Ik heb een kleine meid van drie maanden. Sinds kort heeft ze last van berg. Ik ben zelf een "plukkerig" iemand, ik krab bij mezelf ook alles open - dit heeft te maken met iets psychisch. Als ik de berg op haar hoofdje zie zitten moet ik me echt inhouden. Ik wil er niet aan krabben maar vaak is het sterker dan mezelf nadien voel ik me zo schuldig, want ik moest maar eens te hard hebben geduwd! Ik heb enorm korte nagels, ben ook een echte nagelbijter. Ik heb zoveel bang dat ik haar fontanel te hard heb ingeduwd bij het krabben. Ik weet dat het slecht is maar het is echt sterker dan mezelf. Kan me wel op men kop geven. Het moet stoppen met pulken. Ik heb bang dat men kindje hier iets aan over houdt. Ik ga stoppen vanaf vandaag maar ik heb echt bang dat het kwade al is geschied. Ben super bezorgd en schaam me zo. Ik zou niet willen dat ze hersenbeschadiging oploopt omdat ik me niet kon beheersen met plukken. Kan ik een scan laten maken om te kijken of haar hersentjes goed evolueren? Ik ben enorm bezorgd dus graag serieuse antwoorden, voel me zo schuldig - Help!!
Ik zou me niet zo druk maken. Als je alleen maar hebt zitten pulken dan kan je toch nooit heel hard geduwd hebben. Je wast neem ik aan toch ook gewoon haar haar. Die baby's kunnen echt wel wat hebben.
Nee, je kunt geen scan laten maken om te kijken of haar hersenen zich goed ontwikkelen. Druk NOOIT meer op die fontanel. Je kunt de berg insmeren met olie maar hou op met zomaar pulken.
Maak je niet druk! Een fontanel is een opening in de schedel, maar daar zit nog huid over en hersenvliezen en weet ik wat nog, je zou je vinger al recht in die fontanel moeten prikken om aan de hersenen te komen. En dan zou je babytje al lang geschreeuwd hebben van de pijn Ik herken het pulken trouwens wel, als mijn zoontje vervelt ben ik ook steeds die velletjes aan het weghalen moeilijk om te weerstaan he!
Van de berg afblijven en doe een mutsje op. Zie je het ook niet. Als je al weet dat het slecht is, lijkt het me niet veel moeite kosten om te laten. Bij de meeste kinderen verdwijnt de berg vanzelf weer. Ook als je niet smeert met middeltjes. Die helpen lang niet altijd. Bovendien ben je er dan mee bezig en zal de drang om toch te gaan pulken bij jou alleen maar sterker worden als je het idee hebt dat het losser kan zitten. dus muts op of een grote haarband op en niet naar kijken en niet aan denken
Als het iets psychisch is, dan lijkt het me verstandig om hier hulp voor te zoeken, tenzij je dat al hebt gedaan natuurlijk 😊 Iemand kan 'makkelijk' zeggen: niet meer doen of niet aan denken, maar zo gemakkelijk lijkt me dat niet. Ik heb ptss en voel me vaak schuldig over bepaalde dingen of mijn gedachtes slaan op hol. Ik kan ook niet 'even' stoppen met denken of me schuldig voelen. Ik heb nu wel hulp en daar ben ik blij mee. Misschien idd een muts bij je kleine opzetten of shampoo voor berg kopen? Over de fontanel zou ik me niet zo druk maken. Blijf je dat wel doen? Bel dan even de huisarts. Hij/zij kan je vast meer vertellen of je geruststellen. Toen bij mijn zoontje een eikel naast zijn fontanel viel, was ik in alle staten 🙈 Heb de huisarts gebeld, terwijl zoonlief nergens last van leek te hebben, en hij heeft me gerustgesteld en mij verteld waar ik wel op moet letten en waar niet.
Dit idd! Ik heb dit een paar dagen geleden gedaan ( volgens mij ook dankzij jou deedee ) en weg is het! ( die korsten eruit kammen de volgende dag was wel heel ieeehhhhl!)
Hihi ik heb het wel vaak geroepen over dr leenarts madelein! komt omdat ik er zo blij mee was. Had echt alle huis tuin en keuken middelen gebruikt en werkte voor geen meter. Ja dat was wel apart inderdaad om er uit te kammen maar het gaf wel voldoening
Jaaa, hier ook en fan van dr. Leenarts! Hoewel ik denk dat het ook werkt met wat vaseline of een ander vettige creme en een plastic luizenkam (en dat is een stuk goedkoper )
Wij hebben het met vaseline en koelzalf geprobeerd dat werkte niet! Paraffine zit in die bergzalf, misschien dat vaseline met paraffine wel werkt.
Ha, kijk, dat wist ik niet! Schoot me gewoon te binnen toen ik dat kammetje zag. Leek me, dat er een goedkopere oplossing was. Maar aan de andere kant werkt dit spul zo goed, dat het zijn geld wel waard is!
