Hoi meiden, Ik ben even radeloos. Mijn dochter (februari 2,5) wordt sommige nachten vaak wakker om de 10 minuten. Ze komt nooit uit bed hoor, maar ze loopt te huilen en te gillen. En t is elke x aandacht (90% zeker), dan wil ze drinken, dan is er een spook, dan moet d'r speen gespoelt worden, dan heeft ze buikpijn er is elke keer wat. We hebben elke keer vanalles geprobeerd, boos worden, lief blijven, een knuffel, uitleggen dat het nacht is. En dan gaat het even goed, 10 min, kwartier of hooguit een half uur, maar ze komt steeds weer. Dit kan zo 3 uren achter elkaar aan zo blijven. Om de 5 minuten. Negeren, hebben we ook geprobeerd maar ja dan slaap je zelf nog niet. Beide ouders geprobeerd, wil ook niet. Meestal is m'n man nu de klos omdat ik zwanger ben en ook met bekkeninstabiliteit zit. Maar die wordt op een gegeven moment ook geïrriteerd, wat heel begrijpelijk is. Wat kunnen we het beste doen? Liefs PandaBeertje
S middags met haar samen een mooie kleurplaat maken. Met bijv 5 vakjes eronder. Uitleggen als ze goed doet slapen dat ze een sticker krijgt. Na 5 stickers mag ze een cadeautje uitzoeken. Als deze vol is een nieuwe maken met 10 vakjes etc etc. S avonds met naar bed gaan benoemen dat ze een grote meid is en lekker mag gaan slapen. Dat ze een sticker krijgt dan. Mocht ze s nachts wakker worden. Meteen er naar toe. Knuffel geven. Benoemen vd sticker een kus en weer gaan. Mocht het huilen nog maar 1 of 2x zijn. Zou ik toch belonen met een sticker en zo gaan voor een hele nacht met goede slaap. Ik ben zelf niet van het boos worden. Maar wel duidelijk zijn
Matrasje ernaast leggen en daar verder slapen zou mijn antwoord zijn. Ik vraag me echt af of een kind 's nachts wakker wordt voor de aandacht.
Zou er een reden kunnen zijn dat ze ondiep slaapt en daardoor steeds wakker wordt, kou bijvoorbeeld? Als ze dieper slaapt, slaapt ze misschien ook beter door. Verder zou ik zo kortaf mogelijk reageren 's nachts: heeft ze dorst, geef tuitbeker water en vetrek weer. Heeft ze buikpijn, kus erop en lekker slapen weer schat. Reageer niet op haar pogingen om de boel te rekken maar hou echt stiptheidsactie, geef haar wat ze vraagt en ga weer weg. Dan is het hopelijk niet meer leuk.
en waarom wil ze aandacht? dat lijkt me een goede beginvraag. ben je erg bezig met de komende baby en kamertje bv. kan je overdag meer met haar spelen? ik zou ook gaan voor een matrasje ernaast. een kind vraagt nooit aandacht om jou te pesten maar omdat er een onderliggende behoefte of onzekerheid is. stel haar gerust en dan slaap je zelf ook beter. mijn oudste dochter heeft dit om de haverklap en ik lig vaak bij haar dan slaapt ze als een zonnetje. het gaat vanzelf over.
Hier ook een 2,5-jarige die sinds een paar weken veel spookt 's nachts. Maar bij ons is het zo dat, als ik bij hem kom, hij nergens op reageert. Hij merkt nauwelijks dat ik er dan ben. Ik ga alles na (koorts, vieze luier, dorst, bang, knuffel kwijt) maar er is nooit iets. Hij antwoord dan ook nergens op, zeg ik duidelijk dat ik nu niks voor hem kan doen. Hij huilt dan een paar minuten harder, maar stopt dan. Om een uur later weer te huilen. Ik hou het op nachtangst. Soms laat ik uiteindelijk de grote lamp maar aan en dat helpt dan wel.
Geen optie, ga m'n kind niet leren dat ik wel bij d'r ga slapen. En ik ken d'r een beetje, t verschil met aandacht of als er echt wat is zie ik inmiddels wel.
Dat heeft mijn dochter ook wel. Dat ze nergens op reageert. Heb je pijn? Ben je moe? Enge droom? Of ze zegt Niks of ze zegt overal nee op. "Wat is er?" Doodse stilte behalve gehuil. Ja wat moet je dan? "Ga maar lekker slapen, Heit en Mama slapen ook". Maar niks helpt.
Mijn zoon is met 2,5 ook opeens gestart met spoken 's nachts. Het gaat al weer iets beter, maar iedere nacht komt hij nog uit bed. Hier bleek hij opeens bang in het donker te zijn (maar dat vertelde hij zelf niet, kwamen we achteraf pas achter). We hebben nu de hele nacht een nachtlampje aan, dat scheelt al flink.
