Ik ben het eens met tuc. Die tas met opdrachten, je brengt je kinderen toch ook naar bed, leest ze voor, praat met je kinderen, probeert ze dingen te leren. Die werkjes sluiten daar mooi bij aan. Dat soort dingen doen wij vaak ook al aan tafel tijdens het eten of bij het naar bed brengen. Hier kreeg mijn oudste vanaf groep 3 werk mee, om het bij te kunnen benen op school moest er extra geoefend worden. Nu in groep 5 heeft ze huiswerk en dat maakt ze in principe zelf, maar soms is het iets waar ze niets van snapt en dan help ik mee anders is het echt nutteloos. Mijn jongste (groep 3) krijgt wel eens wat mee, toevallig net een soort cijfer en een letterbingo. Hartstikke leuk om te doen. En wij werken allebei 4 dagen, de kinderen sporten in totaal 8 uur per week, maar schoolwerk enzo hoort er gewoon bij. Wat iemand ook al schreef, ze zitten zoveel uur per week op school, het is gewoon belangrijk, niet alleen het leren maar ook alles eromheen.
Maar heb je 'nee' al eens geprobeerd dan? Ik lees vooral dat je alles doet, er gestresst van raakt, dat in gedachten bij school neer legt (want je zegt niet tegen school/ouderraad dat het te veel is, je zet het niet op de agenda). Begin gewoon eens met 'nee'? En als je merkt dat er vanuit school dan tlch meer verwacht wordt, dan ga je daarover in gesprek en zet je het bv op de agenda bij de ouderraad.
Ik heb niet het hele topic gelezen, maar je kan toch ook eens nee zeggen? Er zijn vast ook vaders en moeders die niet werken of parttime die wat meer (kunnen) doen? Bij ons valt het best wel mee gelukkig. Ik doe elke maandag flitslezen, kost me misschien 20 min en vind het erg leuk om te doen. Als ik kan en de activiteit leuk vindt help ik tegenwoordig wel. Bij de kleuters kon ik nooit want alles was op dagen dat ik moest werken.
Ik zou eens navragen waarom ze die tas meegeven? Mij persoonlijk lijkt een schooldag voldoende en spelen ze thuis lekker zelf. Hier krijgen ze trouwens pas vanaf groep 6 wat mee naar huis, daar kiezen we bewust voor. Ik vind dat jonge kinderen thuis horen te spelen en niet woordenlijsten moeten doornemen. Verder Nee zeggen als het niet lukt en kijken naar wat wel kan. Als jij het te veel vindt, is het voor jou te veel en zal je wat moeten veranderen.
Hier geen huiswerk bij de kleuters, maar wel thematassen en een klassenknuffel; dat is gewoon leuk. Knuffel komt logeren, je leest er een boekje mee, doet een spelletje etc. Per dag vijf minuutjes samen spelen, dat zie ik niet als stressvolle verplichting.
Zo'n woordenlijst (flitslezen) heb je zo gedaan. Daarnaast merk ik, omdat ik dus op school help met het lezen dat het voor sommige kinderen echt goed is om dit ook thuis te oefenen. Er zijn nu kinderen in gr4 die echt nog veel moeite hebben met lezen en dus baat hebben bij zulke lijstjes. Ik zie ze ook echt vooruitgaan en zij merken dit ook.
Tja, ik vind als je vanaf 14.00 uit bent en dus tot zeg maar 19.00 hebt er best een 20 minuutjes besteed kan worden aan huiswerk of andere leer-zaken. Hier is het vaak beduidend meer, maar dat komt doordat ze zelf van alles willen weten en leren En dat gewoon naast het spelen iedere dag en het regelmatig sporten.
Ik vind dat er een groot verschil is tussen graag iets willen lezen/leren én in groep 3 verplicht lezen thuis. Als iets ervoor zorgt dat je de komende jaren een hekel krijgt aan lezen, is het zo jong verplichten als je je liever wat anders doet. Een kind van 6/7 moet lekker kunnen klimmen voetballen, spelen ipv verplicht woorden leren en lezen. Ik was ook een kind dat graag extra werkjes maakte maar mijn broer had er bijvoorbeeld een hekel aan. Maar ik zie kinderen liever met intrinsieke motivatie dan andersom. Het is hoog tijd dat leren leuk mag zijn.
