Ik heb 2 katers van 6,5 jaar oud. Heb ze al van kleins af aan. Kat 1 is een prachtige volbloed Maine Coon met stamboom. Groot, slank, gespierd, mooie kleur/vacht, veel mooier vind je ze niet. Hij is heel extravert, een enorme gezellig knuffelkont, zo gek als een deur, maar ook heel irritant en een sloper. Mijn bank en vloerbedekking zijn flink toegetakeld en hem buitensluiten - bijvoorbeeld 's nachts niet in je slaapkamer - gaat onder flink protest. Kat 2 is juist heel introvert. Het is een kruising tussen 2 halflangharige rassen. Hij houdt niet van kinderen en vreemden en vlucht bij bezoek weg. Behalve de vele haren heb je verder weinig last van deze kat en voor mij persoonlijk is hij heel gezellig. Geen schootkat zoals de ander maar wel heel graag naast en bij me. We hebben een meervoudig gehandicapt zoontje van bijna 5. Hij heeft oa een verstandelijke beperking, klassiek autisme en sinds de zomer 2015 rolstoelgebonden. Voor die tijd gingen ze niet heel goed samen maar we hadden een groot huis en de katten konden hem uit de weg gaan. Kat 1 deed dat nooit want hij wil altijd overal bij zijn maar kat 2 bleef op veilige afstand. Vanwege de lichamelijke beperking moesten we verhuizen. Eerst naar een tijdelijke aangepaste woning waar we ruim 100m2 aan woonoppervlak plus een garage moesten inleveren. En over een paar dagen naar ons nieuwe huis waar we weer ruimte zullen hebben. In de tijdelijke woning ging het niet goed samen, de katten en zoontje. Hij trekt aan haren, probeert ze aan te rijden in de rolstoel en de katten hadden weinig vluchtruimte. Kat 1 ging zoon nog steeds niet uit de weg dus die werd regelmatig te grazen genomen en sloeg ook terug. Geen wenselijke situatie. Kat 2 verdween in een hoekje in de badkamer en kwam pas 's avonds als zoon op bed lag weer tevoorschijn. Vandaar dat we tijdelijk opvang bij een gezin met 2 lieve kindjes hebben gevonden. Met als optie dat ze eventueel daar zouden blijven. Aan de ene kant vond ik dat heel rot want ik ben heel gek op ze maar aan de andere kant verwacht ik niet dat zoontje op korte termijn liever zal worden. Dat gezin heeft nu aangegeven dat ze ze niet willen houden. Ook wel een beetje vanwege het irritante gedrag van kat 1. Als hij de slaapkamer niet in mag blijft hij hard mauwen en krabben. Elke nacht al ruim 6 jaar lang. Onvermoeibaar ook. Dus als we straks verhuisd zijn komen de katten weer naar huis. In ons nieuwe huis is voldoende ruimte en kunnen ze straks ook beschermd naar buiten. Maar toch twijfel ik wat het beste voor de katten is. Wat denken jullie?
Wat een moeilijke situatie. Ik denk dat ik het eerst met de katten zou proberen in het nieuwe huis. Je zegt dat ze nu weer meer ruimte hebben en naar buiten kunnen. Ik zou ook proberen binnen veilige plekken te creeren voor de katten, zodat ze ergens op een plankje of kattenboom in de hoogte kunnen en allea vanaf een veilige afstand te bekijken. Dat je zoontje de kat aanrijdt is natuurlijk niet de bedoeling en dat de kat je zoontje aanvalt ook niet. Dus als dit blijft gebeuren denk ik dat het beter is een ander plekje voor de katten te vinden. Misschien kun je voor in het nieuwe huis een soort deadline vaststellen. Als het na 3 maanden in het nieuwe huis niet goed gaat dan wordt er een nieuw huis gezocht. Vervelende situatie, ik hoop dat er een passende oplossing voor mens en dier kan worden gevonden.
Ik zou ervoor zorgen dat de katten makkelijk de hoogte in kunnen. Bijvoorbeeld met plankjes aan de muur. Dan kunnen ze makkelijk weg en de situatie vanaf een veilige plek bekijken. Verder is het aankijken hoe het gaat. Als de katten stress blijven houden is het natuurlijk niet fijn voor ze.
Ik zou voor het gedrag van kat 1 een gedragsdeskundige vragen. Want dit gedrag kan echt wel veranderen! En inderdaad veel hoge plekken maken!
Als je straks gaat verhuizen, begin je voor de katten weer in een neutraal omgeving. Je hebt straks weer ruimte, zeg je. Is een 'eigen' kamer voor de katten dan heen optie? Eventueel met een kattenluik naar een grote kattenrek buiten. En ze dan van begin af aan niet in de rest van het huis laten komen.
Onze kat kwam volwassen uit het asiel zou een echte binnenkat zijn volgens ze, nou, handig, want wij hadden een bovenwoning aan een drukke weg met een klein balkon. Binnen de kortste keren ging hij net zulk gedrag vertonen als jullie oudste kat. Om gek van te worden. 3 jaar later gingen we verhuizen naar een huis met een tuin in een rustige wijk. Daar hebben we hem naar buiten gelaten en hij veranderde van een neurotische, slopende, miauwende vreetzak in een heel rustige kat. We zijn nog 3 x verhuisd in zijn leven, we hebben hem 14 jaar gehad, maar aangezien ze in het asiel ook niet wisten hoe oud hij was, weten we niet hoe oud hij is geworden. Ik zou dus kijken of jullie katten ook rustiger worden als ze naar buiten kunnen. Hier hadden we thuis nog een kattenbak, dat was hij toch gewend. Hebben de buren ook geen last van poepende katten. Tja, heel hard, maar ik nam het risico liever dat onze kat werd plat gereden of weg liep, dan dat hij binnen moest leven en ongelukkig was. Ik zou het in het nieuwe huis nog proberen, gaat het niet beter, dan zou ik een nieuw adres voor ze zoeken.
Dat. Heb je een grote tuin? Zou je een grote kattenren aan huis kunnen bouwen eventueel? Zodat ze via een kattenluik naar buiten kunnen en daar hun energie kwijt kunnen? Krabpaal, klimdingen, slaapplaatsen, alles kun je creëren in zo'n ren.
Wat een vervelende situatie, ik zou persoonlijk toch eerste mee laten verhuizen en een paar maanden aankijken. Misschien met spray om ze rustiger te krijgen en spray op de spullen waar ze aan krabben. Ruimte om in de hoogte te gaan zou ik dan ook doen, plekken waar ze makkelijk van plek naar plek kunnen gaan. Je zou op internet ideeeen op kunnen doen. Veel succes
Ik heb een fijne ervaring met verhuizen met katten omdat je ze wat nieuws kan aanleren. Mijn eerste kat miauwde ook en krabde ook aan deuren omdat ze in de slaapkamer wou. Toen ik ging samenwonen hebben we ze in apart kamertje gedaan 's nachts. Niks geen last van gehad omdat alles nieuw is. Het is nu zelfs zo dat als wij de lichten gaan uitdoen ze automatisch naar het kamertje lopen. Sterkte ermee<3
Ik meen dat er zelfs vakmannen zijn die een speciale buitenren voor katten kunnen maken. Sommige katten zijn graag buiten, al probeer je er een binnenkat van te maken.