Bel je vriendin op, of beter nog spreek een keer met haar alleen af en bespreek gewoon met haar wat je dwars zit. Beslis nav dat gesprek of je wel of niet naar de bruiloft wilt gaan en of het überhaupt niet verstandig is om deze 'vriendschap' voorlopig even in de ijskast te zetten. Ik vind inderdaad dat het je goed recht is je gekwetst te voelen, zou ik ook onder die omstandigheden. Jullie zijn toch min of meer afgedankt krijg ik de indruk. 😟
Hier in de vriendenkring is het gebruikelijk naar het "ja woord" te gaan (al dan niet uitgenodigd) en het avondfeest, daggasten zijn meestal de naaste familie en de allerbeste vrienden. Dat jullie niet bij het "ja woord" aanwezig mogen zijn vind ik dan ook wel wat vreemd maar misschien houden ze de ceremonie heel klein, met alleen familie. Zijn er wel vrienden van hem bij wordt het wel een ander verhaal denk ik...maar dan nog heeft zij daarmee ingestemd natuurlijk, zou dus wel gewoon naar het avondfeest gaan. Hier zijn de vriendschappen in de vriendengroep ook wel veranderd met de jaren, die dingen gebeuren...
Waarschijnlijk heeft je vriendin voor haar vriend gekozen. Wat ook wel blijkt uit de manier waarop het contact minder is geworden. Dat moet je accepteren, hoe jammer je het ook kan vinden. Dan is het op zich wel logisch dat ze de ceremonie in t gemeentehuis liever alleen met naaste familie wil.
Bedankt iedereen T is lijkt inderdaad wat iemand ook zei dat ze zichzelf verloren is. Dat idee heb ik ook hij is vrij dominant in de 2x dat ik hem heb mee gemaakt zij is heel lief Zijn vrienden komen wel naar gemeentehuis en t is ook niet zo dat ze daar meer heeft als hier want ze gaan ergens in midden van hun beide woonplaatsen wonen. Al met al ga ik er nog maar eens over nadenken maar dat word dan een verstandelijke beslissing want mijn gevoel zegt al heel lang dat er iets niet klopt
Ik kan me best voorstellen dat je je gekwetst voelt in jullie vriendschap, maar ik zou dat even los zien van de bruiloft. Want eerlijk, dat je overweegt om maar helemaal niet te gaan, omdat je niet de hele dag uit bent genodigd, weet je zeker dat je achter in de 20 bent? Ik zou je op 14/15 schatten met zo'n reactie. Over de problemen in jullie vriendschap zou ik met haar gaan praten na de bruiloft, want daar kan ik zeker wel begrijpen dat daar wat serieus scheef zit, dat is erg jammer, maar ik zou daar persoonlijk nog wel een poging doen om het uit te praten.
Wij hebben op het gemeentehuis ook alleen de echt naaste familie uitgenodigd, onze ouders, broers/zussen en de opa's en oma's. Andere mensen waren gewoon niet welkom. Mijn moeder snapte dat ook niet en had tegen mijn tante gezegd dat ze best mocht komen.. Ik ben daar best boos om geweest en als ze was gekomen had ik d'r buiten laten staan. Dat klinkt nogal lullig maar wij wilden dat moment echt alleen met naaste familie beleven. Wij hadden ook bewust de tijd dat we trouwden niet op de kaart gezet.
Ik zou wel naar de ceremonie gaan, die is openbaar en daarna gewoon weer weg en s'avonds naar het feest.
Iedereen vult het op zijn eigen manier in en ik snap de reacties die aangeven: wij zijn in kleine kring getrouwd, alleen familie aanwezig etc. Maar op het moment dat je merkt dat van zijn kant wel vrienden bij de huwelijksvoltrekking aanwezig mogen zijn, en van mijn vriendin haar kant niet, zou ik mij ook gekwetst voelen. Heeft zij nog meer vriendinnengroepen? Ik zou ook met haar een gesprek aangaan.
Dit is echt een onredelijke reactie. Ts heeft het toch niet over daggasten zijn?! Als je een goede vriendin hebt die zich in in laat palmen door haar vriend die haar vriendinnen niet accepteerd zou het mij ook raken. Het gaat hier niet im daggast zijn maar om de ceremonie en eerlijk gezegd vind ik het raar dat mensen daarbij niet aanwezig mogen zijn, daar gaat de hele dag toch om?! Het feest is een leuke bijkomstigheid..... dat ts geen daggast is snapt ze zelf ook maar dat zij niet bij de ceremonie aanwezig mogen zijn en zijn vrienden wel zegt al genoeg over de scheve verhoudingen. Deze vriendschap zal niet zo lang meer stand houden en voor mij een reden zijn om het dan maar nu te stoppen ipv de schijn op te houden die avond.
