Ik ben best een chaotisch en heb een geheugen als een vergiet. Nu heb ik toch wel mijn record gebroken. Onze tv ontvanger deed het al een HALF JAAR niet meer. Voor ik eindelijk er overdag aan dacht om met de provider te bellen. Telkens als ik eraan dacht kwam het niet uit of was de dienst weer gesloten. Wat blijven jullie vergeten?
Het hele jaar door de dagelijkse melding van het sinterklaasjournaal ontvangen, ooit ingesteld en nog steeds springt hij iedere dag om 19.00 op Nederland 3. Het ergste is dat dit al sinds 2014 is
Ik ben ooit vol enthousiasme met mijn exman (toen nét mijn vriendje) vanuit Oost Brabant naar Amsterdam Arena gereden voor een concert waar ik al meer dan een half jaar naar uit keek. En toen we ongeveer bij Utrecht reden kwam ik erachter dat ik compleet de concert tickets vergeten was. We konden dus terug naar huis om ze te halen... Zoooo dom.... Verder is het zo dat als ik op vakantie ga ofzo, ik altijd wel iets vergeet, maakt niet uit wat, het is ook telkens wat anders...
Whaha wij ook! Alleen krijgen we t iet meer weg... en elke keer wissen we t maar weer anders is de schijf vol...
Tijdens mijn vorige zwangerschap had ik mijn vriend zijn pinpas meegenomen. Nadat ik 2x zijn pincode verkeerd had ingetoetst besloot ik mijn eigen pinpas te gebruiken. Ik vergat alleen te vertellen tegen mijn vriend dat hij nog 1 poging had anders werd zijn pas geblokkeerd. & het gebeurde hoor, meneer typte zijn pincode verkeerd in. Zwaar gefrustreerd was die want hoe kan die pas nu al geblokkeerd zijn.. tot ie naar mij keek en me schuldige blik zag. Ik voelde me behoorlijk schuldig maar kon er tegelijkertijd heel hard om lachen 😂
Ikben heel chaotisch en laks,dus heb een hele waslijst 🙈 Waar ik nu zo snel op kan komen: Bij mijn oude werkgever heb ik nooit het lijstje voor mijn reiskostenvergoeding ingeleverd, terwijl ik daar 1,5 jaar heb gewerkt. En ik stelde het steeds uit om internetbankieren aan te vragen, tot vorig jaar. De man van de bank kon zijn oren niet geloven dat ik (31 jaar) het nog moest aanvragen 😂
Ik vergeet altijd van alles, noem het maar en het is mij weleens overkomen. Maar wat de kroon spande was die dag dat ik druk was met mijn zoon, net 2 weken oud, moesten nog allemaal aan onze nieuwe ritme wennen en dat ik een telefoontje kreeg. Het eerste dat ik hoorde toen ik opnam was een verontwaardigd 'mama je bent vergeten me op te halen van school!'. Was ik dus gewoon vergeten mijn dochter op te halen Ze heeft 15 min staan wachten voordat ze uiteindelijk naar mijn ouders is toegelopen. Man wat voelde ik me slecht
Ik vergeet echt altijd iets bij mijn ouders: Jasje, sigaretten, gsm. Ze zijn zelfs al niet meer verbaasd als ik bel dat ik mijn gsm ben vergeten Of ik loop zo buiten zonder sleutel hier. Gelukkig heb ik al verschillende mensen een sleutel van hier gegeven Komt door b12 tekort maar de pillen zijn zo smerig dat ik die ook vergeet te nemen
Ah gos... Maar zo begrijpelijk met net een nieuwe baby. Ik vergeet zoveel... Er is een tijd geweest dat ik vrij standaard onz jongste vergat op school. Dan waren de oudste twee uit hun klas en liepen we lekker naar buiten. Om steeds weer met een rood hoofd terug te moeten om de jongste uit t speelhoekje te halen..*oops* Ook een keer... Lekker boodschappen doen in een andere ah. Dochter helemaal leuk bij de tv.. De eerste gangen door en dan kwam ik haar in t midden steeds tegen.. Maar hoe verder ik was, hoe minder ik haar zag En uiteindelijk helemaal niet meer... Eenmaal bij de kassa bleek ik iets vergeten te zijn... Dus ik terug om t product(!!) te halen, zie ik ineens een kind... Dikke, dikke oeps. Ben echt bang dat ik zonder haar weg zou zijn gegaan.... En... Heb nog een bonnetje (200e) van mn oudeewerk liggen... Vergeten te declareren...dikke fail...
