Net ineens een redelijk pijnlijke steek in mijn onderbuik/baarmoeder? Kan niet precies plaatsten waar. Het was in ieder geval niet een steek zoals ik die wel eens in mijn vagina voel bij het indalen. Het leek misschien een beetje op menstruatiepijn (niet vaak gehad, kan me niet precies herinneren.) Is dit iets om me zorgen om te maken?
Hailey had ook heel vaak de hik.. verschillende keren per dag en vruchtwater had ik met hopen.. Was een ware overstroming 🤣 Ook nu heeft Hailey verschillende keren per dag de hik. Vind het echt zo wonderbaarlijk hoe je bepaalde zaken kan herkennen.. Zo schoot Hailey heel vaak uit met haar armen.. Vooral op mn blaas maar heb soms ook gedacht dat haar hand gewoon door de vrachtzaken zou springen.. En nu slaat zij ook heel veel met de armen. Ook haar "benenwerk" is herkenbaar.. Zoals ze in haar slaap haar beentjes beweegt, zo voel ik het nog in m'n buik 😍😍😍
Ja bijzonder lijkt me dat! Was bij m'n neefje ook, schoonzusje zei dat hij altijd druk aan het bewegen was met armen/benen in de buik en toen hij geboren was, was hij nog zo druk met zn armen. Altijd met z'n armpjes slaan, hij kon ze niet goed stilhouden haha.
Ja ik herken ook bewegingen uit m'n buik, super leuk Moet zeggen dat ik het zwanger zijn op momenten echt wel heel erg mis! Hoe fantastisch het ook is om je kindje te kunnen zien, ruiken en knuffelen, die bewegingen voelen in je buik zijn ook wel echt onwijs bijzonder. Nu een beetje 'spijt' dat ik de laatste weken meer bezig geweest ben met de bevalling dan genieten van die momentjes in m'n buik.
Geen steek meer gehad. Maar daarna is het overgegaan in een soort continue gevoel in mijn onderbuik. Licht krampig, rommelig. Geen pijn of last van. Ik moet trouwens de laatste dagen echt vaak naar het toilet voor een grote boodschap :O. Meer die daar last ban hebben?
Hè bessje ja hier heb ik ook al een tijdje last van hoor! Vaak ook dunne ontlasting dus lichaam is toch al aan voorbereiden. Hier vaak last van harde buiken en voorweeen maar zet steeds niet door. Iritant! Ik denk echt niet dat ik het zwanger zijn ga missen, sorry maar ik vind het lichamelijk zon ongemak. Wil gewoon weer lekker kunnen bewegen!
Ik ga het zwanger zijn echt wel missen maar ik kijk/we kijken er nu vooral naar uit om ons meisje te zien, vast te houden/knuffelen etc.etc. Ze heeft nog even een paar dagen de tijd om spontaan te komen en anders word ik donderdag ingeleid, yeay Gisteren ook eindelijk inwendig onderzoek (auw,au,au) bleek nog helemaal geen ontsluiting te hebben! Wel wat verweking dus mijn wens voor inleiding was niet raar. We zijn blij dat we een concrete afspraak hebben en niet meer maar ongeduldig hoeven af te wachten! Bessje krampjes, steekjes, continue druk op de onderbuik, harde buiken en ook overijverige darmen hier ook al weken last van maar bij mij heeft het (vooralsnog) niet zo veel gedaan
Haha nou ik word nog steeds niet echt gelukkig als ik naar m'n lichaam (m'n buik vooral) kijk, ben blij als ik weer mag sporten! Maar oke, het voelt indd fijn om m'n eigen benen te kunnen afdrogen, zelf m'n teennagels te kunnen knippen en niet compleet hulpbehoevend steeds te zijn Maar stiekem kijk ik al een beetje uit naar een volgende zwangerschap
Sado zeker spannend! Ze wilden eigenlijk morgen al inleiden maar ivm verjaardag van een familielid leek het ons niet leuk en ook niet gepast om op dezelfde dag de verjaardag te hebben dus we hopen dat ze in ieder geval niet besluit om toch morgen te komen!! Ik heb dat gemis ook met teennagels knippen, voeten of meer intiemere delen van mijn lichaam te verzorgen...al heb ik dat vrij lang nog allemaal zelf kunnen doen, afdrogen, aankleden, teennagels knippen doe ik zelf nog sowieso maar het insmeren/masseren van mijn olifantenpoten liet/laat ik wel graag over aan mijn man en de epilator in bepaalde gebieden laat ik ook liever aan hem over, wel zo veilig
Ahh fijn Switii, het einde in zicht! Hier vandaag ff eruit geweest, was wel ff nodig want dat binnen zitten wordt ik echt niet vrolijk van.
Hebben jullie dat ook? 'S avonds weer vol goede moed naar bed in de hoop dat er iets gebeurt? Haha, terwijl het net zo goed overdag kan natuurlijk. En dan weer teleurgesteld wakker worden. Voor de lijst: 26 Jaar. 10 februari. Een meisje. Onze eerste
Haha ja.. ga ik slapen dan denk ik hmm misschien vannacht dan... word ik wakker denk ik nou misschien vandaag dan 😋 Maar niet dat ik er hele dagen mee bezig ben hoor. Ik ben wel een beetje ongeduldig 🙈 dus zal me ook wel zwaar vallen als ik nog tot de 42 weken moet lopen haha Vinden jullie het ook wel eens spannend? Ik zie dat het van jou ook de eerste is Bessje.. Soms krijg ik ineens die angst voor wat me te wachten staat en voor de pijn en of ik het wel allemaal kan na de bevalling, of ik wel een goede moeder zal zijn.... Maar zullen de hormonen wel zijn 😅 gelukkig gaan die gevoelens en gedachten ook snel weer weg.
Ja die angst heb ik ook wel inderdaad. Nu wel veel minder. Ik ben/was vooral bang voor de machteloosheid. Maar daar ben ik gelukkig uit gepraat door mij vriend inmiddels 😝 Dus nu ben ik er helemaal klaar voor!