Naalden mag je nooit meer dan 1 keer gebruiken hoor!!! Ooit onder een microscoop gekeken hoe een naald eruit ziet als hij is gebruikt? Dan zitten er karteltjes aan en na meerdere keren zelfs weefsel! Je hebt meer kans op letsels en hij kan verstopt raken waardoor de dosering niet meer klopt. Bovendien is de naald dan niet meer steriel en is dus super onhygienisch waardoor je een grotere kans op infecties hebt. Ontopic: ik zou mij wel afvragen of de kwaliteit van het leven voor zo'n beestje het nog wel waard zou zijn. Zou het ontzettend vervelend vinden als mijn huisdier er klachten van zou hebben.
Ik heb een kat met suikerziekte gehad. Dit vergt een behoorlijke aanpassingsvermogen. Ik woonde alleen en dat was soms lastig. Maar overal is wel een mouw aan te breien en er waren wat mensen in mijn omgeving die het aandurfden om hem insuline te geven als ik dat niet kon doen. een huisdier hierom laten inslapen vind ik echt te erg voor woorden. Mijn kat was erg lastig in te stellen, ik moest een paar keer per week langs de da om z'n suikergehalte te meten. Mijn kat had er zo'n stress van dat de waardes hierdoor omhoog schoten en dus niet erg betrouwbaar waren. Ik heb toen dus geleerd om hem zelf te meten. Hij heeft nog zeker 10 jaar geleefd, dus als je het serieus aanpakt en je een dier hebt dat vrij stabiel blijft is er goed mee te leven. Mijn kat is zelfs een hele poos in remissie geweest, maar uiteindelijk kwam het toch weer terug. Hij is btw door ouderdom en nierfalen overleden..
ja die gedachten gaan ook bij ons rond in het hoofd. ze is bovendien niet meer de jongste. heeft moeite met rennen. en juist met suikerziekte moet ze flink bewegen, tja dat gaat gewoon niet meer. koppie wil wel, maar lichaam niet. ik ben overigens net terug geweest bij de dierenarts. we gaan het eerst even laten bezinken. mijn man zit gewoon hele dag op zn werk dus kan vanavond pas mn verhaal bij hem kwijt. morgen bel ik de dierenarts terug hoe nu verder. hij gaf zelf ookal aan, is het t nog wel waard honderden euro's voor een hond van deze leeftijd. ze heeft het schijnbaar al heel lang, maar is het nu pas dus ontdekt. Glucose meting trouwens meegekregen(om gevraagd) en normale is tussen 3.89 en 7.95. Mijn hond zit op 19.4
Die hond heeft suikerziekte, geen ongeneeslijke kanker oid. Als jij suikerziekte krijgt zeg je toch ook niet 'nou, laat maar zitten'. Er valt met suikerziekte goed te leven, dit geldt voor een dier net zo goed.
een hypo kan voor coma zorgen als de waardes echt enorm laag worden. dit is zonder behandeling met insuline niet mogelijk. een hyper (zeer hoog) en niet behandelen van diabetes is dodelijk en schadelijk. op den duur wordt de waarde erg hoog, wordt niet meer lager. hond gaat slecht zien, voelt zich enorm ziek, zal enorm afvallen en gaan trillen. heeft continu dorst. op den duur eten ze niet meer, zijn futloos en moe. uiteindelijk zal de hond sterven omdat het lichaam verhongerd en verzuurt. Een dieet van koolhydraat arm eten zal wel kunnen rekken en wellicht pilletjes om de alvleesklier extra insuline te laten produceren is een optie voor je gaat prikken. (alleen bij type 2) daarnaast veel bewegen . vaak is de waarde iets verhoogd in het begin van de ziekte maar omdat je lichaam nog wel insuline aanmaakt schommelen de waardes nogal type 1 is weer niet te verhelpen met een dieet en zonder behandeling altijd dodelijk. (auto-immuunziekte) je lichaam heeft in dat geval geen insuline meer van zichzelf en je dit is ook meteen duidelijk als de waarde erg hoog is . insuline kun je alleen toedienen via injectie . (zoontje bijv had een waarde van 28.9 nuchter terwijl dat normaal 4 is nuchter. diabetes was meteen de diagnose. )
Ik heb een kat gehad met suikerziekte het was een aanpassing maar het diertje heeft er wel 2 jaar langer door geleefd, heb hem gisteren moeten laten inslapen, hij had leverkanker en dan houd het op (had niks met de suiker te maken) Maar ik zou haar echt niet nu laten inslapen omdat ze ouderdoms-kwalen heeft en suikerziekte, ze kan gewoon opknappen met insuline! ik moest mijn kat 2 keer per dag na de voeding op vaste tijden prikken met een spuitje en insuline, hier moet je wel stipt mee zijn anders kan ze een hypo krijgen en regelmatig de bloedwaardes laten testen. Ik was er elke maand ongeveer 20 euro aan kwijt 8 euro insuline + 20 spuitjes dit is voor een kat weet niet de hoeveelheid voor een hond, maar ik wil wel zeggen het diertje is een familied en ziet jou als zijn baasje je bent het hem verplicht zorg te geven en niet hupah spuit erin en klaar ermee of laat maar gaan zoals het is want dat is lijden, toen ik te horen kreeg dat mijn kat (die 15 jaar was toen het uitkwam) dat hij suiker had was er geen haar op mijn hoofd die eraan dacht om in te laten slapen hij knapte enorm goed op na de insuline alleen de kanker heeft hem 2 jaar later (gisteren dus) genekt, ik zou eerst insuline proberen verbetert er niks ook niet na verhoging van dosis en voeding (absoluut geen mensen eten veels te zout) dan pas zou ik kijken wat is nog dierwaardig. Het diertje kan nog goed leven met suikerziekte dat hij minder goed kan rennen so be it dan maar kortere rondjes buiten ligt ook aan de leeftijd als jij 80 bent ren je ook niet meer de marathon...
