Wat leuk dat iedereen zich zo voorsteld! Bij onze zoon hebben wij er 2,5 jaar over gedaan om zwanger te worden. Uiteindelijk toch spontaan zwanger. Omdat de kans het grootste was om spontaan zwanger te worden moesten we na het laatste onderzoek toen nog 9 maanden zelf proberen. Nu was ik een klein jaartje van de pil af en bleek ik zwanger te zijn. Had verwacht dat het deze keer ook langer zou duren. Net als bij de eerste weten wij het geslacht niet tot aan de geboorte.
ook ik zal me even opnieuw voorstellen.. ik ben dus Jennifer en samen met mijn man heb ik twee kinderen, een jongen van 5 en een meisje van 3 jaar. na een miskraam met een curretage in 2015, nu 38 weken zwanger van nr 3 Ik werk niet, dus ik ben de hele zwangerschap al thuis. mijn vorige 2 zwangerschappen gingen zeer voorspoedig, en ik had nergens last van en floot ze door.. deze zwangerschap gaat helaas wat anders, het begon met extreme zwangerschapsmisselijkheid tot ongeveer week 25, nu soms nog, als ik bijv ui, knoflook, paprikachips oid eet.. ik heb de hele wangerschap al bloedarmoede waardoor ik 3 ijzerkuren heb gehad en juist gister weer heb bloedgeprikt omdat hij weer te laag was bij de vingerprik.. vanaf ongeveer 24/25 weken kan ik bijna niets meer vw bekkeninstabiliteit, hiervoor liep ik bij de fysio wat erg goed werkte, maar heb nu 4 weken geleden ongeveer door een flink verkoudheidsvirus zo hard gehoest dat ik er een buikspier door gescheurd heb.. na 2/3 weken helemaal niets meer gekund te hebben gaat het nu langzaam weer wat beter.. zo, nu heb ik mn klaagbericht weer gedaan haha.. elke keer als ik het typ denk ik, mens zeur niet zo.. maarja het is niet anders dan het is..
Wat leuk om alle verhalen zo te lezen en wat veel bijzondere verhalen ook! Ik kom net terug vanuit het ziekenhuis waar we weer een controle hebben gehad. Mijn bloeddruk was nu 132/94, nog steeds vrij hoog ondanks de medicatie dus nu de medicatie anders verdelen over de dag, kijken of dat werkt. Ook hebben we een groeiecho gehad, mijn dag kan niet meer stuk! Ze heeft een groeispurtje gehad en wordt nu op 2100 gram geschat. Haar buikje is precies gemiddeld voor dit termijn alleen haar bovenbeentje is vrij kort en haar hoofdje iets kleiner en dit zorgt er voor dat het gemiddelde naar beneden wordt getrokken. De artsen geven aan zich nu geen zorgen om haar te maken en zelfs erg tevreden te zijn met hoe ze het doet. Wat een opluchting! Nu is het dus alleen nog zaak om mijn bloeddruk 'laag' te houden tot aan de 37 weken
Jennifer, ik vind niet dat je zeurt, het mag hier ook gewoon! Ik heb ontzettend veel geluk dat ik bij beide zwangerschappen zo zwanger was. Als ik hier verhale lees dan ben ik echt zo dankbaar dat ik dat niet mee heb hoeven maken!
Oh wat super fijn bozoe!!! En opzich nog een best redelijke bloeddruk, dus (tenminste, je hebt fors hoger gehad, toch?)! Dus nu alleen nog een paar weekjes even helemaal zennnnn Oef, dat klinkt heftig, Jennifer! Vind zeker niet dat je zeurt Sluit ik mij bij aan, Pinkstars. Tuurlijk als je een kinderwens hebt, is elke ronde er voor je gevoel een te veel, maar achteraf gezien mag ik ook heel dankbaar zijn na 3 rondes zwanger te zijn geraakt en geen miskramen heb hoeven meemaken
Sinds een dag of 3 kan ik mezelf echt nergens meer toe zetten, alles duurt drie keer zo lang en kan mezelf maar niet dwingen om vervelende klusjes als strijken op te pakken. Herkenbaar voor iemand rond dit termijn? Weet niet of het nu gewoon pure luiheid is of dat het erbij hoort
Ik zal me ook voorstellen. Dat had ik ook nog niet gedaan. Ben Tanja en 30 jaar. Sinds 2010 getrouwd maar al sinds juli 2002 een relatie met mijn man. Ben nu zwanger van de eerste en krijgen een meisje. De zwangerschap verloopt eigenlijk beter dan verwacht. Begint nu wel zwaar te worden, van mij mag ze komen. Ik heb een chronische aandoening. Heb posttraumatische dystrofie in mijn linkerknie. Overgehouden aan een kijkoperatie in 2012. In mei 2015 een neurostimulator gekregen om de pijn te verminderen. Helaas werkt deze onvoldoende en heb meer klachten gekregen. Heb nu zenuwpijn in mijn hele onderlichaam van billen tot voeten, links en rechts. De pijn en plek wissels enorm. Wegens de medische klachten ben ik 100% afgekeurd. Was een lastige en moeilijke beslissing om toch de keuze te maken wel of geen kindje. Maar hebben besloten om het wel te doen en het was de maand erop raak.
