Ik vond het niet overkomen als een school. Het was een ruimte waar oma haar rituelen en idealen verder kon uitvoeren op kinderen maar wat die paar kinderen daar nou verder leerden werd mij niet duidelijk. Maar goed, dat is mijn mening.
Je kamer opruimen, de tafel dekken, helpen afwassen, de tuin harken. Dat vind ik taakjes. En daar is helemaal niets mis mee. De wc poetsen, de keukenkastjes poetsen. Dat vind ik geen taakjes meer... en zeker niet voor een kind van 3. Samen de keuken poetsen vind ik ook een ander verhaal. Maar je kind een emmer sop geven en zeggen 'goed het doekje uitwringen he' om vervolgens weg te lopen vind ik bizar.
Zeker! En belangrijk is ook dat het kind zelf het leuk vindt omdat er een behoorlijke dosis doorzettingsvermogen en discipline bij komt kijken. Er zijn zoveel getalenteerde voetballertjes die het uiteindelijke mentaal niet aankonden. Kun je nog zoveel talent hebben, maar dan kom je er nog niet. (En of dit jochie nou talent had )
18.00 gebeurd hier ook wel eens hoor. Op de dagen dat ik de minuten tot bedtijd af aan het tellen ben, dan liggen ze rustig een uurtje eerder . Heerlijk. Kids die nog niet kunnen klokkijken.
Doen we dat niet allemaal dan: vanuit onze overtuigingen doen wat we denken dat het beste voor ons kind is? En wat die overtuigingen zijn, dat kan enorm verschillen. Sluit je met je overtuigingen aan bij de mainstream, is dat niet per se beter, maar vooral wel makkelijker Veel minder weerstand, veel minder uit te leggen (aan de buitenwereld of aan je kinderen). Wie overtuigingen heeft (ver) buiten de mainstream en dan toch nog steeds zich in durft te zetten om vanuit die overtuigingen zijn/haar kind op te voeden, vind ik op zich ook juist wel heel dapper en sterk. Al zijn er heus overtuigingen die ik dubieus vind... Die ene voetbalmoeder zei het zelf ook al: dat het waarschijnlijk niet helemaal pedagogisch verantwoord was wat ze deed, maar dat boeide haar niet...
Niemand die valt over het doorsnijden van de harde aardappels bij dat zweverige kind. Ik kreeg echt hartkloppingen toen ik dat kleine meisje bezig zag. Ik vond het enorm gevaarlijk
CARMEN BLOGT: KLEINE KINDEREN, KLEINE ZORGEN... - Mama Glossy Ik dacht dat Carmen gezegd had dat ze een hekel had aan indoor speeltuinen? Ze kwam of komt er wel vaak. (Ben zelf toevallig voor het eerst naar ballorig geweest deze week)
Programma terug gekeken en vraag me oprecht af wat ik heb gezien. Hoe komen ze aan deze mensen Die voetbalmoeder.. jeetje. Wat een druk zet je op je kind. Het kind kan gewoon geen kind zijn want er wordt totaal niet naar de behoefte van het kind gekeken. Thuisonderwijs heb ik al mijn twijfels bij. Maar uitspraken erbij als: herhalen is niet nodig. Ja dat vind ik wel heel apart. Ben benieuwd hoe die kinderen het later doen. Je zal ze toch ooit moeten loslaten en nu zijn de kinderen niks gewend. En die kinderen zo aan het werk zetten vond ik ook niet echt prettig om te zien. Spirituele gezin vond ik wel iets té ook. Vond de school ook niet echt overkomen als een school? Maar nog het beste van de aflevering. Die momager in het voorstukje van de volgende aflevering kwam me trouwens heel bekend voor.
