Bij ons gaat al het geld op dezelfde hoop. Vaste lasten eraf, beiden 200 euro om zelf te besteden, en de rest op de spaarrekeningen. Boodschappen doen we van de gezamenlijke betaalrekening. Wij hebben vorig jaar van het belastinggeld onze vakantie betaald en voor mij een nieuwe laptop gekocht omdat mijn oude echt op was. Wat overbleef hebben we ook gewoon op de spaarrekening gezet. Wat gaat hij met het geld doen dan? Als hij opeens onnodig zou uitgeven aan dingen waar alleen hij plezier van heeft zou ik het ook niet tof vinden, maar als hij het gewoon op een rekening zet om te sparen of om iets te kunnen betalen dat toch betaald moest worden zie ik geen probleem..
Heeft hij dan op de andere momenten helemaal geen pinpas bij zich? Ik voel me echt hulpeloos zonder pinpas, je zou maar pech krijgen en even een taxi moeten betalen. Of erachter komen dat je geen eten mee hebt genomen voor die dag en ergens een broodje willen halen... Of heeft hij wel altijd cash?
Wij hebben 3 rekeningen,en daar kunnen we allebei bij,bij ons gaat de belastingteruggaaf op de spaarrekening,en daar zijn we nu flink aan het sparen voor diverse dingen. Ik werk max 12 uur per week en de rest van de week doe ik alles in en om het huis/kids en hij werkt onregelmatig en is vaak weg. Wij hebben er ook voor gekozen alles op een 'hoop' te doen,en dat gaat al meer dan 11 jaar goed. Hij heeft altijd een pinpas op zak en ik ook zodat we allebei geld kunnen pakken zodra het nodig is. Denk dat jou buurvrouw zo al een aantal jaren leven? zo ging dat vroeger bij ons thuis ook,mijn moeder kreeg geld voor de hele week en mijn vader deed de financiele kant. Misschien gaat het haar nu tegen staan?
Ik snap dat het oneerlijk is voor de buurvrouw, maar... Stel de buurvrouw heeft normaal ook een eigen pinpas, waar ze mee kan doen wat ze wil. En stel dat doet ze ook, maw, ze geeft teveel (onnodig) geld uit vindt haar man. Dan is het misschien zo gek nog niet dat hij denkt, dit geld is een keer van mij. Wij weten niet hoe het daar in huis aan toe gaat. En die buurvrouw zal echt niet zeggen dat ze geld over de balk smijt. Dat zie ik ze in die programma's op tv ook niet doen ( bijvoorbeeld dubbeltje op zijn kant). Andere optie, man wil dat ze gaat werken oid en dat komt er niet van. Ik bedoel te zeggen dat we wel kunnen zeggen dat het oneerlijk is, maar we weten niet of er andere dingen spelen waardoor die man het wel rechtvaardig vindt. En als dat niet zo is moet buurvrouw actieondernemen. Werk zoeken en zeggen dat hij zelf zijn aardappel maar gaat koken en de kinderen van school haalt of de pampers doet. (Geen idee hoe oud die kinderen zijn) Een verhaal heeft 2 kanten.
Dit! Mijn man is ook kostwinnaar, maar we hebben een gezamenlijke rekening met allebei een pinpas. Gaat prima. Toen hij nog een relatie had met zijn ex kreeg ze weekgeld van hem, geen gezamenlijke rekening omdat mevrouw een behoorlijke gat in haar hand had/heeft.
Mijn man is ook kostwinner. Grote en/of bijzondere aankopen/uitgaven gaan in goed overleg, zonder dat de één zich verheven voelt ten opzichte van de ander. Wij hebben en/of bankrekeningen en zijn fiscale partners, dus "zijn" geld is "mijn" geld en andersom. Bij de belastingaangifte werd voor mij, toen ik een tijd niet werkte en ook geen uitkering had, algemene heffingskorting berekend. Volgens mij bestaat dat nog steeds. Nu ik weer een beetje inkomen heb heet het combinatie korting als ik het goed heb.
Dit dus... Zou voor mij echt een reden zijn om eens goed na te denken over ons huwelijk. Wat een rare manier van leven.
Misschien heeft die vrouw inderdaad een gat in haar hand en beheert haar man daarom het geld. Je weet ook hun inkomen niet. Hier wordt het belastinggeld netjes verdeeld maar ik krijg op mijn werk in december een leuke bonus. Njah die bonus is toch lekker voor mij. Geen idee of mijn vriend dat of nog iets anders extra krijgt. Nooit naar gevraagd boeit me ook niet.
