Het zou wel heel triest zijn als het zo was.... Volgens mij is ze met haar oudste dochter helemaal niet op deze manier bezig, maar dat meisje lijkt in alle opzichten meer op haar vader dus wellicht minder projectie gevoelig( ze roept vaak" ik was als kind precies het zelfde")
jij hebt dus zonder die moeder het wist, een gesprek tussen de meiden met de juf geregeld? Ik zou dat heel erg vinden als ik die moeder was. zeker ook omdat het geen schoolse problemen zijn. ik vind het jammer dat jij geen gesprek met de moeder wilt. dat misschien alleen omdat jij jezelf verbaal niet zo sterk voelt tegenover haar? want zoiets zei je toch ergens? is dat de reden? want je klinkt wel nogal geïrriteerd door haar. En je hebt geen begrip voor haar schrik toen ze zag dat de meiden veel verder gingen spelen dan volgens haar de veilige afstand was. toen werd ze boos op de meiden en daarom wil je dochter daar niet meer spelen, omdat zij nu bang voor die moeder is. snap ik dat goed? ik zou wel proberen toch met haar te praten. want zij gaat wel horen dat zo een gesprek plaats gevonden is. dat is niet zo ok vind ik. vind jij zelf dat ze dat normaal gaat vinden?
*Ik heb geen gesprek op school geregeld, dat heeft mijn dochter gedaan op advies van de juf. Ik wist daar van en heb dit niet met de moeder besproken om de meisjes een kans te geven dit samen op te lossen, het beste voor beide meisjes. *Ik heb wel een gesprek met de moeder gehad, maar mevrouw kreeg haar zin niet(een gesprek met moeders en dochters) en negeert mij sinds ons gesprek. *Ik heb zeker begrip voor haar haar schrik toen de meiden te ver van huis waren, ik ben de meiden zelfs tegen gekomen toen ze op de terugweg van hun uitstapje waren en ik viel bijna van mijn fiets toen ik ze daar zag. (het is dus niet zo dat de moeder ZAG dat ze ver weg waren, ze zat namelijk op zolder te werken en had geen idee waar de meisjes uithingen, Ik had dus wel uit mijn plaat kunnen gaan omdat ik mijn dochter daar in goed vertrouwen heb achter gelaten) Maar ik ben het niet eens met de manier waarop ze te keer ging tegen alleen mijn dochter en die van haarzelf buiten schot liet.... *Mijn dochter is niet bang voor haar vanwege alleen dit voorval, als je goed gelezen had had je gelezen dat deze moeder mijn dochter al 5 jaar op de huid zit en dwingt en stuurt in hoe mijn dochter die van haar onder haar hoede moet nemen. Zo weet ze mijn dochter keer op keer weer het gevoel te geven het niet goed te doen met haar vriendin. Mijn dochter is keer op keer bang dat deze moeder een beroep op haar doet, ze doet braaf wat er van haar gevraagd wordt (haar dochter bij de hand nemen) maar met samen geknepen billen omdat ze nooit zeker weet of ze het wel goed doet. Het is dus niet maar 1 voorvalletje waardoor mijn dochter daar niet wil spelen. Naar mijn idee heeft mijn dochter een hele, hele goede reden om niet meer bij deze vrouw in de buurt te willen zijn! En ik ben er onwijs trots op dat ze dit aan mij heeft kunnen uitleggen, ik neem haar serieus, en kom voor haar op!
wow huggybird. en zij negeert je sinds het gesprek? wow. voor mij zou het genoeg zijn om mijn kindje zo tegen te komen ver van het huis terwijl zij toezicht moest hebben. dat vind ik heel erg.