Dit inderdaad. Natuurlijk eigen keuze hoe je het invult etc, maar op het moment dat zijn vrienden er wél zijn en de hare niet, dan zou ik als vriendin me ook gaan afvragen hoe onze vriendschap gewaardeerd wordt... en inderdaad op een rustig moment er eens het gesprek over aangaan.
Terwijl er expliciet gezegd is dat je daar niet welkom bent? Je gaat een bruiloft toch niet partycrashen, kom nou. TS, snap dat je het jammer vindt, maar misschien heeft het bruidspaar wel redenen om de ceremonie klein te houden? Wij hadden bij onze ceremonie ook alleen familie en 1 stel (onze beste vrienden)
Zoals ik al aangaf, snap ik best dat ts gekwetst is en dat de vriendschap erg kwetsbaar is nu. Ik vind het gewoon erg kinderachtig om een bruiloft daarvoor te gebruiken. Waarom zou je op zo'n dag dat op de spits drijven? Dat kan toch ook gewoon in een volwassen gesprek (zelf zou ik daarmee wachten tot na de bruiloft, maar het zou natuurlijk ook ruim voor de bruiloft kunnen als ts het echt niet zit zitten om op deze manier naar het feest te gaan).
Je kan haar toch persoonlijk vragen waarom het zo is. Of je zegt gewoon heel simpel dat je het jammer vind dat je er niet bij mag zijn. Ze zal dan vast wel wat zeggen waarom dit zo is
Wat een lastige situatie TS. Wil je voor deze vriendschap vechten? Ja, dan zou ik bij haar langs gaan en gesprek aangaan. (Onaangekondigd) Dan kun je jouw gevoel bij haar neerleggen, vriendschap die verwaterd en dat je het idee hebt dat ze steeds minder zichzelf is. En dat je het jammer vindt dat zijn vrienden wel mogen komen bij de ceremonie en jij niet. Ben je er klaar mee dan zou ik dit ook face to face doen en onaangekondigd langs gaan. Aangeven dat door bovenstaande dingen je niet het idee hebt dat deze vriendschap nog iets toevoegt. En wens je haar een fijn leven met "Pietje". En mocht ze weer tot haarzelf komen zonder "Pietje" dan weet ze waar je woont. Denk dat jij dus even bij jezelf te rade moet. Sterkte!
Als zijn vrienden wel komen gaat de redenatie kleine kring of alleen familie niet op. Ik zou dit ook wel verdrietig vinden
Oooh zijn vrienden gaan dus wel? Dat weet je zeker? Dan snap ik je gevoel wel... ik zou zeker aan haar vragen hoe dat nou zit, hoe zij jullie vriendschap ziet etc, omdat jij dacht dat jullie betere vrienden waren dan nu blijkt uit haar acties...
Inprincipe is gemeentehuis openbaar maar ik ga niet heen als ik niet welkom ben. Van zijn vrienden weet ik zeker want toen ze kaart kwam brengen een ik vroeg over gemeentehuis versprak ze zich ze vertelde dat de dag gasten alleen familie en een aantal van zijn vrienden zijn dus ja. Weet je dit is rugdekking de druppel net als dat ze opeens geen hulp meer wil in huis enzo. T lucht in ieder geval op en ik zal eens nadenken wat ik nog wil ze gaat sowieso verhuizen dus dat verandert ook ik zal gaan bedenken hoe ik t gesprek moet aan gaan en of ik dat voor of na de trouwerij ga doen
Dus het is volgens jou een soort ongeschreven regel dat je daarvoor zou moeten worden uitgenodigd? Uh...apart. Het is de dag van het bruidspaar, dus zij beslissen hoe zij hun dag invullen. Omdat anderen hun bruiloft op een bepaalde manier invullen wil niet zeggen dat zij dit ook zo moeten doen. En dat heeft niets met jou persoonlijk te maken. Dus ik snap je gekwetstheid niet zo. En met betrekking tot hoe jullie vriendschap verloopt. Ga een gesprek aan. Of schrijf haar een brief of mail. Gaat ze daar verder niet op in dan mag je daar je eigen conclusies aan verbinden. Doorgaan of stoppen met de vriendschap. Of accepteren dat de vriendschap is veranderd.
Whahaha onuitgenodigd?? Nou dat zou wel heel erg van het niveau kleutergedrag zijn. Zo van, ik mag niet komen, maar ik kom lekker toch. Dan sta je best wel voor paal, dat snap je zelf toch ook wel...