Ik ben normaal niet van het kritiek geven op mensen die het anders doen als ik. Maar slaaptraining is een bedje op zolder zetten, zodat je haar niet hoort? En dan ook nog op de leeftijd dat ze verlatingsangst krijgen? Zelf ben ik helemaal niet van het laten huilen. En mijn dochter is anderhalf en heeft 1 keer de nacht doorgeslapen, meestal komt ze nog 2 x en de laatste tijd heeft ze ook weer nachten dat ze uren wakker is door verkoudheid en doorkomende kiezen. En dan heb ik ook nog een zoon met een beperking die pas sinds hij 6 is afentoe de nacht doorslaapt, dus ik weet helaas wel wat slaaptekort met je doet, dat is ook erg zwaar. Ik kan heus wel begrip opbrengen voor mensen die slaaptraining toepassen ook al doe ik daar zelf niet aan. Maar een bedje op zolder zetten? Dat is geen slaaptraining!
Als ze tandjes doorkrijgt en daar zoveel last van heeft, is slaaptraining echt niet op z'n plek. Jammer voor jou als ouder, maar dan hoor je er gewoon te zijn voor je kind. En geloof me: ik heb wat nachten opgezeten..... die waren veel slechter dan jullie nachten en heeft ook veel langer geduurd. Geen gemakkelijk praten dus van een mama die niet weet waar ze het over heeft. Heb je al paracetamol geprobeerd? Want als ze zoveel pijn heeft, lijkt me dat het eerste wat je gaat doen?
Kritiek mag, maar niet zomaar in het wilde weg zonder even verder te vragen. Ik zet haar op zolder, omdat ze ten eerste onze andere dochters wakker houdt. Nu slapen mijn man en ik beiden niet en dat is ook niet nodig. Niet zomaar aannemen dat ik niet weet wat een slaaptraining is. Dat weet ik als geen ander helaas. Ik zet haar niet in een bunker!! Hoor alles nog precies, maar minder hard. Het komt bij mij nl. ook heel hard binnen. Misschien eerst even verder vragen, voordat je oordeelt. De afgelopen nacht was ze ook ruim 3 uur wakker na een fles, dus dat was niet van de honger.
Mee eens. Ik noem dat heel grof (sorry) "je kind bewust in de steek laten". Ik bedoel maar: ik ken maar weinig tot geen baby's van die leeftijd die goed kunnen praten en je exact kunnen vertellen wat er aan de hand is. Hun enige manier van communiceren is huilen. Helaas. Je kunt ze monddood maken en een eind verderop leggen. Dan stoppen ze vanzelf met huilen, want het heeft toch geen zin. Mama of papa komen toch niet. Ook al is er wel iets met mij aan de hand. Ja, ik kom voor je kind op. Sorry. Voor hetzelfde geld heeft het last van de tandjes (daar zijn middeltjes voor) of verlatingsangst (neem het dan bij je in bed of ga bij het kind op de slaapkamer slapen. Been there, done that!) of last van de oortjes (doet ongelooflijk veel pijn bij het liggen). En nee, ik praat niet makkelijk. De eerste jaren zijn in mijn optiek echt tropenjaren en het bestaat uit overleven. Ik heb ook vreselijk slecht geslapen de eerste jaren, wat bij mij resulteerde in zeer slechte weerstand en mezelf vaak ziek moeten melden op mijn werk omdat ik tot niks in staat was. Ik baalde er ongelooflijk van. Maar no way dat ik mijn kind maar lekker liet huilen. Al zou ik dat doen, dan deed ik toch echt ook geen oog dicht hoor. Wetende dat mijn kind een eind verderop lag te huilen en verdrietig was. En niemand die komt. Ze huilen immers niet voor de lol of om jou te pesten? Bij ons werd het pas beter vanaf dat de kinderen 3 jaar waren. Toen kregen we pas beetje bij beetje onze nachtrust terug. Wat een genot!