Ik zal ook wat vertellen over mijzelf. Ik ben 27 jaar. Dit is onze eerste zwangerschap samen. 7 jaar terug ongepland Wanger geweest en dat werd een mk. Gecurreteerd toen en weer aan de pil. In 2012 bleek ik pcos te hebben en kwam ik in de mmm. Vriendlief is 28 bij hem alles goed. Uiteindelijk in de ivf terecht gekomen . En daar gelukkig heel makkelijk door heen gekomen, lees geen enkele pijn van punctie of last van hormonen. En van de eerste verse tp zwanger. en nu bijna 31 weken zwanger van een kleine jongen. Ik heb alle spulletjes al in huis en ga volgende week beginnen met het kamertje
Wat veel verhalen toch nog bij wie het met Hulp moest.. Hier; sinds februari 2016 een relatie met mijn vriend, we kennen elkaar al 27 jaar waarvan 3,5 echt intensief contact maar gewoon altijd gevoelens voor elkaar ontkent vanwege de vriendschap.. januari vorig jaar besloot hij open te zijn over zijn gevoel en besefte ik dat ik ook zoveel meer voor hem voelde.. sinds februari dus officieel een relatie tot opluchting van onze omgeving die dat al veel eerder hadden willen zien.. In februari kreeg ik eindelijk te horen dat de enorme pijnen in mijn baarmoeder en de enorme putlucht down under kwam door een baarmoeder ontsteking die weer kwam door de mirena.. Na 5 ab kuren besloten dat ie er uit moest omdat ik anders onvruchtbaar kon worden.. Vriend en ik besloten de natuur op zijn beloop te laten omdat hij 36 is en we beide nog een kinderwens hebben.. uiteindelijk bleek in juli dat ik zwanger ben.. Heel mooi vond ik zelf dat mijn zoontje het me vertelde.. Mijn cyclus was helemaal ontregeld en na 3 mnd had ik mn "normale" cyclus van 26 dgn.. Bij de 4e ronde deed ik met 26 dgn een test en deze was negatief.. Enkele dagen later zegt mn zoontje dat ik een baby in mijn buik heb.. Dus ik toch weer een test gepakt en deze was heeeeel licht positief.. bleek achteraf dat ik 6 dgn voor nod positief testte met kv 2v5
Omdat mijn buik heel mooi voor de termijn is en ik me goed voel: wordt nog niet ingeleid, misschien helemaal wel niet nodig. Volgende week woensdag wordt het opnieuw bekeken.
Ook ik zal me even voorstellen. Zondag word ik 28. Ik heb een zoontje van ruim 2 en ben 4 maart uitgerekend van een meisje. Beide keren 1x ongesteld geworden en toen zwanger. Vind het deze zwangerschap wel echt zwaarder. Bekkeninstabiliteit al vroeger dan bij mijn zoontje, last van mijn rug en erg benauwd omdat de baby hoog blijft liggen. Met mijn zoontje ging ik overtijd, nu hopelijk niet. Net als mijn zoontje zeggen ze van deze dat ze lange benen heeft (geen idee van wie haha) maar wel dun zal zijn. Zoontje was 53 cm en 2890 gram dus kennelijk maak ik lange dunne kinderen terwijl mijn man en ik beide klein zijn haha. Vandaag alle kleertjes in maat 50 gewassen.
