Mijn zoon van 6 jaar vindt het heel moeilijk om contact te leggen en te houden met andere kinderen. Ik probeer wel te helpen maar op school ' moet ' hij het echt zelf doen. Ik heb dit aangekaart bij de juf en die zag het ook. Er is nu een kaart systeem zodat hij daardoor geholpen wordt en dat lukt aardig. Hij voelt zich vaak alleen en weet niet hoe hij vriendjes kan maken. Hij is bang om gekwetst te worden omdat kinderen vaak nee zeggen als hij wil afspreken. Wat zou ik nog meer kunnen doen? Ik had voor een Sova training gekeken maar daar is hij nu nog te jong voor
Oh herkenbaar!! Mijn zoon,nu 9 heeft geen moeite om vrienden te maken maar om ze te houden!! Hij gaat zo raar en uitsloverig doen dat kinderen gauw afhaken...hij heeft wel sovatraining gehad en die hebben hem echt geleerd(ik zeg het ook vaak tegen hem) dat hij leuk genoeg is hoe hij is en dat raar doen en uitsloven niet hoeft..heeft wel geholpen die training hoor en nu is ook de uitslag van de onderzoeken die we hebben laten doen er en hij heeft adhd/add...dat verklaard zo een hele hoop!!
Heeft hij kindjes in de klas waarvan jij denkt "dat zou wel eens een leuk vriendje zijn", dus dat je ziet dat er een (voorzichtige) klik mee is? Dan zou ik als ouder vragen aan mijn kind "wil je met x spelen?". En dan de ouder van x aanspreken met de vraag of de kindjes een keer samen willen spelen. Door er als ouder 'tussen' te gaan staan heeft hij de teleurstelling niet als het niet vandaag kan, maar volgende week wel. (En maak dan gelijk die afspraak voor volgende week) Zorg dat de eerste keer niet te lang duurt, uurtje is vaak al lang genoeg en begeleid het spelen. Ga bijvoorbeeld gezamelijk een spelletje doen of blijf in de buurt waar ze spelen. Dan kan je op de ongemakkelijke momenten even inspringen waar nodig. Zo leert hij hoe hij kan samen spelen en ervaart hij de positieve momenten ervan. Daar leert een kind het meest van in mijn ogen.
Hij heeft 1 jongetje waar hij veel mee speelt maar zodra die niet kan afspreken is er de teleurstelling. Hij heeft met sommige wel een klik denk ik. Maar mijn zoon geeft andere kinderen geen kans. Bijvoorbeeld bij heeft een paar weken geleden een keer met iemand afgesproken maar dan wil hij dit niet nog een keer terwijl hij het wel leuk heeft gevonden Ik zal het inderdaad aan de moeders vragen.
Ik teken sociale situaties uit met simpele poppetjes en kleine tekstjes. Dus ik teken wat zoon kan zeggen en doen. Dat werkt heel goed en door de tekeningetjes blijft het plakken.
Thuis oefenen met rollenspellen helpt hier vaak goed. Ik speel dan het vriend(innet)je en laat de kinderen dan oefenen met wat ze kunnen doen of zeggen. Beetje gekkigheid erbij dus ze vinden het vaak nog leuk ook om te doen. Met 6 - 7 jaar spelen kinderen vaak nog wel 1 op 1. Dochter wil inmiddels ook wat vaker met iemand anders afspreken ipv haar beste vriendinnetje, maar merk dat dat lastig gaat. Kinderen zeggen vaak 'nee' omdat ze met hun vaste vriendjes afspreken. Heb ook tegen haar gezegd dat ze tijdens het buiten spelen op school en overblijven ook eens met andere kindjes moet spelen en dat dan de andere afspraakjes vanzelf wel gaan komen...
Dat laatste herken ik inderdaad ook wel, de meeste hebben een vast groepje en spreken daar buiten weinig met anderen kinderen af, zou het daarom ook zo lastig zijn voor hem? Ik zal deze vakantie eens een rollenspel met hem doen. Ik wil er alleen niet de nadruk steeds opleggen anders voelt het voor hem ook misschien als falen.
Gewoon een beetje losjes houden inderdaad... Wanneer hij in de vakantie iets verteld, vraag je wat er dan gebeurd is en wat hij heeft gezegd, en dag geef je hem tips voor de volgende keer en heb je een mooi bruggetje naar een rollenspel (oftewel oefenen wat hij kan zeggen, hoe hij kan reageren). Wat betreft vaste vriendjes; ja, ik denk dat dat er mee te maken heeft als ik het zo hoor. Bij onze dochter in de klas is het echt zo dat alle meiden 1 vast vriendinnetje hebben. Wanneer ze bijv. Op het schoolplein vraagt of ze mee mag doen, is het antwoord standaard "nee" want ik speel al met xxx. Gelukkig heeft ze zelf wel een vast vriendinnetje, maar ik merk aan haar dat ze toe is aan eens wat anders Wellicht dat juf hem ook kan helpen door hem naast een bepaald vriendje in de klas te laten zitten? Of met andere kinderen opdrachtjes te laten maken, vaak kiezen kinderen altijd dezelfde. Hoe is de groep verder?
Misschien op een sport doen waar je meer contact hebt zoals judo, leert hem meer vertrouwen op zich zelf en leert om te gaan met andere kinderen. Kun je wanneer hij ouder is sova training doen, ik geloof trouwens dat er ook een cursus is dat kanjertraining heet.
Hij zit naast een vriendje in de klas maar hij claimt dat mannetje ook wel vind ik. Hij wil niet dat er iemand anders met dat jongetje speelt terwijl dat jongetje niet altijd met hem wel spelen, dus dan stimuleer ik hem ook wel om contact te zoeken maar het is vooral het vast houden van dat contact waar hij ook moeite mee heeft De werkjes in de klas wisselt steeds, hij zit ook in een verrijkingsgroep die krijgen extra werkjes. De groep verder is leuk maar wel al onderverdeeld in groepjes Hij zit inderdaad op judo en ook daar zie ik dat hij moeite heeft met contact maar daar stimuleren ze het en begeleiden ze hem ook
Ik herken het een beetje. Mijn oudste had al direkt vaste vriendjes en nu in zijn nieuwe klas gaat het hem ook redelijk goed af. Mijn jongste heeft dat totaal niet. Houdt ook erg vast aan bepaalde jongetjes (eigenlijk 1) die niet alleen met hem willen spelen. Heel moeilijk voor hem. Ik probeer hem te stimuleren, vertel hem dat hij niet op de dag zelf maar al eerder moet afspreken. En soms spreek ik zelf met ouders af dat er op een bepaalde dag nog even word gekeken of ze willen spelen. Het is moeilijk vooral als ze zelf er zo verdrietig zijn maar ze moeten er zelf iets voor doen. Heb je met de juf besproken hoe hij in de groep ligt en met wie hij speelt? Soms zijn dat totaal andere namen die je kind zelf noemt.
Dat klopt inderdaad de juf noemt inderdaad andere namen. Ik vond het best gek eigenlijk ook te horen. Maar was dat bij jouw zoon/dochter ook? Het buiten spelen vindt mijn zoon ook lastig dan overziet bij het niet en dan staat hij zomaar om zich heen te kijken.