Op de een of andere manier heeft je uitleg me niets milder gemaakt, behalve dat van je andere kinderen die wakker worden, Ik vind de zolder persoonlijk alleen acceptabel als je er zelf ook gaat liggen zodat je baby niet alleen is. Maar goed, als jij slaaptraining toe wilt passen, moet je dat vooral doen, ik vind het erg zielig bij een baby die pijn, honger en verlatingsangst heeft. En verder meng ik me niet meer in deze discussie, want ik denk niet dat onze meningen op dit vlak dichter bij elkaar zullen komen.
En een zetpil voor het slapen wel al geprobeerd An? Als het tandenpijn is, in combinatie met oorpijn die kindjes erbij kunnen hebben bij het doorkomen, dan zou ik kiezen voor een zetpil, om de pijn weg te nemen/minderen om beter te kunnen slapen tijdens zulke nachten.
paracetamol al lang geprobeerd!! Dentinox, chamodent, krijgt ze ook. En opmerkingen als jouw nachten zijn lang niet zo slecht als die van mij?? Het is geen wedstrijd wie het het rotste heeft. Het is hier al maanden helemaal niks en de laatste 4 weken gemiddeld 4 uur slaap op een nacht. Ik trek dat niet. Dan kan jij een hele stoere moeder zijn die daar wel tegen kan, maar ik kan niet meer goed functioneren en daar lijd niet alleen ik onder, maar alle 3! Mijn kinderen.
Dat kan ik goed voorstellen! Echt klote! En even een andere insteek: laten logeren? Hier sliepen ze bij oma en opa altijd door!! ( de krengen ) en bij mij niet, maar dan had ik tenminste een goede nacht ( of 2 als ik geluk had) gemaakt en kon ik het net iets beter hebben, was ik relaxter en daardoor werd mijn dochter ook rustiger. Of eentje bij dochter op zolder en eentje op de bank beneden? Dus eentje een goede nacht en de ander een slechte en dan elke nacht omwisselen? Nu zijn jullie beide de lul, en dan beide moe. Verder sterkte!! Niet slapen is echt vreselijk, het is niet voor niets een martel methode.
\ Sorry dan ook voor mijn reactie, al zet ik goed uiteen waarom ik hier niet achter sta. Want jij redeneert vanuit je eigen oogpunt en die van je partner, maar ik redeneer vanuit het oogpunt van je kind. Dat je daar niet tegen kunt, zegt ook wel dat je er zelf ook totaal niet achter staat om je kind een eind verderop te parkeren. En persoonlijk denk ik niet dat dit de oplossing is. Kun je haar dan niet voor een nacht elders laten logeren (bij familie) zodat jullie ook even met zijn allen kunnen bijtanken? Soms heeft dit als na-effect dat ze thuis ook plots beter gaan slapen.
Jeetje mensen, wat ik al zei, ze ligt niet in een bunker en ik laat haar geen uur huilen. Je hoeft echt niet voor mijn kind op te komen, want dat kan ik zelf heel goed. Als ze gedronken heeft, een paracetamol gehad, chamodent, schone luier...wat kan ik verder nog doen? Ze slaapt niet bij mij en word alleen maar oververmoeid als ik haar uren uit bed haal. Ik ga elke 10 minuten troosten. Maakt het dan uit dat ze naast onze kamer ligt en iedereen wakker houdt?? Mijn man en ik wisselen ook zoveel mogelijk af. De één dienst en de ander slapen. Dat werkt nu ook niet helemaal. Probeer zoveel mogelijk vast voedsel te geven, maar ik kan het er niet in proppen, toch?
Trouwens hier ook gehad met dochter die na 2,5 jaar niet doorsliep. 3 nachten wat laten huilen en klaar. Soms ben je zooo moe en ben je het zat. En voor t kind opkomen?? Ze verwaarloost d'r niet he, ze is zelf alleen heel erg moe en het kind komt niks te kort, krijgt eten en een paracetamol en tandjes spul en als t dan nog niet goed is... Ze laar d'r niet zonder eren of drinken huilen.
