Hallo allemaal, Ik ben nieuw hier (jaren geleden actief onder een ander naam) maar omdat ik met de handen in het haar zit heb ik na lang twijfelen me toch weer aangemeld. Ik ben een meid van 31 jaar en heb een leuke vriend en een dochter van 4. In mei ga ik trouwen met de liefde van mijn leven waar ik me ontzettend op verheug. Ja, echt de liefde van mijn leven! Ik ben echt happy en zou geen ander willen ....Maar de titel zegt wat anders ..... ik ben, hoewel ik helemaal niet op vrouwen val, verliefd geworden op een vrouw die ik samen met mijn vriend ongeveer 8 maanden geleden heb leren kennen. In het begin was het contact oppervlakkig en was er niks aan de hand, naarmate de tijd vorderde stuurden we elkaar wel eens een berichtje op Facebook en later vroeg ze Mn nummer en begonnen we te appen. Dit was eigenlijk het begin van de vriendschap en zo spraken we zo nu en dan wat af , nu appen we dagelijks en merk ik dat ik echt naar haar appjes uitkijk. Ik droom zelfs over haar en als ze me aanraakt maakt Mn hart echt een sprongetje. Ik fantaseer over haar en word opgewonden als ze in Mn buurt is. Ik snap er niks van, Mn vriend grapte wel eens dat hij dacht dat ze me leuk vond maar ik wist al snel dat ze gewoon hetero is en net als ik, gewoon op mannen valt. Dat is vaak ook altijd een van onze gespreksonderwerpen. Ik moedig haar aan, ik steun haar maar troost haar ook als een man haar weer heeft laten zitten. Je vraagt je vast af... waarom ik dit topic aanmaak en de reden is eigenlijk dat ik niet meer weet hoe ik er mee om moet gaan : ik wil er niks mee en ik wil er gewoon vanaf. Ik heb ons contact al eens op een lager pitje proberen te zetten, maar dat lukte niet. Als ik niks van me laat horen, appt zij wel weer of als ik niet reageer staat ze soms gewoon op de stoep voor een bak koffie. Ik heb er zelfs wel eens aan gedacht om het haar gewoon te vertellen, in de hoop dat ze er zo van schrikt dat ze me niet eens meer wil zien, maar ik durf het niet en wil bovendien mijn partner ook geen pijn doen. Ik ben happy met hem, kom niets te kort en ik ben echt blij dat we gaan trouwen. We geven elkaar ook voldoende aandacht e.d en er is genoeg genegenheid en seks dus het is ook niet zo dat ik mis bij hem ofzo.... iemand tips? Ik durf het tegen niemand te vertellen in mijn omgeving dus ik hoop dat jullie wat serieuze reacties achter laten ...
Ik geloof dat je je aangetrokken kunt voelen tot een bepaald geslacht en dat maakt je hetero, bi of lesbisch/homo. Daarnaast geloof ik dat je verliefd kan worden op iemand ziel. Jij kan net zo goed niet op vrouwen vallen, maar verliefd worden op een ziel of je bent nog nooit de juiste vrouw tegengekomen en je blijkt toch bi. Dat moet je voor jezelf uitzoeken. Staat wat mij betreft helemaal los van dit probleem. Ongeacht de sekse, je hebt gevoelens voor een ander en dat zal je je vriend moeten vertellen. Het is niet eerlijk tegenover hem om zijn leven te laten delen met iemand die daarnaast gevoelens voor een ander er op na houdt. En dan zou ik samen beslissen of je het die vriendin ook vertelt. Als je voor je zelf hebt uitgezocht of die gevoelens echt zijn, of dat het iets nieuws is en daarom leuk, als je snapt wat ik bedoel. Dit kan je overrompelen en daarom al gauw heel spannend voelen, terwijl het misschien geen garantie is dat je gevoelens echt diep zitten. Echt heel lastig dit, maar je zou het van je vriend denk ik ook willen weten toch?
Wat een vervelende situatie, misschien is het juist spannend en nieuw en daarom interessant. Je zal toch een gesprek moeten voeren met je vriend. Samen kijkem hoe dit verder gaat.
Hee. Nee dat wil ik niet, waarom alles overhoop halen als dit wellicht gewoon een bevlieging is? Bovendien wil ik er niks mee en staat dit los van de liefde die ik voor Mn partner voel, want ja, ook al zijn we al jaren samen , ik voel voor hem ook echt liefde en zelfs nog "die vlinders" ik wil er juist niks mee doen en wil eigenlijk alleen maar van die gevoelens voor haar afkomen.
