Ik heb vanuit mijn rol als docent al meerdere meldingen gedaan bij het amk/ veilig thuis. Het zijn moeilijke keuzes geweest, maar het alternatief was gewoon absoluut niet wenselijk. Een leerling is zelfs uit huis geplaatst, vond het echt vreselijk, maar ondertussen is ze weer terug en heeft moeder het weer op de rit. Wat je kunt doen is gewoon veilig thuis even bellen en de situatie even uitleggen. Aangeven wat voor soort familie het is en dat je je zorgen maakt over de veiligheid van je eigen gezin. Angst is echt nooit een goede raadgever en als je je echt oprecht zorgen maakt en bang bent voor het welzijn van het kind dan vind ik dat je ergens een plicht hebt om er wat mee te doen. Als je de huisarts weet zou je daar eventueel per brief je zorgen kunnen uiten, gewoon anoniem. Succes er mee
Ik heb gekeken of ik kon aanvragen voor een anoniem profiel maar kon het nergens vinden. Ik heb al ooit een profiel gemaakt voor een "down-under-vraag" maar die werd direct door het beheer eruit gegooid. Nog voor ik het topic kon maken. Dus dat gaat niet?? Ik weet niet wie hun huisarts of school is. Zitten er veel in die stad en wij wonen elders. Nee, we zien niets voor onze neus gebeuren, zie ze alleen bij het uitgaan of op feesten soms. Maar ik vind het toch een beetje kop in het zand om dan maar schouders op te halen. Ik denk dat "kindonvriendelijke" situaties vaak min of meer achter de voordeur spelen en niet openbaar. Bovendien, het bewijzen is niet de zaak van de melder, maar van de instantie die de melding onderzoekt. Ik dacht dat melders min of meer de ogen en oren van de instantie zijn, omdat professionals ook niet alles opmerken, zeker niet als het gezin niet in beeld is. Mijn nicht heeft ook ooit een onderzoek gehad nav anonieme melding. De melder is nooit genoemd of ter sprake gekomen, hoewel mijn nicht dat heel graag wilde weten. Maar dat is 10jr geleden ofzo, er kan veel veranderd zijn sindsdien denk ik.
Gezien de antwoorden tot nu toe en ook de pb's krijg ik de indruk dat je geen garantie hebt dat je anonieme melding ook vertrouwelijk blijft. Dat was wat ik wilde weten. Dus wat mij betreft mag het topic dicht. Weet ik ook al niet, hoe dat moet hahaha ZP-digibeet ben ik Bedankt voor de antwoorden en tips!
Zou je denken hè? Maar de impact die het op mij (en mijn gezin!) heeft gehad is heel groot geweest. Ik heb heel lang gedacht: had ik het maar nooit gedaan. Het ging hier overigens niet over een acute/gevaarlijke situatie. Maar het wordt te privé om daar verder over uit te wijden. Ik wil alleen beamen dat een melding doen heel veel kapot kan maken.
uit eigen oogpunt bekeken he.. ik was kind toen er een melding werd gedaan over mij .. die mensen zijn zo makkelijk om de tuin te lijden ..
Bij mij is als kind melding gedaan. Ik weet nog niet steeds door wie (anoniem kan dus zeker wel) en ik ben de melder nog steeds eeuwig dankbaar. Ik heb daarna bij mijn oma gewoond en toch nog een paar fijne jaren gehad. Dit was nooit gebeurd als iemand niet gebeld had en waarschijnlijk was ik dan ergens in se goot beland, want echt lekker ging het niet met me. Bel ze sowieso op voor advies!
In jouw geval is het natuurlijk shit, maar dat ze elke melding moeten checken lijkt mij alleen maar goed. Helemaal als er spoed bij is. In jouw geval is je ex de boosdoener en niet jeugdzorg. Zij hebben gedaan wat ze moeten doen en ze willlen geen risico's nemen als er kinderen in het spel zijn. Als melder weet je het vaak niet 100 procent zeker, maar de gevolgen van het niet melden kunnen vele malen groter zijn dan wel melden en het blijkt onterecht te zijn. Je bezorgt ouders een shittijd, maar liever dat dan dat er kinderen in afschuwelijke omstandigheden moeten opgroeien, waardoor ze de rest van hun leven beschadigd zijn.
Of nog erger....kinderen die het niet meer na kunnen vertellen. Nog steeds sterven er ieder jaar in Nederland kinderen omdat er niet op tijd wordt ingegrepen.
En NIET een melding maken kan een onschuldig hulpeloos kind heel erg 'kapot' maken. :x Overigens ook bij niet 'acute/gevaarlijke situaties', voor zover je dat als buitenstaander kunt beoordelen, is het zaak melding te doen of advies in te winnen. ELKE DAG dat een kind thuis moet lijden, op wat voor manier ook, is er één teveel. Vaak is de schade onomkeerbaar met levenslange ernstige problematiek tot gevolg. Dat wil en moet je niet op je geweten hebben als volwassene. Stel dat het jouw kind zou zijn en iedereen zou te laf zijn om in te grijpen...daar moet je toch niet aan denken?! TS: laat je vooral niet afschrikken door een aantal reacties, dat zijn uitzonderingen en schetsen niet hoe het er in 99,5 % van de gevallen aan toe gaat en er met meldingen wordt omgesprongen. Doe alsjeblieft het goede en help dat kindje!
Precies. Ik vind het echt schokkend hoe egoïstisch en laf er gedacht wordt door sommigen. Liever zelf geen last ondervinden, dan maar een kind naar de knoppen laten gaan.....😖
Als je belt hoef je je naam toch niet te noemen! Je kunt dan goed overleggen met Veilig Thuis en ook vertellen waarom je je naam niet wilt geven. Dan kun je alsnog besluiten op basis van wat je samen bespreekt of je je al dan niet bekend wil maken. Er sterven jaarlijks 50 kinderen door kindermishandeling! Door kindermishandeling in de jonge levensjaren veranderen letterlijk de hersenen. Het brein van een kind op 3 jarige leeftijd wat is mishandeld is kleiner en anders opgebouwd dan dat van een kind wat gezond is opgegroeit. Er wordt veel te veel weggekeken in dit land. Echt verschrikkelijk! We laten met zijn allen die kinderen in de steek!
En de familiebanden goed houden is belangrijker dan die kinderen een goed leven geven. Nee toch.... Familiebanden kunnen door heel veel andere zaken ook onder druk komen te staan. En je moet je afvragen als men al zo reageert in een familie (nog voor de melding, wegkijken, jij moet maar het vergeten en normaal doen, etc) dan zit er al veel mis onderling. Ik ben er van overtuigd dat andere zaken dan net zo goed de banden onderling kunnen veranderen. Melden versneld het wrs alleen maar.