Tsjaa.. een gezin draai je met alle gezinsleden en niet alleen met een moeder... Ik vind dus dat je man op de dagen dat het nodig is gewoon thuis moet zijn. En ik vind het absurd dat het op t werk zo werkt dat je eigenlijk gewoon 24/7 voor je baas moet kruipen omdat je anders geen promotie krijgt... Dan maar geen promotie, ajuus
Hier sluit ik mij bij aan. Toen bleek dat mijn man de meeste promotiekansen had, hebben we afgesproken dat hij zich daarop kon richten. Ik heb jaren alle kinderen van hot naar her gesleept, van de sporten naar de zwemles etc en ik heb ook wel eens gezucht maar niet echt moeite mee gehad. Nu heb ik overigens wel altijd gewerkt maar in de avonduren. Tja, en mijn salarisje kan niet op tegen dat van hem dus ik zorg al vele jaren met liefde en plezier overdag voor het gezin.
Tja het is passen en meten. Ik snap je man wel, mijn man werkt soms 70/80 uur per week. Niet altijd. Ikzelf werk 5 dagen tijdens schooltijden en moet 4x per week naar sporten met de kinderen. Ik race dan van hot naar her. Maar we willen zijn carriere een kans geven en ik die van mij. En het is niet altijd fijn ook voor de kinderen wel eens lastig omdat ze soms later naar bed gaan dan ze moeten of ergens heen moeten wat ze niet willen. Het is kiezen of delen. Liefst wil ik ook een man die altijd op tijd thuis is. Maar dat weten we nooit. Ook omdat werktijden op ieder karwei weer anders zijn. Ik stel me er op in en pas er een mouw aan. Dan is het even weer wennen als ik alles alleen moet doen maar ik doe het wel.En probeer me er niet druk om te maken. En als die mindset verandert dan is het beter te doen. Al baal ikm natuurlijk ook nog wel.
Het gaat niet om wie zich het meest op zn werk kan richten hoor. Ik sleep de kinderen al jaren overal alleen heen. Ik ben er 24/7 en regel alles er om heen. Ik heb als go echt geen carriereambities Maar als vader iets of wat betrokken kunnen zijn bij wat je kinderen doen moet imo toch te doen zijn?
Misschien is het misverstand ook wel over wat carriere maken is. Hij ambieert geen managersfunctie hoor...gewoon wat meer uitdagingen.
Zeker maar dan moet je man dat ook kunnen / willen. Als ik je openingspost lees wil hij graag carrière maken. Dus dan hebben jullie daarbergens een meningsverschil over wat belangrijk (er) is. Is er geen compromis te vinden? Wat vind je man er zelf van?
Eens. Wat is nu geld in verhouding met tijd voor het gezin? In onze ogen echt niks. Liever 500 minder in de maand en meer tijd voor elkaar dan dat er met al het geweld promotie gemaakt moet worden. Zolang je fijn kunt leven, alle lasten kunt betalen en wat kunt sparen is het toch voldoende? Waarom moet het altijd maar meer.. Geniet lekker van je gezinnetje.. Voor je het weet zijn de kids groot en zou je willen dat je de tijd terug kon draaien. Het is maar een betaalmiddel
Ja dat vind jij, en dat kan je man ook vinden en dan is het geen probleem. Sommige mensen vinden het ook belangrijk carrière te maken. Overigens is geld niet altijd de drijfveer. maar dat terzijde. En dat is ook geen probleem zolang beide partners het er mee eens zijn. En dat is volgens mij het probleem wat tuc heeft, dat zij er kennelijk anders instaat dan haar man.
