Hoi meiden, Ik heb wel meegelezen maar ik had even geen zin om te praten over zwangerschappen, baby's enz. ... Hier gaat het zijn gangetje. We zijn er alleen nog niet over uit of we nog doorgaan voor een 3e. Ik weet niet of ik het nog wel wil/ kan, de teleurstelling was afgelopen weekend zo groot. En mijn man twijfelt of het leeftijdsverschil toch niet te groot wordt. Ik weet het niet meer.
Ik dacht het al wel, dat is toch logisch (ik heb soms ook geen zin om er over te praten, gewoon omdat het soms moeilijk is). Ik denk dat je even rustig de tijd moet nemen om dit te laten bezinken. Het is niet niets hoor meid. En om nu opeens zo plotseling de keuze te maken om toch niet voor een derde te gaan lijkt me niet het beste. Even rustig bijkomen en dan pas verder kijken. Heel veel sterkte met jullie keuze. Een een dikke digitale knuffel
Ja daarom wilde ik nu al vast een afspraak maken voor maart/april, zodat ik daarna even wat rust voor mezelf kan pakken. Het duurt alleen allemaal zo lang voor de dingen geregeld zijn. Ik word ook gewoon moe van de waslijsten van dingen die ik moet regelen.... De pil heeft de kinderwens wel even geparkeerd, dus dat is een voordeel van de pil. Misschien een tip voor de meiden die nog even moeten wachten... Ik kan nu weer wat beter om gaan met alles wat met baby's/zwanger zijn te maken heeft. Ik heb wil nog steeds heel graag een kindje, maar het gevoel wordt gewoon wat meer onderdrukt. Ik hoop dat dat ook wat meer rust in mijn hoofd gaat geven.
Eeeen vandaag 2 zwangerschappen in nabije omgeving. 1 ga ik van heel dichtbij stap voor stap meemaken... :'( Koest groen monster, koest. Ik reageer straks thuis even op iedereen. Moest dit ff kwijt
haha, ik moest in elk geval ff om je lachen Gruff, dank je wel Heb ik hard nodig. Heb net flinke ruzie gehad met vriendlief. Ik begin steeds banger te worden dat dit serieus tussen ons in gaat komen te staan
zo voelt het nu echt ff niet meer. Net kwam mn vriend thuis en vroeg wat er aan de hand was. toen zei ik dat ie dat niet wilde weten. Hij vroeg door dus ik vertelde hem dat ik vandaag van 2 mensen gehoord heb dat ze zwanger zijn, waarvan 1 heel dichtbij me. Zodra ik het over zwanger heb dan zie ik zijn gezicht al vertrekken, zn hele lichaamshouding sluit zich. hij wil het er gewoon niet over hebben. Ik heb hem ook nog gevraagd als ie nou over een jaar "er nog steeds niet aan toe is" wat dan? kan ik dan weer een jaar wachten? zet je je er dan overheen? Daar kan ie me allemaal geen antwoord op geven. En ondertussen word ik opgevreten door dit gevoel. ik word er echt helemaal gek van. Wat moet ik hier nou mee? het er maar gewoon niet meer over hebben? mn eigen verdriet aan de kant schuiven? Nu zitten we allebei stil op de bank. Ik haat het dat er iets is dat ons uit elkaar drijft. Ik zou willen dat ik kon zeggen dat ik het wel aan de kant kan zetten, zodat onze relatie hier niet aan onderdoor gaat.. maar ik weet niet eens of dat wel echt kan.. Ik ben dol op deze jongen, echt. Maar dit gevoel is ineens zo belachelijk sterk. Ik wou dat ie vorige maand gewoon een f*cking condoom om had gedaan, in plaats van iets voor mn neus te hebben gehangen en het me vervolgens weer af te nemen.
Ach jij ook een hele dikke knuffel!! Wat moet jij je *** voelen! Ook echt niet fijn dat jullie er zo anders in staan. Hij kan dus niet zeggen wanneer wel of zo? Lijkt mij niet dat hij dit ook tussen jullie in wil laten staan? Allebei een compromis is ook niets zeker? Is ook zo lastig...het gaat niet over een fles wijn kopen natuurlijk. Wil je heel veel sterkte wensen en ook met de zwschappen die dicht bij je staan. Snap dat je dat nu echt even helemaal niet wilt horen en zien! Dat is erg zwaar!
Wat onwijs vervelend meid. Ik kan me voorstellen dat je het gevoel hebt dat het tussen jullie in komt te staan. Ik zou echt nog een keertje met hem in gesprek gaan, maar dat zou ik doen. Ik hoop dat het je relatie niet te veel onderdruk gaat zetten, want als je relatie er aan onder door gaat ben je nog verder van je kinderwens vandaan...
Ja we hebben in principe.afgesproken tegen t eind van dit jaar ermee bezig te gaan. Mgoed, wat als ie.er dan nog steeds niet aan toe is?
Mja. Maar wat moet ik nog zeggen? Hij weet dar het me hoog zit. Me verdrietig maakt. Dat ik dit graag wil. Maar hij wil het niet en daarmee is t klaar. Ben je uitgepraat. Einde oefening. Bedankt voor jullie lieve berichten
@lill klote zeg.. hier hadden we het over een reis maken.. Dus ik zeg.. Ja brengen we de kids naar opa/oma Nou zegt vriend wat dacht je voordat we een kind hebben.. vd zomer ofzo.. Ogewel voorlopig nog geen kind zwangerschap... Ik praat er iedere dag wel over alleen maar om te peilen maar krijg geen duidelijkheid.. vreselijk he Hoe minder duidelijkheid hoe meer ik er dan over zitten te piekeren
Ja ik snap je gevoel River. Das dan zo'n afknapper. Alsof je een klap in je gezicht krijgt. Als ik er elke dag over zou praten word ie gek geloof ik. Hij zei gister dat ie zou willen dat ie bij mij dat knopje om kon zetten Waarom moet ik dan weer dat knopje omzetten? Waarom niet hij? Hij is t volgens mij echt zat dat ik erover praat. Oh ja. En volgende week vrijdag horen we van Nijmegen hoe de ethische commissie denkt over mijn aandoening. Of we op 12 weken mogen testen en evt afbreken. Nijmegen liet al doorschemeren dat dat daar waarschijnlijk niet zou kunnen.. dus ze informeren ook meteen bij Utrecht en Groningen. En dat hoor ik ook vrijdag.
Ik probeer met je mee te denken maar ik weet het ook niet. Heel veel sterkte en hopelijk komen jullie er samen uit. En lastig dat je nu precies die uitslagen gaat krijgen, dat maakt het er ook allemaal niet makkelijker op..
Lill (en de anderen) ik heb hier even een uitgebreid verhaal op gepost in de club, want vind dat toch wat te privé