Niet meer naar het consultatiebureau

Maar jij denkt niet dat er meer speelt, jij beweert dat het abnormaal is en dat er meer aan de hand is.

Vraag eerst anders even na hoe het verloop na het bezoek was?

 

ik heb eerder al gezegd dat ik "normaal" een lastige benaming vind maar dat ik het even niet anders kon verwoorden. Het verloop na het bezoek vertelde ze al: dagenlang van slag en slecht slapen.

 

Maar je beweert dat er meer moet zijn.

Daarbij is 'van slag zijn' iets heel anders dan dagenlang huilen lijkt me.

Wie weet was ze niet voorbereid op wat ging komen. Misschien heeft de arts haar aangeraakt en kwam dat onverwachts. Misschien speelde er nog wat anders waardoor ze slechter sliep.

Meteen beweren dat het abnormaal is en er wel meer moet zijn dan gevoeligheid is een beetje vreemd.

 

dan ben ik benieuwd wat ts onder van slag zijn verstaat. Zij benoemde dat zelf als een reden waardoor ze overwoog om niet meer te gaan, dan moet dat van slag zijn toch wel huilen ofzo zijn?

 

Ik ga wel naar het CB. Ik heb er goede ervaringen mee omdat ze altijd respectvol en beleefd zijn en daarnaast goed meekijken en meedenken. Toen onze oudste nog een baby was, voelde de CB-arts iets aan zijn heupjes. Foto's laten maken en hij bleek heupdysplasie te hebben. Dat hadden we nooit zelf zo snel ontdekt en waren we er niet op tijd achter gekomen, had dat flinke gevolgen gehad voor zijn ontwikkeling. Mij lijkt het dus wel zinvol om te blijven gaan. En inderdaad, dingen waar je voor je gevoel niets mee kan; het ene oor in en het andere oor uit

 

Ik heb inderdaad geen idee nee hoeveel ervaring je ermee hebt, ik ken je niet maar hoe je reageert lijkt het tegenovergestelde
Maar goed misschien reageert ts nog hierop?

 

Hier vond ik het bij de oudste ook niks; ze gaven hele rare adviezen (bv max 4x per dag borstvoeding vanaf een maand of 6, na 1 jaar was het 'oh, nu moet je wel overgaan op gewone melk hoor!'), rondom haar kma ook vreemde adviezen over provoceren. Ik begreep heel goed dat sommigen nooit naar het cb gingen, ik had er niks aan, behalve dan wegen/meten/vaccineren.
Maar er vond uiteindelijk een wisseling plaats van personeel, en ineens kregen we een verpleegkundige en een arts die écht naar onze dochters keken. Totaal geen oordeel, geen ongevraagde adviezen, heel open. Geen 'hoeveel flessen van hoeveel cc drinkt ze?', maar gewoon even lezen en weten dat ze borstvoeding krijgt. En dan geen 'hoevaak??' maar een 'loopt dat nog prima? Super!'.
De kinderen vonden het cb ook ineens echt gezellig omdat die vpk en arts zo geinteresseerd en open waren. Oudste vertelde hele verhalen, deed haar consulten zelf, totaal op haar gemak (was eerder echt niet zo!). En jongste vindt het nog steeds gewoon echt leuk. Ze hebben ook gesignaleerd dat de jongste niet goed hoort, heel fijn hoe goed dat ia opgepikt. Dus nu gaan we weer met plezier naar het cb en begrijp ik ook de waard evan de bezoeken.

 

Hier zijn de meeste medewerkers ook prima hoor. Geen hele rare ervaring. Alleen heb ik het idee dat ik van voeding, slapen, ontwikkeling meer weet dan zij me konden vertellen. Beide kinderen ontwikkelen zich ook goed dus zie er voor mijzelf geen meerwaarde in.

Maar ben niet anti Cb. De signalerende functie is heel goed, zou fijn zijn als de basiskennis wat met de tijd meegaat.

Ik weet dat er vanuit artsen en therapeuten een advies is gegeven over bijvoorbeeld slaaptraining en laten huilen. Het advies wat veel medewerkers nog geven is zo achterhaald terwijl er al een herziende versie ligt. Dat vind ik echt wel schandalig.