Nou, ik denk dat ik het nog veel erger vindt dat ze mijn dochter al 5 jaar lang in een bepaalde richting dwingt en stuurt die voor haar heel onprettig is, 5!!! jaar lang! Elk schoolreisje, sinterklaasfeest, kerstviering, kinderfeestje, school voetbaltoernooi, en de naschoolse activiteiten (dit jaar was dit 10 weken lang naar judo) elke dag dat P het moeilijk heeft op school(dat was bij de kleuters bijna dagelijks) en zelfs op de sportvereniging want P moest ook naar Atletiek want het was zo fijn en veilig voor P dat mijn dochter daar ook op zat, en ja, ook op het atletiek kamp werd gezorgd dat haar bedje naast die van mijn dochter kwam, daar werden door moeder in hoogst eigen persoon 3 andere bedjes voor opgeschoven. Mijn dochter is niet moeilijk, wil een ander niet kwetsen, zowel P niet als haar moeder niet , dus nee ze heeft daar nooit iets van gezegd, tot nu, en nu is het aan mij om in te grijpen. Ik voel me heel rot dat ik dit niet heb gezien bij mijn dochter maar daar heeft ze niets aan dus ik doe wat me te doen staat en dat is haar beschermen tegen deze vrouw.
Zeer terecht dat je opkomt voor je dochter! M'n nekharen gaan recht over eind staan bij je verhalen. Je dochter is 8! Geen kinderoppas. Niet verantwoordelijk voor haar vriendin. Veel succes ermee, lijkt me niet makkelijk!!
Dank je wel, mijn dochter is gelukkig blij met het gesprekje dat geweest is en is en had vrijdag en heeft maandag studiedag dus ook even uit het "gedoe" zeg maar. Ze is vrolijk en opgelucht, dat doet mij goed in daardoor kan ik het ook beter los laten... We zien wel hoe het verder gaat.
Dit zou ik wel met juf overleggen aangezien zij hier in kan grijpen. Weet niet hoe de schoolreisjes bij jullie geregeld zijn maar hier worden ze in groepjes ingedeeld. Juf kan er simpelweg dan voor kiezen om hun in verschillende groepjes in te delen. Ook met sinterklaas en kerst kan juf er proberen voor te zorgen dat ze niet bij elkaar in de buurt zitten. En bij een toernooi kunnen ze dan ook ieders bij een ander team ingedeeld worden. Ook zou ik met je dochter om de tafel gaan om haar duidelijk te maken dat je snapt dat ze niemand wil kwetsen maar dat het niet de bedoeling is dat ze daardoor zichzelf wegcijfert (want dat is wat ze doet)
We hebben binnen kort een 10 min. gesprekje en daar wil ik dit ook even bespreken. Het gaat op zich goed zolang die moeder er maar niet bij in beeld is en bijvoorbeeld bij de aankomst van sinterklaas tegen mijn dochter zegt "T, geef P maar even een hand want ze vindt het zo spannend" Zolang mijn dochter zelf de keus heeft haar op haar manier te helpen, of juist niet, gaat het prima met die meiden. Over het zichzelf wegcijferen hebben wij het al een aantal keren gehad met haar, dit blijft een puntje en we blijven aangeven dat ze haar grenzen mag aan geven ook al is dat voor een ander misschien minder leuk, het moet voor haar ook leuk blijven. Maar je grenzen aangeven tegenover een moeder.... dat is wel heel erg moeilijk.... bedankt voor je berichtje
Mijn dochter kwam vandaag thuis met het verhaal dat P aan haar vroeg "is het waar dat jij een beetje bang bent voor mijn moeder?" Ze heeft geantwoord "ja een klein beetje wel" en zei daar achteraan tegen mij "Ik dacht ik zeg de waarheid maar want ik ga echt niet liegen tegen mijn beste vriendin" Blijkbaar heeft haar moeder dat dus aan haar verteld.... Ik weet niet met welke reden of welk doel eigenlijk. Misschien heeft een van jullie een idee? Ik vertel mijn dochter echt niet wat die moeder allemaal gezegd heeft, ik wil haar niet met het "moeder gedoe" belasten eigenlijk.... Als ik mijn dochter ga uitleggen wat die moeder eigenlijk allemaal van haar verwacht lijkt me dat niet heel goed voor mijn dochter namelijk..... Wel goed dat P een vraag heeft durven stellen, dat is al een hele vooruitgang denk ik...
