Als beste vriendin is ze niet meer welkom als daggast. Dat is een half jaar van te voren bepaald, en dat is qua termijn om zulke futiele dingen als het precieze aantal gasten vast te leggen echt onnodig, en niet meer aan te passen. Dan wíl je als bruid gewoon ook totaal geen moeite doen om je 'beste vriendin' erbij te hebben.
Ik zou op basis van dit verhaal al helemaal niet gaan: niet als daggast en niet als avondgast. En nee, je bent geen tr*t omdat je niet alles voor haar overhebt, je kindje is dan nog maar 6-8 weken en heeft jouw harder nodig dan je vriendin.....Als zij vind dat jij haar veel verdriet hebt gedaan (SERIEUS??? ) door voor je kind te kiezen, die je eigenlijk gewoon nog niet wil achterlaten, en ze je vervolgens om die reden van de daggastenlijst schrapt, wist ik het wel. Het komt op mij erg puberaal over. Als je zulke vrienden hebt, heb je geen vijanden nodig.
Heel kinderachtig van je vriendin. Op mijn eigen bruiloft had ik op de uitnodiging ook staan geen kinderen. Maar heb wel even persoonlijk aan een aantel familieleden en vrienden met babys gezegt dat ze ze best mee mogen nemen omdat ze zo klein zijn. Dan hebben ze mama heel hard nodig. Als mijn beste vriendin een baby had van 6 tot 8 weken zou ik haar absoluut aanraden om de baby juist mee te nemen vooral als ze niet kolft en geen oppas heeft etc. Om je dan niet meer als daggast te willen en te zeggen dat jij haar verdriet doet.. wel een beetje egoïstisch. Ik snap haar punt wel maar ze overdrijft heel erg. Ik zou lekker thuis blijven als ik jou was.
Ach kom op zeg. Je bent juist een echte bridezilla als je je gedraagt zoals TS dr vriendin zich gedraagt. Hoe kun je nu al, een half jaar voor je bruiloft zeggen dat je beste vriendin niet meer mag komen als dag gast omdat ze nu nog niet weet hoe het straks met haar pasgeboren kindje gaat? Hoe egoïstische kan je zijn zeg. Je bent een bridezilla in mijn ogen als alles maar dan ook alles moet wijken voor jou! En als je je niet in de situatie kan verplaatsen van TS. We hebben het niet over die ene verre tante die misschien haar wat oudere dochter mee wilt nemen en moeilijk doet, nee we hebben het over de beste vriendin die op dat moment een pasgeboren babytje heeft. Kom op zeg.
Sorry maar mijn kinderen/partner en ouders zijn nummer 1. Ik zou deze zogenaamde beste vriendin het heel makkelijk maken, schrap me van alle lijsten, incl je bellijst. Ik vraag me serieus af hoe je erbij komt dat jullie beste vriendinnen zijn? Als jullie het ooit waren, zijn jullie het nu in ieder geval niet.
Een moeder kiest toch altijd haar kind boven alles... Ik heb ooit ook een vriendin gehad zonder kinderen. Die verwachtte van mij de gekste dingen. Die vriendschap was snel over.
Wellicht krijg ik nu iedereen over mij heen en heb ook maar een deel van de reacties gelezen maar ik snap je vriendin ergens wel. Ik begrijp dat ze ongewenst kinderloos is? ( verbeter me als het fout is ) this dan best egoïstisch dat jij tegen de wensen van haar in gaat om toch te vragen of je baby mee mag terwijl zij duidelijk heeft aangegeven dit niet te willen. Ik denk dat dit bij haar gewoon verkeerd gevallen is en zij met een of ander k*t smoesje komt betreft de kosten terwijl ze eigenlijk gewoon heel verdrietig is. Zou dat kunnen? Ik zou namelijk niet aan mijn vriendin bovenstaande durven te vragen...
Nee ze wilt wachten met kinderen tot zegetrouwd is. Dus zover ts weet is ze niet ongewenst kinderloos.
Ik haalde dat niet uit het verhaal, maar ook al is dat zo dan kun je toch nog niet zoiets vragen/doen? Die kinderen horen toch bij ts en daar zal ze vaker mee geconfronteerd worden.
