Gezien het tijdstip en wekelijks ga ik er vanuit dat het ivm werk is, dat vind ik heel anders dan logeren voor feestjes
Ik vind dat je man zich aanstelt. Maar goed, het is wel lastig natuurlijk dat hij er wel mee zit. Wat logeren betreft, niets is raar, iedereen doet het op haar eigen manier. Alleen ben je wel zwanger, hoe ga je dat doen als je thuis bevalt/naar het ziekenhuis moet? Misschien voor die tijd een keer laten logeren?
Omdat jij het niet kent is het raar? Dat is wel erg kortzichtig. Hier ook nooit uit logeren, alleen oppassen hier in huis (of samen met familie op vakantie). Wij hebben echt totaal geen behoefte om haar uit huis te hebben. Neem aan dat dit een soort geestelijke behoefte is
Ooh.. het was niet bedoeling dat het onderling hoog op zou lopen.. Oma (mijn moeder) past sowieso een keer in de maand hier of bij haaar thuis op.. zodat wij avondje samen hebben. Zo ook vanavond.. maar wat het logeren betreft wordt ik dr verdrietig van en wil ik gewoon bij elkaar zijn zodra we wakker worden. Ze heeft overigens uit nood 1 x bij oma geslapen en toen moesten we dr ivm werk om 6 uur daar ophalen. Sloeg nergens op.. Heb gister heel rustig met mijn man hierover gesprokeb, maar merk dat ik dan emotioneel wordt.. (het zit me blijkbaar erg hoog..) vandaar dit topic. Maar zoals velen al aangeven: ieder doet het op zn eigen manier, er is geen goed of fout.. Alleen baal ik af en toe van mijn gevoel..
Nee je leest verkeerd. Ik vind het raar, ik schrijf niet 'het is raar'. Dit is mijn mening, omdat ik het niet anders ken in mijn omgeving, en iemand anders heeft weer een andere mening. Prima, van mening verschillen mag gelukkig in dit land.
Maar jij doet eigenlijk precies hetzelfde. Dat het niet in jouw straatje past, dat mag natuurlijk. Maar om het nu direct dom commentaar te noemen? Jij denkt er anders over, prima. Maar ts. Vraagt meningen. Hoezo heeft ze niks aan de mening van haar? Dat is toch juist de bedoeling van een forum om wellicht tot andere inzichten te komen en tips te vragen. Ts. Heeft er toch niks aan wanneer iedereen het naar haar mond praat. Juist de diversiteit aan meningen en tips maakt dat zij hier haar eigen conclusie uit kan trekken. " het raar " vinden staat er een beetje apart, dat klopt. Maar het is maar net hoe je hem op pakt. Ik lees het namelijk anders dan jij denk ik. Ik lees het namelijk dat zij het raar vindt omdat zij zich het niet kan voorstellen. Ik lees helemaal niet dat het raar is dat je je kind nooit ergens laat logeren.
Ik heb mijn zook echt wel vaak genoeg uit eigen belang een keertje uit logeren gestuurd (bij opa en oma). Hij heeft het daar naar zijn zin, worst extra in de watten gelegd en wij hebben ook eens echt tijd voor ond zelf. Lekker lang uitslapen, samen en grote klus doen waar je anders niet aammn toe komt. Ik zie daar geen probleem in
Ik zeg helemaal niet dat iedereen ts naar haar mond moet praten, zeker niet zelfs. En zeggen dat je kind elke maand uit logeren gaat is prima. Maar het raar vinden is meteen een oordeel waar ze niks aan heeft. Want als er iemand gereageerd had met: ik vind het raar dat jullie elke maand weg zijn, dan was de pleuris uitgebroken. Andersom mag zoiets nl nooit gezegd worden.
Onze zoon is nu 5 en is 4 keer wezen logeren bij mijn moeder. Zij vindt het reuze gezellig en mijn zoon ook. Die twee hebben echt een bijzondere band met elkaar. Laatst was mijn moeder even hier en dikke tranen toen ze wegging. Hij logeert verder nooit ergens anders, omdat het nooit nodig is. Maar 1x per jaar voor de gezelligheid bij oma. Op deze manier hebben mijn man en ik eens per jaar echt tijd voor ons zelf, want we hebben hier geen oppas oid zodat we een avondje weg kunnen. We vinden het ook wel eens prettig om even samen een hapje te gaan eten of naar de bios te gaan. De scheve gezichten interesseren mij werkelijk niets. We moeten ons prettig en vertrouwd voelen en dat geldt voor onze zoon ook. Mijn schoonmoeder vertrouw ik gewoon niet + dat hun huis niet hygiënisch is. Mijn schoonpa kan het lichamelijk niet aan, dus die geeft zelf een grens aan Mijn vader vertrouw ik wel, maar de afstand is te groot om "even" te logeren. Iedereen doet het op zijn eigen manier, maar elke week "zomaar" logeren is niet mijn manier. Ik denk overigens wel dat je dochter het vast gezellig zou vinden om bij oma te mogen logeren.
Logeren is prima als het vanuit beide kanten goed voelt. Het kind moet zich niet in de steek gekaten voelen en als ouders moet je je er goed bij voelen en voor de een is dat alleen in noodsituaties. En voor de ander is dat regelmatig. Per kind en per gezin verschillend. Prima toch? Als wij een x een bruiloft oid hebben gaat onze dochter naar opa en oma waar ze heerlijk verwend word en waar iedereen van geniet maar als ik zou merken dat ze het niet meer fijn vind zou ik het ook niet doen.
