Ik moet vooral lachen om de toevoeging van de Efteling bij vraag 1. 😁Daar zou ik best chagerijnig kunnen worden ivm drukte.😜 Ik word meestal chagerijnig wanneer ik moet eten of in een bepaalde periode van mijn cyclus. Ik ben dan gewoon een enorme draak 🐲 en ja, mijn gezinsleden moeten dat helaas ontgelden. 🙈 Het is een beetje zoals ballon omschrijft: veel lawaai, veel stemverheffing, veel huilen en nog meer snot. En nee, ik wil dan geen knuffel, maar alleen zijn. Mijn dochter ziet de Ikea als uitje, gezellig koffiedrinken en eten, dus we nemen er wel de tijd voor. Het is voor ons ook een aardig eindje rijden. Het schijnt trouwens dat je minder spieren hoeft te gebruiken bij een glimlach. Ooit ergens gelezen.
Nee, bij mezelf herken ik het niet. Mijn kinderen maken mij juist meestal ontzettend vrolijk als ik met ze op pad ben. Zeker nu ze wat ouder zijn, een stukje zelfstandiger, en ik lekker met ze kan kletsen. Als ik niet lekker in mijn vel zit en chagerijnig ben dan reageer ik dit vaak wel af op mijn partner, andersom ook. Lijkt me niet meer dan logisch omdat je toch het dichts bij elkaar staat. Maar ik kan me wel voorstellen dat de Ikea op een zaterdag om combinaties met (vervelende, niet luisterende) kinderen, stress met zich mee kan brengen en dus chagerijnig kijkende ouders.
Geen idee, ik let niet zo op andere moeders.. Ik ben zelf altijd erg blij als ik bij de Ikea ben! De kinderen gaan naar Smalland en vinden dat megageweldig en daarna tappen ze zelf hun ijsje, ook zo`n happening. Dus die blije moeder, dat was ik (met die blije man) Maar ik ga liever geen grote boodschappen doen met mijn kinderen, dat is niet voor ons weggelegd haha, ik doe ze liever alleen. Maar chagerijnig ben ik vrijwel nooit.
Ooo ik had laatst ook zo'n ervaring in de Ikea! Ikvond het hilarisch 😂! Een vrouw was op zoek naar haar man die nietsvermoedend was doorgelopend. Echt stampvoetend, snuivend en schreeuwend ging ze achter hem aan! Ik had medelijden met de man en kinderen maar ik dacht echt jeetje, hoe kun je jezelf zo voor schut zetten in een openbare gelegenheid!
Je haalt me de woorden uit mijn mond! Laatste tijd gaan we er vaak heen vanwege onze nieuwe woning, maar ik vermijd ikea veel liever. Vooral in het weekend! Wat een drukte zeg... krijg al hoofdpijn als ik er aan denk. Dat mensen daar voor lol en gezelligheid heen gaan, snap ik dan ook echt niet pfff.... Onze dochter gaat overigens naar oma en opa als wij er heen gaan. Wordt zij lekker verwend en kunnen snel en zonder gedoe ons ding doen
En dan vooral heel gezellig druk kletsend het pad blokkeren met de karretjes of ineens stil gaan staan, grr.
Echt! :x ik ben best een vredelievend mensch maar als je gaat stoppen in de uitgang, voor mijn waffel of de boel blokkeert, dan word ik echt chagrijnig. En ik vind ikea helemaal niet leuk met kinderen. Ik ga graag op pad maar het gejammer en geruzie oh en dat weglopen word ik snel zat. Bovendien heb ik een resting bitch face En ja ik snauw tegen mijn man of reageer het op mijn kinderen af. Ik wil een leuk uitje! Oh ik bedenk me nu dat het echt onwijs leuk was bij het pannenkoek huisje van Hans en Grietje! Denk dat we daar morgen heen gaan. Dan kijk ik wel blij tenzij het heel druk is 😑
In de Ikea ben ik doorgaans niet chaggo naar de kinderen, want die parkeren we altijd in de speelhoek. Als dat een keer niet kan word ik wel chagerijnig, want dan gaan ze beide janken en drama schoppen omdat ze er niet kunnen spelen.. Ik reageer me wel op man af. Die is het na 9 jaar wel gewend, maar het is hooguit wat schelden en tieren en als het echt heel erg is sneuvelt er een keer iets. Maar de laatste keer dat dat gebeurde is al jaren geleden. Jankbuien omdat ik zo boos ben gebeurt nooit meer. Dingen kunnen me niet meer genoeg schelen om heel boos te worden. Heb daarbij een kwaaie uitkijk, altijd al gehad. Krijg zelfs als ik vrolijk ben (wat dan ook weer niet vaak gebeurt) te horen dat ik boos kijk.. dus ja..
