Hoi meiden, Ik weet niet goed waar ik moet beginnen want ik ben nog steeds een beetje de weg kwijt. Gisteren samen met vriendlief naar de verloskundige geweest, maar nadat we twee goede echo's hebben gehad en twee keer een mooie kloppend hartje hebben gezien, bleef het nu stil. Het moment dat de verloskundige voorzichtig zegt dat ze geen hartactiviteit meer ziet is het moment geweest dat onze wereld even instort. Elf dagen geleden zagen we nog een mooi klein garnaaltje en hoewel ik toen volgens eigen berekening 7wk zou zijn was ons kleintje nog maar 6wk2d, maar het hartje klopte en zo krachtig ook voor het termijn volgens de verloskundige. Gisteren is echter gebleken dat kort na de laatste echo ons kleintje er helaas toch echt mee gestopt is, want ik had nu op z'n minst rond de 8 weken moeten zitten, maar de meting gaf een vruchtje aan van 6wk2d zonder hartactiviteit. De dooierzak was al weg en ook de vruchtholte was niet meer gegroeid. Het zou onze eerste zwangerschap samen zijn, maar helaas heeft het niet zo mogen zijn. Ik heb er voor gekozen om af te wachten totdat mijn lichaam alles zelf in gang zet, wat ik van harte hoop, gezien ik dit het liefste zo natuurlijk mogelijk wil doorstaan. Nu is mijn vraag of iemand hier ervaring mee heeft? En hoelang het heeft geduurd voor alles opgang kwam? Gisteren verloor ik enkele uren na de echo een paar flinke vegen helderrood bloed, maar daarna niks meer op wat vage vegen roze na.
Jeetje wat verdrietig meis. Je wereld zakt dan inderdaad onder je voeten weg. Ik heb ook een mk gehad met ongeveer 6 weken. Alleen begon het bij mij met bruin, donkerbruin en vervolgens rood met buikpijn. Op de echo was het toen mis, waar we toen ook al vanuit gingen. Kort daarna het vruchtzakje verloren. Ging vrij snel bij mij. Ik hoop bij jou ook. Tip die ik wel wil meegeven is zorg dat je voldoende pijnstilling in huis hebt. (Ik had toen Aleve feminax icm paracetamol geloof ik) ik heb zelf toen erg veel pijn gehad, echt een soort weeën. Heel veel sterkte gewenst!
Wat naar Jairy, helaas zit ik in dezelfde situatie. Ons vruchtje is ergens tussen de 5 a 6 weken gestopt met ontwikkelen en ik had nu 10 weken moeten zijn. We hebben het afgelopen donderdag op onze eerste echo te horen gekregen. Ik heb ook gekozen voor een week wachten, mocht er niks gebeuren dan krijg ik komende donderdag pillen om het op te wekken. Eerlijk gezegd verwacht ik niet dat het vanzelf op gang zal komen deze week, het leeft immers al zo'n 3 a 4 weken niet meer en het is al die tijd blijven zitten. Het wachten vind ik supermoeilijk. Keek ik eerder na elk toiletbezoek om hopelijk geen bloed te zien, nu hoop ik juist elke keer dat ik begonnen ben met bloeden. Ik wil het gewoon zo snel mogelijk achter de rug hebben om verder te kunnen. Sterkte meid!
Baby dream, dankjewel voor je berichtje en natuurlijk onzettend vervelend te horen van je MK. Ik hoop ook dat ik het hier snel mag gaan doorstaan, wat ik niet oneerbiedig naar het kleintje bedoel, maar dan kan ik het gaan plaatsen. Je tip voor pijnstilling zal ik onthouden, die had ik nog geen meegekregen. Toutepetite, wat ontzettend naar ook voor jou. Het is zo vreselijk te weten dat je precies weet wat je nu moet doorstaan, maar ook het moment dat je te horen krijgt dat het helaas niet zo mag zijn. Ergens heb ik ook het gevoel dat het niet vanzelf op gang gaat komen, hier heb ik na gisteren geen bloed meer verloren en rommelt het alleen wat lichtelijk in m'n onderbuik. Ik herken het precies, hier hoop ook telkens bloed te zien; wat zo tegenstrijdig lijkt gezien dat tot op de echo juist hetgeen was wat je niet wilde zien. Ik wil het nu ook zo snel mogelijk achter de rug hebben zodat we verder mogen gaan. Vanmiddag neemt de vk contact met me op en dan ga ik aangeven tegen het einde van de week ook medicatie te willen, mocht het dan nog niet zijn doorgezet. Jij ook heel erg veel sterkte!
Jee wat heftig.. 7 jaar geleden heb ik een miskraam gehad en die kwam na 5 weken niet los en ben ik gecurreteerd. Achteraf had ik dat liever direct laten doen.sterkte!
