Hallo lieve mama's! Ik heb een vraag Mijn lieve zoon van 20 maanden praat nog niet. De hele dag door hoor ik alle brabbels, geluiden en klanken, maar nog geen bestaande woorden. Ook mama en papa horen we nog niet (ja mammiieee als ie verdrietig is). Hij loopt sinds zn 15e maand, is voor de rest vrolijk, geen opvallende dingen... Wie herkent dit en kan me geruststellen?
Onze dochter zei toen ook nog maar weinig/geen woorden. Vanaf haar 2de verjaardag gaat het ineens snel!
Hier een dochter van 19 maanden en zegt ook nog geen woord. Zelfs geen papa of mama. Ze kan het wel maar zegt het nooit. Ik maak me er nu nog niet druk om. Komt vast wel.
Mijn zoon is inmiddels bijna 5 en kletst de oren van onze kop. Maar toen hij 2jr en 1 maand was zei hij pas voor het eerst mama! Met 2jr en 4 mnd is hij naar de peuterspeelzaal gegaan en sindsdien houdt hij niet meer op met praten. Soms zijn we blij als hij op bed ligt . Komt wel goed denk ik!!
mijn neefje kon met 3 jaar ook amper praten. ik schat zo een 5 woorden en niet eens heel duidelijk. hij is toen naar de peuterspeelzaal gegaannen sindsdien maakte hij per dag sprongen qua praten dat was gewoon bizar! hij is nu 4 en kletst de oren van je kop en gebruikt af en toe woorden die sommige volwassenen in de van dale op moeten zoeken
Allereerst. Je kindje is 20 maanden, dus geen baby meer. Maar een dreumes, bijna peuter. Als ie met 20 maanden nog niet praat, is ie misschien wat later dan gemiddeld. Maar dat wil niet zeggen dat er wat aan de hand is. Natuurlijk ga je als moeder wel meer op je kindje letten. Hoort ie wel goed. Begrijpt ie wat ik zeg. Maar je hebt ook kinderen die niet praten. En van dw een op andere dag,perfect.
Nou. Exact dit dus! Waarom noem je een kind van ruim anderhalf nog een baby?? On topic: ik zou me nu nog niet teveel zorgen maken. Stimuleren jullie het wel? Wat doe je met hem op taal-gebied?
Ehm. Bij 20 maanden (1,5 ruim dus) is het toch geen baby meer? Dan is het een dreumes, bijna een peuter.. Als ze bijn1,5 nog niet praten zou ik me overigens nog niet zoveel zorgen maken. Wellicht zou ik wat extra stimuleren (boekjes lezen, spelletjes doen)
Allereerst bedankt voor de reacties! Ten tweede, wow😳, ik weet dat het een dreumes is, maar had mn allereerste topic geopend, stond niet echt stil bij de termen en vocabulaire.. Zal er de volgende keer opletten!!!!
Het feit dat je het onbewust zo opschrijft geeft misschien aan hoe jij het voelt en dat zou kunnen betekenen dat je hem ook zo benaderd? Vandaar mijn vraag wat je doet op taal-gebied?
We doen elke avond lezen, is hij gek op. We zingen veel, wijzen dingen aan, praten veel met hem.. In principe alle adviezen die we meekregen hebben we opgevolgd. Op ooghoogte met hem communiceren, niet meteen reageren als hij met geluiden wat duidelijk wil maken maar echt zeggen van : "mama begrijpt jou niet, wat bedoel je?" om hem als het ware te triggeren.. volgens het CB komt het echt nog wel, maar aangezien dit mijn eerste is, is alles nog nieuw voor ons..
Reageert hij wel op opdrachten? Als jij dingen van hem vraagd, wijst hij het ook aan? Net als in boekjes met diertjes als je vraagd waar is de koe? Kan hij die aanwijzen dan. Even eerst alle ongemakken uitsluiten, dus in dit geval oortjes en dan kijken of hij wel een achterstand heeft. Het is heel makkelijk om te zeggen ja maak je geen zorgen, maar je moeder gevoel iets anders zegt.
Mijn dochter zei met ruim 2 nog heel weinig, ze gebaarde vooral en gebruikte veel haar mimiek. Ze bleek flinke lijmoren te hebben, waardoor ze heel bedompt hoort/hoorde. Het gaat nu al een paar maanden heel goed met haar oren, en meteen maakt ze met haar taal een énorme inhaalslag. Ze ging van woordjes als 'nnnn' en 'mm-mmmm' naar volledig verstaanbare zinnetjes binnen een paar weekjes. Haar gehoor lijkt bij gehoortesten wel nog wat afgevlakt, dus ze blijven het monitoren, maar qua taal- en spraakontwikkeling gaat het nu super goed. Mijn tip dus; laat de oortjes checken! Wij hebben zelf bij het cb aangegeven dat we twijfelden aan haar gehoor, omdat ze ons soms gewoon écht niet leek te horen (maar soms ook wel), toen heeft het cb ons doorverwezen voor een gehoortest en volledig onderzoek (mondmotoriek, psychisch onderzoek, observatie etc).
Hier wees ze ook vrijwel niks aan en zei ze bv ook geen dierengeluiden na. Ze probeerde wel te communiceren door dus te gebaren (uit zichzelf) en haar mimiek te gebruiken. Zo had ze een gebaar voor eten, schommelen, glijbaan, etc.