De discussie gaat zo een hele andere kant op Maar hier ben ik het helemaal mee eens. Een kind dat thuis nog van alles wil leren, is echt totaal wat anders dan jonge kinderen werkjes mee geven terwijl ze eigenlijk willen spelen. Als juf heb ik regelmatig ouders meegemaakt die graag werk mee naar huis wilden voor hun kind, en thuis nog allerlei schoolwerk deden met hun kind. En dat waren vaak kinderen die daardoor totaal de zin in school verloren en op school niks meer deden. Ik gaf dan ook nooit extra werk mee naar huis (bij kleuters en groep 3/4/5). (En vanaf groep 6 huiswerk geven (gefaseerd opbouwen) is weer wat anders, aangezien ze zo ook voorbereid worden voor het VO.) Ik vind het essentieel dat een kind met plezier naar school gaat. Dan gaat het leren echt een stuk beter. En als een kind wat achter blijft bij de stof die aan leeftijdsgenoten aangeboden wordt, dan nog moet je erg voorzichtig zijn met extra thuis oefenen, om bovenstaande reden. En om te voorkomen dat kinderen op hun tenen moeten lopen in groep 3 tm 8, zouden kinderen lang genoeg moeten kleuteren ipv werk mee naar huis te krijgen. En de meeste mensen vergeten geloof ik, hoe belangrijk spelen is voor de ontwikkeling en hoeveel ze er van leren. Dus ook op school zouden kinderen nog lekker vaak in de bouwhoek, poppenhoek en buiten moeten spelen.
Helaas is het voor veel kinderen echt bittere noodzaak om dagelijks zelf te lezen, anders lopen zij echt achterstanden op. Hier in de regio wordt op alle scholen in groep 3 vriendelijk verzocht dagelijks met het kind te lezen en het zelf te laten lezen. Ik geloof ook niet direct in een verband tussen het moeten leren lezen en een hekel krijgen aan lezen. Wat is een kwartiertje lezen per dag als je nog weet ik hoeveel tijd over hebt om te spelen? Dat ligt dan toch ook echt aan hoe je het als school en ouder benadert. Leren mag ook leuk zijn, maar leren is gewoonweg niet altijd leuk. Zeker niet als je bepaalde dingen als lastig ervaart. Wel kan het juist door het te blijven doen en het er daarmee beter worden er juist voor zorgen dat intrinsieke motivatie groeit. Zo had onze oudste echt een hekel aan lezen (kostte haar heel veel moeite vanwege dyslexie), maar ze is er juist door het iedere dag te blijven doen gek op geworden. Het is hier thuis nu gewoon een vast onderdeel van de dag geworden: voorlezen van de jongste en middelste, daarna nog even met de middelste een paar bladzijdes lezen en vervolgens even meeluisteren bij de oudste die daarna nog even mag doorlezen.
Het een sluit het ander helemaal niet uit. Het is niet óf spelen óf leren. En het is al helemaal niet alleen maar werken en huiswerk maken Er is juist enorm veel aandacht voor andere zaken op school en ook thuis. Een kwartiertje per dag iets voor school doen, jeetje wat een drama.
Er worden ook steeds meer scholen opgericht waar leren en ervaren in je eigen tempo voorop staat. En dat is een belangrijk signaal. Kinderen moeten veel te veel, te snel. Het draait alleen maar om het cognitieve gedeelte terwijl er zo veel meer belangrijk is. Ik kies heel stellig voor een school waar ze breder kijken. Ik weiger om van achterstanden te spreken bij een kind uit groep 3. We leren verschillend maar moeten allemaal in hetzelfde malletje passen. Daar gaat het mis. Een kind heeft geen achterstand, die is gewoon nog niet zo ver. Die is precies bij, op zijn eigen niveau en tijd. Er vallen tegenwoordig zo veel kinderen uit binnen het onderwijs. Het moet veranderen, dit werkt voor veel kinderen niet.
