Ik leer mijn kinderen dat ze zelf mogen bepalen wat ze dragen en hoe ze eruit willen zien. Dat ze prachtig zijn zoals ze zijn. Ik geef ze niet mee dat ze wat zij mooi vinden moeten opgeven omdat 'anderen' het afkeuren. Wie bepaalt wat mooi is. Kijk eens om je heen in de wereld. De norm voor wat mooi en geaccepteerd is ligt mijlenver uit elkaar. Een kind dat trots en blij is weegt zo veel zwaarder dan je eigen ideeën opdringen omdat 'het zo hoort?'. Mensen die zo krampachtig vasthouden aan die hokjes, veranderen de wereld niet. Het is te triest voor woorden dat een volwassen vrouw een kind afvalt omdat ze een hemd over een shirt draagt. Ik hoop met heel mijn hart dat mijn kinderen niet die vrouw worden maar een volwassene die accepteert en ruimdenkend is.
En jij denkt wel de wereld te veranderen door je kind met een hemd over een shirt wel zo naar school te laten gaan? Dat is toch minstens zo naief? Ik wil zeker dat mijn kinderen leren accepteren en ruimdenkend zullen zijn, maar ik wil ze ook beschermen tegen bepaalde invloeden waar ze wellicht nog niet tegen opgewassen zijn. Ik vraag me af hoe trots en blij een kind nog thuiskomt als het op school wordt uitgelachen vanwege het hemd over de kleding. En daarnaast, we hebben in onze maatschappij wel te maken met bepaalde codes. Zoals dat je ook niet in je joggingbroek op een sollicitatiegesprek verschijnt, Want waarom zou je dat niet doen als je die mooier vindt en veel lekkerder vindt zitten?
Je zegt nu dat als je ergens 'nee' op zegt, dat ook goed is. Maar in je eerste post leg je juist uit dat je bij wijze kan spreken op je kop kan gaan staan, maar als hij iets niet wil dat dan ook niet gebeurd. Dat snap ik dus niet helemaal...
Ik heb meer dan 1 zoontje he? Voor mijn oudste is nee geen probleem, dus dan kan ik wat meer toegeven. Alsof ik nike air max voor een 4-jarige zou overwegen. Mijn oudste is 9.
Hoe denk je dat het komt dat er kinderen zijn hem zouden uitlachten? Door moeders zoals Liva die hun kind (en anderen) accepteren zoals ze zijn of door moeders die dat soort dingen gelijk bizar vinden? Kinderen kunnen heel veel hebben, het zijn vaak de ouders die laten weten dat bepaalde zaken niet geaccepteerd zijn daardoor "raar".
Ze droeg een paars hemd met glitterrandje over een longsleeve. Ze vond het prachtig en mocht een rondje door de kring lopen van de juf. Denk je serieus dat kleuters dat bizar vinden of is dat een bizar waardeoordeel aangepraat door moeders? Er lopen zelf kinderen met dunne zomerjurken met maillot. Je zou er haast de politie voor bellen voor wetsovertreders van zedelijk gedrag. Oei oei. Liever een ruzie met een kleuter 's ochtends dan een zomerjurk met een maillot. Het is maar waar je prioriteiten liggen.
Ik vind dit niet je kinderen iets leren. Ik vind dit je kinderen maar wat laten doen. Maar goed, zoals jij het beschrijft staat ook mijllllenver van mij af. Het een sluit het ander niet uit. Mijn zoon is namelijk net zo goed HEEL trots en blij maar groeit ook op met duidelijke grenzen en leert wat realistische verwachtingen zijn van de samemleving waarin hij leeft. (Dat laatste staat trouwens ook letterlijk in de definitie van opvoeden. )
Anders zoom je even op een detail in waardoor je de strekking van het verhaal geheel van tafel veegt. Een paars hemd met een glitterrandje is toch geheel anders dan ondergoed over je kleding heen dragen? en je tweede alinea slaat al helemaal nergens op. Je geeft overigens geen antwoord op de vraag waarom je dan niet in joggingbroek naar een sollicitatiegesprek zou gaan?