Ik zou het gewoon laten voor wat het is. Je bent gelukkig met je vriend en wilt voor hem gaan. Mijn ervaring is dat een nieuwe vriendschap heel intens kan aanvoelen en erg kan lijken op verliefdheid. Maar het waait waarschijnlijk wel over. Gewoon niks mee doen.
Wat vervelend voor je deze situatie. Mijn advies zou wel zijn, vertel het aan je vriend. Daarmee spreek je het uit, wordt het echter en misschien meteen al weer een heel stuk minder spannend. Weet je zeker dat het verliefdheid is? Soms komen er gewoon mensen op je pad (man of vrouw maakt dan niet uit) die je enorm kunnen boeien, beetje tegen het idolate aan zeg maar. Denk dat dit gevoel wel weer goed iets zou kunnen zijn wat over gaat en waar je over een jaar van denkt, jemig wat was dat?
Hoe is de relatie tussen die vriendin en jij? Bewonder je haar erg? Heb je het gevoel dat ze heel veel te bieden/vertellen heeft? Voel je je bij haar lichtjes onzeker? Of je het moet vertellen of niet, dat weet ik niet. Aan de ene kant is dit jouw gevoelswereld en je geeft aan er niets mee te willen. Om er vanaf te komen: toch het contact inperken. Als je haar minder ziet, krijgt je hoofd ook geen kans op hol te slaan.
o wat lastig is dat he! een goede vriendin van mij is dit drie jaar geleden overkomen. Inmiddels heeft zij bijna vanaf het begin een soort van affaire met die vrouw. Het is een eindeloos gevecht want ze wil niet bij haar vriend weg, maar wil ook het contact met dat meisje niet verbreken. ik zou dit dus echt proberen te voorkomen en zou in dit vroege stadium het contact met het meisje verbreken. Misschien kun je het eerlijk aan haar vertellen waarom maar ik zou het wel verbreken. sterkte!
Ja rocketsciene , dat zou ook heel goed kunnen. Las laatst een artikel van "liefde op het eerste gezicht " maar dan meer bij vriendschap zeg maar. Maar anderzijds zit ze ook al maanden in Mn hoofd . Ik heb zelfs gedacht, maak maar geen topic aan, dan ben je weer met haar bezig . Maar misschien heeft iemand hier de goude tip of zijn er zelfde mensen met ervaringen of gelijkenissen in deze .
Ik zou het juist vertellen, ook als het maar een bevlieging is, omdat eerlijkheid voor mij toch wel belangrijk is binnen een relatie. Wil je echt gaan trouwen met zo'n geheim tussen jullie in? Je weet niet hoe deze gevoelens zich gaan ontwikkelen op termijn, misschien nemen ze af, misschien juist toe. Maar voor mij zou het wel belangrijk zijn om deze te kunnen bespreken met mijn partner, juist omdat je zelf ook al aangeeft dat het los staat van de liefde tussen jullie. Mochten de gevoelens niet verdwijnen zal het uiteindelijk vanzelf uit komen, maar dan kan het geschonden vertrouwen van het verbergen wél van invloed zijn op jullie relatie. Mochten de gevoelens verdwijnen is er verder ook niks aan de hand. Verliefdheid overkomt je, wat je er me doet is een keuze. Verbergen is óok een keuze.
Ik moet zeggen dat ik dit natuurlijk ook eens door m'n hoofd is gegaan, maar nee ik ben zelf ooit eens bedrogen en wil dit echt geen ander aandoen. Maar als zij mij ineens plots zou zoenen, ik geloof dat ik dan meteen in de fik vlieg. Dat contact verbreken wilde ik eerst wel, althans minderen maar dat lukte niet want zij blijft ook komen en appen. Hoe zou ik het moeten verbreken. ? Het zal haar echt verbazen, wat als ze met vragen komt? Ik heb zelfs wel eens een beetje bot / hard tegen haar gedaan in de hoop dat ze boos zou worden, maar dit werkte ook niet.
Als het een man was geweest zou ik dit zeker gedaan hebben, maar ik zie hier nu de meerwaarde niet van in. Ook omdat ik er niks mee wil. Bovendien weet m'n vriend wel dat ik haar woest aantrekkelijk vindt en moest hij er eigenlijk wel om lachen. Hij zei destijds zelfs dat hij tegen een vrouw niet op kon.... .. Dus hij zou er alleen maar echt onnodig onzeker van worden, terwijl ik wil hem juist alleen maar !!
In dat geval zou ik tegen haar vertellen dat je gevoelens voor haar hebt die je niet wil hebben omdat je gelukkig bent met je viend. Vind het ook lullig als jij bot tegen haar doet en de boot afhoudt en zij heeft geen idee waarom.
