Mee eens! Ik vind het echt absurd. Overigens vind ik dat ook als beiden werken maar de een meer verdient, dat degene ook niet meer recht heeft om meer geld uit te geven. Je werkt er beiden even hard voor en of dit nu thuis, in de supermarkt is of op je advocatenkantoor maakt wat mij betreft niks uit.
We hebben gewoon een gezamenlijke rekening.... met beiden een pinpas... Nu werk ik wel een beetje...11 uur in de week.. maar zou ik helemaaal niet werken zou het precies hetzelfde gaan. Hoe zou het anders moeten gaan? Dat je zakgeld krijgt oid van je man?
Hier hebben we 1 betaalrekening en 1 spaarrekening. Al vanaf dat we getrouwd(in gemeenschap van goederen) zijn. Wij hebben beiden een pasje van de betaalrekening en hebben uiteraard beiden toegang tot het geld. Aangezien wij niet veel extra bestedingsruimte hebben, worden uitgaven ofwel gebudgetteerd of besproken. Ik vind het bijvoorbeeld ook geen enkel probleem om tijdens het winkelen voor kleding even te appen met mijn man om te checken of hij het oke vind ook al weet ik het antwoord (ja is goed joh) toch wel. Zo doet hij dat ook bij mij. Ik voel me overigens helemaal niet afhankelijk van hem, hij is dat net zo goed van mij. Als ik zou gaan werken zou hij ook heel anders in zijn werk moeten gaan staan dus ik zie dat totaal niet zo. Persoonlijk vind ik het altijd apart als mensen die samenwonen/getrouwd zijn allebei hun eigen rekening hebben en dan echt hun eigen geld hebben. Maar goed ik ben dat ook niet gewend, dus ik denk dat het hem daar meer in zit.
Ik weet niet wat normaal is voor anderen, maar hier hebben we drie rekeningen. Zijn, mijn en gezamelijk. Op de gezamelijke rekening storten we allebei boodschappen geld. Dat deden we al toen ik nog werkte, en nu sinds een paar jaar thuis, nog steeds. Ik heb toegang tot zijn rekening en hij tot de mijne. Hoewel ik vaker gebruik maak van zijn rekening dan andersom. Ik vind het zelf prettig om de rekeningen gescheiden te houden, omdat ik zo beter in de picture heb wat ik uit geef en kan geven. Ml betaald vaste lasten. Ik betaal de boodschappen en regel alles wat met de kids en huishouden te maken heeft. En als ik een grotere uitgave moet doen gaat dat wel in overleg, maar is nooit een probleem. Doordat ik thuisblijf besparen we tenslotte weer op kinderopvang. Dit werkt hier prima, omdat het altijd in overleg gaat, waarbij de een niet tegen de ander zegt dat iets niet mag ofzo.
Haha dat is immers hoe het nou eenmaal hoort (in het stenentijdperk) Volgens mij zit er gewoon fundamenteel iets fout bij je buuf. Je hebt samen gekozen voor een manier om je gezin te draaien. Het geld dat dan binnenkomt kun je dan toch ook samen uitgeven. Lijkt mij dat ze dit vooral eens met haar man moet bespreken.
Ik ben dus ook thuis en heb beide pinpassen hier. Van beide rekeningen. Ik doe de boodschappen. Als manlief iets wil dan neemt hij pinpas mee. Of ik haal het voor hem. Bij ons is dat geen kwestie van rangorde maar van desinteresse van manlief. Zolang de financiën goed lopen en hij kan kopen wat hij graag zou willen vind hij het al lang best. Ik maak er ook geen misbruik van. Koop weinig voor mezelf. Gewoon omdat ik het niet nodig vind vaak. Ben geen shopper, nooit geweest. Haal 2x per jaar kleding voor ons allemaal. Soms gaan ze mee, vaak niet.
Hier werk ik niet, we doen dus alles van het loon van mijn man. En belastingteruggaaf hoort daar ook bij, het is niet alsof hij dat voor zichzelf houdt of dat ik dat af pak. We gebruiken het gewoon om van te leven met z'n vieren. Wij hebben 1 betaalrekening en allebei een pinpas daarvan. Gaat prima.