Uk is ook nog nooit een nacht zonder ons geweest (als je zijn vroeggeboorte uitsluit) Misschien een domme vraag maar hoe doen jullie dat met trappen, in de familie heeft niemand traphekjes.
Onze dochter kan nog geen deuren open krijgen en opa en oma en broer en schoonzus hebben een deur voor de trap zus en zwager niet maar onze dochter kan goed de trap op en af dus ben nooit echt bang dat er iets gebeurd
hier hebben de opa's en oma's traphekjes geplaatst voor de kleinkinderen. Als de kids er niet zijn halen ze het hekje eruit.
TS. Je moet echt doen wat goed voelt voor jou! Als jij er echt geen goed gevoel bij hebt niet doen. Heb het er met je man over en sluit anders een compromis. Ga samen wat leuks doen en haal een oppas in huis. Ik vind het ook heerlijk om samen met mijn man eruit te gaan, ondanks dat wij heel bewust voor kinderen hebben gekozen merk ik dat we die tijd voor elkaar ook echt nodig hebben. Hierdoor merk ik ook dat ik een goede moeder en partner kan zijn. Dat is wat voor ons goed voelt.. En ook onze kinderen vinden dit oke, ze gaan graag logeren dus dan voelt het ook prettig voor mij. Als dit niet het geval is zou ik het ook niet doen maar een oppas in huis halen. Tis waarschijnlijk een fase, vervelend maar ze heeft je gewoon even nodig. Gaat wel weer over
misschien kun je een kleinere stap nemen... bedje naast je eigen bed; en kind daarin als ze bang is of niet kan slapen. Dan liggen jullie nog steeds samen - maar went je dochter er aan, dat ook al 'voelt' ze jullie niet, dat ze wel bij jullie is. Vanaf een bepaalde tijd mag ze dan bij jullie IN bed. De stap om in haar eigen bed te blijven, wordt dan wat kleiner denk ik... Logeren vinden ze hier feest. Ik vind het nog steeds moeilijk als ze gaan . Maar sinds ze een jaar of 5 zijn, gaan ze ook meerdere nachten soms. (1 a 2 x per jaar) . Afgelopen herfstvakantie zijn ze 3 dagen wezen kamperen met mijn ouders (35 minuutjes rijden hier van daan) . Zolang ze op 'ophaal afstand' zijn, zou ik het zeker eens proberen. Liever in een leuke periode- dan wanneer er ineens nood is en ze dan voor de eerste keer onverwachts moeten.
Zoontje is van de zomervakantie (toen was hij net 2) voor het eerst bij beide oma's een keer wezen logeren. Was toen meer uit praktisch oogpunt vanwege mijn werk en de vaste oppas die vakantie had, maar het ging super goed. Maar mijn zoontje is dan ook niet moeilijk, vind het overal gezellig en lijkt mij ook totaal niet te missen, als ik dat dan navraag. Inmiddels is hij ook al 2 keer bij m'n zusje wezen slapen, die wil best oppassen, maar niet om 6.00 's morgens als ik dagdienst heb, dus dan breng ik m'n zoontje gewoon de avond van tevoren bij haar. Maar wellicht als ik een kindje had gehad die er moeite mee had, dat ik er ook wat minder makkelijk mee omging. Echt voor de lol gaat hij hier nog niet logeren, het is gewoon net hoe het uit komt. Wat betreft de traphekjes. Hier bij mijn moeder geen hekjes, maar hij ligt daar nog in een campingbed en komt er niet zelf uit, dus geen gevaar. Als hij boven is loopt m'n moeder er ook altijd en inmiddels kan hij ook zelf veilig de trap op en af. Schoonmoeder heeft wel traphekjes. M'n zusje weer niet en die heeft ook de trap nog eens in de woonkamer, maar gaat eigenlijk altijd goed.
Ja, dit inderdaad! Dafne logeert heeeel soms bij sm, maar daar is ze sowieso elke vrijdag, dus voor haar bekend en ook een soort thuis. Ergens anders wil ik dan zelf nog liever niet.
Mijn ouders hebben traphekjes. En bij mijn schoonouders kan hij nog geen deuren open krijgen. En mijn zus heeft geen trap TS, ik denk niet dat wij een antwoord kunnen geven. Ik vind logeren geen probleem. Vanaf dat ons zoontje 3 maanden is gaat hij af en toe logeren (niet maandelijks maar wel een aantal keren per jaar) Wel altijd bij opa's/oma's of mijn zus. Hij vindt het zelf ook leuk en wordt megaaa verwend dan. Het is overigens dan wel vaak omdat wij iets hebben (feestje ofzo) Zo zie je maar, voor ons is het geen probleem maar voor jou blijkbaar wel. En daar zit de crux. Als jij het niet nodig vindt dan zou ik het ook niet doen. Ik zou dan op zoek gaan naar andere opties om wel intiem te zijn met je man. Maar als eerste moet je natuurlijk met hem in gesprek gaan. Geef aan hoe je je voelt en dat je liever naar andere oplossingen zoekt. Is niets verkeerd aan toch? Net zoals dat ze niets zal oplopen van logeren zal ze ook niets oplopen van níet logeren. Dus ik zou gewoon mijn gevoel volgen. Maar dan wel goed blijven communiceren om er samen uit te komen!