Ja precies, daar voelde ik me ook schuldig over en zo ben ik helemaal niet.... Het contact zou wel minder worden daarom maar ik blijf haar toch tegen komen (dezelfde hobby's in een klein wereldje ) en als ik ervoor kies om het dan toch te zeggen, hoe ??? Kunnen het niet gewoon de hormonen zijn ofzo? Vraag me echt af waar t vandaan komt dit
Och wat een lastige situatie TS! Ik val zelf op vrouwen, dat vond ik in eerste instantie ook lastig te accepteren. En toen had ik het eindelijk geaccepteerd, werd ik verliefd op een man! Je hebt dus niet te kiezen op wie of wat voor geslacht je verliefd wordt, helaas. Ook heb ik in mijn vorige relatie gevoelens gekregen voor een andere vrouw dan mijn toenmalige vriendin. Ik heb ervoor gekozen om afstand te nemen van haar, op alle manieren. Dus zorgen dat ik haar niet meer zag, en ook niet meer sprak via de telefoon of iets dergelijks. In het begin maakte dat het lastiger, maar uiteindelijk zwakte mijn gevoelens voor haar wel af. Overigens heb ik niks gezegd over mijn gevoelens tegen mijn toenmalige vriendin, was eerlijker geweest als ik dat wel had gedaan. En of je daadwerkelijk verliefd bent op je vriendin, dat antwoord kan alleen jij bedenken. Ik zou het wel tegen haar zeggen als ik jou was, dan snapt ze waarom je even afstand moet nemen. Anders kan het haar ook met gekwetste gevoelens achterlaten als je het opeens afkapt zonder reden. Heel veel sterkte!
Dankje Chill. Lastig inderdaad zo'n situatie. Het maakt mij in ieder geval hartstikke gek. Niet alleen op een negatieve manier hoor, krijg er anderzijds ook wel weer een boost van en heeft toch ergens ook wel positieve invloed op het (goede) seksleven dat ik al heb met mijn partner. Ik heb er over nagedacht om het te vertellen, niet omdat ik er iets mee wil bereiken maar inderdaad om dat ik die afstand wil, maar eigenlijk is ze ook gewoon een leuk persoon , ik zou haar als vriendin ook echt missen. En als we niet meer appen of afspreken dan zou ik haar toch tegen komen tijdens onze hobbies...
Je zit in een lastig pakket, ik heb ooit gevoelens gehad voor iemand (wel een man) maar ik kwam hem ook overal tegen en hij was vrijgezel en ik uiteraard niet. Ik had 'het geluk' dat hij uiteindelijk een nieuwe vriendin kreeg en ik hem minder vaak overall en nergens tegen kwam en hij minder leuk en enthousiast tegen mij ging doen. Hij was dan ook geen echte vriend van mij, want vallen op een vriend/vriendin is hoe dan ook extra vervelend.
Het klinkt een beetje alsof je zelf ook erg 'geniet' van het gevoel dat ze jou geeft. Sterker nog, het beïnvloed zelfs je huidige seksleven. En je kan haar eigenlijk niet loslaten geef je aan. Toch zou ik daar wel een keuze in maken want anders zou het zomaar eens uit de hand kunnen lopen. Wie weet heeft zij ook wel die gevoelens voor jou en zoent ze je plotseling. Dat zou voor niemand eerlijk zijn. Voor je aanstaande man niet, voor je vriendin niet (je wil immers geen relatie met haar toch?) en voor jezelf ook niet. Dus of je vriend vertellen van de situatie, of het met je vriendin bespreken en aangeven dat je afstand wil. Of het huwelijk uitstellen, dat klinkt wat rigoureus maar het moet ook niet datgene zijn dat jou in de weg staat om voor die vriendin te willen kiezen.
Thanks . Het huwelijk uitstellen, mijn god nee. Ik moet er niet aan denken. We hebben al jaren deze plannen en het gaat binnenkort eindelijk gebeuren. Ik verheug me er zo op en ik kijk ontzettend naar ons getrouwde leventje uit . Ik heb er wel eens op aangestuurd om een onderwerp aan te knopen mbt verliefdheid als je in een relatie zit e.d. we hebben dit kort besproken en ik merkte eigenlijk dat zij helemaal geen idee Had dat het wel eens over mijzelf kon gaan. Dus nee. Zij heeft echt geen gevoelens voor mij . Ik probeerde door dit gesprek wel eens op een bepaald punt te komen, maar ik heb het er maar bij gelaten. Ook omdat ik in m'n achterhoofd had dat dit toch geen zin had verder ....we zien elkaar (als het goed is) de komende twee weken niet. En heb haar vorige week ook al de hele week niet gezien, Maarja we appen zowat de hele dag door.... Misschien moet ik even nergens meer op reageren ? Gewoon om te kijken wat er gebeurt