwijs zijn denk ik en alleen het lekkerste willen... Ach ja, ik bied gewoon aan, hij bepaalt hoeveel hij ervan eet, lastig maar dwingen gaat niet. Hij gaat niet direct na het eten naar bed, dus toetje krijgt hij meestal net voor het slapen, hoop dat hij het dan ook minder ziet als ach als ik niet eet krijg ik wel wat anders...
Mijn kinderen krijgen wel gewoon iets anders als ze het eten niet lusten, bij ons is dat ook nooit een ding. Iedereen eet gewoon wat ik maak en lust je het niet, dan niet. Dan krijgen ze een gezond toetje, of een bord pap. Hierdoor is niet lusten ook niet interessant en hebben we ook nooit problemen met eten. Het maakt mij echt niet uit of ze wel of niet eten en dat voelen ze wel aan geloof ik. We hebben geen zoete dingen in huis, dus brood mag, met kaas er op bijv. of iets anders hartigs. Ik moedig de kinderen wel altijd aan om te proeven en dat doen ze ook eigenlijk altijd. Als je ergens met kinderen een ding van maakt dan wordt het vaak ook een heel groot ding.
Herkenbaar dit eetdrama. Zoals hiervoor al genoemd is, geef vooral niks anders. Wat ook heel goed kan is dat je kindje veel minder eten nodig heeft dan je nu nog geeft. Hier krijgt ze sinds een poosje eigenlijk geen eten meer na haar middagslaapje en sindsdien eet ze gewoon weer avond eten dus het kan ook een kwestie van geen honger hebben. Als ze slecht avondeten at ging ze gewoon naar bed (zonder extra brood/yoghurt of wat dan ook) en ze sliep er inderdaad niet minder om. Haar ontbijt ging er wel altijd super rap in dan Let wel, dit hoeft niet he, hier is het dan wel het geval het kan uiteraard ook gewoon de heerlijke dreumes/peuter puberteit zijn