RJSV ik vind het ongelooflijk goed dat je nu even een pas op de plaats maakt om even goed na te denken. En super dat je hulp hebt ingeroepen hierover. En ik adviseer je om dan ook meteen te vragen of je ergens hulp kunt vragen voor de situatie waar je zonder deze zwangerschap ook al in zat. Natuurlijk ken ik maar een klein stukje verhaal maar het klinkt alsof je dringend je hand uit moet steken om je leven weer op de rails krijgen. Ook jij hebt recht op geluk! Als je het niet voor jezelf doet, dan voor je kinderen. Je klinkt als een moeder die alles voor haar kinderen over heeft. Een gelukkigere moeder is natuurlijk ook voor hen het beste Veel sterkte met je keuze!
Ik kan maar 1 ding zeggen: goed geregeld!!! Meningen hier op het forum zijn meningen gebaseerd op het kleine beetje info wat je hebt gegeven en ieders eigen gevoel en ervaringen. Om zo'n complex besluit te nemen is veel meer nodig en de hulp die je nu hebt ingeschakeld kan je hierin begeleiden. Sterkte!
Sorry hoor, maar ik heb alles al gelezen over abortus....zoals ik eerder ook al zei. Ik ben niet voor abortus, maar ik ben wel VOOR een goede moeder zijn en ik zal doen wat het allerbeste is met alle voor en nadelen te hebben doordacht. Ik doe dit niet zomaar ff!! Ik denk juist aan mijn ingeboren kind, maar ook aan mijn andere kinderen.
Heb dinsdag pas een gesprek...duurt te lang in mijn hoofd lol. Zit wel te malen hoor, maar mijn mams is speciaal uit amsterdam gekomen dit weekend, dus had even steun. mijn dochte komt ook vandaag lang...gelukkig even afleiding
@ rsjv - neem contact op met het fiom! Zij kunnen je ook goed helpen en begeleiden! Abortus is iets waar je goed moet over nadenken en dat je geen spijt gaat krijgen. Want er is geen weg terug. Adoptie is ook een optie. Er zou veel mama's en papa's die graag een kindje zouden willen adopteren. Maar dat moet je ook maar net willen. Ik zou bijna zeg breng maar bij mij je kleintje hihi.
Sorry, maar ik dacht dat je alles misschien had gelezen. Ben niet echt heel vrolijk vandaag, mijn excuses! Waardeer het zeker wel hoor, maar komt meer omdat ik echt heel veel heb gelezen en gezien dat ik zo reageerde. Sorry....
Ik zat een paar weken geleden in een zelfde soort schuitje. Zwanger ondanks dat ik mijn nieuwe vriend pas vier maanden ken. Aan mijn ex had ik tijdens de zwangerschap en daarna ook niet veel, of ik moest hem alles vragen. Na een moeilijke tijd, veel denken en veel lezen hebben we besloten ervoor te gaan. Ook omdat ik vertrouwen heb in hoe mijn nieuwe vriend is en de toekomst gaat. In jouw situatie, zoals ik het zie.. Hij is niet voor niks je ex. Je kon met de kinderen niet op hem rekenen, met de toekomstige dus ook niet. Op jouw leeftijd brengt een zwangerschap ook risico's met zich mee. Ben je bereid het allemaal alleen te doen, en houd je rekening met een kind met een aandoening? Denk je dat als het kind er is je er veel van zou houden, het de liefde geven dat hij of zij verdient. Of zul je steeds naar hem of haar kijken en spijt voelen? Deze beslissing moet je zelf maken. Het beste advies dat ik kreeg in die tijd, iedereen heeft altijd een oordeel. Zij hoeven de gevolgen niet te dragen, dat doe jij. En waar voel jij je het beste bij? Laat al die hatelijke opmerkingen achterwege. Alle oordelen. Wat voel jij? Ik wens je heel veel succes!! Mocht je er over willen praten, je kan me altijd een berichtje sturen.
Lieve TS: ik wil je heel veel sterkte en kracht toewensen! Super welke stappen je al hebt ondernomen. Neem de tijd om de keuze te maken die voor jou het beste is. Digi knuffel!
Ik erger me ontzettend aan de mensen die roepen dat abortus niet mag of dat je dan maar voor adoptie moet gaan (alsof dat zo'n geweldige keuze is voor jou en het kind). Denk eraan dat JIJ elke keer je bed uit mag. JIJ hebt 24/7 de verantwoordelijkheid en de zorg en JIJ mag het in je eentje doen. Diegenen die roepen dat abortus niet mag komen je echt niet midden in de nacht helpen wanneer je er met 1 of meer huilende kinderen doorheen zit. Het belangrijkste is dat je je kind een stabiel leven kan geven, een veilige thuissituatie waarin voldoende zorg is. Dat wil zeggen financieel gezien (voeding, kleertjes en andere benodigdheden komen niet uit de lucht vallen) en zeker ook veel liefde en aandacht. Als jij denkt dat niet te kunnen geven omdat je op bent en nog meer kinderen hebt rondlopen (die in mijn ogen voor een kind gaan dat nog niet geboren is ) dan is het misschien voor iedereen beter dat je de zwangerschap af laat breken. Al ben jij de enige die de keuze kan maken. Wat je ook kiest of hebt gekozen, in alle gevallen is het een zware beslissing. Wens je veel sterkte en wijsheid toe.
Hoi TS, Ik begrijp heel goed hoe je je voelt. wij zijn ongepland zwanger geraakt van de derde. Nog heel pril. week of 5... we waren compleet met zn vieren. Me man wil echt geen derde, en ik wil ook niet helemaal weer opnieuw beginnen. Als de kinderen nu al tegen elkaar gillen of ruzie maken word ik al gek, laat staan met een baby erbij. Ik zie me man met de dag depressiever raken, en ongelukkig. Wil echt niet dat door dit me relatie onder vuur komt. Daardoor hou ik veels te veel van hem en onze kinderen. Kinderen zeiden gelijk allebei, wil geen baby erbij! En de oudste zag ik steeds verdrietiger worden.. Heb woensdag een afspraak staan in de kliniek. Tuurlijk is het moeilijk , het is niet zomaar even van , zo dat gaan we even doen. Maar ik heb er goed over nagedacht, er zijn meer tegens als voor. Het zal altijd in je leven blijven. Maar ik ben egoistisch wanneer ik het zou doorzetten tegen over me man en me kinderen. En dat is mee 1000 x meer waard als dit nu door te zetten. doe wat je denkt goed te doen, en denk verder.. hoop dat je wat hebt aan me verhaal.
Veel sterkte TS! En wat enkele andere ook al zeggen, jij moet het doen en jij moet de beslissing maken, met welke je ook maakt, moet jij met de gevolgen dealen. En alle beslissingen zijn goed, zolang jij er achter staat. Je zet goeie stappen! Sterkte meid!
Veel sterkte. In sommige gevallen kan ik me abortus wel indenken. Ik ben tegen abortus op het moment dat het als anticonceptie wordt gebruikt, maar ik geloof ook wel dat er sommige situaties zijn waarbij het wellicht beter is dat het kindje niet komt. Hoe verdrietig ook. En mensen die hier zeggen adoptie; het lijkt me toch niet dat ts in haar eentje, zonder goedkeuring van de vader, kan beslissen dat het kindje geadopteerd kan worden?
Heel veel succes as dinsdag met je gesprek. Neem een keuze die voor jou en je kinderen de beste is. Dat weet alleen jij. En laat je aub geen schuldgevoel aanpraten. Er is geen keuze die fout is. Sterkte!