An, ik begrijp dat je boos wordt van de reacties. Maar je verhaal is gewoon erg warrig en wordt met elke post aangepast. Eerst heeft ze honger, daar geven we opties voor. Dan zijn het tandjes. Dan blijkt dat ze uren wakker is. Zo is het voor ons ook moeilijk om tips te geven omdat we nooit het volledige verhaal kennen. En dan is het ook logisch dat mensen reageren dat slaaptraining geen oplossing is als het op dat moment enkel gaat over honger en tandjes... Je spreekt over op zolder slapen, waardoor sommige mama's zeggen dat dat zielig is. En dan plots ga je elke tien minuten troosten... Wat ik maar wil zeggen: een vollediger verhaal vertellen maakt dat je je niet boos hoeft te maken over reacties op delen van je verhaal...
Het is ook lastig om het hele verhaal in één post samen te vatten. Ik ben ook een beetje chaotisch misschien. Ik pas niks aan, ik licht verder toe. Ik weet namelijk zelf ook niet wat er is. Het ging in eerste instantie om de fles s nachts. Dat vind ik geen ramp, maar zou niet meer nodig moeten zijn. Buiten dat is het gewoon zo wisselend. Dan weer een pat nachten prima, dan weer uren wakker. Ga er maar van uit dat ik hier niks zit te verzinnen, want wat heb ik daar aan. Het is gewoon een puinhoop en ik ben het zat!! Probeer van alles te verzonnen. Maar niks werkt.
Lees mijn eerste post nog eens goed, daar staat ook dat ze uren na de fles wakker is. Geen rare aanpassingen daarna lijkt mij.
Ja, maar toen ging ik ervan uit dat ze wakker werd van honger en dan gewoon, zoals zoveel baby's, de slaap niet meteen weer kon vatten. Het is echt niet makkelijk met zo'n slechte slaper. Believe me, I know. Ik probeerde gewoon te kaderen dat de vorige reacties het gevolg waren van het verhaal.
Is ze medisch gecheckt? Niet alleen door huisarts, maar vanwege deze aanhoudende problemen ook bij kinderarts en KNO, zou mijn advies zijn. Is ze vaak verkouden? Dan absoluut naar KNO, want dan is er hele grote kans dat er op orengebied iets mis gaat waardoor het slapen zo prut is.
Wat ik nu wel zit te denken. Onze dochter had reflux en het ging best goed zonder medicijnen en sinds kort ook de nutriton afgebouwd, , maar misschien was dat wel geen goed idee. Ik ben idd al wel een paar keer bij de dokter geweest om haar oortjes te laten checken, maar nog niet bij de kinderarts. Ik heb wel een kort lijntje met de ka ivm de reflux
Huisarts en kinderarts zien eigenlijk alleen acute ontstekingen. Alle andere problematiek qua oren zien zij vrijwel altijd over het hoofd. Zijn de problemen verergerd sinds je gestopt bent met medicatie? En zie je ook verandering sinds de overstap naar nutriton? Zoja, dan zou ik eerst dat vlak even goed uitzoeken. Zie je daar geen verband, dan zou ik verwijzing KNO vragen. Signalen voor problemen met de oren zijn: vaak verkouden, slecht slapen, (vaak verloopt het eerste deel van de avond nog wel OK, maar hoe langer je kindje ligt, hoe meer wakker. Is te verklaren doordat druk op de oren toeneemt bij langer liggen en dat is bij oorklachten niet fijn).
Het is wel verergerd inderdaad. Maar zo langzaam dat we er geen erg in hebben gehad. Die keer daarvoor dat we waten gestopt kwamen de klachten veel sneller. Daarom nu helemaal in de veronderstelling dat het het op dat punt goed ging.