Goeiemorgen, ik ben benieuwd of dit iemand dit herkent en of dit is wat ik denk dat het is (nachtangsten dus) Finn is nu 8 maanden en slaapt van 8/half 9 tot half 8 in de ochtend. Ik hoef er zelden uit. Als dat moet is het een sprongetje of tandjes. Overdag wisselen de slaapjes nog wel eens, qua duur maar niet qua tijd. Hij doet 3 tokkies nog van ongeveer 45 minuten per x. Nou is gisteren dus zo een "aanval" voor de derde x gebeurd. De eerste x raakte ik best in paniek. 2e x ook! Gisteren kon ik het iets beter handelen maar ik blijf het verschrikkelijk naar vinden. Het begint ergens tussen 10 en 11, meestal als ik net slaap of net naar bed ga. Het begint met 1 hele hoge harde gil. Zo 1 waar je haren van overeind gaan staan. En dan begint hij met brullen/schreeuwen. Volle kracht en even stil er tussen. (Na de eerste x bleek dat dus omdat hij even ademnood had van het gillen. Stokkende ademhaling zeg maar. Heb je zelf ook als je hard huilt) en dan na de eerste keiharde huilen gaat hij zwaar overstuur huilen. Wij staan meestal met die eerste harde gil of even erna aan zijn bed. Hij houd dan zijn ogen stijf dicht is meestal rood van het harde gillen en houd zich helemaal star. Ik kan hem dan optillen maar hij blijft dan gillen en zich star houden. Ik ga hem knuffelen wiebelen kussen en tegen hem praten maar meestal helpt dit niet echt. Hij blijft zelfde volume en tempo door gillen. Ik blaas dan even in zijn gezicht en dat hielp gisteren. Dan word hij weer slap en begint "gewoon" overstuur te huilen en kruipt helemaal tegen me aan. Het gillen kost hem zoveel kracht dat hij echt een stokkende ademhaling heeft en dat vond ik zo eng. We zijn met dit soort dingen gelukkig altijd in de buurt. Kent iemand dit? Ik vind het zoooooo heftig om mee te maken en zo verschrikkelijk zielig!
Wow, klinkt idd heftig! Ik ken het zelf niet. Als je denkt dat het nachtangsten zijn, misschien een nachtlampje of knuffeltje (weet niet of je dat al hebt). Lijkt me heel akelig om te zien
Ja we laten al een lampje aanstaan en nu krijgt hij een knuffel. Normaal heeft hij er geen behoefte aan maar hij is de laatste nachten sowieso meer aan het spoken. (Denk een beetje verlatingsangst) Dit is eigenlijk nog maar 3 x in 2 maanden voorgekomen (gelukkig niet vaker)
Hier ervaring mee met de oudste.ik heb gemerkt dat oppakken ect op het moment dat ze er in zit juist het erger maakt.het is ook meer een soort slaapwandelen maar dan met huilen.niet te bereiken op dat moment.we bleven er wel bij zodat ze zichzelf niet pijn doet en als ze dan echt wakker werd dan wel oppakken en troosten. De dag door spreken voor het slapen, ook al kunnen ze nog niet zelf praten helpt,de dagen niet te druk laten verlopen en nieuwe dingen afwisselen met rust op een bekende plek hielpen het hier zo veel mogelijk te voorkomen.
S heeft ook wel eensvan dit soort aanvallen, ontroostbaar, agressief als je hem aanraakt/oppakt en geen contact mee te maken. Ik neem hem dan wel mee naar het grote bed (hij gooit zich tegen het ledikant aan als ik hem in bed laat) en laat hem maar gewoon uitrazen. Daarna valt hij meestal weer heerlijk in slaap..