Was een keertje kinderen gaan ophalen met mijn jongste in de kinderwagen. Op hun kleuterschool moesten de kinderwagens in de grote gang blijven staan,waar altijd wel juffen op de uitkijk stonden. Dus heb m'n kinderwagen daar in die hal geparkeerd,oudste twee uit hun klasjes opgehaald en ben zo met mijn twee kinderen naar buiten gelopen. Na een paar meter kwam ik erachter dat ik toch iets miste..Oops.
Na de eerste schooldag van de jongste vergat ik om op de oudste te wachten en liep met de jongste richting huis. Na een paar meter kwam ik er gelukkig achter en liep gauw het schoolplein weer op.
Na de geboorte van ons jongste heb ik het meermaals gepresteerd om voor 1 kind oppas te regelen ipv voor 2 kinderen. Was ik blij en opgelucht als ik geregeld had dat iemand (opa en oma, vriendin) dan en dan de oudste om 15.15 van school zou ophalen en mee naar huis nemen. *Zo... dat heb ik weer mooi geregeld, zakt relaxed onderuit op de bank * Om dan vervolgens (na verschillende tijdstippen) me het apenl*z*r*s te schrikken als ik me realiseerde dat er nu ook een baby was die nog NIET naar school ging en waar dus wel ietsje eerder als pas 15.15 in de middag oppas voor aanwezig moest zijn Inmiddels wordt de jongste bijna 3 en nog altijd moet ik me heeeeelllll goed bedenken voor TWEE kinderen opvang te voorzien.
vandaag stond ik met een huilend kind bij de kassa van de supermarkt. Ik had gepind, pakte mijn huilende kind op, blij dat ik hem weer op kon tillen zodat hij stopte met huilen. Pas toen ik bijna weg wilde rijden bedacht ik me dat mijn boodschappen nog bij de kassa lagen. Daarna parkeer ik thuis de auto, pak mijn boodschappen, doe binnen mijn jas en schoenen uit, ga de boodschappen opruimen en besef dan dat zoon nog in zijn autostoel zit. Arm kind met zo'n moeder ��
Ik vergeet te zwaaien naar de oudste op het kinderdagverblijf als ik weg ga met haast. Ondanks dat ik weet dat hij helemaal overstuur gaat zijn als ik het vergeet en hij zielig voor de raam staat als mama niet terug zwaait... En toch lukt het me dan de volgende keer opnieuw om weg te lopen zonder zwaaien.
ik vind dat mijn buurvrouw de kroon spande. zij had een hondje en ging wandelen. even snel een boodschap doen dus hondje buiten vastgebonden aan een paal. vergeet ze het dier dus mee terug te nemen naar huis...!!! eenmaal daar vraagt de buurman na een tijdje waar de hond is.. ging ze hem eerst nog zoeken ook..!!! arm dier pff
Ja, als het om andere mensen gaat denk ik dat mijn vader de kroon spande. Ik was alleen met hem op vakantie, als kind van +-10. Zat hij ineens in de bus naar huis en ik nog op locatie, paar 100 km van huis, met 5 enorme tassen die ik met geen mogelijkheid alleen kon tillen :O
Dit is wel heel erg ja. En het tillen van de tassen was niet je grootste probleem. Wanneer kwam hij er achter?
Het kan bij mij soms weken duren voor ik een afspraak maak bii tandarts of kapper. Ik denk er steeds op de verkeerde tijden aan. Ik ben ook meer dan eens vergeten naar een afspraak met bijvoorbeeld de fysio te gaan. Echt niet netjes. Als tiener zwom ik 2x per week. Vaak genoeg zonder badpak bij het zwembad gestaan. In die tijd vergat ik ook heel vaak gymkleding, boeken, sleutels. Ik moet wel zeggen dat mijn telefoon een enorme hulp is, waardoor het tegenwoordig minder is. Voor belangrijke afspraken zet ik een reminder in mijn agenda. Ik heb taaklijsten die op het juiste moment uppoppen. Ook een alarm om m'n kind uit school te halen. Niet dat ik hem zou vergeten, maar ik heb vaak de tijd niet in de gaten. En alles synchroniseert via mijn google account. Raak ik mijn telefoon kwijt of vergeet ik hem mee te nemen, heb ik in ieder geval nog toegang tot die gegevens. Tegenwoordig zijn vooral zonnebrillen nog een probleem. Ik heb er een stuk of 6 maar kan er nooit één vinden als de zon schijnt. Maar het heeft ook voordelen hoor, om zo te zijn... ik ben erg flexibel en kan goed improviseren. En heeeel hard fietsen ook!