Ik wil even duidelijk zijn dat het woord 'laten inslapen' hier niet aan bod is geweest. Mijn twijfels zijn meer wat betreft de DA en hoe nu verder. Deze dierenarts zit om de hoek, maar heb er raar gevoel bij. En de andere DA is andere kant van de stad. Ik heb totaal geen informatie gekregen hoe nu verder. Wat kan ik verwachte. Hoe ziek is zij, hoe voelt zij zich. Moet ik van voeding veranderen, wat zijn de kosten van alles, hoevaak moeten we op controle en welke kosten komen er daar bij Er wordt gezegd, had je maar een teddybeer moeten nemen? Slaat nergens op sry hoor. Ik denk bewust goed na. Ik wil info, en ervaringen. Ik sta helemaal blanco hierin, ik weet totaaaal niet wat mij en haar te wachten staat. Tuurlijk willen we er aan beginnen. Maar we moeten realistisch blijven. Gaat de insuline haar echt nog jaren geven, of is t uitstellen van het einde. Als zij binnenin veel schade heeft al, omdat we het pas zo laat weten. Wat voor toegevoegde waarde heeft het dan als zij binnen 2maanden er niet meer is omdat ze al lever en/of nierfalen heeft ofzo. En tuurlijk, misschien gaat ze ook nog wel 4jaar mee en dat hoop ik echt! Ik heb gister potverdrie op het schoolplein van mn kids staan janken. Je krijgt vreselijk nieuws dat je hond zo ziek is, maar je krijgt ook totaal geen info niks. Geen vragen hoe het met haar gaat, eet ze, heeft ze nog andere kwaaltjes, hoelang is dit al gaande enz enz. De DA had meer moeten onderzoeken naar mijn mening. Ze heeft beginnend staar, kan niet meer goed rennen,krijgt steeds meer bultjes. Het is niet zo dat ze volkomen gezond is en alleen haar glucose zo hoog is. Er is meer, maar daar heeft hij niet naar gekeken of om gevraagd. Nee. Ik zoek geen makkelijke uitweg, ik zoek de oplossing die het beste is voor haar
Maar je had zelf toch weinig tijd? Je da adviseerde om smiddags terug te komen. Dit zijn dingen die wat meer tijd vragen dan een consult van 10 minuten.. misschien heeft je da je daarom nog eens uitgenodigd.
Aangezien 11 voor een grote hond best oud is en ze meer kwalen heeft zou ik een spuitje geven. Met insuline zou ze het nog wel ff volhouden. Maar honden kunnen zich niet duidelijk maken. Een ding is zeker, ze voelt zich nu echt niet lekker met hoge waarde en als je niks doet dan zal ze zeker niet lang meer hebben en zich elke dag zieker voelen. Je zult wel snel moeten beslissen. Weet niet of kwa insuline pen, naaldjes etc je dezelfde matriaal nodig hebt als mens? Zo ja heb ik 2 dozen 4 mm naalden voor je en een pen. Genoeg voor a 6 maanden 1x per dag prikken ( mag je zo hebben) . Heb je enkel insuline nodig en kun je het proberen. Waarschijnlijk kan je hond blijven eten wat ze nu doet. Wel bijv vaste tijden en a 2/3 x per dag. Tussendoortjes niet meer of echt iets als gedroogde kip. Dan zal ze bijv elke avond vaste hoeveelheid insuline moeten krijgen wat dierenarts uitrekent. . Prikken is ff raar maar went er snel ( prik mijn zoon meerdere keren per dag want bij type 1 moet je bij alles wat je eet of drinkt spuiten) Eerlijk zou ik er op deze leeftijd niet meer aanbeginnen. Ze kunnen zich echt beroerd voelen en niks aangeven ( bijv laag of hoog en bijbehorende klachten)
Ik had nog wel even de tijd ervoor. Moest idd geen uur meer duren maar er was tijdens consult zelf genoeg tijd om mijn hond beter te onderzoeken. De uitslag kreeg ik staand aan de balie in de gang te horen. moest half 12 weg was daar om 10u. Er was tijd om íets aan info te geven. Verdere uitleg hóe ik het moet toedienen had dan idd bij de 2e afspraak gekund. Maar kreeg niet meer te horen dan 'de hond heeft suikerziekte en moet insuline'. Maar misschien dat hij dat smiddags allemaal wilde vertellen ofzo? Geen idee. Maar voelde mij beetje een kabouter in een groot donker bos en moet maar de uitgang vinden zonder enige hulp of info welke kant op. Rare uitleg misschien maar tast volledig in het duister en zo word je dan naar huis gestuurd, geen info niks