Ze krijgt dan lijkt me een pas van de Gezamenlijke rekening dus een rekening op beider namen. Hebben wij hier ook gewoon en wij werken allebei. Alhoewel ik ook werkende mensen met ieder hun eigen rekening ken lijkt me dat niet praktisch wanneer er maar 1 iemand werkt
Ik vind het maar raar.. Ik weet niet wat ik over vorig jaar zal krijgen maar tot nu toe heb ik altijd alles op de gezamenlijke spaarrekening gezet. Daar wordt in de vakantie oid weer gebruik van gemaakt. Mijn man is zzp-er dus moet altijd betalen en ik ben sinds bijna een jaar tbm, daarvoor parttimer. Als ik ga winkelen wordt er gelukkig nooit moeilijk gedaan of als er wat extra's nodig is voor het 1 of ander. Het zou er hier iig niet gezelliger op worden als Ml net als je buurman zou doen
Mijn man maakt elke week boodschappengeld naar mijn rekening over. Daar doe ik dan uiteraard de boodschappen van. Als ik extra nodig ben wordt dat ook geregeld. Zolang er duidelijke afspraken zijn werkt het prima hoor. Ml regelt graag zelf de financiën maar ik weet wel wat er allemaal binnen komt en wat er weer uit gaat.. Ik zorg dus wel dat ik overal van op de hoogte ben
ik snap dat allemaal nooit. of ik ben raar maar sinds wij getrouwd zijn, hebben we gezamenlijke rekeningen geopend. 1 rekening waar alle vaste lasten vanaf gaan. 1 rekening waar we de boodschappen van doen en pinnen. en 1 spaarrekening. Als je samen bent, gooi je toch gewoon het geld op 1 hoop? Of denk ik te makkelijk Vind het zo egoïstisch om het geld wat je krijgt voor jezelf te houden. Al gaat hier elk extraatje naar de spaarrekening.
Hier krijgt ik het meeste met de aangifte, qua verdeling komt dat het beste uit. Maar gaat gewoon op de grote hoop.. moet er niet aan denken dat gewoon zomaar uit te geven
ik vind dat altijd zo stom net zoals jou geld mijn geld hier is het gewoon ons geld geen aparte rekeningen etc alles is gewoon van ons samen
ja inderdaad, alles komt hier binnen op 1 hoop en wij hebben allebei een pas van de rekening. Afgelopen jaar heb ik wel gewerkt daarvoor 3 jaar niet en nu momenteel ook niet. Ik ben dus die gene die de boodschappen enzo doet dus moet ook wel een pas hebben om alles te kunnen doen en dit werkt voor nu al z'n 4 jaar heel erg fijn. Door alles op 1 rekening te hebben blijft het voor ons heel erg overzichtelijk. Weet exact wat er elke maand af gaat en wat er binnen komt, zo dus ook wat wij te besteden hebben. Ook de belasting teruggave gaat op 1 hoop, niks alleen voor mij en niks alleen voor hem. Zijn wij iets nodig zoals kleding dan gaan wij gewoon gezellig samen shoppen.
Ja natuurlijk, wat denk jij dan? Ik ben tbm, als ik dat niet was geweest had mijn man nooit zo'n goede carierre zo snel op kunnen bouwen. Ik heb wel degelijk recht op "onbeperkte toegang" Niet specifiek op jou gericht maar op iedereen die dit schrijft (ik zie het namelijk dagelijks langskomen): je kunt er wel niet aan moeten denken om afhankelijk te zijn, maar realiseren jullie je dat een deel van de tbm's daar geen keus in heeft? En dat anderen daar wél gelukkig van worden? Waarom moet dat dan altijd benadrukt worden? En dat is mijn serieuze vraag Ik ben noodgedwongen tbm en soms doet dat een beetje pijn. (Geldt voor mij persoonlijk he!)
Je bent gedwongen tbm omdat je dus lichamelijk/geestelijk niet in staat bent te werken bedoel je? En ik bedoel ook met afhankelijk zijn, dat als je man overlijdt of je gaat uit elkaar het heel moeilijk is om een baan te vinden aangezien je lang van de arbeidsmarkt af bent. Ik heb hier zelf het voorbeeld van gehad. Mijn moeder zorgde ook voor mij en mijn vader was kostwinner. Tot ie dood ging en toen was er dus wel een financieel probleem.
Nee omdat we twee kinderen met een beperking kregen, vandaar mijn opmerking over carrière van mijn man En op die manier afhankelijk zijn is inderdaad niet leuk. We hebben het zo goed mogelijk dichtgetimmerd maar lastig is het wel.