Met ups and downs, maar niet echt meer moeten overgeven. 🤞 Voel het wel dat ik echt om het uur iets moet eten of ik word slecht. Hier de kerstkaartjes aan het maken waar we de aankondiging gaan opzetten. Zo heeft iedereen zijn eigen kaartje.
Hoi Dames, Alsof Murphy hier meelas; Ik heb vandaag 10 dagen na bloedname NIPT zonet de uitslag gekregen via een telefoontje van de vk. Alles was goed en daar ben ik uiteraard hartstikke blij en opgelucht om!! MAAR... Het wordt een jongen... Jullie hebben misschien al gelezen over mijn grote roze wens in dit topic een aantal bladzijden terug... Nu die ligt dus sinds een klein uurtje compleet aan diggelen. We hebben al een zoontje en ik ben er helemaal verliefd op. Hoe dan ook zal ik evenveel van dit kindje houden en het is uiteraard even welkom! Maar ik kan mijn teleurstelling niet verbergen, al een uur rollen er krokodillentranen over mijn wangen (met een dubbel gevoel want als je dan lees van Bubbels waar het nu nog misging... dan voel ik me zo'n trut dat ik hier nu om lig te huilen...) Ik ben zelf een echt meisje-meisje (roos gelakte glitternagels en dergelijke) en droomde al jong van ooit een dochter te hebben, had al een hele lijst mooie namen. Allemaal meisjesnamen. Ook nu weer had ik al een favoriete meisjesnaam in gedachten terwijl er nog geen enkele jongensnaam op onze lijst staat die ik écht mooi vind. Stiekem noemden we ons smurfje soms al eens naar die favoriete meisjesnaam, om te testen hoe dat klonk... Ik had ook écht het gevoel dat het deze keer een meisje ging worden. Had gisteren al bijna een superschattig kleedje gekocht... Als ik aan mijn zoontje vroeg of er een broertje of een zusje in mijn buik zat riep hij ook steevast "Een zusje!". Had ie maar gelijk... Wij stoppen sowieso na 2 kindjes dus ik weet dat mijn roze droom hier vandaag eindigt. Stiekem hadden we ook écht ons best gedaan voor een meid. Al lang gestopt met de pil (maar met condoom het gezellig gemaakt) en aan de hand van ovulatietesten heel mijn cyclus netjes in kaart gebracht. Ik wist dus perfect wanneer ik zou ovuleren toen we werkelijk eraan gingen beginnen. Er waren wat theorieën dat sex op de ovulatiedag of vlak ervoor voordeliger waren voor de snellere mannelijke zaadcellen en dat het voor een meisje beter was enkele dagen voor de ovulatie te stoppen met proberen want die vrouwelijke zaadcellen zouden sterker maar trager zijn. Mislukt dus. Nuja het blijft kansberekening en grosso modo 50%-50%. Al schijnt het ook dat je bij je 2e zwangerschap meer kans hebt op het geslacht van de eerste. Dus we deden wat pogingen qua timing en zuurtegraad pH (cranberrytabletten voor mij en men man e.d.). Maar het heeft allemaal niet mogen baten. Ik vertel dit maar om te illustreren hoe groot de wens voor een meisje bij ons was... Heel onze familie die jongste generatie, het zijn allemaal jongens... Dus heel de familie nam ook geen blad voor de mond en had ook allemaal al meermaals uitgesproken dat ze mee hoopten dat het deze keer een meid werd. Ook zij zullen we moeten teleurstellen... Ik had altijd zo uitgekeken naar die geweldige typische moeder-dochter momenten. (Al weet ik evengoed dat de dochter een wildebras kan zijn die wil gaan voetballen en de zoon misschien graag met mama gaat terrasjes doen en kletsen over zijn liefdes. Maar toch.) Zoals het hier voordien als eens mooi is verwoord; Ik ben heel blij dat we een gezond zoontje krijgen (al is dat nog niet 100% natuurlijk er kan nog vanalles gebeuren of naar boven komen bij volgende echo's), maar enorm teleurgesteld dat ik nooit een dochter-mama zal zijn... Ik hoop dat jullie me niet te hard veroordelen om mijn gevoelens. Het voelt in ieder geval goed mijn gender dissappointment even van me af te schrijven... Ik wéét dat ik op dit moment superblij zou moeten zijn met de positieve testresultaten, ons zoontje heeft geen Down! Ik ga me nu nog even een teleurgesteld baalavondje gunnen maar ik hoop me erna er snel te kunnen overzetten. Ik hoop op dit moment gewoon op verhalen hoe leuk 2 zoontjes wel niet zijn en hoe leuk het wel niet is een jongensmama te zijn... ik zie het momenteel even niet :-/
Ik begrijp je reactie wel, mijn 2e kindje is wel een meisje maar ze ging een jongen moeten zijn dan zou ik daar toch serieus moeten van bekomen. Ik ben benieuwd naar het geslacht van nr 3. Maar nu geen voorkeur, dus zal dan ook niet teleurgesteld zijn. Maar ik kan er volledig inkomen! Huil maar goed uit en dan bekijken hoe 2 jongens ook superleuk kunnen zijn.
