Hoorde dit verschrikkelijke nieuws vanmiddag en ik wilde dat ik het niet gehoord had. Het laat me niet los, ik ben zelf ook moeder van een zoontje van 6 jaar. Hoe kun je nou zoiets doen??? Het breekt mijn hart en ik heb er serieus zo hard om moeten huilen. Arm arm jochie.... Ik hoop zo dat hij (en zijn zusje) het geluk gaat vinden en dat er zich goede mensen om hen gaan ontfermen.
Maar het moet toch niet zo makkelijk zijn om je kind te onttrekken aan onderwijs? Hup naar een buurland en je kunt doen wat je wilt? Daar moet op Europees niveau wat mee wat mij betreft. Juist in dit soort situaties zijn kinderen kwetsbaar.
Zo makkelijk is het wel. Je hoeft er in principe niet eens voor naar een ander land. Ga ergens anders wonen, geef je adres niet door, schrijf je nergens in en je bent klaar. Ze gaan echt niet de deuren langs om te kijken waar je gebleven bent.
Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat ook in Nederland er regelmatig niet wordt doorgepakt, ook al pikt een leerkracht signalen op. De school vraagt dan aan de ouders tijdens het oudergesprek of er iets aan de hand is, aangezien ze iets merken aan het kind. Als de ouders een net verhaal vertellen, wordt het daar (nog te vaak) bij gelaten. Het is voor buitenstaanders vaak moeilijk in te schatten hoe erg een situatie binnenshuis is, en de stap om daadwerkelijk melding te maken is hoog. Men is bang om ten onrechte een melding te maken, waardoor niet ingegrepen wordt.
Hier moet ik om huilen....wat dit arme jochie heeft moeten doorstaan (en die andere kinderen in het gezin). Buiten in de kou staan totdat zijn kleine lijfje flauwvalt En die ouders voelen zich niet eens schuldig?! Dit arme kind, ipv fijn 2. Kerstdag met zijn familie te vieren, sluiten ze hem 15 uur lang buiten
Echt geen woorden voor. Wordt er naar van. Mag hopen dat de ouders zwaar maar dan ook zwaar gestraft worden
Je kan ook thuis les geven is er ook niemand die er naar kraait. Verschrikkelijk dat zulke mensen kinderen mochten krijgen. Sorry dat ik het zeg en wil niemand er mee kwetsen maar met zulke ouders waar is God dan of Jezus?
arm arm kind.. hopelijk hebben hij en zijn zusje straks wel een warm nest waar ze genoeg te eten krijgen en een lekker warm bedje.. de ouders zouden een gelijkwaardige straf moeten krijgen.. maar dan 150 uur buiten in de kou staan ofzo naast gevangenis! kijken hoe fijn ze dat vinden.. in de bijbel staat ook oog om oog, tand om tand.
Ik las dat het een tweeling is. In Belgie zijn ze het 1e leerjaar pas leerplichtig. Ze kunnen in de laatste kleuterklas nog 6 zijn Maar buiten dat mijn maag draait steeds om zodra ik aan deze arme kindjes denk
Nee. Ze verklaarden dat ze dat inderaad hadden gedaan, maar ze zien de ernst er niet van in. Zij vinden het een gepaste straf. Dat is wat ik van de nieuwsberichten heb begrepen.
15 uur een kind vergeten? Lijkt me stug. Dan moet je zover heen zijn (denk aan drank of drugs) dat je een kind zo vergeet. Ik blijf er maar aan denken en hoop dat hij het überhaupt overleefd. En dat hij dan bij heel lieve pleegouders terecht komt. Wat ik mij afvraag nav dit gebeuren: overwegen jullie door dit soort schrijnende gevallen pleegouder te worden? Wetende dat er een enorm tekort is? Ik wil het zelf al jaren heel graag maar door de problematiek van mijn zoons (adhd en autisme) en mijn eigen gezondheid (reuma) is het niet verstandig. Maar oh wat zou ik een kind in nood graag een veilig en liefdevol thuis willen bieden.
Inderdaad denk ik dat ook op momenten dat ik zulke vervelende berichten lees of hoor. Heb dan de drang om die kinderen vast te pakken en tegen me aan te drukken. Alleen denk ik dat ik niet geschikt ben als pleegouder. Ben nu al druk genoeg met drie kinderen en mijn werk en met name mans werk is geen match voor zo iets serieus!
Ik ben pleegouder geweest in zo'n schrijnende situatie Ik zou het ook zo weer doen, maar heb te weinig kamers. Een van de criteria is nl dat je een aparte slaapkamer moet hebben voor een pleegkind. Anders had ik me zo weer aangemeld als pleegouder.
Arm jongetje, wat een zieke figuren, het zal je moeder maar zijn! Mbt pleegouder worden: ik ben hoofdkostwinner en man studeert, je brengt een pleegkind niet vervolgens weer naar de opvang, plus we hebben het geld en de ruimte er niet voor. Vrienden van mijn ouders waren vroeger crisis pleeggezin voor tieners, en het trekt wel een heel zware wissel op je gezin. Respect voor wie het kan!