Is echt geen zeuren hior Jennifer! En wat een goed nieuwe Sado! Voor jouw ook klavtje, of valt het ergens ook tegen? Je had je zo ingesteld op 38 weken en met al die weken extreem rustig aan doen kan ik me dat best wel voorstellen. Hier vandaag gehoord dat mijn bloed goed is.. dus de jeuk heeft geen nare gevolgen. Blijft wel bloedirritant! Dus ik smeer me suf met vanalles. En inderdaad wat hebben een hoop van jullie hulp gehad bij de zwangerschap! Ben echt gezegend met een keer 3 maanden en de 2 andere keren in een keer, zeker omdat ik ook geen 25 meer was/ben. Ook nog zo een gênant kwaaltje..: urine verlies, hebben er meer hier last van? Had dit de eerste keer niet...
Nee dat kwaaltje heb ik niet maar wel een ander hele gênante: ik heb een spatader en niet op mijn benen 😱
Omg Kimmie! Hoe kwam je erachter? Jeda ik heb urineverlies bij het hoesten... en dat is nu bijna 2 weken. Awkward om ineens plas te voelen. Maar is niet anders helaas.
Leuk om al die verhalen te lezen. Klavrtje hoe vind je het zelf nu je waarschijnlijk niet ingeleid word? Bozoe wat fijn dat de groei echo goed was en hopelijk slaat de medicatie zo beter aan. Sado hier juist omgekeerd enorme nesteldrang.. Vandaag een flink baal momentje was lekker aan het wassen kapt me wasmachine ermee potverdorie.. was er echt flink sago om. Gelijk een nieuwe gekocht maar die komt pas dinsdag pff dat word dan een hele hoop weg wassen! Verder geen last van urine verlies maar het schijnt vaker voor te komen onder zwangere dus hopelijk daarna over meiden.. Moet zeggen dat ik de kleine minder voel bewegen zoals ik gewend ben. Geloof dat het wel normaal is met dit termijn wie herkent dit een beetje. Zat te twijfelen om de gyn te bellen maar toen voelde ik een kleine beweging..
Ik zal me ook even voorstellen, weet eigenlijk ook niet of ik dat al gedaan had.. Ik ben Linda en 32 jaar. Ik ben vijf jaar getrouwd en daarvoor hadden we al vijf een relatie. Mijn man is 42. Bij S lukte het niet om zwanger te worden. Na een traject met medicatie( wat niet aan sloeg) heb ik een HSG onderziek gehad, deze was helemaal goed. Uiteindelijk was het de eerste IUI raak, wel met gebruik van hormonen, oa Pregnyl. Ik wilde heel graag een 2e, mijn man ook maar wilde het traject niet in. Geen anticonceptie gebruikt en eigenlijk de moed al op gegeven tot ik dus een mooie zwangerschapstest had! Nu 37,3 weken zwanger van een meisje. Gelukkig weinig klachten, ik moet wel in het zh bevallen en ben onder controle van de gyn omdat de baby voorloopt op groei en het teveel aan vruchtwater. Laatste dagen wordt het wel steeds zwaarder. @Jeda; gelukkig was je bloed goed. Jeuk is vaak erger dan pijn. Heb je ook menthol cooling gel? Wat een goed nieuws, Klavrtje! En gênante kwaaltjes ken ik hier ook.. Urineverlies is een stuk minder maar hier moet ik het ook niet te lang ophouden en dan niezen of hoesten.. en dan die rot aambeien. De Sperti helpt niet echt dus ik ga die crème proberen die iemand in dit topic al benoemde. Balen van je wasmachine, Misskell. Zo loopt het idd flink op met de was
Het is ook goed nieuws! Zowel met mij als de baby gaat het goed! Ik vind het eigenlijk wel fijn dat we nog niet definitief ingeleid worden. Het lijkt me juist wel bijzonder om het hele geboorteproces mee te maken. Dus het liefst op regie van het kleintje, tenzij het natuurlijk niet meer verantwoord is voor zijn om mijn gezondheid. Inleiden is toch met wat meer "geweld" zal maar zeggen. Mijn man vind het ergens wel een beetje jammer. Hij kijkt er zo naar uit om kennis te maken en vader te zijn! Mijn bloeddruk is thuis altijd goed, en altijd een beetje te hoog in het zkh. Ik denk dat dat komt omdat het daar echt oncomfortabel warm is en ik dan net best actief ben geweest. De gynaecoloog heeft nog het tox lab herhaald en dat is goed (anders had hij gebeld).
Ik had dat met onze wasmachine rond de kerst. Hij had regelmatig kuren maar was nog niet definitief overleden. Toch maar een nieuwe gekocht. Moet er niet aan denken om zonder te komen zitten met een baby!