Relatieproblemen. Daarom zit er ruim 5 jaar tussen 2 en 3. Gelukkig is alles weer helemaal goed en krijgen we hopelijk in juli nog een vierde kindje Huis/ruimte heeft mij persoonlijk niet tegengehouden. Wij wonen in een huisje van 80 m2 met 3 slaapkamers, straks met z'n 6-en. Op termijn wel verhuizen maar de komende 2 jaar zit dat er nog niet in. Daar wilde ik niet op wachten (mijn leeftijd, leeftijdsverschil andere kinderen en je weet nooit wanneer en of het lukt).
Ik meld mij ook weer na jaren van afwezigheid op dit forum Wij willen graag nog een derde, maar we staan pal voor een grote verbouwing of zelfs het helemaal opnieuw bouwen van ons huis. Vier jaar geleden heb ik na de geboorte van onze jongste zoon vermoedelijk een PPD gehad. Dus ik wil graag zeker zijn dat ik in ieder geval genoeg rust om mij heen heb, omdat onrust de kans op een nieuwe PPD vergroot. Het akelige is alleen dat onze wens steeds sterker wordt haha!
Eerder heeft mijn gezondheid meegespeeld. Onze wens bestond al zeker sinds 2013, maar mijn gezondheid liet het niet toe en ik wilde me eerst daarop focussen. Helaas daarna liep het ook allemaal niet zoals gepland dus nu sinds nov. vorig jaar onder behandeling in het zh.
En hier ook een soort zelfde verhaal. In 2003 is mijn zoon geboren, maar de relatie bleef niet in stand. Nu met 'nieuwe partner', hij wilde wel kinderen van zichzelf maar was er steeds niet klaar voor. Dus daar op gewacht. Vorig jaar gingen we er dan eindelijk voor en nu al ronde 13
Sinds de bevalling een te trage schildklier. Ben nu aan het afbouwen met de medicatie. Volgende week vrijdag weer een afspraak bij de internist en hoop dan dat mijn waardes goed zijn en ik helemaal mag stoppen met de medicijnen. Dan gaan we voor een tweede. Dus met een beetje mazzel is mijn ovulatie de 16e nog niet geweest en kunnen we direct aan de slag ipv wachten op het nieuwe jaar.
Ik heb een fikse hernia gehad. Mijn zoontje was ongeveer 1,5 toen mijn rug begon op te spelen. Ik ben daar ruim 2,5 jaar zoet mee geweest. Een tweede zwangerschap was echt geen optie met die rug en zenuwpijn in been. Toen de hernia beter werd, heb ik eerst heel hard aan mezelf gewerkt. Rug versterkt, afgevallen. Nu was ik er pas weer klaar voor. Ons eerste kind is al 6 als ons tweede kindje geboren wordt. Life is what happends while you're busy making other plans
Ik heb respect voor jou. Ben benieuwd hoe jullie, jullle huisje praktisch ingericht hebben. Dus de kids slapen bij elkaar op 1 kamer? Gaat dat goed? Ik heb nu al vaak het idee dat ik ruimte te kort kom. Helaas hebben wij een hele grote slaapkamer en een kleinere slaapkamer die vooral lang maat niet breed is. Het is nu al vaak passen en meten laat staan met een 2e erbij. Wat fijn dat alles goed is gekomen en dat er een 4e op komst is.
Ja, het is hier ook passen en meten hoor, en af en toe word ik uiteraard ook gek als alles overhoop ligt. Voordeel is dat je goed wordt in opruimen. Overbodige dingen gaan niet naar zolder maar weg (weggeven of weggooien). De oudste 2 slapen inderdaad op 1 slaapkamer (stapelbed, want t kamertje is 2,3 bij 3) gaat super. De jongste heeft dan een vergelijkbaar kamertje qua afmeting. De baby komt straks de eerste 9 maanden op onze slaapkamer in een co sleeper en als we er dan nog wonen wil ik zoiets: Stapelbed ledikant easygrow wit - kinderkamercompany topdeal! Ik vind het alleen wel fijn als straks de oudste als ie naar de middelbare school gaat een eigen kamer heeft (privacy en huiswerk maken). Dus we hebben nog 3,5 jaar. Gelukkig zijn de vooruitzichten om te kunnen verhuizen uiteindelijk gunstig. Dus ik zie het als een tijdelijke situatie. Het weegt voor mij in ieder geval niet op tegen het geluk van nog een kindje mogen krijgen.
