Hier ook alleen de eerste echo en de 20 weken echo zonder de kids. Evenals bij nr 2. De eerste omdat als het mis is, dit prettig is om even te kunnen verwerken en de 20 weken omdat het daar niet bij mag in de eerste plaats en in de tweede plaats omdat het echt een medische is. Verder gaan de kindjes mee naar alle controles en echo's. Vooral de oudste vindt dat super. De jongste vindt het meestal maar niks dat ik moet gaan liggen ed. Maar dan heeft hij pech, oppas regelen om naar de vk te gaan vind ik echt te veel gedoe.
Bij inwendige echo was mijn dochter er ook bij; handdoekje om, dochter bij m'n hoofd, niks aan de hand.
Hier de kids ook niet meegenomen naar echo´s. Als ik geen oppas had dan was het niet anders maar vind die rust zelf ook wel prettig.. Bij de 20 weken werd zelfs duidelijk aangegeven dat er geen kinderen mee mochten komen.
Ik denk er niet zo over na. En mijn zoon was dus mee met de eerste echo. Ook als die inwendig moest worden. Geen probleem toch? We zijn allemaal mensen en als je er niet zo schichtig of geheimzinnig over doet zien kinderen het eerder als normaal vind ik. Handig als ze zelf eens een onderzoek moeten ondergaan. De reden om kinderen niet mee te nemen in geval dat er wel eens slecht nieuws kan zijn, begrijp ik wel. Maar ook dat vond ik geen reden om hem thuis te laten. Mijn zoon is gevoelig en voelt alles. Hem betrekken ergens in geeft juist meer rust. Zo zou ik hem dan direct kunnen uitleggen waarom de sfeer veranderd en mama verdrietig is.
Ik had mijn zoon bij me bij de tweede echo. De eerste echo was goed dus wij dachten dat het leuk zou zijn om hem mee te nemen. Alleen was die echo dus niet goed. Hartje klopte niet meer. Ik kan je vertellen dat dat echt een heftig moment is. Het geeft echt niet meer rust voor een kind om erbij te zijn als je door zulk nieuws wordt overvallen. Mijn zoon is ook gevoelig en voelde wel de stemming maar begreep er niks van. Ik had op dat moment ook niet echt tijd om het hem rustig uit te leggen hoor, je kriigt veel informatie over het vervolg en ik was geschrokken en verdrietig. Mijn advies dus: niet doen! Heb hem nu wel meegenomen naar de liggingsecho met 34 weken. Dat was alleen voor placentalocalisatie (waarvan ik al wist dat het goed was).
afhankelijk van de leeftijd en karakter. Nr3 is bij alle afspraken meegeweest naar de vk behalve bij extra echo op 14 weken (ivm verdikte navelstreng op 10 weken) en de 20 weken echo (mochten geen kinderen mee). Ze was bijna 2 toen ik de eerste echo kreeg en heeft een erg rustig karakter, gaat gewoon lekker spelen. De oudste van (toen) 6,5 had ik er echt niet bij willen hebben, bemoeit zich overal mee, vooral met de dingen die niet moeten
Ik zou heel graag mijn jongens mee willen nemen. Niet eens aan gedacht om dat met 16 wk ook te kunnen doen..pret echo (geslacht willen we proberen te zien) Zal daar even met mijn man over hebben wat hij ervan vind.. Persoonlijk zou ik niet eerder doen. 20 wk echo. Gaan ze naar de organen kijken Etc vind ik ook belangrijk. En mocht er wat zijn..zouden de kinderen daar ook bij zijn. Ik gok en hoop dat alles duidelijk zal zijn met 16 wk dat er geen gekke dingen naar voren zouden komen. Maar ik zal er wel over nadenken om hun mee te nemen. Ze zijn 10 en 7 jaar. En willen dolgraag een broertje of zusje... En weten het nog niet dat ik baby in de buik hebt.
