Lopende topics over flirten/vreemdgaan roepen weer allerlei herinneringen bij me op. En niet bepaald leuke herinneringen. Ik ben een onwijze flirt. Heerlijk. Geniet van aandacht. Ik ben nooit over de schreef gegaan,of nou ja eigenlijk wel anders was het nooit gebeurd. Tien jaar geleden was ik met mijn man op vakantie in Egypte. Na een paar dagen liep ik in de lobby een lokale zakenman letterlijk tegen het lijf. Ontzettend knappe man,helemaal mijn type. Wat Frans/Arabisch gestommel en ik vervolgde mijn weg. Ineens kwamen we hem vaker tegen. Hij lachte,groette mij en knipoogde. Veelbetekende en goedkeurende blikken van zijn kant smiddags bij het zwembad of savonds in de bar. Hij flirtte openlijk want mijn man had het snel in de gaten. Ik flirtte stiekem terug. Ik genoot van die aandacht. Heerlijk als iemand je leuk vindt. Vond ik. Hij werd wat brutaler. Kwam in het restaurant me een kus op mn hand geven en knipoogde naar mijn man. Bleef mijn aandacht zoeken en liet de sleutel van zijn hotelkamer van een afstandje zien. Toen vond ik het te ver gaan en heb ik hem genegeerd. De avond daarna waren er shows in het hotel. Ik moest naar het toilet en aangezien onze kamer ver weg was ging ik naar de wc in de lobby. Zodra ik binnen was in het vrouwen gedeelte hoorde ik de deur open gaan en ik had meteen het gevoel dat het niet goed was en bleef wachten. Ik hoorde niets. Ik deed de deur maar open en bij de wastafel zag ik in de spiegel dat hij om de hoek stond te wachten in het gangetje tussen de mannen en vrouwen. Toen ik weg wilde lopen blokkeerde hij de uitgang en duwde me terug richting de wastafel. In het Frans kon ik zoiets verstaan als "je bent mooi ik wil je jij wilt dit ook" en toen ik heel duidelik nee zei en hem opzij vroeg te gaan pakte hij me echt beet legde zn handen op mn borsten en duwde me naar een wc. Ik werd boos en hij nog sterker leek het wel. Op dat moment werd ik doodsbang. Er was niemand verder in de buurt. Moest ik gillen of schreeuwen wat kon ik doen? Hij was groot en sterk daar kon ik niets tegen beginnen. Ik bleef nee zeggen maar kon niets beginnen. En toen op dat moment ging de deur van de gezamenlijke ruimte open en stond mijn man ineens in de deuropening. Hoe of wat is op dat moment aan me voorbij gegaan maar die vent liet me los en ging weg en ik kon alleen maar shaken en huilen. Mijn man was woest. Woest op die vent. Maar ook woest op mij. Ik had het toch wel zelf uitgelokt door in te gaan op zijn geflirt... en had mezelf bijna flink in de problemen gebracht met mijn gedrag. Hij vond dat ik die avond ineens wel heel lang weg bleef en hij zag die vent ook nergens dus kwam voor de zekerheid maar even kijken bij de toiletten. Zo dankbaar. Moet er niet aan denken wat er was gebeurd als hij dat niet had gedaan. Mijn man is nog lang boos geweest. We zijn de vent niet meer tegen gekomen en maar goed ook. Had mijn lesje toen wel geleerd
Nee, ik ben geen flirt. Heb het altijd te laat door als iemand ermee bezig is, en vervolgens reageer ik zo korzelig dat diegene er ook snel weer mee ophoudt. Ik vind het overigens weinig respectvol naar je man toe om als man zo openlijk met een getrouwde vrouw te flirten. Mijn man was niet zo rustig gebleven.
Hmm een nare ervaring maar ik vind je topic titel een beetje raar. Flirten mag nooit een aanleiding zijn om iets bij iemand te doen dat diegene niet wil. Of het helemaal netjes is om iemand het idee te geven dat je geïnteresseerd bent terwijl je dat niet bent is een tweede. Ik ben ook wel een flirt maar dan meer bij het passeren van een knappe man oid, niet bij mannen die ik vaker tegenkom.
Ik zal wel weer een ontzettende zeikerd zijn, maar dat flirten begrijp ik echt niet. Het zal allemaal wel onschuldig bedoeld zijn maar het komt op mij altijd vreselijk wanhopig over.
Het zou niet eens in mij opkomen om te flirten als je er toch niks mee wil verder. Vind het niet netjes tegen over mijn vriend. Ik snap dat je man boos is/ was!
Ik ben helemaal geen flirt en mijn partner ook niet . We hebben het goed samen en we zijn de enige voor elkaar. Wij flirten met elkaar. Ik persoonlijk vind dat flirten helemaal niet zo onschuldig is, dan dat het lijkt. En daarbij vind ik het ronduit respectloos naar je partner toe.