Hey Nunas! Wij hebben ook onze pretecho in Breda! Wij mogen woensdag! Wel heel jammer dat het niet helemaal is wat je hoopte. Gelukkig bestaan er ook jongens die houden van nagellak en jurkjes! En ik bedoel dat niet eens flauw... Veroordeel je absoluut niet om je gevoel... Maar het is natuurlijk helemaal geen gegeven dat je nu een jongens-jongetje krijgt!
Nunas heel veel sterkte in het verwerken van deze teleurstelling!! Ik hoop.dat je snel.de.knop kunt omzetten en geniet van het idee van een gezond kindje!!
Sluit me aan bij Kokjes. Vind het dubbel om te lezen maar hoop dat je snel vooral blijdschap zult voelen.
Och lieve Nunas, heel veel knuffels voor jou. Je bent zo eerlijk en open, en dat mag. Gun jezelf de tijd om alle emotie die loskomt waar je mee moet dealen te voelen en een plek te geven! Dikke knuffel X
Het is oké om even teleurgesteld te zijn, het is toch een afscheid van een droom die je had. Gelukkig dat de uitslag verder goed is en ik hoop dat je er snel van kunt genieten. Vanmiddag heb ik de 12 weken echo, en ik ben me toch zenuwachtig. Ik hoop echt zoooo hard dat het allemaal goed zit en dat ik het nieuws eindelijk kan delen.
Aaah Nunas! Hebben ze het wel al met 100% zekerheid kunnen zeggen zo vroeg? Straks zitten ze ernaast... Geef het even de tijd en baal lekker zoals je wilt. Mijn vriend is ook bang dat hij teleurgesteld zal zijn juist bij een meisje. Ik had altijd voorkeur voor een jongen en misschien ergens nog wel maar eigenlijk maakt het me niet zoveel meer uit mijn vriend wil graag de familienaam voortzetten en houdt zelf erg van sport en hoopt daarom wat meer op een jongen.
Ja hoor zeker want via NIPT test... Bedankt voor jullie begrip dames! Het lijkt alsof half Facebook gisteren een dochter op de wereld gezet heeft en vanmorgen een kinderkleertjescatalogus in de bus met enkel meisjeskleertjes in... Argh! 't gaat nog wat tijd nodig hebben vrees ik... Ben er zeker van dat ik later zo fier als een gieter ga zijn met mijn 2 zonen maar heb zo'n schrik dat ik altijd ergens een gemis ga voelen van geen dochter te hebben...