Dit gaat ook door onze gedachten, gaat het haar echt nog wat mooie jaren opleveren of is dit uitstellen van het einde. Hoeveel mankeert ze al wat wij niet zien en weten. Insuline helpt voor de glucose maar is geen wondermiddel dat de rest van haar organen kan herstellen(als daar al wat mee aan de hand is). Beginnend staar, dit gaat natuurlijk erger worden, niet meer kunnen rennen zal overgaan naar slechter lopen enz enz Lief dat ik het mag overnemen! Mocht het zover komen en ik die spullen idd voor haar kan gebruiken stuur ik je zeker even een pbtje! Heel erg bedankt
Die tweede afspraak was om je alle informatie te verschaffen. Ik snao dat jij liever gelijk alles wilt weten. Maar helaas heeft een dierenarts ook andere dingen en afspraken staan welke hij moet doen. Daarom maken ze een nieuwe afspraak (wat in mijn praktijk geen extra geld zou kosten) om je alles rustig in een keer uit te leggen. Als je graag meer info wilt zou ik toch die nieuwe afspraak even maken.
Daar was je toch zelf bij? Vind het een beetje laf om de dierenarts de schuld te geven hoe het gegaan was. En als er op het moment zelf geen tijd zou zijn, samen een moment kiezen waarop het wel kan.
Ik had zelf, toen ik diabetes kreeg, (met waardes van 20+ vastgesteld) ook last van mijn ogen (had opeens -3 ipv -1) en allemaal bultjes (toeval?) en rare kwaaltjes. Ik heb het relatief kort onbehandeld gehad, maar bij mensen weet ik dat ze ook jaren met deze waardes lopen voordat er iets ontdekt wordt. Die mensen leven daarna nog lang (gelukkig). ik denk dat het met de hond ook zo zal zijn. Anders kan je het toch proberen? begin er iig aan, en je zal sowieso zien dat een paar kwalen als sneeuw voor de zon verdwijnen. Dan kan je daarna altijd nog anders besluiten
Eens. Je was vast niet de enige op de agenda. Hij had later op de dag meer tijd voor je en je hebt dit geweigerd. Zou eerst nog eens horen wat hij met je wil bespreken.
Je kunt je trouwens wel vast verdiepen in voeding. Wat geef je nu brok of vers? Bekend met barfplaats.nl? Daar is heel veel kennis over voeding ook bij aandoeningen.
Laf? Ik kreeg geen info. Ook niet als ik erom vroeg. Waarom ben ik dan laf? Wat een onzin. En ben erna gewoon terug geweest maar besloten niet met hem verder te gaan omdat ik het een botte l*l vind. Een dood persoon die zijn hart niet bij zijn werk heeft
Ja ben meteen gaan zoeken wat voor voeding ze nu het beste kan krijgen. Heb via pb ookal tips gehad. Ze eet brokken met zo nu en dan wat vlees erdoor
Ik zou gaan naar de dierenarts waar ik een goed gevoel bij heb. Daar goede informatie vragen en vanuit die informatie een behandeling of keuze kiezen die bij mijn hond past.
Wat ik nog steeds niet begrijp is waarom je niet 's middags bent teruggegaan. Dan had hij je meteen alles kunnen vertellen en had je hond meteen een startdosis insuline kunnen krijgen. Hier op onze praktijk werken er verschillende dierenartsen. Ik heb er eens een gehad die op z'n zachts gezegd een botte doos was, werd gewoon een aantekening in m'n dosier gemaakt en die dierenarts hoefde ik.dan niet meer te zien. Ik blijf bij mijn standpunt dat je het op z'n minst moet proberen. Suikerziekte is niet meteen een doodvonnis. Met een hond lijkt het me zelfs iets gemakkelijker allemaal. Mijn kat moest 2 keer per dag geprikt worden en dat was soms lastig, altijd rekening houden dat ik op tijd thuis was. Een hond kun je meenemen, dat scheelt weer. Koeltasje oid mee...