Tja, jouw referentiekader is misschien wat anders dan de mijne... Dat het bij één kind toevallig wel heeft gewerkt om dagelijks te laten lezen, wil nog niet zeggen dat het voor alle kinderen zo werkt. Ik heb een stuk meer kinderen voorbij zien komen bij wie dat dus niet werkte. En dan vind ik rijtjes lezen ook en echt schooltaakjes doen ook weer wat anders dan met je kind uit een leuk leesboek lezen bijvoorbeeld. Het blijft bij kinderen belangrijk om onderwijs leuk te maken/houden. En dat niet alles altijd leuk is ervaren ze snel genoeg hoor. Dat hoeft ze echt niet aangeleerd te worden als ze kleuter zijn. En dat kwartiertje per dag is voor sommige kinderen dus inderdaad een drama... En volgens mij gaf ik al aan dat kinderen van spelen heel veel leren, dus ik heb niet gezegd dat het of spelen of leren is hoor. Maar wisselrijtjes lezen, woorden flitsen etc vind ik trainen/leren en niet spelenderwijs leren... En misschien moeten ouders een beetje meer geduld hebben met hun kinderen. Sommige kinderen hebben nou eenmaal meer tijd nodig om dingen te leren. Het belangrijk om heel goed inde gaten te houden wanneer je je kind stimuleert en wanneer het omslaat in pushen.
Ok als ik het goed begrijp is het stom van me geweest dat ik dat boekje met de opdrachten niet heb uitgevoerd. Met een betere planning had ik er heus wel wat tijd voor vrij kunnen maken. Maar wat betreft de schaatsen had ik beter geen nieuwe schaatsen kunnen aanschaffen maar gewoon 'nee' moeten zeggen. Idem dito igv de snoeischaar? Maar dat opdrachtenboekje dat is dan toch wel weer te belangrijk voor de ontwikkeling van m'n kkleutermeisje, te belangrijk om zomaar 'nee' te zeggen ? Kunnen we het zo samen vatten , Haha zonder gekkigheid, dit topic gaat echt de hele andere kant op. Van mij mag dit wel dicht. Bedankt iedereen voor de mening !!
Nee, wat de boodschap is, is dat jíj jouw grens moet bepalen én aangeven. Niemand kan voor jou bepalen wat te veel is, wat stress veroorzaakt etc. Jij moet zelf die afweging maken; wat kan? wat wil ik? wat niet? En als jij druk vanuit school ervaart, dan moet je daarover contact opnemen met bv de leerkracht. 'We hebben deze opdrachten mee naar huis gekregen, maar het is voor ons niet te doen dit thuis te maken.' Je leest hier verschillende meningen; de een vindt dat je alles moet doen, de ander vindt dat je niks moet doen. Jij moet uitzoeken wat jóuw positie is. En dat is je goed recht.
@adje: ik denk niet dat de ouders degenen zijn die het graag opdringen.... maar dat ze zich verplicht voelen et te doen omdat je niet wil dat je kind achterloopt. En dat scholen tegenwoordig erg hameren op hoe belangrijk dat allemaal is. Dochter in groep 6 kwam laatst thuis met dat de juf tegen de klas had gezegd dat ze toch geen vmbo-kindje wilden zijn. . Buiten dat dat in dochters geval absoluut niet ndoig is... vond ik het echt een vreemde opmerking. Vmbo-kindjes heb je ook nodig en niet iedereen gaat later naar de universiteit. That's life. Ik vond het bovenal sneu voor de kinderendie gewoon krappe voldoendes halen.. want dat zijn wel de vmbo-kindjes. Zijn die dan minder waard? Als mens dus. Is iemand die het vuilnis ophaalt minder belangrihk dan een arts?
Dat zal vast per ouder of school verschillen. Als onderwijzeres kwam ik juist heel veel streverige, pushende ouders tegen, met alle gevolgen van dien voor het kind. En die ervaring kleurt natuurlijk mijn beeld. Maar een pushende juf is in mijn ogen net zo erg hoor en die zullen er ook wel zijn. Ik ben ze gelukkig nog niet tegengekomen op mijn werk of bij mijn kinderen. En wat die juf zei over vmbo-kinderen vind ik schandalig! Ik probeer mijn kinderen te leren dat ze hun best moeten doen, zodat ze later dat kunnen worden wat ze willen worden. En wat dat dan is maakt niet uit. En of ze dat bereiken met vmbo, havo of hoe dan ook maakt niet uit. En er zijn echt genoeg ouders die perse een havo of vwo kind willen hoor. Maar die ben jij dan (gelukkig) nog nooit tegengekomen