Grinnik... Nee ik ben geloof ik een stuk vrolijker sinds ik kinderen heb. Maar met het gezin naar de IKEA? Nee... Daar wordt ik echt niet vrolijk van. Gelukkig wonen mijn schoonouders daar in de buurt, dus meestal is een IKEA bezoekje in combi met bakkie doen en kinders effe daar droppen.
Ik zou ook chagrijnig zijn als ik de Kids moet meenemen naar ikea Eentje dat lukt nog maar met alle 3 blijf ik wel thuis. Verder heb ik een boze gezichtsuitdrukking als ik normaal kijk. Dus geen zonnestraaltjes gezicht, voor klachten kan iedereen zich wenden tot mijn ouders
Haha zo gaat punt 2 bij mij ook: thuis komen en dat de tafel nog vies is en dan zeggen dat ik ook altijd alles maar moet regelen hier en hij lekker zit te chillen. Mijn man reageert vaak zoals bij jou maar soms gaat hij er ook tegenin en dan wordt het nog erger (en dan vooral als hij zegt: ben je ongesteld ofzo? Of nu, Pff echt hormonaal!) Ik ben zelden sjacherijnig. Wel gestresst en dan kijk ik geconcentreerd wat sjacho is. Overigens ga ik niet voor de lol naar Ikea zeker niet op zaterdag. Als ik echt dingen nodig heb ga ik alleen of met m'n man maar zonder kind. Ik wil dan rustig kunnen nadenken. Zoals shoppen voor mezelf, week boodschappen, meubels en elektronica. Anders is het tijdverdrijf en ben ik ontspannen en dus ook vrolijk. Ik ben in elk geval niet sjacherijniger met kinderen dan zonder
De Ikea vind ik heel leuk, dus ik denk niet dat ik dan chagrijnig kijk. Maar ik kan er wel chagrijnig van worden als mijn kinderen net even moeten opletten en iedereen (inclusief man) gaat ervan door. Maar verder let ik er een beetje op dat iedereen op tijd richting restaurant wordt gemanoeuvreerd. Ik vind het wel het meest irritant als mijn man niet meehelpt. Dan gaat hij alleen een beetje rondbanjeren en laat mij de kinderen in de gaten houden. En dat lukt in zo'n situatie gewoon niet omdat ze alletwee een andere kant op willen. Gisteren ging ik met de hele zwik naar de Lidl en dat ging prima tot de kassa. Daar moet je snel alles in de wagen en tassen doen en toen ging mijn oudste zowel in de weg staan en ook moeilijke vragen stellen. Dus ik zeg, even wachten tot ik klaar ben. Maar dat betekent voor hem alleen 3 seconden wachten en opnieuw beginnen. Toen werd ik wel wat onaardig. Zeker toen ik daarna met volle wagen en tassen per se iedereen de volgende winkel in moest nemen omdat hij opeens niet meer wist of hij olijven lust en ze dus echt eerst moest zien. Maar dat is over zodra ik weer buiten sta. Het is gewoon dat ik even compleet overprikkeld raak. Daar heb ik dan moeite mee. De Ikea op zaterdag doe ik trouwens alleen in noodgevallen. Dat is me gewoon wel te druk, Ikea zelf geen probleem.