Wat een aparte redenatie, er is nog niets geprobeerd qua behandeling. Misschien is ze wel vrij eenvoudig stabiel te krijgen en kan ze nog een aantal gelukkige hondenjaren mee. Persoonlijk zou het voor mij echt geen optie zijn om niets te proberen.
Ik ben bekend met diabetes en weet heel goed dat er prima mee is te leven voor de MENS. Bij dieren heb ik er absoluut twijfels bij, juist omdat ik die ziekte elke dag van dichtbij meemaak. Een dier is zo onschuldig, kan niets vertellen. De zorg voor een mens is heel anders dan dat voor een dier, vandaar dat ik mijn twijfels erbij heb..
Dit dus. Ik vind ook dat je het aan je huisdier verplicht bent om in ieder geval het een kans te geven. Wel de lusten, maar niet de lasten komt er bij mij niet in
waarom niet.. eerlijk, het zou de suiker kunnen oplossen. Ik heb een hondje van 11, kreeg baarmoederontsteking dus acuut moest ze onder het mes. Operatie goed gegaan. Goede controle met gasnarcose, en ze is nu bijna .. 13 ! Het kan je zomaar 2 jaar aan insuline spuiten besparen. Sowieso als je besluit het niet te doen vind ik wel dat je het dier verplicht bent te helpen met insuline. Suikerziekte is een rotziekte, je voelt je er super naar onder.. en 11 is echt nog niet oud. Heb een hondje van 16 gehad hier.....
Wat een generaliserende uitspraak Omdat het bij jullie werkte en goed ging, dat zegt helemaal niet dat een ander zijn/haar dier er een plezier mee doet. Wij handelden juist in het belang van onze hond, door haar dagelijks prikken en spuiten plus een aangepast leven (dat echt totaal niet bij haar paste) te besparen.
En ja, als het een leefbare situatie had geweest waarin zij het geen probleem had gevonden/of zich zonder problemen (en met behoud van plezier) had kunnen aanpassen, had zij natuurlijk 'gewoon' medicatie gehad. Maar het had voor onze hond echt een situatie opgeleverd die alleen ons een plezier had gedaan. En dan alleen in de zin dat wij haar nog hadden gehad. Haar niet meer zichzelf te kunnen zien zijn, had ik vreselijk gevonden. En ja, dat was prima in te schatten door ons in overleg met de dierenarts. Dat is echt niet 123 besloten en 'zomaar even' gedaan . Ik ben heel blij dat wij haar voorop hebben laten staan en niet onze eigen angst (en verdriet!) in het haar niet willen missen, want zij was gewoon een heel belangrijk gezinslid voor ons.
19.4 is wel echt te hoog, geen wonder dat hij dorst heeft.als een hond insuline krijgt hoeft hij niet perse veel te bewegen. Zeker niet als hij een beetje versleten is. Je hoeft niet helemaal te finetunen zoals bij mensen (wel een beetje). De hond heeft denk ik type 2 en dan maakt het lijf zelf ook nog wat insuline, maar heeft wel ondersteuning nodig. In theorie kunnen zowel een hypo als een hyper een coma veroorzaken. De meeste coma's, iig die ik uit de praktijk hoor zijn van hypers. Ik ben wel zelf zo laag geweest dat het onmeetbaar laag was en was toen idd niet goed aanspreekbaar, maar suiker innemen maakt het goed (of door infuus). Van een hypercoma kan je ook overlijden. Mbt het hergebruik van naaldjes, eerder ergens genoemd: in theorie verwissel je iedere keer het naaldje, en ik ken de microscopische uitvergrotingen, maar in de praktijk gebruik je naaldjes vaak ook 2x of soms 3x. Qua lancetjes zou je ook iedere keer een nieuwe moeten nemen maar "new year, new lancet" kwam weer voorbij begin januari
Onzin! Ik vind het juist super egoistisch van sommige mensen dat zij niet aan het beestje denken maar alleen aan zichzelf door het beestje maar te laten lijden. En diabetes is vaak lijden, helemaal als je niet goed kan worden ingesteld. Zoalng het baasje maar geen afscheid hoeft te nemen Liefde is soms ook loslaten...
Zal allemaal wel. Mijn ervaring is dat een dier gemakkelijk wordt aangeschaft, maar zodra er iets gaat mankeren en het gaat geld kosten of mensen moeten zonodig op vakantie, dan wordt het beest afgemaakt /gedumpt. Beetje omgedraaide wereld om iemand die een dier een kans wil geven, en met suikerziekte kan dat prima, egoïstisch te noemen.
Ja, maar dan heb je het over een situatie waarin er sprake is van lijden. Tuurlijk is het soms beter om los te laten, maar in geval van ts is er nog geen behandeling geprobeerd en dus nog niet duidelijk of er een meerwaarde te vinden is in een evt. behandeling en de hond wellicht met medicatie nog prima op kan knappen en functioneren. Zoals Zara aangeeft vind ik ook dat je tenminste kan proberen of een een behandeling mogelijk is en zoveel effect geeft dat er nog kwaliteit van leven voor de hond is. Je gaat toch niet alleen op basis van deze diagnose de stekker er uit trekken?