Even een verbazing.... in je openingspost zeg je dat ze niks anders mankeert, alles nog doet en ze zich gedraagt als een puber (dan denk ik aan springen, rennen, spelen etc). Daarna te horen gekregen dat je insuline moet spuiten (en het dus geld gaat kosten) en dan noemen de meiden hier wat prijzen op en dat ze adviseren wel te gaan prikken etc. en dan nu zeg je ineens dat ze ook bulten heeft, niet goed meer kan rennen en dus wel meer mankeert. Ik vind dat wat vreemd overkomen als ik eerlijk ben.
Komt misschien wat verwarrend over. Bedoelde meer mee dat ze geen ziektes heeft of ongelukken ofzo heeft gehad, haar gebit is ook nog in een super conditie. Geen bekkeninstabiliteit ofzo, dat soort dingen. Staar en niet soepel rennen is gewoon ouderdom volgens mij
Als het echt zo gegaan is als je zegt.....dat je aan de balie te horen hebt gekregen dat je hond suikerziekte heeft en verder niks....vind ik dat persoonlijk wel een beetje vreemd. Op dat moment verwacht je wel iets meer informatie. Dat er een vervolgafspraak komt voor verdere uitleg vind ik wel logisch. Dat neemt nou eenmaal veel tijd in beslag. Niet behandelen is mijn ogen geen optie en voorlopig moet je hond nog uitzitten tot vrijdag, tot je een second opinion hebt. En waarvoor? Dat ie suikerziekte heeft is duidelijk. Dus ik hoop voor de hond dat je uiterlijk vrijdag besluit om te behandelen......of anders om er mee te stoppen. In ieder geval niet door te gaan met de hond zonder behandeling en dan af te wachten wanneer hond echt instort.
Vrijdag naar andere DA en op hun advies maken wij een besluit. Als zij zeggen dat mijn hond zeker nog paar mooie jaren kan blijven met hulp van insuline dan is die keuze natuurlijk zo gemaakt. Helaas konden wij niet eerder terecht. Wat betreft die eerste DA, tja dit was gewoon echt een rare vent en had er zo'n vreemd gevoel bij. Dat ie het meer voor het geld doet. En ik twijfel niet aan de bloeduitslagen, het is een feit dat ze suikerziekte heeft. Maar als ik nog jaren regelmatig op controle moet, dan gewoon niet bij hem. Hij wilde bij vervolg afspraak meteen insuline meegeven en uitleggen hoe het werkt. Ik gaf aan dat mijn hond dat stuk lopen niet nog een keer gaat lukken op dezelfde dag, ze was echt gesloopt ervan. Zijn reactie: o maar de hond hoeft vanmiddag niet mee hoor, die heb ik nu toch al gezien'. Maar dan vraag ik mjj af,hoe kan hij mij dan leren hoe ik insuline moet toedienen en welke dosis. Want ze is namelijk niet gewogen. Hij weet niks over haar. Hij vroeg in eerste instantie niet eens om haar leeftijd. Dat zei ik later zelf maar aan de balie toen ik de uitslag kreeg. Ja helaas was dat gewoon in de hal aan de balie... En tuurlijk moest bij vervolgafspraak meer info gegeven worden hoe je het moet toedienen, maar je voelt je best hulpeloos en verdwaald als je met zeer weinig tot geen info zo naar huis gaat. Later wel terug gegaan om de rekening te betalen en nog wat dingen gevraagd. En kopie gevraagd van de uitslagen die hij in eerste instantie niet mee wilde geven. Maar kreeg niet echt duidelijk antwoord op wat ik ook vroeg. Heeft ze pijn 'ze zal zich niet lekker voelen' word er dan gezegd. Ja wat versta je onder niet lekker voelen, duizelig, kotsend beroerd, moe, duf, pijn? Wat dan precies? Ik heb er totaal geen verstand van dus tast volledig in het duister wat dit allemaal betekent en doet met mijn hond. Zij kan mij niet vertellen hoe ze zich voelt Sry lang verhaal geworden