Jeetje! ja ik flirtte wel eens met wat collega's wat steeds een stapje verder ging, maar er is nog nooit iets gebeurd. als er al avances gemaakt werden dan kon ik er altijd nog onderuit. Durfde je daarna nog te flirten TS? of alleen met bekenden?
Het is toch net zo (misschien nog wel erger) respectloos dat je als getrouwde vrouw zo openlijk met een andere man te flirten waar je man nota bene bij zit. Ik zou het iig niet kunnen waarderen als ik gezellig met mijn partner op vakantie ben en hij flirt met andere vrouwen. Ik snap dan ook goed dat de man van ts erg boos was. Dat neemt natuurlijk niet weg dat als iemand nee zegt, het nee betekend en die man haar nooit zo had mogen behandelen.
Ik schijn onbewust te flirten, of beter gezegd mannen denken dat ik met ze flirt. Eigenlijk ben ik erg spontaan en sta tijdens het uitgaan altijd met Jan en alleman te kletsen. En zodra je over je man en kinderen begint schijn je alleen maar interessanter te worden. Maar ik heb er gelukkig nooit problemen mee gehad. Mijn man moet trouwens alleen maar lachen om de hoeveelheid gratis drank die mijn 'geflirt' oplevert, een rondje terug geven wordt vaak als een belediging gezien (en ja dat bied ik wel aan).
Vroeger vond ik flirten wel spannend , leuk die aandacht, maar Sinds ik met mijn man ben heb ik die behoefte totaal niet meer en heb het ook niet nodig. Zou het heel onrespectvol naar mijn man toe vinden en andersom zou ik het ook zeker niet waarderen.
Ik vind flirten ook leuk hoor, maar dan bedoel ik wel het onschuldige, geinende, iets wat je ook met vrouwen kunt doen zeg maar? (als je hetero bent ) Gewoon gezellig een beetje ouwehoeren, op flirterige manier. Dat is imho echt iets heel anders dan iemand keihard versieren. Ben dat ook gewend van vakanties in zuidelijke landen, bijvoorbeeld; daar doen de meeste mannen gezellig flirterig tegen vrouwen, ook de bakker achter de toonbank die wel weet dat er geen enkele vrouw zal roepen 'neem me nu!' terwijl ze over de toonbank springt... Vindt mijn man ook geen probleem, die doet ook gewoon gezellig en grappig met leuke vrouwen. Als ik daar al jaloers van moet worden, pff... maar goed, wij zeggen het ook gewoon tegen elkaar als we iemand knap vinden bijvoorbeeld. Heb gelukkig ook nog nooit gehad dat iemand zoiets wel verkeerd opvatte. Ik heb wel ervaringen met mannen die op een, naar mijn gevoel, 'agressieve' manier flirtten, wel echt met doel tot versieren. Maar dan doe ik heel koel en afstandelijk, dat zijn dan enge types (of ze nou knap zijn of niet)... Volgens mij is het dan wel duidelijk.
Vind ik juist andersom, heel onrespectvol van ts om zo openlijk, met je man naast je notabene, te flirten met een ander. Die andere man denkt beet te hebben en gaat daarin door, zij blijft hem die aandacht geven dus ik snap ook wel dat hij ervoor gaat en een move maakt. Actie reactie
Nee, ik vind dat niet. Je kan als man en vrouw een afspraak hebben met elkaar, namelijk flirten mag. (ik lees niet uit TS haar verhaal of haar man en zij die afspraak hadden, maar anders ga je toch niet flirten met een ander, als je weet dat je partner daar ongelukkig van wordt? TS schrijft dat ze altijd een flirt is geweest, dus haar partner zal die trek van haar wel geaccepteerd hebben dan) Die man is vervolgens openlijk veel verder gegaan en ik vind dat erg onrespectvol naar TS haar man toe. Als zelfrespecterende man zou ik denken: die vrouw heeft een vent, daar blijf ik vanaf, al is het maar onder het mom van 'mannelijke solidariteit'. Volgens mij is dat redelijk sterk onder mannen. Behalve als de een de ander als een arme sukkel ziet die hij wel even kan 'nemen'. Dat gedrag van die man is natuurlijk onacceptabel, ook naar TS toe.
het is wel opvallend, sinds de zwangerschap ben ik 30 kilo zwaarder en er wordt beduidend minder geflirt hahaha
Ik ben misschien teveel van mij eigen situatie uitgegaan dat dit echt ondenkbaar zou zijn in onze relatie. Ik weet inderdaad niet welke afspraken ts met haar man heeft gemaakt. Indien zij dit van elkaar accepteren begrijp ik je mening, anders zou ik dit erg onrespectvol vinden van ts naar haar man
Ik ook, als je weet dat je man daar ongelukkig en onzeker van wordt dan het flirten toch niet kunnen laten... Ik kan me er ook niets bij voorstellen. Zoals gezegd pik ik nooit 'signalen' op en mijn man is ook totaal geen flirt.