Klopt zeker hoor dat is iets waar ze samen uit moeten komen, en ik kan uiteraard ook niet in hun portomonnee kijken. Misschien kunnen ze samen tot een compromis komen. Bijv om de week over werken. Maar ze vroeg om een mening toch, en dit is mijn mening 😁 Ik vindt geld echt niks in verhouding tot tijd met het gezinnetje, mits je alles gewoon kunt betalen. Soms is er natuurlijk geen keuze
Ik sta er een beetje dubbel in. Ik vind dat iedere baan, ook een 'hoge' baan zo ingericht moet zijn dat je er naast een leven kan hebben. Of je nu manager of directeur bent. Het is maar wat je belangrijk vindt. Google maar eens op interviews met minister Asscher. Hij brengt zijn kinderen iedere dag naar school en probeert een aantal avonden per week thuis te eten. Werk wordt er om heen geregeld. Ik zou zeggen: als een minister dat kan, kan jouw man dat ook. Maar er is helaas een bepaalde cultuur bij sommige bedrijven dat je er moet zijn. Dus ik snap dat je man dat idee heeft. En ik snap ook dat werk belangrijk kan zijn voor iemand. Dat is het voor mij ook, alleen niet ten koste van mijn gezin. Gelukkig heb ik veel regelmogelijkheden zodat het bij ons meestal goed uitpakt. Maar persoonlijk zou ik het juist positief vinden wanneer iemand niet alleen goed op het werk is, maar ook ruimte over houdt voor privé. Komt uiteindelijk de kwaliteit van je werk ook ten goede.
Nou dat wij beiden anders denken over carriere maken dat weten we allang. Daar zit hem het probleem niet in. Mijn probleem zit hem in het feit dat bedrijven een werknemer zo misbruiken ( want zo zie ik het) dat die 5 dagen per week langer beschikbaar moet zijn en dus geen afspraken na werktijd kan plannen wanneer die daar iets wil bereiken.
En dan nog als je carrière wilt maken... Ik wil ook het beste uit mezelf halen, niet qua hiërarchische functie maar wel inhoudelijk/maatschappelijk. Als iedereen blijft overwerken, houdt je elkaar in een wurggreep. Eigenlijk is het ook heel erg ouderwets. Ik weet niet in welke sector de man van TS werkt, maar de meeste sectoren sturen niet eens meer op aanwezigheid maar op output en op het halen van doelen. Bovendien, dit is een quote van mijn bestuurder, is het voor iedereen (vooral voor mannelijke directeuren/managers) erg gezond om je eigen sokken en onderbroeken te wassen.
Ok, maar daar kan je niets aan doen toch? Het is zo (kennelijk in dat bedrijf), dus aan jou en je man de keuze of hij daar promotie wil maken, of niet, of een andere uitdaging te zoeken waar hij wel binnen bepaalde tijden iets kan bereiken wat hij wil. Het zijn keuzes. Verder ben ik het met je eens hoor, als hij zijn werk goed genoeg doet om promotie te kunnen maken, moeten de uren/werktijden niet uitmaken. Maar dat is helaas niet hoe deze wereld in elkaar zit.
Als hij 2 avonden op tijd (16:30) naar huis gaat, kan hij toch aanbieden dat hij nog wel telefonisch bereikbaar is wn/of thuis 's avonds evt nog wat doet, mocht dit noodzakelijk zijn. Je verantwoordelijkheid op andere vlakken nemen, is tenslotte ook belangrijk. Hij heeft ook voor de kinderen gekozen neem ik aan en promotie maken in de jaren dat de kinderen jong zijn, gaat naar mijn idee wellicht niet zo goed samen. Genieten van je kinderen, is niet in geld uit te drukken. Voor je het weet zijn ze 18 en mag je niet eens meer bij hun sporten komen kijken van ze.
Maar dat ligt misschien ook deels aan je man. Hij heeft blijkbaar ook niet de moed om te zeggen dat hij het anders wil (als dat al zo is). En dat snap ik wel, maar ja, dan verandert er ook nooit wat natuurlijk.
Heel herkenbaar, in dit geval als jullie beiden achter een toekomstige promotie van jouw man staan.. dan zal jouw werk ervoor moeten wijken om de kids naar sport te krijgen. Als hij eenmaal de promotie binnen heeft is er wel weer meer flexibiliteit, maar als je er wilt komen dan moet men zien dat je overwerkt. Dus later beginnen dan nu en extra laat weg gaan.