Hey Nunas, Ik begrijp je teleurstelling wel, ik hoop stiekem ook op een meisje ipv een jongen, maar bij mij is dat niet zo zeer omdat ik een echt meisje ben, gewoon altijd al dat gevoel gehad. Nu denk ik eerlijk gezegd wel dat ik een jongen ga krijgen en geen meisje. Maar als dat zo is, is dat zo, belangrijkste is dat het gezond is. Maar begrijp je teleurstelling zo hard, zeker als je al een jongen hebt. Huil maar lekker uit zou ik zeggen en het is zo als je zegt, als dat er is hou je daar zowizo van! 😘
Ik heb even gewacht met te reageren, omdat ik ook niet goed wist wat ik ervan moest denken. Langs de ene kant begrijp ik dat je in je hoofd een ander geslacht had, en dat je daardoor teleurgesteld kan zijn dat het niet is zoals in je hoofd. Dat je als het ware even moet wennen aan een idee dat iets anders blijkt te zijn dan je gehoopt had. Maar langs de andere kant begrijp ik niet dat je er zo van streek kan door zijn, dat je er tranen gaat voor laten. Bij mijn zoontje was ik ervan overtuigd dat het een meisje ging zijn. Tot ze op de echo meteen zeiden "het is een jongen, 100% zeker". Die avond in de douche bedacht ik me nog "wat moet ik in godsnaam met een jongen gaan doen? Ik kan toch geen jongen opvoeden, ik weet niet hoe dat moet..." Eerder de praktische kant, dus. Na mijn zoontje ben ik 3 zwangerschappen verloren. Ik ben absoluut niet gelovig, maar bij deze zwangerschap zou ik elke avond bijna op mijn knieën gezeten hebben om te bidden, zodat alles deze keer goed zou gaan. Gezondheid is alles wat telt, niet geslacht. Ik vind het ook niet correct van je omgeving om ook zo vastgepind te zijn op een meisje. Je weet dat je 50/50 kans hebt. Als de volledige jonge generatie al bestaat uit jongens, zou inderdaad een meisje er bij wel leuk zijn voor de verandering. Maar dan opnieuw, zo belangrijk is dat toch niet? Waarom daar zoiets gewichtigs van maken? Waarom teleurgesteld zijn? Ik hoop dat je snel over je slechte gevoel heen bent. Het geslacht is niet belangrijk. Het wil niet zeggen omdat je een meisje krijgt, dat er een goeie moeder-dochterband is. Dat ze van shoppen gaat houden, en dat ze een even erg meisje-meisje wordt zoals jij. Die garanties heb je sowieso niet... Probeer toch maar te genieten. Het belangrijkste is dat je kindje al geen trisomie 13-18-21 heeft. En duim dat de 20 weken echo ook in orde is. Dàt zijn de zaken die belangrijk zijn... (En sorry als ik je hier mee kwets, dat is ook mijn bedoeling niet. Ik denk er gewoon anders over )
Hoi Wishfuldreaming, Begrijp me aub niet verkeerd, ik ben héél blij dat we een zoontje krijgen dat geen trisomie 13-18-21 heeft en ik hoop idd ook nog op positieve gezonde echo's die volgen. Ons zoontje is zeer welkom. Het is gewoon de gedachte dat ik nooit een dochter zal hebben die me nu triest maakt... Ik denk dat ik straks gewoon lekker naar de babyzaak rij en het meest schattige jongenbabyoutfitje ga shoppen
Wij tellen de dagen af naar woensdag. Een hele sterke voorkeur hebben we absoluut niet, maar we zijn wel HEEL nieuwsgierig wat het wordt. Haha... Ons kind heeft natuurlijk wel 2 (vrij stoere) mama's, dus het zou hilarisch zijn als we een jongetje krijgen dat graag in roze tutu's danst...
Zijn er nog dames hier wie tegen hun familie nog niks gezegd hebben, en het nieuws houden voor oudejaarsavond? Of ben ik de enige die zo lang gaat zwijgen? Binnen een weekje is 't al zo ver, dan gaat iedereen het weten. Ik ga blij en opgelucht zijn en ben vooral benieuwd naar de reactie van m'n zoontje
Ik zou liever ook wachten tot met ouderjaars avond omdat we woensdag pas termijn echo hebben, maar nu is iedereen er met kerst en met oudjaar niet. Dus wordt het toch vandaag! Goed dat je zo lang kan zwijgen!
Spannend Lalalaura, de geslachtsecho. Ook altijd leuk om je kindje weer te bekijken. WishfulDreaming, wat knap dat je het zo lang voor je hebt kunnen houden. Onze ouders hadden we het bij 10 weken al verteld. Het zusje van mijn vriend krijgt het morgen te horen. Ik heb gisteren de nekplooimeting gehad en de uitslag van de combinatietest (bloed had ik de week ervoor al laten prikken). En dat zag er goed uit. Misschien is dit iets wat al besproken is, maar heb geen zin om het al die pagina's weer door te spitten, maar laten jullie allemaal een geslachtsbepaling doen of doen jullie geen echo tussendoor en wachten jullie af tot bij de 20 weken echo? Mijn vriend en ik hebben hier een kleine "discussie" over. Hij vindt het onzin om het te doen en dat we gewoon maar moeten wachten tot bij de 20 weken echo. Hij zegt dat zo'n extra echo alleen maar een excuus is om gewoon weer naar het kindje te kijken. Wat hij dan op zich wel weer kan begrijpen.
Pancake wij hebben over 3 weken geslachtsbepaling, ook om extra tussendoor te kijken 😁.. Met 20 weken vraag ik ze nogmaals te kijken naar het geslacht