Ik kan ook niet tegen velletjes. Ik krijg er kippenvel van, kokhalsneigingen en tegelijkertijd kan ik er niet vanaf blijven. Mijn zoon had ook berg en ik heb de hoofdhuid ingevet met babyolie, paar uurtjes laten zitten en daarna kon ik het op het aankleedkussen zo van zn hoofdje afschrapen. Heel voorzichtig met een ansichtkaartje. Dat is inderdaad beter dan gaan pulken. Als je het idee hebt dat gevoelens je de baas zijn, zou ik zeker eens met iemand gaan praten. Je huisarts bijvoorbeeld. Ik vind je woorden nogal heftig om te lezen, maar zeker niet raar. Als dit soort dingen je dagelijks bezig houden kan het heel fijn zijn om te leren hoe je dat kunt kwijt raken.
Zo werkt het natuurlijk niet he? Dat is alsof je zegt tegen iemand met een spinnenfobie: "Spinnen doen je niks, gewoon niet meer bang zijn... Zo klaar." Of tegen iemand met overgewicht: "Gewoon niet meer zo veel eten... Opgelost" Sommige processen iemands hoofd zijn veel sterker dan rationele gedachten. Zo te lezen heeft ts een dwangneurotisch neiging om te krabben. En ik lees in je berichtje nog meer angsten en heftige gevoelens, denk ik? Heb je daar al hulp voor, anders zou ik aanraden die te zoeken. Je hebt de hersens van je kindje niet beschadigd. Als ze niet huilde van de pijn heb je niet dusdanig hard gedrukt dat ze hersenschade opgelopen heeft. Maar je moet nu wel proberen het te stoppen. Op korte termijn door de berg op te lossen. Ik hoop dat de tips hierboven werken voor je. En op langere termijn door hulp te zoeken voor je pulkgedrag en de angsten die daaronder liggen. Dat is het beste dat je nu voor je kindje kan doen Sterkte en succes!
Hartelijk dank voor jullie reacties! Ik ga zo dadelijk haar hoofdje invetten en zien wat het geeft tot op heden heb ik niet meer gepulkt. Ik ben een overbezorgd iemand en ik zit steeds te piekeren. Ik ben hiervoor al in behandeling maar dat los je niet op 1.2.3 op. Ik heb waanbeelden dat ik een slechte mama ben, maar geloof me dat ben ik niet! Ik doe alles voor me dochter maar vaak sluipen er gedachten in men hoofd die zeggen dat ik het totaal niet goed doe bijvoorbeeld als ik haar een vestje aandoe met knoopjes heb ik continu bang dat er een knoopje afvalt en dat ze het opeet en vervolgens stikt. Als ik haar vastneem denk ik vaak dat ik haar hoofdje te hard induw of dat ik ze ongemakkelijk vast heb. Men moeder heeft me al ewezen dqt ik haar vaak stuntelig vast hield en dat doet mijn stress niveau enkel stijgen. Het is niet fijn om steeds bang en stress te hebben dan geniet je minder van de momenten. Overlaatst had ik haar een haarbandje aangedaan en dat was blijkbaar wat strak en na 5 minuten stond er het koordje van de haarband in haar hoofdje gedrukt man man, daar heb ik me ook zorgen om gemaakt. Als ik met andere personen over men angsten spreek komt er nogal vaak uit dat ik niet zo dramatisch moet doen. Ik word vaak niet goed begrepen en dat maakt het moederschap soms een uitdaging. Ik hou enorm van men kleine schat en ik zoek moeders die dergelijke gevoelens ook hebben om deze samen te overwinnen.
2x met babyolie wassen, echt op het huidje gieten en niet te grondig met shampoo eruit wassen, het staat 2 dagen vettig maar je bent er zo vanaf
Maar op die manier kan het steeds terug komen. M'n zoon heeft nogsteeds berg hoe vaak ik het ook weg haal met olie en luizen kam. Die crème moet ik echt een keer gaan kopen!
Joh ik heb het heel lang niet eens in de gaten gehad dat mijn zoon Bergh had, hoe erg is dat dan.... Er kwam niks vanaf er zat uiteindelijk een hele korst op zijn hoofd, maar omdat die gewoon huidkleur was (niet wit zoals toen mijn dochter het had), en er blond haar op groeide vermoedde ik niks. Op een gegeven moment zag ik er 1x een schilfertje afkomen en dacht ik: "Verrek! Hij heeft Bergh!" Ik heb toen zijn hoofd ingesmeerd met babyolie, dat in laten trekken en heel voorzichtig met een ansichtkaart/stukje glanzend karton zijn hoofd afgeschraapt. Dat was destijds (12jr geleden) het advies van het consultatiebureau voor mijn dochter. Alles ging eraf en is nooit meer terug gekomen. Destijds bij mijn dochter heeft het wel iets van 3 behandelingen nodig gehad. Ik vermoed dat het soms gewoon tijd kost eer het er helemaal af komt en ook daadwerkelijk stopt. Dat het bij mijn zoon in 1x eraf kwam omdat ik er zo laat mee was.