Afgelopen zaterdag ben ik bevallen. Ik had om epidurale gevraagd maar het duurde een beetje lang tot de arts er was Heb de verpleging heel onaardig gevraagd of die beste man van de andere kant van het land moest komen .. Toen de beste man er eindelijk was en vroeg hoe het ging ben ik me toch boos geworden. " Ja het gaat niet zo goed hé?! Waar bleef u nou?! " Toen de ruggenprik werktte heb ik wel heel netjes mijn excuses aangeboden.. Mijn tante die bij de bevalling was amuseerde zich wel
Vorig jaar heb ik voor mijn eerste bevalling dit topic gelezen. Dankzij alle grappige verhalen heb ik me echt geen moment druk gemaakt om de bevalling en had er zelfs zin in! Nu 38 weken zwanger van de tweede en heb (bijna) het hele topic opnieuw gelezen Hier wat dingen uit mijn bevalling vorig jaar: - Ik had last van m'n rug (achteraf rugweeen) en ging even douchen. Na het douchen nog steeds pijn, dus ik laat me op het bed ploffen om nog even te gaan liggen. Pats, daar braken m'n vliezen... Ik stond binnen een seconde weer naast bed en echt, ik stond erbij en keek ernaar... Het bleef maar komen, voelde me net dat meisje uit de Exorcist toen ze in de kamer stond te plassen - Ik wilde er wel een beetje florisant bij liggen, dus na het breken van de vliezen gauw terug onder de douche en even scheren en scrubben en daarna tijdens de weeen nog m'n teennagels gelakt en me opgemaakt (waar je je al niet druk om maakt...). Fout, helemaal fout. In het ziekenhuis ging ik nog een keer onder de douche omdat m'n persweeen stopten, wellicht dat het door het douchen weer op gang zou komen. Achteraf had ik op alle bevallingsfoto's de mascara tot op m'n wangen zitten, vreselijk haha. En niemand die het nodig vond om me er even op te wijzen natuurlijk... Als ik weer moet bevallen dan zorg ik dat alle make-up van m'n gezicht af is - Tijdens de hele bevalling geen kik gegeven, ik kon me erg goed ontspannen tussen de weeen door. Alleen toen ze bezig waren met het plaatsen van de vacuümpomp (wat ik erg pijnlijk vond) en m'n vriend zei dat ik het heel goed deed, zei ik met een heel zielig, hoog stemmetje "Maar het doet zo'n pijn". Haha - Tijdens de persfase (van ruim 3 uur) nog gevraagd of ik geen ruggenprik kon krijgen Wist ik veel... - Toen de gynaecologe op mijn buik drukte voor de nageboorte, kreeg ze echt een enorme plens vruchtwater (denk ik?) over zich heen, ze kon meteen gaan douchen - Enkele uren na de bevalling ging ik in het ziekenhuis nog even naar de wc voordat we onze dochter mee naar huis zouden nemen. Mijn vriend stond in de kamer en ik liep net ook de kamer weer in toen ik echt een enorme scheet liet. Ik had echt geen controle over m'n sluitspier en de scheet duurde voor mijn gevoel wel twee minuten. Ik bleef echt midden in de kamer stil staan en keek heel dom naar mijn vriend, terwijl hij me al die tijd met grote ogen aankeek. We zijn niet zo moeilijk als we eens een boer of scheet in elkaars nabijheid laten, maar hij was echt onder de indruk haha. Het enige wat hij kon zeggen was "wauw..." Al met al een prima bevalling gehad, hopelijk binnenkort weer!
