Misschien een warrig verhaal maar wil het even kwijt. ik ving op de afdeling iets op terwijl ik aan de telefoon zat (dachten dat ik het niet hoorde), twee collega's hadden het over mij, het ging over een taak op het werk, waarvan 1 collega het blijkbaar dubbel werk van mij vond, dat ik dat eerder aan haar vroeg eerder de dag.... (ik vroeg dit uit zekerheid) Ze wilde het dus blijkbaar even kwijt aan de andere collega terwijl ik dus aan de telefoon zat. Het ging over het completeren van lijsten. Er was al voorwerk door die collega en eigenlijk was het al in orde, maar ik vroeg haar dus eerder of dat ik nog even wat aanvullende gegevens ook moest noteren in de lijst zodat de lijst compleet was. Ze zeiden samen iets van (toen ik aan het bellen was), dan is dat toch al gebeurd dus zo blijf je bezig. Ze vond het dus blijkbaar raar dat ik het vroeg. Hoe zouden jullie reageren? Net doen of je niet gehoord hebt of er wel op terugkomen? Aan de andere kant, ik wist ook wel een beetje dat ik het eigenlijk niet perse hoefde te vragen omdat ze het helemaal zelf al had opgepakt en in orde had gemaakt. En juist goed misschien dat ik het had gehoord, nu heb ik zelf weer even de zekerheid dat ik niet altijd moet twijfelen aan mezelf. Even later was ik weer even van mijn plek en zei 1 collega toen ik terug kwam tegen de andere collega iets in trant van 'zo, soms moet je even klagen en nu stop ik met roddelen of andere'. Dus ja, ik weet natuurlijk niet over wie of wat het ging, maar kreeg er wel een ongemakkelijk gevoel bij. aan de andere kant moet ik het misschien gewoon bij hen laten. Er zal vast vaker geroddeld worden dat ik het niet weer. Ik voel me een beetje dom zo.
Ik zou die collega er toch op aanspreken en aangeven dat ze zoiets de volgende keer gewoon tegen jou moet zeggen, want dan kan je er iets mee. Als ze klaagt bij een ander, heb jij er niks aan en achter je rug om is gewoon niet aardig. Gewoon een;'Joh, ik heb gehoord dat je het een beetje dubbel werk vond, en realiseerde me dat je daar gelijk in hebt. Maar kun je me zoiets voortaan zelf vertellen? Dat soort feedback zou ik nuttig vinden. Nu hoorde ik het achter m'n rug om en dat vond ik niet zo prettig.'
Ik zou heel erg direct zijn en zeggen: "ik hoorde jullie over mij praten toen ik aan de telefoon zat. Ik wil dat je weet dat je dat soort dingen gewoon tegen mij kunt zeggen. Ik weet dat ik niet perfect ben en dat er soms iets aan te merken valt op hoe ik de dingen doe, maar heb het daar alsjeblieft met mijzelf over en niet met collega's. Laten we de sfeer goed houden en zuiver communiceren MET elkaar en niet OVER elkaar." Zoiets. Snel handelen, niet laten etteren, is mijn advies. Hoe langer dat ongemakkelijke gevoel van jou duurt, hoe hoger de emoties uiteindelijk kunnen oplopen. Succes!
ik zou het laten gaan.. soms is het prettig om éven een irritatie van je af te praten tegen een ander, waarna het klaar is, dan om diegene daar over aan te spreken -die zich dan weer zwaar aangevallen voelt etc etc- waardoor iets veel groter wordt dan het eigenlijk is. Ik zou hooguit - wat fuddey al een beetje zegt, maar dan uit jezelf - even tussen neus en lippen door zeggen dat het eigenlijk wel dubbel was en dat je dat volgende keer ook maar niet doet ofzo. Maar dan ook alleen als er een moment voor komt waarop het ontspannen gaat...
Dit! Als er iets is op mn werk spreken we elkaar er ook vrijwel meteen op aan en dit werkt heel erg prettig!
Ik zou het er bij laten, maar er wel een notitie van maken, mocht je meer van dit soort dingen opvangen. Wat ik me wel afvraag, roddelde deze collega over jou, of zocht deze collega ondersteuning bij een ander omdat ze het gevoel had dat jij haar werk niet goed genoeg vond?
Als iemand anders mijn werk zou overdoen terwijl ik aangeeft dat het niet nodig is dan zou ik ook ventileren bij een andere collega dat ik daar van baal. Dat is niet meteen roddelen eerlijk gezegd. En iedereen zegt wel eens wat tegen een ander. Ik zou er dus niets mee doen. Hooguit beter luisteren als de ander aangeeft dat iets niet nodig is.
Mja, het is toch kritiek, ik zou dat liever direct doen. Die collega had het ook meteen duidelijk kunnen aangeven dat ze het dubbel vond, achteraf dan bij een ander daar over ventileren levert niks op; het even aangeven bij ts wel, dan komt het een volgende keer niet voor. En ts had ook meteen geleerd dat ze niet hoefde te twijfelen aan zichzelf.
Ik zou het laten gaan, behalve als je het je echt aantrekt. Dan zou ik wel zeggen, 'joh ik ving op dat...'
wat vervelend als zoeiets gebeurt! Iedereen roddelt wel eens op die manier, maar het geeft echt een rotgevoel als het (uiteindelijk) bij de persoon zelf terechtkomt Ik vind wat fuddey zegt heel goed geformuleerd, maar ik zou het waarschijnlijk erbij laten. Misschien omdat ik het toch niet zou durven? Dit is wel iets wat waarschijnlijk nu heel erg k voelt, maar morgen alweer goed te relativeren valt succes!
Gewoon laten gaan. Ik moet soms ook weleens ventileren over wat er gebeurd op het werk. Je kan hooguit nog eens langs gaan en aangeven dat je het ook wel dubbel werkt vond en waarom je haar werk toch nog controleerde.
Ik zou het ook lekker laten gaan. Iedereen praat wel eens over een ander, wel een beetje jammer dat je het nu zelf hoorde. Maar goed, eigenlijk was je het er zelf eigenlijk ook wel mee eens, het is niet zo dat het over iets ergs ging, gelukkig.
Ik zou het laten gaan.. iedereen praat wel eens over een ander om even frustratie kwijt te komen.. mocht het vaker gebeuren zou ik wel mijn collega er op aanspreken