 

Wij kregen bij de oudste idd het advies om haar om 19u in bed te leggen, deur dicht, oordopjes in, en om 7u weer de deur open. Tussendoor niet naar binnen, niks door de deur heen zeggen, gewoon níks. Ze was toen een maand of 8. Dat heeft me toen ook erg doen twijfelen aan het cb, ik heb dit later nog met ze besproken, dat ik het dus een veel te extreme aanpak vond en dat ikzelf totaal geen moeite had met de 2-3 nachtvoedingen, het was echt een ongevraagd advies. Hun reactie was niet erg bevredigend, beetje schouders ophalen, 'dat is gewoon wat wij adviseren'. Bij de jongste nooit slaapadvies gekregen; ik vroeg er niet naar, dus gaven ze geen advies. Maar ik voelde wel dat ze nooit zo'n extreem 'laat maar gewoon 12 uur alleen liggen'-advies zouden geven. Ze zouden veel meer samen met mij hebben gezocht naar een aanpak die bij ons past.

 

Misschien doelde ts wel op de vaccinatieafspraken , daarvan zijn veel kindjes een paar dagen van slag

 

Ik schrijf toch ook dat ze bewust ongevaccineerde kindjes weigeren zodat ze geen risico vormen voor zieke kinderen of kinderen die niet gevaccineerd mogen worden☺ die worden dus niet geweigerd. Wel de kinderen die niet gevaccineerd zijn omdat hun ouders het om persoonijke of religieuze redenen niet willen.

 

@ts je moet wat ze bij cb zeggen als adviserend zien, ze vertellen het niet alleen aan jou maar ook aan alle andere mama's en papa's. Jij maakt zelf uiteindelijk de keuze wat jij ermee doet. Dus vat het niet persoonlijk op of als een aanval wat ze vragen....het zijn richtlijnen waar ze zich aan houden.

Hier overigens een fijne cb, houden qua curve rekening met bv ed zelfde met bijvoeding. Met 4 maanden begonnen ze daar niet om te drammen. Zelfs zo fijn dat ik regelmatig vrijwillig langs ga om te meten en wegen.

 

Ik ga altijd, maar neem niet alles serieus.
Vind het soms ook wel vermakelijk hoe ze alles opdreunen uit een boekje. Ik heb wat dat betreft wel typische artsen daar lopen.
Wel vraag ik altijd even door als ze bepaald medisch advies geven, omdat ik graag wil weten waarom iets geadviseerd wordt. En tja dan kan ik er vaak alleen maar achter staan

 

TS vaccineert niet

 

Ik sta er ook zo in.

Met veel zaken had ik het gevoel meer te weten over bepaalde onderwerpen dan zij, en met diverse adviezen liepen ze vreselijk achter.
Heb deze punten ook benoemd en onze manier van opvoeden incl achterliggende gedachte uitgelegd. (Niet laten huilen, uitgesteld vaccineren enz) en ze stonden heel open voor andere inzichten.

Van andere kant hebben ze bij mijn zoon een stoornis in zijn hartslag ontdekt (bleek onschuldig en genetisch te zijn, papa mocht ook komen en bij hem ook gehoord), en onze dochters kwamen niet door de ogentest en bleken bij de oogarts inderdaad een bril nodig te hebben.

Deze dingen heeft mijn moederinstinct echt niet gezien hoor..

 

Ik ben het eerste jaar van mijn middelste alleen geweest voor de controles met de vaccinaties en als ik wilde weten of ze goed gegroeid was dan ging ik naar het weeguurtje.
Vanaf 1 wel de regulieren afspraken gevolgd, omdat het zo minimaal is.
Met mijn jongste zal ik dit ook doen. Volgende week voorlopig laatste entingen en dan zien ze mij ergens van de zomer wel weer .
Dit in overleg met het CB.

Ik zou toch wel voor de belangrijkte tests gaan, zoals de ogen test en vragen of de afspraken iets minder tijd in beslag kunnen nemen.