Wat leuk dit Ik mag over een week of 10 weer gaan bevallen van de 3e dus echt grappig om jullie verhalen te lezen. Bij mijn 2e bevalling, die razendsnel ging vielen mijn persweeen plots weg terwijl het hoofdje stond. De vk zei dat ik nog een keer moest persen maar ja, mijn weeen waren opeens weg dus ik zei schaapachtig: Ik kan het niet meer. Waarop zij zei, je zal wel moeten! Toen heb ik hem er op wilskracht in 1x uit geperst. Ik had een klein scheurtje, dus moest ik gehecht. Ik vond het vreselijk eng en was ook echt onder invloed vd hormonen van die snelle bevalling (was bij de 1e heel anders) en toen de vk de verdovingsspray gebruikte prikte het zo dat ik uitriep: jij gemeen mens! En daarna, oh nee, dat is natuurlijk niet handig (iemand gemeen noemen die je doos moet gaan dicht naaien). Je bent een ontzettend lief mens Ik was vooral onderste boven van hoe snel het was gegaan. Hoewel ik al bijna 40 weken was had ik totaal geen signalen gehad van de naderende bevalling, ik voelde me ook nog erg goed en had ook geen enorme buik. Ik verwachte dus eigenlijk dat nr 2 net als nr 1 nog tot week 41/42 zou blijven zitten. Ik heb wel 10x gezegd: vanmorgen was je er nog niet, en nu ben je er opeens wel. Vanmorgen was je er niet, en NU OPEENS wel!!! Het klinkt niet erg bizar maar als ik er aan terug denk was ik echt een beetje hormonaal 'raar'
Ik heb hier ZÓ verschrikkelijk om moeten lachen hardop! Iedereen kijkt me hier heel apart aan! Holy... 😆😆
Geen bevallingsverhaal, wel een genante opmerking tijdens de icsi behandeling. Al ontelbaar keer inwendige echo's gehad, verschillende fertiliteitsartsen en gynaecologen, toen de punctie, weer 3 man sterk en toen kwam de terug plaatsing, ander ziekenhuis dus weer 4!! Nieuwe mensen. Zal wel een beetje ongemakkelijk zijn hé mevrouw zegt een jong ding van gok net 20.. waarop ik doodleuk antwoord: mijn doos is nu vaker bekeken dan ik mannen heb gehad 😂.. Iedereen rood en stil.
Mijn schoonbroer vertelde mij zondag nog dat mijn zus na elke wee met een huilerig stemmetje zei: 'je kan niet geloven hoeveel pijn het doet'. En echt altijd hetzelfde zinnetje op dezelfde manier Toen hij na 20x zei: 'je hoeft het niet altijd te zeggen, ik geloof jou wel hoor' werd ze echt kwaad, want hij hoefde niet eens pijn te lijden en zij mocht niet 1x! (haha) zeggen hoeveel pijn het deed
hier ook een genante opmerking. ik had persweeen en na die al ruim een uur in mijn eentje te hebben opgevangen kwam er eindelijk een gyn (ze hadden het te druk) dus eerst geschreeuwd met wat vloekwoorden dat ik hier ook nog lag. toen was hij telkens met zijn vingers re baarmoederrand aan het rekken en dat voelde echt niet fijn. op een gegeven moment deed het zo'n zeer dat ik heb gezegd en nu haal je die vingers uit mijn doos....zegt de gyn dat zijn mijn vingers niet dat is het hoofdje😣😂😂😂
Haha fantastisch 😂 Na een hel van een bevalling, placenta welke niet los liet, 3 infusen in mijn arm en ruim 2L bloedverlies en onderhand de hele boel dicht genaaid daar beneden ( althans, zo lang was ze bezig en zo voelde het ook aangezien de verdoving niet echt werkte ) moest ik ter afsluiting nog een prik in mijn bil ivm de resusfactor. Je kunt je voorstellen dat na dit alles wat ong bij elkaar 2,5 dag heeft geduurd de puf aardig op was, maar ik moest toch op mijn zij. Dus met alle kracht welke ik had draaide ik op mijn zij. Blote billen richting mijn vriend en baby en de zuster welke netjes stond te wachten andere kant lukte niet ivm infuus ect. Ik draai me om, zij denkt dat ik goed lig, buigt voor over, ik besluit nog ff bij te draaien maar door de druk en geen controle over de gehele onderkant zeg maar kwam alle lucht welke zich op dat moment in mijn lichaam bevond er met een noodgang uit. Nou serieus, zo'n lange en harde scheet heb ik nog nooit gelaten. De pony van de zuster vloog nog net niet omhoog, logisch ook op een afstandje van nog geen meter aangezien ze die prik wilde geven. Heul gênant 🙈
Hahahaha, prachtig!!!!! Ik was bevallen van mn dochter vorig jaar augustus. Ik lag er poedelnaakt, ik had t snikheet. Liep iedereen met lange mouwen, omdat het juist fris was. K vond dat zo raar!!!!
Hahahhahahaha ik ga helemaal stuk om deze, ik moest zo hard lachen tijdens het lezen dat ik er van moest huilen!! Mijn avond is weer helemaal goed 😂