Bruiloft vriendin

Waar ik in je vorige topic hierover aan heb gegeven wie betaalt bepaalt (en daar sta ik nog steeds achter), zou ik nu na je toelichting over het gesprek dat jullie hebben gehad: dikke doei!!! Door life changing things lijkt het dat jullie niet meer op 1 lijn zitten (aanname). Als ik bij een vriendschap het gevoel heb op mijn tenen te moeten lopen dan is het voor mij geen goede vriendschap...

 

Ik begrijp niet goed hoe dit is gegaan. Heeft je vriendin gezegd dat je nu überhaupt geen daggast meer bent, of dat als je de baby wilt meenemen, je niet wordt uitgenodigd als daggast? Hoe heb jij het aangekaart? Dat je zonder kinderen niet komt? Want dat zou ik ook niet leuk vinden om te horen. Ik zou het wel accepteren als je hebt gezegd dat je wilt voldoen aan haar wens om zonder kinderen te komen, maar dat je moet aankijken hoe het met de baby gaat.

Wij hadden ook geen kinderen van vrienden op de bruiloft (zou het aantal gasten verdubbelen en dat wilden wij niet), maar hebben ook een uitzondering gemaakt. Ik zou het in ieder geval bespreekbaar maken, het is zonde als deze mooiste gebeurtenissen uit jullie levens zorgen voor onbegrip en ruzie.

 

nou ik snap de bruid wel, want waar trek je de grens, moet toch niet zo zijn dat je als vriendin van maar je bruiloft moet gaan plannen met in achterhoofd houdend dat vriendinnen dan net bevallen zijn? Sorry hoor maar bruiloft is DE dag van het bruidspaar.

on topic, ik snap de bruid, je moet ergens een grens trekken en ik vind dat als het echt je beste vriendin is je het moet accepteren dat het HAAR dag is, kan je daar niet mee leven moet je ook gewoon niet gaan.

ik zou echt niet tof vinden als mijn beste vriendin zou ga zeuren daar over. ik ga toch niet rekening houden met het plannen van mijn bruiloft over wanneer een vriendin bevalt en of het lukt om oppas te regelen, als ze jouw baby toelaat, gaat ze zeker ook opmerkingen krijgen van waarom die baby wel en ons kind niet.

sorry zo denk ik er over, ben mis wat hard.

 

Ik denk dat jullie beter afscheid van elkaar kunnen nemen. De bruiloft maakt pijnlijk duidelijk dat jullie behoorlijk essentiële dingen anders zien. Waar de een, jij, toewerkt naar een oplossing gooit de ander gelijk de deur dicht door je niet meer als daggast uit te nodigen. Het is haar of manier of niet. Lijkt mij niet de basis voor een echte vriendschap. Hoe dan ook, ik denk dat je hier een nare nasmaak aan blijft houden en het toch al niet meer gaat worden wat het ooit was qua vriendschap.

Zoals sommigen zeggen: ' het is haar dag, zij betaald en dus bepaald' is tot een zekere hoogte waar. Geen kinderen is geen kinderen. Maar als je dermate goede vriendinnen bent probeer je samen een oplossing te zoeken en verplaats je je in de ander.

En kolven als oplossing. Hoe snel konden jullie allemaal een voorraad aanleggen waarbij je een voeding kon geven, zonder zelf te ontploffen en overige voedingen gewoon doorgingen? Mij lukte dat echt pas na heel wat langer dan 5 weken (ervanuitgaande dat je gelijk als je kind 1 week oud is start)

 

Als een normaal persoon met een normaal gevoel voor empathie.

Als jij een beste vriendin van mij bent mag je altijd komen...hoe je ook maar wilt. Daar ga je geen vreemde dingen aan vragen. Altijd en onvoorwaardelijk welkom met of zonder krijsend kind.

Wat mij betreft draait zoiets om liefde...om samen zijn. Niet om geld en andere flauwekul die er ineens aan een bruiloft zit.

Een speciale dag....ik snap het gewoon niet. Ik kan wel hele andere leuke dagen opnoemen...maar een bruiloft is daar niet 1 van.

Maar goed...jullie kunnen lezen dat ik echt niks met een bruiloft heb.

 

Nee je houdt geen rekening met pas bevallen vriendinnen bij het plannen van je bruiloft, net zomin als dat je geen rekening houdt met een bruiloft als je een kinderwens hebt. Mocht het zich voordoen dat het een en ander kruisen, en je zo goed bevriend bent als TS schrijft, kun je toch iets meer meedenken over een oplossing dat maar gelijk te zeggen dat je niet bent uitgenodigd?

 

Degene die zeggen gelijk gaan kolven zodat je voorraad hebt: zo werkt dat dus echt niet. Het is ook niet echt goed om dat gelijk te doen, dan zit je gegarandeerd met overproductie en dat is niet fijn.
Met 6 weken begin je pas te oefenen met kolven en flesje geven.

Voor mij geen haar op m'n hoofd die er aan denkt om mijn 6 week oude baby een hele dag achter te laten voor een bruiloft. Als mijn vriendin daar op zou staan (gelukkig heb ik niet zulke vrienden dus makkelijk praten mss) zou ik dus niet gaan. Helaas maar mijn kinderen gaan voor.

 

Gezien je latere bericht kom ik ook tot deze conclusie...wat je zelf ook zegt, misschien zijn jullie wel uit elkaar gegroeid.

Een bruiloft zonder kinderen snap ik overigens wel, sterker nog...dat hadden we zelf ook maar een vriendin (en zeker niet m'n beste) was net 5 weken daarvoor bevallen en vol aan het borstvoeden...natuurlijk was die welkom met baby!