Dankje, en wat lijkt me dat zo ontzettend zwaar te moeten zijn geweest, 5 weken is zo lang dan op dat moment. Ik wacht het hier deze week nog af, maar de afspraak bij de gynaecoloog voor de medicatie staat voor donderdag ingepland; mits het misschien niet meer nodig is, dan mag ik afbellen. Vandaag verlies ik al weer meer bloed, ook al kort wat krampen gehad, maar nog geen stolsels of het kleintje verloren. Ik hoop maar dat dit, al danwel langzaamaan, een begin mag wezen voor de miskraam (wat zo dubbel klinkt om te zeggen. ) Volgens de vk klonk het nu in ieder geval nog niet als echt gaande.
Sterkte dames. Helaas weer ik wat jullie doormaken Betreft afwachten tot het vanzelf begint heb ik ook ervaring. Bij mij heeft het zo'n 3 weken geduurt voor het 'los' kwam. Zelf vond ik deze wachttijd fijn. Ik had tijd om aan het feit te wennen dat we deze kindjes nooit zouden krijgen, afscheid te nemen en vooruit te kijken. Toen de mk uiteindelijk los kwam was ik er klaar voor en kon ik vrijwel direct voor mijn gevoel verder. Doe wat voor jouw goed voelt!! En sterkte
Hier ook meegemaakt. 4x en na eerste keer op advies van t zkh gekozen voor curretage. De ingreep is me echt meegevallen Fis andere keren hier ook voor gekozen. Eerste keer liet t na 6 weken nog niet los... Sterkte meid.
Wat verdrietig Tis vreselijk dat moment dat je te horen krijgt dat het mis is.. Omdat het hier al zo groot was ben ik op het ziekenhuis gebleven en heb medicijnen gekregen. Hierdoor kwam het na 2 x de dosis op gang.. Uit eindelijk ook gecurreteerd omdat het niet helemaa lweg was. Ik wilde het ook zo snel mogelijk achter de rug hebben. Je moet idd doen wat voor je gevoel goed is, de een wil de tijd ervoor en de ander wil het zsm. Heel veel sterkte, ik hoop voor je dat het niet te lang duurt.
Ah wt jammer bij mij kwam et jammergenoeg niet vanzelf op gang dus daar kan ik niks over meedelen Alvast veel sterkte maar weet dit; ik kwam dit tegen in augustus. Moest september niet proberen om het lichaam terug wat op rust te komen. In oktober ipnieuw zwanger en nu 13 weken ver!
Lastig he Jairy...ik wacht ook nog steeds, maar mijn lichaam schiet niet in gang. Als het donderdag nog steeds niet is gebeurd, dan krijg ik medicatie mee, die ik dan zaterdag zal innemen of inbrengen (geen idee nog), want dan ben ik de hele dag thuis. Vind het wel zwaar hoor, het wachten, inmiddels leeft het vruchtje al zo´n 4,5 week niet meer...
Het is enorm lastig en tegelijkertijd ook een beetje tegenstrijdig. Gebeurd er bij jou helemaal niks? Ik kan me heel goed voorstellen dat het zwaar is en al helemaal als je nagaat hoelang het kleintje bij jou inmiddels er nog steeds is. Ik wil je dan ook een virtuele dikke knuffel toesturen, hopelijk zet je lichaam alsnog iets in gang. Hier zitten we nu op ongeveer 2 en halve week. Elke dag lijkt mijn lichaam steeds meer toe te geven, maar afgezien van inmiddels regelmatig bloedverlies gebeurt er niet veel. Morgen heb ik weer contact met de verloskundige en donderdag mag ook ik bij de gynaecoloog komen voor de medicatie, deze ga ik denk ik dan ook vrijdag avond of zaterdagochtend inbrengen. Als onze lichamen het zelf niet lijken te doen, dan hoop ik dat de medicatie ons mag helpen. Bedankt dames voor jullie steunende berichten, deze doen me echt goed.
Nee, helemaal niks, geen bloedverlies in ieder geval. Ik had het graag anders gezien natuurlijk voor ons beiden, maar heb toch ook veel steun aan je berichtjes, en het feit dat er iemand is die op dit moment hetzelfde meemaakt als ik. Als het bij jou de komende dagen niet doorzet, dan hebben we zelfs precies dezelfde timing qua medicatie. Als het zover komt, kies ik trouwens voor zaterdagochtend, omdat ik niet de hele nacht van vrijdag op zaterdag op de badkamer wil doorbrengen, het is zo al zwaar genoeg. Heel veel sterkte meis, dikke knuffel.
Ik had het ook heel graag anders gezien voor ons beide, en alleen bloedverlies is ook niks want hier haalt het nog steeds niks uit. Ik merk ook dat ik veel steun heb aan je berichten en we nu beide kunnen delen wat er is, maar ook dat we exact weten wat we nu op dit moment meemaken. We zitten inderdaad precies gelijk qua medicatie, hoelaat mag jij naar de gynaecoloog? Hier staat de afspraak om 4 uur en dan eerst een echo om te beoordelen. Ik heb gisteren met vriendlief afgesproken om de medicijnen eventueel ook zaterdagochtend in te brengen. Dan is hij de hele dag thuis en ben ik niet alleen met de kids mocht het gaan doorzetten dan. Jij ook heel veel sterkte en een dikke knuffel!