Ik denk dat die moeder zich veel te veel met haar dochter bemoeit en haar belast met zaken waar het kind zich niet druk om zou moeten maken op die leeftijd. Volgens mij duwt ze dat meisje gewoon in een bepaalde rol en gaat dat kind zich er naar gedragen. Op school zou ik goed duidelijk maken dat jouw dochter niet steeds dat meisje moet helpen en steunen.
De moeder appt me net dat P heel erg emotioneel is door het gesprek dat vorige week heeft plaats gevonden en dat ze aan de juf gaat vragen om nog een gesprekje met de meisjes. "het heeft T kennelijk goed gedaan, nou P nog!" schrijft ze, Nou prima, ik hoop dat het P helpt. Ik ben alleen bang dat de moeder het voor P zo emotioneel heeft gemaakt, want tijdens het gesprek was P heel ontspannen geweest zei de juf, en hebben ze fijn gepraat... nou ja, we zien het wel weer.
Omdat p er zo emotioneel over is volgens haar moeder, ze weet niet of ze alles goed begrepen heeft en is er erg onzeker dingen die er gezegd zijn. Ik ben benieuwd waar p mee gaat komen want ze heeft vandaag al aan mijn dochter gevraagd of ze bang is voor haar moeder, dus zo moeilijk vindt ze het blijkbaar niet om dingen aan mijn dochter te vragen. Ik heb het vermoeden dat moeder haar van de week heeft verteld wat ze moet gaan bespreken...ze wil perse dat er " bepaalde dingen" gezegd worden door p ofzo. Mijn dochter vertelde vandaag dat ze zo fijn hebben gespeeld samen op school, laat die meisjes toch....
Ze zegt ook "dan ga IK met de juf een gesprekje regelen" laat p dat zelf regelen als ze daar behoefte aan heeft.....
Als ik de juf zou zijn zou ik een gesprek met moeder en vader alleen doen. Niks kind erbij of een andere moeder in dit geval ts. Eventueel met de directeur erbij want volgens mij speelt het meer bij moeder af wat die projecteerd dan wat er echt aan de hand is met P. Ik denk dat er zich meer afspeelt dan dat moeder wil zeggen en school weet.. maar dat is puur speculatie en gevoel wat ik van dit hele verhaal krijg. Ts ik vind je dochter heel knap dat ze zo opkomt in de situaties en ze moet zeker ook voor zichzelf opkomen (of jij wanneer ze sit niet kan/wil/durft)
Ik zou op school aangeven geen zin meer te hebben in dit soort aangestuurde gesprekken door de moeder van dat meisje. Jullie dochter zit er zo elke keer mee, lijkt mij niet de bedoeling.
Huggybird, ik krijg t helemaal benauwd van de vrouw die jij omschrijft. Hoe moet een 8-jarige zich dan voelen? Moeder moet ophouden met drammen. Ik had gewoon terug ge-appt dat het zo wel klaar is. Je dochter kan niet altijd zo loyaal blijven, wanneer er zoveel van haar wordt verwacht. Ook loyale mensen hebben grenzen.
Dank je wel, in de klas hebben ze wel vaker gesprekjes met de juf, over het algemeen op vraag van de kinderen zelf(zoals het naar mijn idee hoort. Vorig jaar was er wat gedoe tussen de meiden(er zitten maar 6 meisjes in de groep) er zijn gesprekken geweest om de meiden te stimuleren het samen pratend op te lossen. Heel goed en het heeft ook echt gewerkt want er is (op dit na) geen gedoe meer tussen de meisjes. De juffen hebben daar met succes flink in geïnvesteerd en daar ben ik heel blij mee. Dit alles zonder ouders er bij, dit werkt het beste.... Met deze moeder is moeilijk te praten want wat ze in haar hoofd heeft.....