Lieke dat had ik dus ook gelezen maar ik krijg het niet over m'n hart om hem te laten liggen als hij zo hartverscheurend ligt te gillen. Hij is zo klein dan nog in mijn ogen. We doen maar 1 ding per dag omdat hij zo gevoelig is. Heb tot nu toe niet kunnen peilen waardoor het komt 🤔🤔🤔 Mcw dat klinkt ook heftig. Finn is niet bewust en ook niet boos. Wel verstijfd en in slaap
Hier toevallig ook sinds kort! De jongste (nu 15 maanden) heeft t nu 4x gehad. Wist eerst ook niet wat het was en dan ga je troosten, maar daarmee maak je het dus erger. Ze zijn ook niet wakker, al hebben ze de ogen wel open. Mijn dochter schreeuwt ook 'nee nee nee', vooral bij oppakken en aanraken word ze wild. De laatste 2x zijn we gaan kijken en verder niks, wachten tot het over is, na ongeveer een uur gaat ze gewoon verder met slapen. Uitzitten is het beste wat je kunt doen.
Herkenbaar dat nee gegil Elmyra.en ik vind het ook echt niet leuk om haar te laten liggen maar haar aanraken of oppakken maakt het echt erger waardoor het heftiger is en langer duurt.gelukkig heeft ze ze nu nog maar zelden.
Heftig en herkenbaar! Alleen niet op die leeftijd. Mijn oudste was 2 toen het begon en hij heeft er nu nog last van alleen niet elke nacht gelukkig. (Hij is nu 5) Het gebeurt echt in diepe slaap en de volgende dag kan hij zich niets meer herinneren. Het enige wat ik op zo'n moment kan doen is troosten, toedekken, over zn bolletje aaien. Ik merk wel: hoe drukker de dag is geweest, hoe meer kans op zo een aanval. Hij kan daarbij ook dingen roepen of schreeuwen van wat we die dag gedaan hebben of personen die we gezien hebben. Zo min mogelijk prikkels voor het slapen gaan heeft hier de frequentie naar beneden gehaald. Geen tv, niet te druk doen, vaste routine en op een rustig ritme naar bed etc. Weet niet of je er iets aan hebt gelet op het leeftijdsverschil?
Wat bij ons hielp is hem niet alleen te laten zijn. De oudste sliep vroeg alleen en hebben wij in die periode weer met zijn bed in onze kamer gezet. Bij de tweede zijn wij hem rond die tijd over gaan zetten naar de kamer van zijn broer. Ze hebben dezelfde slaaptijden en zo kon hij zien dat hij niet alleen was. Ik hoor vaak hoe belangrijk een eigen kamer voor een kindje is. Maar op deze leeftijd kan het heel fijn zijn voor kindjes om samen te liggen. Ik denk overigens dat het meer nachtmerries zijn omdat het vaak in zo'n aanval lijkt alsof hij nog slaapt. Is ook heel moeilijk voor zo'n kleintje om de informatie met zoveel onbekende factoren goed te koppelen en verwerken.
Ik zal het onthouden van het oppakken, en dat dat het erger maakt. Hopelijk gebeurd het niet nog een keer, maar zoja zal ik kijken of dat werkt! Hij is sowieso heel gevoelig voor prikkels. Is echt over alert soms en ziet hoort en merkt ALLES! De kleinste drukte het kleinste geluidje etcetera en hij zit er bovenop. Dus hij is echt gauw overprikkeld. ''s avonds houden we het dus rustig. Geen tv maar een zacht muziekje aan. Boekje lezen flesje bedje. Elke avond zelfde ritueel. De dagen deel ik ook rustig in. Bed tijden zijn absoluut heilig hier, en we gaan maar 1 x per dag weg. Dus op wat uitzonderingen na denk ik niet dat ik nog heel veel kan veranderen 🤔 Wat betreft het samen slapen. Incidenteel zou ik zelf geen bezwaar vinden. Elke nacht vind ik wel een probleem. Ik ben zelf namelijk ook overgevoelig voor prikkels jup 2 peas in a pod. Gisteren na zijn nachtangst/nachtmerrie was ik dus nog 4 uur wakker (en dan nam ik ook nog slaapmedicatie in!) Bij elk kreuntje zuchtje en pufje zit ik rechtop en ben ik klaar wakker. Stront vervelende slaper ben ik. Daar past een baby dus niet zo goed bij in bed. Maar! Nou lukt het hem ook niet om te slapen. We hebben het voor de nacht na de eerste 8 weken ook nooit meer geprobeerd (daarvoor sliep hij dag en nacht op en bij mij ivm ziek zijn/moeilijke start). Overdag wel eens geprobeerd maar hij blijft keten tot hij overstuur is. Hij moet nog steeds strak ingestopt worden. Anders heeft hij geen rust!