Niets.... Bij mij was er een vermoeden dan zwanger worden niet vanzelf zou gaan. Dus ik heb de gok altijd gewaagd, in m'n proeftijd bij een nieuwe werkgever, tijdens het carrière maken, tijdens een 7 maanden durende ingrijpende verbouwing van ons huis met het dak eraf. Uiteindelijk lukte het pas na 4 jaar. Toen was ons huis allang af en ik allang door m'n proeftijd. Na de geboorte van de tweeling ben ik gaan zzp'en- nog steeds actief met een kinderwens- en meteen raak. De belangrijkste basis voor ons was/is onze fijne relatie en financieel hebben wij geen uitdagingen.
Ja daar ben ik ook wel eens bang voor, maar ik wil ook eerst mijn gezondheid op orde hebben. En mijn vriend moet nog even aan het idee wennen, dus ik hoop dat het in de toekomst niet zo lang gaat duren (ook gezien mijn leeftijd). Jij een dikke knuffel hopelijk ben je snel zwanger...
Hopelijk mag je snel zwanger raken. Vervelend van je schildklier. Kan/mag je niet zwanger worden met medicatie?
Ja dat is zeker zo (van een goede relatie). En heftig dat het zo lang duurde en fijn dat je uiteindelijk 3 mooie kindje mogen krijgen.
Hier wilde we vanaf afgelopen juni eigenlijk beginnen met zwanger worden, alleen hebben we er toen voor gekozen ons huis te verkopen en een nieuwbouw huis te kopen, ivm de ruimte. Nu is ons huis verkocht en zitten we tijdelijk in een huurhuisje. Ons nieuwe huis zou klaar zijn voor juli 2017. Helaas is dit allemaal uitgesteld en is het pas aan het eind van het jaar klaar. Zo vervelend om zo lang te moeten wachten. We willen nu wachten tot april/mei, dan zitten we wss in ons nieuwe huis als de kleine komt. Helaas zit er dan wel een groter leeftijds verschil tussen onze dochter en haar broertje of zusje, maar het is niet anders.
Lastig als je zo graag wil en je moet door omstandigheden nog even wachten. Ik herken het helaas. Heel veel sterkte ermee...
Komt goed nu is het aftellen, hopelijk komt er dan niet iets anders waardoor we weer moeten uitstellen.
Voor mijn eerste kindje was een vast inkomen en een groter huis de reden.. uiteindelijk niet gewacht en het is evengoed goed gekomen haha. En nu is mijn zoontje 11 maanden en krijg wel de kriebels weer.. maar mijn schildklier was te snel, toen te langzaam en nu weer aan de betere kant. mijn cholestorol was veel te hoog, en mijn zoontje heeft lang heel slecht geslapen,. Dus ondanks dat ik het graag weer wil.. denk ik dat een periode rustig aan doen geen kwaad kan.
Wij hebben meer dan 8 jaar "gewacht" omdat we het niet aandurfde na een hele heftige PPD en PND, Het was jaren zullen we wel zullen we niet, gewoon zo bang voor een herhaling. Het was zo een heftige tijd en het heeft even geduurd voordat ik me eruit had gevochten. De kans dat het nog een keer gebeurd is aanwezig. nu zijn we eind dertig en het is nu of nooit en we gaan er nu toch voor. Ergens heb ik spijt dat ik zolang heb gewacht maar aan de andere kant ben ik nu een hele andere vrouw en veel sterker. Ik heb ondertussen 2 miskramen gehad, en ook dat heb ik overleefd! Meer reden voor mij om door te zetten en er voor te gaan nu het nog kan.