Mijn dochter zegt ook bang te zijn in t donker maar staat ook een lampje aan. Als ze ziet dat die aan is is het normaalgesproken goed dus volgens mij is dat het niet. Alleen komt zij niet UIT bed. Zij blijft zeg maar gewoon in bed zitten, Tsja wat moet er dan doen hé.
Hier komt ze (9-2014) dan gewoon naast me in bed, slapen we beide het beste. Vaak wil ze dan ook mn hand ofzo vasthouden tot ze diep slaapt. Ik gooi het op stukje verlatingsangst. Oudste heeft ook veel naadt me geslapen, word bijna 7 nu, en is denk 2 jaar terug dat hij naast me heeft geslapen. Ik ga er dus vanuit dat de jongste er ook mee stopt als de behoefte weg is
Hier een 2,5 jarige zoon die spookt sinds het december is. Duidelijk hier de spanning . Hij zoekt veiligheid / geborgenheid en dat geven wij dan. Misschien heeft jouw meisje ook last van de december druktes?
Met oudste hebben we ook periodes gehad dat hij vaak wakker werd. Onze oplossing was al vrij snel hem in het grote bed leggen. Dan kom je zelf het beste aan je slaap toe. Komt bij hem zelfs nog steeds af en toe voor (nu 7). Als hij niet lekker is of er iets waardoor hij slecht slaapt dan verhuis ik naar de logeerkamer. En hij mag dan bij papa liggen. Dit is dus echt voor de af en toe! Jongste is juist een heel goede slaper. Zelfs vannacht met het vuurwerk sliep hij gewoon door. En hij ligt juist het liefst in zijn eigen bedje.
Nou, hier helpt dat matrasje toch ook echt hoor. Dochter krijgt dan blijkbaar even weer vertrouwen in haar eigen slaapkamer. Al een paar keer gedaan op enkele jaren tijd, en steeds na een dag of drie weer doorslapen zonder ons erbij. Lijkt mij een betere optie dan weken elke tien minuten wakker worden.
En waarom niet? Dat kan ook maar voor 1 of 2 keer zijn? Als ze beetje geruststelling nodig heeft? En ook ik kan mij echt niet voorstellen dat een kind gaat slapen met de gedachte: dan ga ik straks eens lekker wakker worden om aandacht te vragen.
Misschien heel erg out of the box en ik heb zelf geen kinderen maar zou het idee zijn om een beeldbabyfoon in omgekeerde volgorde te gebruiken. Zodat zij kan zien dat jullie ook rustig liggen te slapen als zij wakker wordt en dat haar dat misschien rust en vertrouwen geeft om ook weer te gaan slapen? Moet je er wel goed op letten dat je hem op sommige momenten uit zet die kleine moet natuurlijk niet alles zien wat er in de slaapkamer gebeurt.
Zou het ook kunnen dat ze niet moe genoeg is en niet in een diepe slaap valt? Misschien overdag slapen beperken?
blijkbaar is er toch iets aan de hand.. anders ging ze wel slapen durf uit de doos te denken.. er is fysiek niets maar wel emotioneel.. dat is óók een behoefte om in te voorzien.
Ik heb mijn zoontje aan het slapen gekregen door een combinatie van: - Grotere slaapzak - Stickerkaart, beginnen met 3 stickers = volle kaart en dan steeds vergroten (4, 5, 6, 8, 10, 12). Doorgeslapen nacht = sticker. Mama bij je geroepen? Geen sticker. (ik wijk er alleen vanaf als hij een nachtelijke poepluier had en benoem dit dan ook, dus ik ben er vrij duidelijk mee. Als hij huilt, maar stopt voordat hij mij kan zien = wel een sticker). Volle kaart = cadeautje. - In combinatie met kinderwekker. Schaapje slaapt? Hij moet ook stil blijven. Schaapje wakker? Dan mag je mama roepen. Dit duidelijk uitleggen en vaak herhalen. - Benoemen dat papa en mama ook 's nachts slapen en dat hij dan niet mag roepen. - Homeopaat. - Papa naar bed laten brengen en dan steeds wat verder weg gaan zitten tot hij op de gang zat met de deur dicht (we zetten nu alleen nog de stoel op de gang). Bij jullie gaat dit misschien al goed. Heeft ze ooit wel doorgeslapen of nog nooit?
Dit. ik denk dat het niet uitmaakt wat je doet, deze fase gaat weer vanzelf over. Je kunt er voor kiezen om het gedrag eruit te trainen. Dat werkt vast. Maar je kunt er ook voor kiezen om voor je eigen nachtrust te gaan en te kijken of hij beter slaapt in jullie nabijheid. Ook dat gaat weer over. ik kan me niet voorstellen dat een kind bewust wakker wordt om een beetje vervelend te gaan doen. Achter die emoties zit vaak een hele goede reden om een beroep te doen op de belangrijke mensen in je leven: je ouders. Als je wilt dat ze minder beroep op je gaan doen zal dat misschien lukken met een stickersysteem/kinderwekker/ benadrukken dat hij je niet mag roepen, maar is dat wat je echt wilt?