Ja klopt he! De eerste twee keren heb ik haar er wel uitgehaald en opgetild, proberen te troosten en heen en weer lopen, maar niets hielp en ik kreeg geen contact met haar. Toen duurde het echt wel een paar uur en was ze tussendoor wel even stil om dan weer opnieuw te beginnen en dan ging ik weer heen natuurlijk. Maar toen ik ging googlen wist ik meteen dat dat het moest zijn. Ik ben twee keer daarna wel gaan kijken, loop voorzichtig binnen, kijk of ze nog goed ligt en blijft liggen en ga dan weer weg. Die keren duurde het ongeveer een uur en was het daarna ook klaar. Hoe oud is jouw dochter nu? Mijn dochter had t 4x in 1,5 week tijd. Laatste keer was dinsdagavond. Nu dus al een paar avonden niet.
Elmyra laat je dan je dochter een uur gillen? Finn is na 10 minuten echt zodanig overstuur dat ik bang ben dat hij er in blijft. Nouja...na 10 minuten. Eigenlijk direct al...en met erin blijven bedoel ik gewoon geen adem meer krijgen
Elmya, ze word in april 5. Het hoogtepunt was rond 2 jaar (daarvoor ook maar minder vaak) en toen ze net naar school ging ook weer even.nu heeft ze het nog maar zelden. Gelukkig was alleen het tussen 1 en 2 jaar heel pittig maar nadat we wisten Hoe we er mee om moeten gaan ging het veel beter en was het in plaats van uren af en aan hooguit een paar minuten en laat ze zich heel goed troosten.
Nou mijn beide dochters waren huilbabies dus ik ben wat gewend. Sindsdien slaapt ze eigenlijk altijd goed met af en toe een nachtmerrie en dan werkt het zeker om haar te troosten. Maar in dit geval dus niet ... ze sloeg me zelfs van zich af, toen ik haar weer in bed had gelegd en over haar wang streek ging ze nog harder gillen. Na de 2e keer maar rrns gaan googlen en het kan niet missen. Ik krijg ook totaal geen contact met haar. Wat ik erover las is het echt beter ze te laten, wakker maken kan maar word ook niet aangeraden. Het is niet dat ze een uur onafgebroken huilt, ze telkens wel een paar minuutjes stil en dan begint het weer. De eerste 2 'aanvallen' duurde ca 3 uur (toen pakte ik haar ging met haar heeb en weer lopen, troosten en aaien). En als ik haar laat gaan is het na een uurtje klaar. Ze blijft gelukkig goed liggen onder de dekentjes. Ik las ook van kinderen die zichzelf bezeren of oudere kinderen die gaan slaapwandelen. Dan moet je er natuurlijk wel bij blijven. Ik ben wel 2x gaan kijken voorzichtig maar ga haar dus niet meer uit bed halen. Het verschil tussen nachtangst en nachtmerrie/dromen is echt wel duidelijk. Bij die laatste laat ze zich wel troosten en is ze ook echt wakker geworden door de nachtmerrie. Nachtangsten komen zo'n 2 uur na het slapen gaan (hier rond 21 uur) en nachtmerries tweede deel van de nacht. Laten huilen is niet leuk maar heb gemerkt dat oppakken/troosten meer kwaad dan goed doet, dus ik laat haar ... buiten dat ik dus alleen even visueel check hoe ze erbij ligt.
Oh oké ... ben benieuwd hoe het hier verder gaat zijn dan. Mijn oudste is nu 27 maanden maar zij heeft dit (nog) nooit gehad. Het scheelt wel dat de aanvallen voor middernacht komen. En idd nu ik erover gelezen heb en weet hoe er het beste mee om te gaan scheelt dat ook wel.