Heb de updates ook gelezen en nu en ben het eens met mamabri. Als het zo moet zou ik er ook geen zin meer in hebben
Wat ik me afvraag... Zijn jullie echt beste vriendinnen?? Want als ik ging trouwen, en het zo lang van te voren plande (wij zijn in drie maanden tijd getrouwd) dan zou ik dat niet net na de bevalling van mijj beste vriendin doen. Ik heb 1 beste vriendin (wat de naam ook impliceert) en die moet er gewoon bij zijn. Net zoals mijn moeder en mijn zus. Zou de datum al vaststaan en blijkt daarna dat er een baby komt... Dan zou ik per se haar erbij willen en samen zoeken naar een oplossing. Ik als mama... Zou never mijn 6(!!) weken oude baby een hele dag achterlaten. Ze zou meegaan. Of ik zou gedeeltes komen en een oppas meenemen. Ik weet niet hoe t gegaan is natuurlijk, maar op basis van t verhaal kan ik me helemaal in ts vinden.
Ik zie het anders. Ik vind een kind van 6-8 weken ook niet meer pasgeboren. Hoe ga je het dan doen als je een paar weken later moet gaan werken? Dan ben je toch ook niet meer zwaankleefaan met je baby. Ik kan me voorstellen dat een bruid niet zit te wachten op een eventueel krijsende baby tijdens haar ceremonie of diner. Ts heeft voorgesteld om haar baby tijdens deze momenten bij zich te houden en toen heeft de bruid aangegeven dit niet te willen en dat ze haar uitnodiging als daggast dan intrekt. Zo raar vind ik het allemaal niet hoor.
Vind ik niet. Op die dag hoort alles om haar te gaan en wanneer dit het geval is en er heel veel verdriet zit, snap ik het wel. Mijn beste vriendin gaat nu d slaafste poging is en dan is het klaar. Ik zie hoeveel verdriet hun dit doet en door welke hel ze gaan. Veel hier weten hoe groot een kinderwens kan zijn en hoe dit kan voelen. Op de dag dat het jullie dsg hoort te zijn, word je er dan weer mee geconfronteerd door nota bene je beste vriendin die zichzelf en haar baby op die manier dus boven jou plaatst. Maarrrr, dit is niet van toepassing lees ik nu want ze wilde wachten met kinderen tot ze getrouwd is. Dat veranderd de zaken wel iets. Natuurlijk vind ik dan ook dat je de wensen van het bruidspaar moet respecteren maar als het je beste vriendin is kun je er iets soepeler in staan en zeggen. Ik zet je op de lijst en zie tegen die tijd maar. Toevallig gaat mijn beste vriendin dus ook trouwen in juni, maar zij hoeft nu echt nog niet te weten hoe en wat ivm de kosten. Natuurlijk heb je een richtlijn, maar een paar mensen meer of minder bouw je in toch... lijkt mij?!
Tja ik kijk er totaal anders tegen aan. We hebben het over een baby'tje van iets meer dan een maand oud, ik zie dat wel als een pas geboren baby'tje. Maar goed, buiten dat misschien geeft TS dan wel borstvoeding, misschien gaat het helemaal niet zo goed met TS en heeft ze tijd nodig om te herstellen van de bevalling, moet ze dat dan allemaal maar opzij zetten omdat mevrouw bridezilla dat wilt? Nogmaals, dat mensen geen kinderen op hun bruiloft willen dat snap ik volkomen ( al zou het niet mijn keus zijn maar goed ) maar we hebben het nu over het pas geboren kindje van TS, hoe kan TS nu al aangeven hoe ze zich dan voelt? Hoe het kindje reageert? Of dat ze dan borstvoeding geeft of wat dan ook? Jij vind het dus werkelijk normaal dat die '' vriendin '' nu van TS verlangt om aan te geven of ze er als dag gast bij kan zijn? Hoe kan iemand daar nu al antwoord op geven? En als TS dan zoekt naar oplossingen dan is het nog niet goed? Sorry je bekijkt het echt verkeerd.
In de kerk is een aparte ruimte (speciaal voor kindjes) en mijn voorstel is geweest om de baby daar te laten en ik en mijn partner zouden afwisselen om bij de baby te blijven, of eventueel oma meenemen zodat zij daar bij de baby kon blijven. Zelfde geldt voor de feestlokatie (waar receptie, diner en avondfeest worden gehouden) is ook een aparte ruimte en ook daar was dit mijn voorstel. Het is niet zo dat ik heb verzocht om de baby steeds in de draagdoek bij mij te houden ookal is dat wel wat ik zelf het liefste wilde.