Zo zijn mijn jongens ook. Het zou ze ook rust geven. Om te weten wat de oorzaak is Etc Etc. En dan kunnen we erover praten. Hun in het gewissen laten blijven ze met vragen zitten.ik denk dat dat voor beide partijen niet goed zal zijn. Ik praat voor mezelf. En deel nu wel de gevoelens wat jij nu uit. Ze weten nog niet van mij.. en de baby. Maarrr ik zal ze het binnenkort vertellen. En ze zullen verrast zijn. Ik geloof zelf erom huilen. We zijn zo close met praten. Dat ik ze alles uitleg waarom..wat..en hoe... Daarom wachten we op het moment. Ik kreeg afgelopen dinsdag pas het hartje te horen we wouden daar eerst zeker van zijn voordat we ze het gaan vertellen. Nu hartje gehoord te hebben... innen verder gaan bedenken hoe te vertellen aan de jongens.
Eerste echo's en zo 20 weken echo was hij niet mee. Ik heb hem naar 1 afspraak voor controle meegemaakt maar zoontje begon hard te huilen toen vk hartje ging luisteren waardoor ik half gestresst daar lag om hem te troosten maar ook te luisteren. Vond ik niet echt relaxed dus ik laat k straks weer thuis. Hij gaat wel mee naar de pretecho met 25 weken maar dan gaan mijn man en moeder ook mee...
Hier is dochter bij alle echo's mee geweest. Bij papa op schoot zodat ik niet op haar hoefde te letten. Alleen bij de 20 wkn gaat ze niet mee. Dat mag ook niet.
Hier pas met 16 weken mee toen ook pas vertelt dat we een baby broertje of zusje kregen Vond anders zolang duren voor hem😬
Ligt eraan hoe je gaat reageren als het niet goed is. Als je daar totaal van over je toeren raakt dan zou ik hem dat niet aandoen. Ook ligt het eraan hoe intensief je denkt met hem bezig te zullen zijn. Als je alleen naar bezig bent met je zoontje en geen tijd hebt voor de baby lijkt dat me erg zonde. Als hij netjes rustig kan zitten en meekijken en je niet totaal over de flos gaat dan kan het wel denk ik.
Bij de eerste echo (7weken) is C niet mee geweest. Bij de termijnecho wel maar toen zat ze gewoon rustig bij mijn vriend op schoot mee te kijken op het grote scherm.
Ja hoor hier ging dochter van 4 gewoon mee. Ze was al bij zoveel echo's voor de ivf en bij terugplaatsingen geweest dat het tv scherm met de echo haar niet boeide. De dokter keek gewoon even in mama's buik, that's it voor haar. Ze zat er gewoon bij mijn man op schoot te kletsen en had echt niet door dat we naar een babytje op het scherm keken.
Bij de eerste echo van ons zoontje is mijn dochter niet meegeweest en nu zullen ze ook niet mee gaan naar de eerste echo. Wel met een pret echo maar ik weet niet of of dat gaan doen deze keer
Bij de eerste echo zou ik mijn zoon niet mee nemen dit ook omdat ze soms een vaginale echo doen en dat er nog een hoop mis kan gaan. Maar bij de 12 weken zou ik het wel doen. Ik snap dat veel mensen zeggen dat er nog veel kan gebeuren en dat argument snap ik heel goed. Maar als het misgaat ben je egt wel even verdrietig en dan zul je het ook aan je kind uit moeten leggen want kinderen voelen precies aan dat je verdrietig bent of dat er iets gebeurt is. Ik denk ook dat je dit zeker niet moet verzwijgen voor je kind. Dus of je ze nou mee neemt of niet je zal als er wat gebeurt het tog moeten delen met je kind. En ik vind dat je gewoon moet doen wat je zelf prettig vind. Alleen bij de eerste echo zie je nog niet zo veel en het kan ook nog een valse zwangerschap zijn. Wat ik heb gehad met 10 weken was er alleen een lege vruchtzak te zien. Dus ik ga eerst zelf checken of alles oké is daarbinnen voordat ik onze zoon mee neem. Maar je moet altijd doen wat jij zelf prettig vind en wat goed voelt in je eigen situatie. Liefs Bibi