oververmoeid en verward

Nee, eigenlijk totaal niet herkenbaar. Mijn zoon is bijna vijf maand en ik ben sinds twee weken weer aan het werk, maar ik kan gewoon normaal functioneren in een vrij highlevel job. Ook autorijden gaat perfect. Na de geboorte van mijn oudste ben ik ook meteen in een nieuwe job begonnen, en ook daar had ik eigenlijk helemaal geen last.

Zou je dit niet beter eens uitgebreid met je huisarts bespreken en bijvoorbeeld je bloed laten checken?

 

Wat ik wel weet is dat je echt moet uitkijken met autorijden en vermoeidheid!!!

Mijn vriend (andere situatie, maar soortgelijk gevolg) heeft een heftig snurkprobleem. Nadat we gingen samenwonen, heb ik hierdoor een enorm slaaptekort ontwikkeld. Omdat ik slaaptekort geen reden tot ziekmelding vond, ben ik gewoon blijven werken. Ook een autorit van 30min over een bochtige maar rustige weg.
Op een keer werd ik dus zo "niet goed", duizelig, misselijk, wazig zien, dat ik van de weg gereden ben. Uiteindelijk goed afgelopen, maar nu weet ik dus wat ze bedoelen met "rijden met slaaptekort is te vergelijken met autorijden met een aantal glazen alcohol op".

Meid, pas alsjeblieft op als je oververmoeid bent en je moet autorijden.

 

Nee, ik ben op een dikke vier maand gestart. Op 2,5 maand zou ik niet graag gewerkt hebben ( ), maar ik kon toen zonder problemen lange autoritten rijden.

Heeft je kindje gezondheidsproblemen die de oververmoeidheid verklaren? Of ligt het echt vooral aan jou? Want in het laatste geval lijkt het me toch dat er meer aan de hand is. Het eerste geval heb ik helaas bij de oudste meegemaakt wegens reflux en kma, maar ook daar lukte werken wel gewoon. Zij het met tegenzin

 

toen ZL vier maanden was, ben ik weer begonnen met werken. Voor mij was dit veel te snel, maar dit kwam doordat het na de bevalling misging. (Ptss) Dit is bij mij ontstaan door zware zwangerschap en vreselijk veel slaaptekort en een snelle bevalling met zeer veel bloedverlies. Ik was heel snel overprikkeld en hierdoor snel moe. Hierdoor ontstonden bij mij angsten en kwam ik in een vicieuze cirkel.
Toch ben ik begonnen met werken, want ik dacht dat na vier maanden mijn lichaam en geest wel hersteld moest zijn. Helaas... en in het onderwijs word je nogal snel geprikkeld met kindjes die veel zorg nodig hebben

Misschien heeft je lichaam tijd nodig om op te bouwen? Kan best zijn dat je door een snelle bevalling toch nog last hebt van dingen hoor. Slaapgebrek met zon kleintje werkt ook niet bepaald mee natuurlijk.

 

Helemaal niet zo gek hoor. Niet iedereen herstelt even snel. Bij mij heeft de concwntratie wel een jaar op zich laten wachten en is nu nog steeds niet wat het was.

Ik heb me wel direct aansluitend aan bevallingsverlof ziekgemwld ondat dan het UWV je salaris door kan betalen ivm zwangerschapsklachten.

 

Minder concentratievermogen is inderdaad niet zo gek. Maar zo verward dat autorijden onverantwoord is?

 

ja ik kon wel autorijden psychisch, maar ik kwam wel eens thuis dat ik niet meer wist welke tunnel ik genomen had en me dat ook echt niet kon herinneren (iedere dag keuze uit 2 routes).

Als het niet veilig is om auto te rijden, zou ik me zeker ziekmelden als gevolg van de zwangerschap. Wel even met personeelszaken over hebben dat ze je ziekmelden vanaf de eerste dag na je bevallingsverlof bij het UWV, zodat je recht hebt op een zwangerschapsgerelateerde uitkering (in dat geval betaald UWV 100% van je loonkosten door).

Toen ik voor het eerst bij de arbo kwam na de zwangerschap toen zei de arts dat het niet vreemd was en dat niet iedereen even snel hersteld.

 

Dat verandert de zaak natuurlijk. Als je een concentratiestoornis hebt, dan kan dit natuurlijk door vermoeidheid en hormonen versterkt worden. Ben je al bij de dokter geweest? Lijkt mij beter dat je nog even je rust houdt hoor!