Deze situatie lijkt me ook niet te doen, ik denk dat je een goede beslissing hebt gemaakt, hoe moeilijk ook. Het klinkt alsof hij iemand zoekt om gezellig mee te daten en geen echte relatie mee te hebben, terwijl jij graag met iemand een nieuw gezin wil vormen. Supermoeilijk natuurlijk als je wel hartstikke verliefd op elkaar ben, maar als je zulke tegenstrijdige toekomstbeelden hebt ben ik bang dat je niks anders kunt doen dan er een punt achter zetten. Dat is een tijd lang heel erg zwaar, maar ik denk beter dan je ongelukkig blijven voelen in jullie relatie. Ook denk ik dat het voor je zoontje de beste keus is. Sterkte!
Tsja hoe vervelend en begrijpelijk jou situatie ook is kijk ook Nasr xijn kinderen.. zijn dochter vooral, midden in de puberteit, hormonen en dan je vaders nieuwe vriendin. Je partner is 2x eerder getrouwd geweest. Zijn de kinderen en dan m'n de dochter uit t eerste of tweede huwelijk? Ze wonen bij hun vader, is de moeder nog wel in beeld? Goed contact onderling? Ik kan me voorstellen dat ze eea meegemaakt heeft waardoor ze jou niet kan uitstaan en als indringer ziet. Dat spreekt haar gedrag niet goed uiteraard maar maakt t verklaarbaar. Ook dat vader de lieve vrede wil bewaren. Al eens een gesprek met haar aangegaan ( vast wel ). Misschien is jouw/jullie wens om een gezin te vormen voor haar erg moeilijk. Zoals je haar beschrijft lijkt er eea onverwerkt te zijn bij haar. Relatie verbreken klinkt nu als beste keuze voor alle partijen. Neem even je rust en geniet van je zoontje.
Mijn zoontje, staat sowieso boven elke man op nummer 1 En we hebben het prima voor elkaar samen in ons huisje Ook contact met zijn vader is nog steeds heel erg goed en loopt erg lekker zonder stress Ik vind dat hij ook het recht heeft nog op te groeien in een warm en liefdevol bonus gezin Vind mezelf ook echt nog te jong om het anders te willen Als ik nou 54 was, oke......kan ik me voorstellen dat de behoefte van een nieuw gezin er niet meer is
Heel vaak een gesprek met haar aangegaan En mezelf ook helemaal opzij gezet voor haar En juist alles vanuit haar situatie willen bekijken steeds, ook haar vader daarin proberen te sturen Maar het gaat ook tenkoste van mezelf en mn eigen geluk Ik wordt, hoe ik ook mn best doe, de dupe van zaken die totaal los van mij staan En ben niet de enige die zich maar aan moet passen Ben me heel bewust geweest van problemen die zich met de kinderen van een ander voor kunnen doen Maar het moet niet de spui gaten uitlopen ( ik druk het dan nog zacht uit ) Situatie moet m.i. wel houdbaar zijn voor iedereen
Jij hebt voor jezelf allang de beslissing genomen. En in mijn ogen de juiste, vertellen zal moeilijk zijn maar je moet jezelf niet tekort gaan doen voor hem. Dit is niet het plaatje wat jij wilt en ik denk dat hij ook totaal geen zin heeft in dat plaatje, nu niet maar ook niet in de toekomst.
Waarom voel je je schuldig naar hem toe? Hij moet een keuze maken voor jou, dat kan/wil hij niet dan is het toch niet raar dat jij niet op deze voet verder wil? Ik denk dat je het goed gedaan hebt, het doet nu pijn maar je verdient meer dan wat je nu krijgt.
Je hebt de juiste keuze gemaakt. Na zo'n tijd mag je verwachten dat je relatie wat meer is dan alleen een lat relatie en dat je geaccepteerd word door de familie. Nu voel je je alleen maar rot om alles en kun je niet verder.
Het is inderdaad niet dat ik voor andere partijen pas kort in beeld ben Dan zou ik ook de allerlaatste zijn die vind dat gedrag van evt kinderen niet verklaarbaar zijn Maar na 3 jaar...........kweenie Of ik ben erg veel eisend
Veeleisend ben je zeker niet. Je zou juist wat meer mogen eisen na zo'n tijd. Ik ben bang dat er niet meer inzit dan wat je er nu uit hebt gekregen. Je verdiend meer dan dit. De man die wel graag een liefdevol gezin met je wil vormen komt nog wel.
Op de vraag om bij me te blijven slapen zo vaak een nee gekregen Dat ik daar op een gegeven moment maar mee gestopt ben En dan wordt er nu gezegd...dan had je me dat vaker moeten vragen Ja he hallo, ik ben geen klein kind die steeds maar gaat staan te smeken Vind het al van de zotte dat je in een relatie tussen 2 volwassen mensen moet gaan vragen om eens lekker bij elkaar te slapen Je kruipt na een goeie pot seks toch lekker samen in bed om samen weer heerlijk wakker te kunnen worden Het zijn geen peuters he die hij dan een nacht alleen thuis laat
Wat een lastige situatie voor alle partijen. Ik kan me heel goed voorstellen dat je op deze manier niet meer verder wilde met deze relatie. Je hebt de wens om samen met hem een gezin te vormen, maar dat gaat niet op deze manier. Hij zegt wel dat het beter zal gaan als zijn dochter op kamers gaat, maar eerlijk gezegd betwijfel ik dat. Tja, doordeweeks zul je dan misschien eens samen kunnen slapen, maar verder zal er niet veel veranderen. Tijdens de feestdagen en ook met zijn verjaardag bijvoorbeeld zul je nog steeds alleen zitten, want natuurlijk komt zijn dochter dan ook thuis. Bovendien heeft hij aangegeven dat hij een lat relatie wilt, dus samen in een huis wonen en een nieuw gezin stichten (wat toch wel duidelijk jouw wens is) zal er ook niet van komen. Hoe pijnlijk het ook is dat de relatie nu verbroken is, ik denk dat het in deze situatie de beste beslissing is geweest. Een dergelijke relatie, waarin je altijd maar de afwachtende partij bent (wanneer hij kan en wil afspreken) kost te veel energie. Veel sterkte.
Inderdaad. Hij is zelf oud en wijs genoeg om aan jou te vragen of je het fijn vindt als hij die nacht blijft slapen. Lijkt me heel moeilijk om hem weer weg te zien gaan na een gezellige tijd samen in bed. Zijn kinderen zijn oud genoeg om een nacht alleen te blijven.
Dat voelt niet fijn nee Wijntje drinken, kletsen, seks, broek aan en naar huis Voelt aardig goedkoop als ik eerlijk ben
Dat je dit al 3 jaar volgehouden hebt vind ik al knap. Ja het is moeilijk om in een gezin te komen waar al (oudere) kinderen zijn. Dat is flink hard werken. Maar eens houdt het op. Kies voor je eigen geluk. Hij kiest daar ook voor en bot gezegd daar hoor jij niet bij.