Hey Jairy, Mijn afspraak is over een half uur. Ik krijg dan ook eerst weer een echo om te zien hoe het er nu voor staat, vorige week was er nog niet veel te zien. Maar ik krijg de medicatie sowieso al mee denk ik. Ik kom later op de dag nog wel een update geven, jij veel succes en sterkte bij jouw afspraak vandaag!
Is goed meis, heel veel sterkte en ik ben benieuwd naar je update! Zodra ik geweest ben laat ik ook even iets weten, maar dat wordt vermoedelijk pas laat op de middag/avond.
Hey, ik ben weer terug. Op de echo was er niets veranderd, in de zin dat er (uiteraard) nog steeds geen hartactiviteit was en dat het vruchtje ook niet was gegroeid. Maar het moest toch even gecheckt worden om er zeker van te zijn dat het vruchtje echt niet levensvatbaar is. Verder zag ze ook geen tekenen van een aanstaande miskraam, geen bloedingen ofzo en alles zit nog goed dicht. Dus heeft ze me pillen meegegeven die ik vaginaal moet inbrengen en dat ga ik zaterdagochtend doen. Moet er dan 4 in 1 keer inbrengen en na 48 uur nog eens. Zou wel willen weten of jij dezelfde methode moet volgen.
Oh, dat moet een domper zijn geweest. Confronterend is het om nogmaals te moeten horen dat er geen hartactiviteit meer is he, ik werd er opnieuw enorm emotioneel van. Ik hoop zo onwijs hard dat de pillen zaterdagochtend z'n werk bij je gaan doen, dit wachten begint nu toch wel op te breken. Hier inmiddels dus ook terug. De echo vond ik erg dubbel om te zien, je weet dat het moet ter controle maar de hoop op stiekem toch een kloppend hartje neemt dan toch voor een fractie van een seconde toe; wat natuurlijk niet zo is. Bij mij is er, gezien het bloedverlies en de kleine stolsels die ik aan het verliezen ben, wel iets aan de gang. Inmiddels heb ik ook weer op en af krampen, maar het kleintje zit nog steeds in de baarmoeder. Wel was ie iets kleiner dan de afgelopen echo bij de verloskundige. Ook ik heb misoprostel meegekregen, 8 pillen, en deze moet ik ook vaginaal inbrengen. Ook hier ben ik dat zaterdagochtend van plan en moet ik er 4 inbrengen. De tweede dosering van 4 pillen moet ik na 24 uur weer inbrengen, maar dat is alleen nodig indien ik het kleintje nog niet verloren ben. Ik ben er behoorlijk weer van slag merk ik wel, vooral ook emotioneel. Wanneer mag jij weer op controle komen? Hier willen ze me dinsdag alweer zien, ook om mijn HB te controleren.
Sterkte dames, wat verdrietig dat jullie dit ook moeten meemaken. Hier ook een MA waar ik op wacht. Ik laat mij dinsdag opnemen, dan heb ik het bijna twee weken de tijd gegeven. Bij mijn ziekenhuis werkt het anders. Ik moet 36 uur van te voren 1 miseprestol innemen (deze breekt progesteron af en maakt de baarmoedermond week). Dan krijg ik bij de opname 4 pillen cytotec, die krampen opwekken zodat mn lijf het vruchtje gaat afstoten. Elke drie uur krijg ik er dan weer twee pillen bij met een max van 5 keer. Deze behandeling heb ik al twee keer succesvol ondergaan, de eerste keer kwam het vruchtje na ongeveer 7 uur, de tweede keer had ik al veel bloedingen vooraf en kwam het vruchtje vlak voor de cytotec erin ging, dus dat scheelde weer. Maar elk ziekenhuis werkt zo weer anders. Heel veel sterkte zaterdag, ik hoop dat het snel komt! Liefs
Frummels, ook voor jou natuurlijk allereerst heel erg veel sterkte toegewenst! De hele situatie is zo ontzettend verdrietig, emotioneel en uitputtend en dan is dit voor jou nog eens de vierde keer. Heb je op dit moment helemaal nergens last van? Ik hoop in ieder geval dat er hopelijk alsnog zelf iets gebeurd nog voor je opgenomen wordt. Hier vandaag weer wat krampen, maar heel eerlijk gezegd doen ze me weinig en brengt het me geen hoop meer dat het vanzelf afkomt. Zelfs niet nu ik toch weer wat meer bloed lijk te verliezen. Morgenochtend ga ik rond 8 uur de eerste dosering inbrengen en dan hopen we maar dat dat net het laatste is wat we nodig hebben.