Hoi meiden, Waarschijnlijk kunnen jullie me niet van mij. Schuldgevoel afhelpen, maar het valt te proberen. Mijn zoontje van 11mnd is sinds zondag bij zijn vader en komt vrijdag pas weer thuis. Dit is de eerste keer dat hij zo lang weg is. Mij gevoel zegt dat ik het vreselijk moet vinden. Maar eigenlijk mis ik m niet echt. Ik geniet van de nachten vol slaap, heb overdag meer tijd voor mijn andere kinderen. Ik weet natuurlijk dat hij over een aantal dagen weer thuis is en zijn vader goed voor hem zorgt. Maar voel me enorm schuldig dat ik hem niet enorm mis. Is dit herkenbaar of ben ik nou echt zo'n gevoelloze moeder? Bedankt voor jullie reacties. Groet jupke
Geen ervaring mee, maar ik zou er ook van genieten denk ik schuldgevoel is zo nutteloos. Hij heeft het goed bij zijn vader en jij komt even bij. Lekker toch?
Ben je gek! Natuurlijk geniet je hiervan! En dat moet ook! Een blije moeder is een blije baby toch? Niet schuldig voelen hoor! Dat je even een paar dagen kan bijtanken en geniet van een beetje extra slaap en rust betekent niet dat je een slechte of gevoelloze moeder bent. En als je kindje vrijdag weer thuis is, geniet je misschien wel weer extra veel van hem!
Ik denk dat het ook een soort van onbewuste natuurlijke aanpassing is dat dat zo kan. Je weet dat het zo is, dat het zo gaat gebeuren, dat hij het goed heeft bij papa dus je lichaam kan gewoon in 'rust ' qua gevoel. Ik denk dus een fijne manier van acceptatie. Heerlijk, geniet ervan!
Daar moet je toch gewoon even van genieten. In de zomer gaan onze 2 oudste kinderen altijd een hele week op kamp en ik mis ze dan eerlijk gezegd ook niet heel erg. Natuurlijk ben ik blij dat ze weer thuiskomen maar ik zit ook weer niet smachtend op ze te wachten. Ze hebben een topweek dus ik doe ze er niets mee aan en ik hou echt wel van mijn kinderen haha
Hier precies hetzelfde. Als mijn oudste dan weer thuis komt na een aantal nachten logeren ben ik nog verplicht te jokken dat ik haar vreselijk gemist heb. Maar ik denk dat ze mij ook niet zo vreselijk mist als ze altijd zegt anders wilde ze het vast niet meer
Oh heerlijk toch! Lekker van genieten hoor. Ik genoeg ook altijd intens van de tijd zonder m'n kinderen 😂
Bedankt voor jullie reacties. Ik blijf het lastig vinden maar ben blij dat het niet zo slecht is als het voelt. Voel me nogal snel schuldig. Het is nu 11.30 en heb nog niets gedaan naast de kinderen wegbrengen en kolven. Ook daar kan ik me dan weer schuldig om voelen Wat ben ik soms toch vermoeiend...
Niks om je schuldig over te voelen! Toen mijn meisje 9 maanden oud was ben ik 5 dagen op retraite geweest, en wat was dat heeeerlijk! Alleen maar doen en laten wat ik zelf wilde... En het ergste vond ik nog dat ik mijn moeder mwer miste dan mijn dochtertje (mijn moeder en ik zijn heel close). Ik voelde me daar zo vreselijk schuldig over! Later hoorde ik van iemand dat je je emotioneel een beetje afsluit als je zo lang van je kindje weg bent, met name als het om een baby gaat. Gaat automatisch omdat het anders veel te veel is...
Als mijn zoontje gaat logeren bij opa en oma vind ik dat heerlijk!! Gewoon normaal een boek kunnen lezen of gewoon niks doen. Ipv steeds: nee, niet aan het stopcontact! Of een hangerig kind op je schoot hebben. Morgen gaat hij logeren en ik kijk er zelfs naar uit. Hii is vandaag niet te pruimen. Zo vervelend
Dat herken ik wel een beetje. Ik probeer ook wel bewust niet aan hem te denken en niet naar foto's te kijken. Al heb ik bij het kolven geen keus. Om het een beetje op gang te laten komen moet ik wel aan hem denken. Neusspray helpt nu niet voldoende.
Onze ik gaat 2dagen naar mijn ouders en slaapt daar 1 nacht heel soms 2. In het begin ook schuldgevoel gehad maar dat ebt weg. Wij konden lekker bijslapen. Hij heeft het bij mijn ouders enorm naar zijn zin. Nu jij uitgerust bent heeft hij ook een heerlijke moeder die die tijd weer inhaalt als hij thuis is. Voor beide een win win situatie
Lekker van genieten en stoppen met je schuldig voelen. Anders is het straks ook nog voor niks geweest haha! Kom op meid! Het is niet dat je je kind wegbrengt omdat je er een hekel aan hebt he.. Baby komt ook weer terug en dan zeg je gewoon tegen baby wat fijn dat je er weer bent, dikke kus.