@Hippo89: wauw respect. Dat klinkt als een heerlijk gezinsleven. Volgens mij is 'gewoon doen' en een stukje 'loslaten' een mentaliteit van ouders die kinderen ook voelen en het er vaak daardoor allemaal heel gezellig en ontspannen aan toe gaat. (Uitzonderingen blijf je houden natuurlijk.) Hier ook helemaal geen klagen maar heb er een stuk minder dan jij.
Dit inderdaad Mijn dochters schelen 2,5 jaar en het was best even wennen voor mij en de oudste dat de aandacht verdeeld moest worden, maar je vindt er vanzelf je weg in.
Maar van alle berichten die ik hier van jou lees sta jij er gewoon heel anders in dan de meeste ouders die ik ken of wat ik voorbij hoor komen. Jullie instelling scheelt al een hoop natuurlijk. Maar wat ik om mij heen hoor met een klein leeftijdsverschil (heb het dan over 2 jaar of minder ertussen) is het kommer en kwel. Zien dit niet zitten met 2 kleintjes, hier te breed, daar te lang, moeilijk moeilijk. Klagen dat ze geen enkele goede nacht gehad hebben...want de eerste sliep nog niet door toen ze bewust voor een volgende gingen enz enz. Ik hoor jou daar heel anders over praten en ik geloof ook dat het bij jullie geen probleem is, maar niet iedereen is zo makkelijk
Haha ja ik denk dat je daar wel gelijk in hebt, wij zijn heel makkelijk maar weer niet makkelijk op de manier van over ons laten lopen door de kinderen en alles maar goed vinden. Wij zijn een beetje Go the flow en we zien wel hoe het loopt en eigenlijk valt het altijd mee, net als op vakantie gaan... Hoor zo vaak nou wij blijven met 2/3/4 kinderen thuis hoor ze maken de hele tijd ruzie en ik wil tijd voor mezelf dus ik blijf fijn thuis Hier is dat echt het tegenover gestelde, op vakantie nooit ruzie ze zijn dan opeens beste maatjes en gek genoeg hebben wij op vakantie altijd meer me time dan we van te voren verwacht hadden. En Slapen is hier ook wel echt een probleem hoor, of ja... Het kan een probleem zijn... Onze eerste sliep door bij 18 maanden de tweede bij 3 jaar de derde van nu 3,5 slaapt nog steeds niet door en de vierde van 1,5 soms wel soms niet, en dat kan echt heel vervelend zijn.... En vooral de derde kan het hele huis nachten wakker houden, we hebben het soms best wel geprobeerd gewoon in eigen bed verder proberen te laten slapen, soms helpt een slokje water soms helpt de deur op een kier of helemaal open maar vaak nemen we haar maar gewoon lekker bij ons in bed, ik ken geen 18 jarigen die nog bij mama in bed kruipt omdat ze bang is in het donker, dus kies ik gewoon heerlijk voor ons eigen nachtrust
Ik moet er trouwens wel bij zeggen dat mijn man wisselende diensten heeft in de zorg dus als hij de avond werkt kan ik ook de ochtend of middag eens zeggen tegen de kinderen ( als ze niet op school zijn) kom we gaan zwemmen ofzo, of een keer naar de bios. Dat scheelt ook want daardoor hoef ik geen oppas te regelen als ik of mijn man eens wat wil doen met de kinderen
De eerste krijgt natuurlijk wel minder aandacht maar ik heb niet het idee dat mn oudste daar last van heeft. Als de jongste slaapt zorg ik ervoor dat ik even wat samen met de oudste doe. Ook al is dat bijvoorbeeld samen stoffen. Dat vind hij al super leuk. Soms is het lastig om je aandacht te moeten verdelen, maar over het algemeen gaat het prima. @Hippo, ik heb echt bewondering voor je! Wou dat ik er soms zo makkelijk in stond het gaat me steeds beter af, maar ik ben er nog niet.