Same here!! Ik kan heel slecht tegen te weinig slaap(wat ik de laatste tijd heb door zwangerschap en fikse verkoudheid met hoestbuien snachts). En ik vind het soms doodvermoeiend om thuisblijf mama te zijn van een temperamentvolle peuter van 3,5...Ik snak naar tijd voor mezelf, zoals ik "vroeger" had, zonder kind....Middagje film kijken, boek lezen, aanrommelen. Of gewoon je huishouden doen zonder alsmaar onderbroken te worden. Ik ga vd week naar de Ikea, ik ga er eens op letten, op sagarijnige hoofden Ik vinde de Ikea heerlijk, maar ga zonder kind, samen met mijn vader, die is ook Ikea-fan Gezellig vader-dochter-uitje
Ik ga altijd door de weeks, met mijn vader(ook Ikea-fan mét grote auto), dan past oma op mijn dochter. We gaan niet zomaar voor de fun, maar echt om inkopen te doen(vd week gaan we voor 2e keer voor nieuwe kamer van mijn dochter). Ik ben thuisblijfmama en mijn ouders zijn met pensioen, dus lekker makkelijk om het door de week te doen. Ik zou met er ook nooit vertonen in het weekend!! Mijn vader en ik maken er echt een dagje uit van, lekker eten in het restaurant, rustig alle spullen uitzoeken die we nodig hebben. Echt gezellig.
Wij vinden de Ikea altijd echt een uitje . Kinderen vinden het ook leuk, kastjes kijken, banken uitproberen, speelgoed uitproberen, die spelletjes bij zo'n zuil doen. Wij nemen er ook altijd wel de tijd voor, dan blijft het voor iedereen leuk . En op het eind natuurlijk een ijsje of hotdog. Ben meestal wel gewoon vrolijk in het openbaar met de kinderen, maar ik heb ook wel eens een rotbui. Mijn man moet het ook wel eens ontgelden maar het valt best mee geloof ik
Als ik ergens een hele grote hekel aan heb is het wel de IKEA... Dus als ik daar een keer in de drie jaar kom, dan kijk ik ook boedchagrijnig! Dit vind ik echt de meest vreselijke winkel die er is. En dan al die mensen die heel geïnteresseerd naar pannenlappen kunnen kijken (?!), uren rondlopen tussen die lelijke banken en dan al die moeders die daar lopen met kinderwagens en loslopende kinderen, argh!!! Haha, nee hoor, maar ik kom er niet graag en ren daar door de winkel heen, pak wat ik moet hebben en ren weer weg. En kijk daar inderdaad niet hysterisch gelukkig bij
Misschien is de conclusie wel dat het niet zozeer aan de kinderen ligt, maar aan die vreselijke Ikea TS!
Ik vind ikea leuk maar het liefste wel door de weeks! Gaan we rond een uurtje of half 4 lopen daar rond kind mag lekker op de kinderafdelingn rondkijken en dan wat eten voor we naar huis gaan! Maken wel een shortcut van de afdelingen waar we niks nodig hebben. Maar chago word ik er niet van hoor! Moet eerlijk zeggen dat in het weekend echt winkelen ik niet vaak doe met mijn kind voor hem en mij niks aan want je houd toch rekening met hem. Ga liever alleen of met vriendin/moeder.
Chagrijnig kijken? Jeetje, dat vind ik nogal wat... Ik kijk ook chagrijnig, als ik ergens over aan het nadenken ben. Maar dat wil niet zeggen, dat ik chagrijnig bén. Om antwoord te geven op je vragen: 1) Ik voel me niet per definitie chagrijniger als ik mét kinderen ergens ben dan wanneer ik zónder kinderen ergens ben, maar als ik ergens moet zijn en de kinderen moeten mee, omdat ik niet tijdens schooltijd of zo kon gaan, dan heb ik vaak twee verveelde kinderen bij me, die er niks aan vinden. En wat doen kinderen, die zich vervelen? Die gaan elkaar vervelen. Of mij, maar meestal elkaar. En als moeder ben ik dan bezig met ze uit elkaar te houden en ze te corrigeren/vermanend toe te spreken. En ja, dan zal ik best chagrijnig overkomen en soms ook zijn. Nog een vraag: Waarom telt de Efteling niet mee? 2) Ja, mijn partner is ook de 'dupe' als ik chagrijnig ben, maar hij klaagt er niet over. Andersom is het evenzo. We weten (meestal) waar het vandaan komt en we laten elkaar dan maar even foeteren. En als we niet weten waar het vandaan komt, dan vragen we er naar. Overigens valt het me niet op dat er veel chagrijnige moeders met kinderen zijn. Ik let daar niet echt op. Helemaal niet als ik in de IKEA ben.