Nou hier zeker niet hoor op school, geen extra leesonderwijs en zeker niet in de vakantie iets mee. Pas toen het vermoeden van dyslectie bij m'n zoon uitgesproken werd is extra leesondersteuning gestart. Ook is er nooit gesproken over dat ik (extra) moet lezen met mijn zoon. (Uiteraard werd/word er elke avond gelezen, gewoon als ritueel voor het slapen gaan) maar het is nooit gevraagd aan mij als ouder.
Overigens kan ik melden dat na een paar maanden extra ondersteuning mijn zoon anderhalf jaar op leesniveau heeft ingehaald. Hij loopt nu weer op eigen niveau (midden groep 5, zat begin groep 4) spelling en schrijven loopt nog wel iets achter (eind groep 4), maar laat ie ook een groei zien. Kan natuurlijk toeval zijn Maar voorlopig lijkt het dus niet een dyslectie in geval van mijn zoon.
Ik weet zeker dat als ik het rekenen geleerd zou hebben op de manier hoe mijn dochter dit nu leert ik er wel war van gesnapt zou hebben.....
soms zelfs per leraar. ik ken een kindje dat in de gaten gehouden moest worden ivm verdenking dyslexie. in het nieuwe schooljaar vond de nieuwe leraar het onzin dat het kind mogelijk dyslexie zou hebben. niet wetende/willen geloven dat het kind zelf ezelsbruggetjes bedacht had om zichzelf hier en daar te helpen om het toch goed te doen. ouders hebben er flink achteraan moeten zitten om vanuit school de test te kunnen krijgen, het schijnt nog een flinke duit te kosten als je het op eigen initiatief wil doen. uiteindelijk toch de test gekregen en rara dyslexie!
Te bizar! Opzich wel goed van het kind om een manier te vinden om ermee om te gaan, maar toch. Hier op school zijn ze erg goed om de kinderen in hun eigen lijn te laten groeien, mijn dochter loopt met alles voor en heeft altijd A en A+. Vanaf het begin was het al duidelijk dat er mijn zoon school niet goed oppakte, alles ging vreselijk moeizaam (behalve het sociale aspect dat gaat hem wel goed af). Hij krijgt ookal vanaf midden gr 3 extra ondersteuning, zodat hij maximaal kan groeien en dat de school niet pas bij de dyslexie verklaring iets gaan doen.
Ik wil eerst even iets recht zetten: Je weet niets van mijn situatie behalve dat ik nu zwanger ben van ons eerste kindje samen. In welk opzicht ik dus te maken heb met schoolgaande kinderen weet je helemaal niet. Dat het bij jouw kinderen op de basisschool goed geregeld is, betekend niet dat dat overal zo is. Dat jij elke dag gaat lezen, betekend niet dat alle ouders dat doen. Maar ook al is de begeleiding een stuk minder dan de situatie hoe jij het schets, het kind krijgt wél de stempel dyslexie. Er staat toch niet voor niets onder aan mijn bericht dat ik ook heus wel geloof dat dyslexie bestaat? Alleen naar mijns inzien niet bij elk kind dat nu wél de stempel heeft. En de situatie die ik zelf schets, noem ik geen dyslexie maar te weinig aandacht voor vooral het lezen. Als er bij jou zoontje uit komt dat hij dyslexie heeft geloof ik dat ook meteen, gezien de aandacht die hij al krijgt.