De titel zegt het al. Ik ben chaotisch. En ik heb er de laatste tijd ook last van. Ik heb het gevoel constant achter de feiten aan te lopen. Ik voel me gehaast, want alles moet nog laatste moment gedaan worden. Huishouden loopt ook achter, maar de tijd lijkt voorbij te vliegen... Heeft iemand tips om wat georganiseerder te worden?
Routine, routine, routine, vaste plekken, routine, routine, structuur. Dan loopt het 'slechts' half in de soep
Alles opschrijven, dan kun je in elk geval niks vergeten. En ik doe bepaalde dingen op vaste dagen. Voornamelijk bedden verschonen en poetsen. Nu heb ik inmiddels weer wat meer tijd met twee kids op school, dat scheelt wel veel, vind ik.
Inderdaad, dingen opschrijven. Een schema maken wat je per dag zou willen doen. Dan is het iets overzichtelijker voor je misschien. En als een dingetje niet gebeurd is een bepaalde dag, dan verschuif je hem naar een dag later.
Plannen idd. Na de geboorte van de vierde had ik dat ook. Toen begon in met het opschrijven van wat er allemaal moest gebeuren. Het is nu veel overzichtelijker en gebruik de planning nu veel minder, veel dingen doe ik 'automatisch'.
Hier ook een chaoot! Als er veel moet gebeuren, maak ik per dag een schema. Hoef je alleen maar naar het volgende punt op je schema te kijken en niet meer na te denken
Ergens beginnen. Vaak zie je door alles wat zich heeft opgestapeld niet waar je moet beginnen. Schrijf voor je zelf eens op wat er moet gebeuren en maak daarvan een lijst op rang van prioriteit. Dan maak je elke avond een to do voor de volgende dag. Zorg wel dat deze to do haalbaar is. Dus zet je to do niet helemaal vol. Liever 2 dingen af dan alles half. Mocht je eerder klaar zijn met je to do van die dag kies je iets erbij van je priorteitenlijst. Als je al het achterstallige "onderhoud" hebt opgelost en aangepakt kan je beginnen met routine opbouwen. Wees realistisch. Lijstjes verdwijnen vaak in een la bij dit soort dingen. Er zijn een aantal simpele dingen die je dag al heel anders laten beginnen. - aankleden voordat je naar beneden gaat - wasmanden op een makkelijke plek waarbij de doorstroom naar de wasmachine easy gaat. - dekbedden direct openslaan of opmaken na opstaan - gordijnen open - je aanrecht ALTIJD direct opruimen - vaste stofzuigmomenten per dag (hier is dat na het avondeten bijvoorbeeld, de rest veeg ik na het eten) En zo zijn er nog wel veel dingen waar je over na kan denken wat voor jou fijn en makkelijk zou werken. En ook heel belangrijk: jezelf een schop onder je hol geven op zijn tijd, maar ook accepteren als er een keer een dag is dat je niet alles kan.
Hoi! Ik kan je de hand schudden. Ik ben ook een mega chaoot en nu ik zwanger ben is het nog tien keer erger dan normaal. Heb de gouden tip bog niet gevonden sommige dagen gaat het perfect en op andere dagen loopt alles helemaal mis.
Allereerst zie ik dat je een babytje hebt van pas 4 maanden. Dat op zich is al een hele opgave dus wees ook een beetje lief voor jezelf. wat betreft chaos in huis. Inderdaad alles gelijk opruimen, zoals maartt al duidelijk heeft omschreven. Ik had vroeger ook altijd het gevoel in chaos te leven en heb de afgelopen jaren veel weggegooid, weggegeven, uitgesorteerd. Ook alleen nog maar gesloten kasten en alles op vaste plekken, sindsdien ziet het er echt veel netter uit. Ik heb ook niet meer zoveel deco overal staan zodat poetsen ook veel sneller gaat. Wat betreft achter de feiten aanlopen inderdaad lijstjes. Als ik echt veel heb, maak ik ook een lijstje, agenda erbij en plan ik gelijk even wanneer ik alles ga doen. Ook bijvoorbeeld als ik nog ergens naartoe moet bellen, schrijf ik gewoon in mijn agenda, bv oogarts bellen, telefoonnummer eronder en klaar.
Hier nog een chaoot! Wat mij helpt is de flylady app. Idd eerst wassen en aankleden. Ik maak de avond van tevoren het ontbijt en lunch voor de kinderen. Hun kleding leg ik klaar. Dan naar school racen en bij thuiskomst: Was aan Keuken opruimen Boodschappen Chill tijd Wc poetsen Huiskamer opruimen Was ophangen Chill tijd Huiskamer vegen of zuigen Diner klaar maken Etc. Of ik zet de timer om het uur op 15 min. Dan even snel een opruim/poetsrondje maken. En gooi dingen weg!