Ben het met je eens. Ik zou een hemd over een shirt ook niet uitkiezen maar net als wat je zegt, leer eerst een kind met echt temperament kennen. Het is zeer zeker de moeite niet waard om het enthousiasme zo te temperen als het om kleding gaat. Als iets echt belangrijk is, dan zal het moeten maar kleding is gewoon onbelangrijk. Ik vind het juist goed als kinderen zelf keuzes durven maken. Ze zijn mijn eigendom niet.
Mooi omschreven die laatste alinea, helemaal mee eens. Over smaak valt te twisten, maar etiquettes en codes staan redelijk vast omschreven.
Ten eerste is een kleuter geen volwassene. Ten tweede zou het normaler zijn dat je in eigen kleding naar een sollicitatie zou kunnen gaan. Het gaat om wie je bent en wat je kunt. Ik vind persoonlijk een trainingsbroek niet mooi dus draag dat niet. Ik heb zelf nooit een zeer nette outfit gedragen tijdens sollicitaties. En toch altijd gekozen voor de functie. Ten derde is de kleuterschool geen sollicitatie en ik voel geen behoefte mijn peuter en kleuter nu al bewust te maken van wat je draagt bij een sollicitatie.
Ja want haar smaak is de juiste. Stel je voor dat je een Dino op je trui hebt? Dat straalt toch wel heel erg af op de moeder. Dat je kind het prachtig vindt is ondergeschikt aan haar norm. Zonde vind ik het.
Wat voor invloeden? Dat peuters/kleuters (we zitten in dat forumonderdeel ja) elkaar gaan uitlachen om kleding is een illusie. Hier hebben ze soms de raarste combi's aan (en bij voorkeur geen sokken als het vriest) en bij speeldate's trekken ze ook nog eens elkaars kleren aan.
Als ik ga winkelen dat koop ik dingen waarvan ik weet dat mijn zoon ze mooi vindt of sterker nog ik vraag het hem zelf als hij erbij is. Maar hoe ik het nu begrijp zijn er ouders die een kinderwinkel inlopen en dingen kopen die zijzelf mooi vinden en het aantrekken of het kind het nou mooi vindt of niet? Of kleding niet willen kopen als het kind het vraagt, omdat de ouders het geen mooie kleur vinden?
Ik hoef gelukkig helemaal lekker niks te zeggen in dit topic, want Liva hier zegt het al voor me. Ideaal! Helemaal eens met alles wat jij zegt!
Ook eens met Liva. bovendien, trends ontstaan juist doordat 1 iemand besluit zich anders te kleden dan de rest. En nu verwacht ik niet dat een hemd over je shirt aantrekken een grote golf van beweging gaat veroorzaken in modeland, maar dat had ik ook niet verwacht van naveltruitjes in de jaren 90 (of croptops zoals ze nu chique heten) plateauzolen, kleding met bleekvlekken, broeken met gaten en ga zo maar door.
Nou....NO WAY dat mijn kinderen hun ondergoed over hun kleding aan trekken en daar serieus de deur mee uit gaan. Dat doen ze maar met verkleden ofzo.
Nee en daarom beslist de volwassene in sommige situaties en niet de kleuter. Wat niet betekent dat de kleuter geen inspraak heeft maar wel tot een bepaalde hoogte. De rest helemaal met je eens hoor, alleen zo werkt het niet in de maatschappij. En als opvoeder vind ik het toch wel mijn taak om mijn kind zo goed mogelijk voor te bereiden op zelfstandig en gelukkig functioneren in deze maatschappij. Daarbij hoort niet nu al bewust te zijn van je kleding tijdens een sollicitatiegesprek maar wel welke kleding wanneer passend is en wanneer niet. Daarnaast leer ik mijn kinderen heus dat ze de keuzes van een ander moeten respecteren en dat er geen goed of fout is bij een eigen mening of smaak. Dus zal ik een andere niet veroordelen tegenover mijn eigen kind op basis van kledingkeuze en ik zal ook nooit een kind afvallen. Ook mijn eigen kind niet, maar ik leer mijn kind wel dat sommige kleding in sommige situaties minder gepast is. Dat staat los van of ik het mooi of lelijk vindt en wat mijn kind daarvan vindt. Maar dat maakt wel dat mijn kind niet met ondergoed over haar gewone kleren naar school gaat en ook nie top blote voeten in de winter.