 

Precies mbt kolven! Is toch gewoon niet mogwlijk

 

Pff wat een gedoe zeg! Ik snap jou heel goed.
Wij hebben een bruiloft gehad als daggasten toen onze dochter 13 weken oud was en ik gaf ook borstvoeding.
Het idee was om haar thuis te laten en te kolven op de bruiloft maar we hadden een fervente flesweigeraar

De bruiloft was anderhalf uur vanaf onze woonplaats. Wij hadden toen vreselijk veel geluk met een hele lieve moeder. Die is meegegaan die kant op en terwijl wij naar het gemeentehuis en de kerk waren is zij gaan winkelen met onze dochter.
Zodoende kon ik tussendoor nog voeden, maar daarna hebben we onze dochter gewoon meegenomen dus ook naar het eten enz.
Ik zou echt heel erg teleurgesteld geweest zijn als mijn vriendin daar geen begrip voor zou hebben gehad!

Dus misschien kan je iemand regelen die op de baby past tijdens de ceremonie. Maar ik zou eerlijk gezegd op deze manier weinig trek meer hebben in deze bruiloft!

 

Maar zo denk jij erover en ik, moet ik eerlijk bekennen, ook. Op onze bruiloft mocht en kon alles, geen speciale eisen of wensen.
Maar er zijn nu eenmaal mensen die hun dag tot in de puntjes willen regelen en dat is ook hun goed recht. Maakt ze niet egoistisch of gemeen.

Maar goed, we horen nu natuurlijk ook alleen de kant van ts en dat vind ik niet genoeg om er echt een oordeel over te hebben. Wie weet is het gesprek net iets anders gegaan dan wat hier getypt wordt. Ts vertelt het verhaal vanuit haar beleving (logisch) maar wellicht heeft haar vriendin het gesprek heel anders ervaren..geen idee.

 

Ik zou bij kind3 ook niet weten waar ik de tijd vandaan moest halen. Niet zozeer omdat er nog 2 rondliepen, maar ze dronk overdag binnen de 2u, als ik dan ook nog had moeten kolven tussendoor... (gelukkig maakte ze wel goeie nachten, had ik dan misschien moeten gaan kolven ipv slapen)

Ts: laat het los en kijk tegen die tijd, het duurt nog zo lang. Misschien lukt de BV niet en is dat probleem al opgelost. Lukt het wel is het heel fijn, wat dan de beste keus is weet ik niet. Mijn gevoel zegt me nu: Dan maar niet naar de bruiloft, kind gaat voor. Of alleen naar gemeentehuis of receptie ofzo, een tijd dat baby zonder je kan.
Maar heel eerlijk denk ik dat tegen die tijd jullie vriendschap al zo ver kapot is dat je er geeneens meer over hoeft na te denken.

(bruiloft zo kort op bevalling ken ik wel, ik zat met de 2e na 6weken ook hele dag op een bruiloft maar daar waren alle neefjes en nichtjes welkom dus gegaan met het idee dat we altijd weg konden gaan wanneer het toch teveel was voor mij en/of baby. Waren kinderen niet welkom was ik ook niet gegaan)

 

Jullie zitten nu eventjes op een andere planeet en er is denk ik niets mis met jullie vriendschap (tijdelijk) op een lager pitje te zetten.

Als je jongste straks wat ouder is en naar school gaat, ontdek je vanzelf of jullie dan weer voldoende gemeen hebben om weer meer energie in deze vriendschap te steken.

 

Dit zou voor mij einde vriendschap zijn.. Ofwel .. Dit is geen vriendschap hoor, als er zo tegen je gepraat wordt. En er zit haar al langer duidelijk wat dwars (dat je door jouw moederschap jouw leven verandert is dus)

 

Absoluut niet je bent geen tr*t! Laat je niks aanpraten. Als ik je vriendin hoor heeft ze geen kinderen. Je hebt geen idee hoe je er dan bij zit, komt je kind optijd of wel eerder, hoe zit je er dan voor. Zelf al hersteld, misschien heeft je kindje net als onze uk verborgen reflux.

Met andere woorden jullie gaan voor en deze stress kun je niet gebruiken. Kan me voorstellen dat je geen zin meer hebt of tegen die tijd geen zin meer.

Het voelt als of het echt geen goede vriendin is, ik snap dat ze geen kinderen erbij wil hebben maar ze dwingt je op een nare manier. Ze kon ook met je meedenken en aangeven dat ze het snapt dat je misschien makkelijker als avondgast in komen en bij de ceremonie.er is geen enkel begrip.

Jullie gaan eerst! Dikke knuffel

 

Dat zie je goed.

Zij wil geen kinderen op haar bruiloft, dat is haar goed recht. Maar het is zeker het recht van een moeder (die nog midden in haar kraamweken zit,) om dan niet te komen.

Jammer voor haar, maar je had moeilijk niet zwanger kunnen worden, omdat zij toevallig haar grote dag in de zomer viert.

 

Als zij jou als daggasten heeft geschrapt, als antwoordt op jouw vraag mee te denken, als dat echt zo is gegaan.. dan laat je je toch niet zo behandelen? Waar is de vriendschap dan?
Dit is gewoon naar gedrag van haar als in my way or the highway.. brrr..
Een echte vriendin zou zélf al zeggen: joh ik wil geen kinderen op m'n bruiloft, jij hebt dan net een baby, hoe zullen we dat gaan doen?
Is ze altijd zo egocentrisch?
Daarnaast.. Ze stoort zich aan jouw kind. Dat kan, natuurlijk wil ze je soms alleen zien, maar ergens klopt er hier iets niet hoor

 

Mijn beste vriendinnen hebben ook geen kinderen en ik.. uh.. nogal veel zelfs. En er zijn tijden dat dat niet zo stroomt, maar er is wel wederzijds begrip en respect. En dat mis ik in jouw verhaal