Dat is Mounira Mansour, vroeger oa actrice in spangas: https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Mounira_Hadj_Mansour
Als het niet zo triest zou zijn dan zou je er hard om kunnen lachen. Ik vond al die ouders echt totaal onrealistisch... Denkt die moeder nu echt dat je een profsporter kunt maken? Dat het alleen maar een kwestie is van veel geld en pushen?? Om hoog te komen in de sport heb je veel talent nodig (en dat is niet te koop...), doorzettingsvermogen en heel veel motivatie. Niets van dat alles zag ik bij die jongen. Hij werd verwend als een prinsje (terwijl je voor topvoetbal keihard moet zijn!), toonde geen enkel enthousiasme. Zelfs toen hij eindelijk mocht voetballen stond hij erbij als een zak hooi.... Waar was al dat talent dan??? Erg sneu dat je alvast moet wennen aan een leven waarvan je het zeer waarschijnlijk nooit zult krijgen (hoeveel kinderen bereiken er nu echt de top). En wat als hij niet meer wil of voortijdig een blessure krijgt? Is het dan ook een loser? Ook erg apart dat ze zichzelf en haar zoon als winnaars ziet maar wel alles mogelijk maakt door het geld van haar ouders.... Zo succesvol is ze dan ook weer niet (er stond immers ook voormalig model, en haar titel van de misverkiezing is voortijdig beëindigd). Die spirituele familie kwam wel warm en betrokken over naar de kinderen. Maar bij die "school" zet ik grote vraagtekens. Ik hoorde niets over het daadwerkelijke onderwijs dat ze daar geven (rekenen/lezen) of is dat niet van belang in de geestenwereld? Er was geen enkele bevoegde docent alleen vrijwilligers. En het aantal leerlingen leek zo te zien ook zeer gering. Ook op de website van de school staat echt totaal niets over de lesstof, methodes, wat ze nu echt leren etc. Alleen dat je er een gelukkig en geestelijk mens wordt.. Ok... en hoe ga je daar later van leven dan? Dat vond ik ook het grootste probleem met de thuisonderwijs gezin. Ze staan heel ver buiten de gewone maatschappij. Die is niet aangepast op wat jij wilt en alles in je eigen tempo doen. Daar zal je rekening moeten houden met heel verschillende mensen. Hoe doe je dat als je alleen je eigen gezin of gelijkgestemden kent? Je kunt niet de rest van je leven in een bubbel leven. Ze kregen daar gelukkig wel echt vakken. Maar inderdaad geen diploma. Daar werd toch wel heel makkelijk over gedaan! Ook zou ik als moeder toch wel bepaalde schoonmaaktaken zelf willen doen. Dan weet je tenminste dat het echt schoon is (een 4 jarige die een paar vegen langs de keukenkastjes geeft....).
Hier ben ik het zo mee eens!!! De voetbalmoeder die per se ZELF wil dat haar zoontje prof voetballer wordt... Als het kind misschien wel een fastfood keten begint, is het dan gelijk een loser???? En het thuisonderwijs heb ook ik mijn twijfels bij. Het is naar mijn idee juist goed dat een kind naar school gaat. Andere kindjes leren kennen, lekker spelen, samen leren met leeftijdsgenootjes. Ik heb het einde een beetje gemist. Waar is het terug te kijken? Op het kastje van KPN kan ik het niet terug vinden namelijk
Spangas zegt me niks, maar ik denk dat ik ooit eens op haar blog beland ben! Anders zou ik het niet weten eigenlijk. Bedankt voor het meehelpen
Waar ik voornamelijk veel moeite mee heb is de capaciteit van de moeder als docent. Thuiswerkbladen kopen en aanbieden aan kleuters of t/m groep 5 kan iedereen wel. Maar daarna? Hoever is zij opgeleid om haar oudste dochter te kunnen educeren? Ik zag dat ze ook Chinees aan haar kinderen geeft bijv... Hoe moet ik me dat voorstellen? Heeft zij de taal gestudeerd/ is ze bevoegd, of bedoelt ze zo'n thuiscursus die jij en ik ook kunnen kopen? En dat geldt voor alle andere vakken als je de basis eenmaal voorbij bent..
Sorry maar ik kan deze mensen echt niet serieus nemen Allemaal iets tegen de kop gekregen hoor. Carmen: Nou denk dat over haar wel alles gezegd is, maar het jongetje ziet er vreselijk ongelukkig uit. Arm kereltje. Boomknuffelaars: Hun zoontje ziet eruit of het hem allemaal niks interesseert en in Toverland leek hij even echt kind zonder dat moeder/vader/oma bovenop hem zat. Thuisonderwijs: Zelf vakken geven waar je niks van weet. Nee sorry dat gaat me te ver. Je kan je kinderen toch niks uitleggen als je het zelf uit een boekje moet lezen. Kinderen zijn meer mini-werkkrachtjes.