Ben je altijd al erg chaotisch geweest dan? Jij hebt net je kindje verloren en zit nog in de rouwfase lijkt mij. In de tijd dat mijn kindje overleden was kwam bij mij ook weinig uit handen, mijn hoofd was 1 grote chaos. Afspraken vergat ik, als ik op de kalender keek wat ik die dag moest doen, was ik na 5 min vergeten wát ik ook weer moest doen die dag. Ik heb er nu ook weer last van (na het overlijden van mijn vader), wel in mindere mate als bij het verlies van mijn kind, maar toch, ik merk het wel. Wat bij mij helpt is ding voor ding doen, en een briefje maken wat je wilt dat die dag gedaan wordt, soms zet ik er zelfs een aantal min bij wat ik eraan kwijt wil, puur om mijn dag wat georganiseerder te krijgen als ik veel moet doen.
Lijstjes! Ik ben erg van de orde en structuur (en een tikje neurotisch ) en ik ben dol op lijstjes. Het geeft mij rust om uit te schrijven wat er moet gebeuren. Zo heb ik afgelopen week uitgeschreven wat iedereen krijgt met Sinterklaas. Zo kan ik in 1 oogopslag zien of het goed geregeld is. Dan kan ik dat onderwerp loslaten en krijg ik er geen stress meer van.
Dat is me even ontgaan. Jeetje heftig ts, nog veel sterkte met het verlies van jullie kindje. Zelf hebben we ook ons bijna voldragen kindje verloren (6 jaar geleden) en na die tijd was ik kapot van verdriet en kwam er bij mij ook weinig uit handen. Ik denk niet dat het bij jou ook heel gek is gezien je situatie. Sterkte met alles.
Ach het overlijden van je zoon heb ik ook gemist het enige dat ik de eerste maanden deed was huilen, als een zombie tussen bed en bank schipperen en een scrapbook van foto's en herinneringen aan mijn dochter maken. Vraag niet teveel van jezelf nu. Natuurlijk is een schoon huis fijn maar al doe je maar 1 laatje per dag. Of zoek je wat papieren uit. Zie het meer als afleiding dan iets dat moet.
Misschien dat je wat milder voor jezelf kan zijn. Probeer een planning te maken, dat geeft je houvast. Schrijf alle dingen op die moeten gebeuren en plan deze in. Lukt het niet, dan maar even niet. Of vraag tijdelijk hulp. Sterkte!
Dank jullie wel voor de reacties en tips! Ik ben nooit super gestructureerd geweest hoor, maar merk idd wel dat het de laatste tijd erger is geworden en ik er last van krijg. De eerste maanden na het overlijden van ons zoontje lukte het me wel om mild te zijn. Misschien dat ik nu idd toch weer wat meer van mijzelf verwacht. We hebben zo goed als alle normale dingen weer opgepakt, zo goed en zo kwaad als dat lukt. Maar het verloopt voor mijn gevoel allemaal erg chaotisch, alsof ik het toch nog niet allemaal bij kan benen. Maar ik ga wel wat met de tips doen. Prioriteiten stellen en lijstjes maken. Al zou er alleen al in mijn hoofd wat meer rust komen dan is dat al winst. Meer tips zijn altijd welkom.
Sorry, ik las het woord adhd en reageerde daar op. Misschien geeft het wat rust om bijvoorbeeld met schoonmaken juist 1 ruimte gronding te doen. Even je eigen wereld in gaan, muziek aan. En evt opnieuw indelen. Schoonmaakvriendelijk inrichten. Als ik echt mijn motivatie niet goed meer weet te pakken voor de routine dan begin ik bij de kleinste ruimte (keuken, toilet, douche), ruim ik die helemaal leeg, nieuw kleurtje op de muur, opnieuw inrichten. En alles dat overbodig is gaat dan weg. En zorg ik dat alle oppervlakten snel en makkelijk schoon te maken zijn in het vervolg.
Ik herken het wel hoor. en echt, het komt ook wel weer (bij mij duurde dit echt wel een jaar/anderhalf jaar, dat ik echt weer meer "bij de tijd was". En bij mij was het nog "maar" een miskraam, veel eerder in de zwangerschap dus. Ook nu merk ik het, mijn vader is 2 mnd geleden overleden, ik ben ook degene die alles moet regelen (en in zijn geval is dat heel veel), daarbij natuurlijk mijn gezin, mijn werk, mijn huishouden en mijn schoonvader (die vorig jaar zijn vrouw heeft verloren) Hij vraagt ook veel van mijn tijd (kleding kopen, schoenen kopen, wil vaak dat ik mee boodschappen doe en zo. Dat vind ik op zich niet erg, maar soms heb ik wel het gevoel zelf nergens aan toe te komen. Vandaar dus dat ik lijstjes maak. In elk geval veel sterkte hoor, geef het de tijd.
Jemig! Kan niemand je daarbij helpen? Je man, doet die ook wat? Ik vind vaak dat ondanks de emancipatie toch bijna alles op de vrouw neerkomt. Daar word ik zelf echt gek van. Dan neemt mijn omgeving of genoegen met wat ik kan of ze komen zelf poetsen