Volgens mij kan jouw buurvrouw drie dingen doen: 1. Accepteren en niet over zeuren, want ze heeft het zelf zover laten komen. Hoewel dat misschien geleidelijk is gegaan. Ik bedoel het niet zo cru hoor, maar ze is er toch zelf bij, denk ik dan. 2 Een baan zoeken en ondertussen bij die vent weggaan en alimentatie eisen. 3 Bij hem blijven en onmiddellijk in staking gaan. Hooguit voor de kids en zichzelf blijven zorgen en hem in zijn sop gaar laten koken tot hij de relatie ook als gelijkwaardig ziet. En dus niet voor hem koken, wassen, etc... Dat spaart bij het boodschappen doen ook uit en dat kan ze dan voor zichzelf op zij zetten. Oh en het belastinggeld wordt hier gewoon besproken wat we ermee doen. We hebben ook situaties gehad dat ik terug kreeg en hij moest betalen. En dus doen we dat dan van wat ik terug kreeg. Nu krijgt ml terug en dat komt op zijn rekening, maar het gaat op aan dingen die voor het gezin zijn, of op de spaarekening. Of het gaat op aan iets van één van ons beiden. Is dan om het even of dat van belastinggeld is of van salaris.
Ik krijg meestal geld terug van de belastingdienst, dat komt op mijn spaarrekening omdat het daar 'vast' staat, mijn man neemt het begrip sparen niet zo serieus. Het geld gebruiken we vervolgens weer voor dingen die we (samen) nodig zijn.
Nou ja wij werken beide even veel en verdienen nagenoeg hetzelfde. We doen samen aangifte en de teruggaaf gaat ook op de gezamenlijke spaarrekening. Maar we zijn ook in gemeenschap van goederen getrouwd en we delen al onze inkomsten en uitgaven. Raar als je zakgeld krijgt als je samen hebt besproken het zo te regelen samen. Overigens lijkt het me voor mijn gevoel naar zo afhankelijk te zijn als je buurvrouw zeg.
Fijne relatie zo Wij werken nu allebei en we denken erover na dat ik na de volgende geboorte even een tijdje stop omdat ik het ook niet gemakkelijk vind om 2 kinderen met 13 maanden leeftijdsverschil bij de oma te laten als oppas, zal namelijk flink aanpoten worden... Maar dan wil ik gewoon alles op de gezamenlijke rekening en zal het zeker niet zo zijn dat mijn man meer 'recht' heeft op het geld of iets. Dit soort dingen moet je echt vooraf bespreken.
Aardig gek. Neem aan dat ze ook samen voor kinderen hebben gekozen en samen besloten dat zij voor de kinderen zorgt. ik hoop dat hij mag terug betalen Gemenerik
Oh zodra ik moet bedelen voor een beetje kleedgeld, kan mijn man zwaaien met z'n handje. Kom nou We hebben samen voor deze verdeling gekozen, we zijn gelijkwaardig in onze relatie. No way dat ik me dan laat betuttelen.
Is maar net waar je voor kiest. Wij hebben allebei onze eigen rekening en spaarrekening. En belastingteruggave verdelen we naar rato. Hij betaalt iets meer hypotheek per maand en krijgt dus ook iets meer van wat we gezamenlijk allemaal terugkrijgen terug. Ik vind het niet prettig om financieel afhankelijk te zijn en werk dus 4 dagen. Mochten we uit elkaar gaan, zit ik niet financieel in de problemen. Wat anderen daarvan vinden zal me ecgt worst wezen, ik heb respect voor hoe anderen het doen. Io vind alleen dat elk gezin samen moet beslissen over hoe financien/werk/zorg kinderen verdeeld worden. Zoalng je beiden achter jullie constructie staat is er niks aan de hand en heeft niemand er wat van te vinden. Als 1 van 2 niet meer tevreden is, ga je om de tafel en kijk je wat dan anders kan.
Volgens mij is het geld wat je terugkrijgt de zgn "aanrechtsubsidie" dus is alles voor haar ipv hem Als je alles verdeeld krijg je volgens mij het meeste terug als je in de verdeelsleutel alles bij de thuiszitter zet.
Hier hetzelfde. Klinkt erg respectloos wat die meneer doet. Mijn man is de kostwinner, maar wij hebben allebei een pinpas van zijn rekening, daarvan mag ieder van ons kopen wat die wil hebben.